Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 04 marca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 04 marca 2020 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 30 185,42 zł (trzydzieści tysięcy sto osiemdziesiąt pięć 42/100 złotych ) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 09 września 2017r. do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4 917,73 zł (cztery tysiące dziewięćset siedemnaście 73/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania,

4.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 588,29 zł (pięćset osiemdziesiąt osiem 29/100 złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 1735/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. pozwem z dnia 9 marca 2018r. wniósł o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 307,50 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz kwoty 34.669,75 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 9 września 2017r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 8 sierpnia 2017r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód maki M. nr rej. (...). Sprawca szkody objęty był ochroną ubezpieczeniową pozwanego, stąd właściciel pojazdu dokonał zgłoszenia szkody bezpośrednio u niego. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany uznał swoją odpowiedzialność za powstałą szkodę oraz wypłacił odszkodowanie w bezspornej wysokości 46.087,31 zł. W wyniku umowy cesji powód nabył wierzytelność przysługującą zbywcy wobec pozwanego w związku z przedmiotową szkodą komunikacyjną, o czym pozwany został poinformowany i nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń w tym zakresie. Powód dokonał analizy kosztorysu naprawy pozwanego i dokonał we własnym zakresie przeliczenia kosztów naprawy niezbędnych do przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu sprzed zdarzenia powodującego szkodę w sposób zgodny z technologią zalecaną przez producenta. W wyniku tej analizy stwierdzono, iż należne odszkodowanie zostało zaniżone. Powód poniósł koszty sporządzenia opinii technicznej w kwocie 307,50 zł. Koszt przedmiotowej ekspertyzy stanowi obecnie stratę w majątku powoda , która pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z działaniem sprawcy polegającym na powstaniu kolizji drogowej i odmowie zakładu ubezpieczeń wypłacenia pełnej wysokości odszkodowania poszkodowanemu.

Do pozwu dołączono decyzję pozwanego wobec poszkodowanego, decyzję wobec powoda, kalkulację naprawy pozwanego, kalkulację naprawy przeprowadzoną na zlecenie powoda, umowy przelewu wierzytelności i wezwanie pozwanego do zapłaty.

W dniu 26 kwietnia 2018r. Referendarz Sądowa w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu, sygn. akt V GNc 1313/18.

Pozwany zachowując ustawowy termin wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. W sprzeciwie wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Pozwany podniósł zarzut nieważności umowy cesji wierzytelności, a tym samym zarzut braku legitymacji czynnej powoda. Poszkodowany sprzedał pojazd po naprawie i nie ma już prawa do dochodzenia hipotetycznych kosztów przywrócenia do stanu poprzedniego. Pozwany zakwestionował również powództwo co do wysokości. Wskazał, że prawidłowo ustalił wysokość szkody i należne odszkodowanie. Kalkulacja pozwanego została sporządzona w oparciu o dostępne na rynku części porównywalnej jakości O, (...), P. Pozwany w kosztorysie uwzględnił rabat na części zamienne w wysokości 5% oraz materiały lakiernicze w wysokości 40%, których udzielenie jest gwarantowane poszkodowanemu. Informacja w przedmiocie skorzystania z rabatów znalazła się w kosztorysie pozwanego. Pozwany współpracuje z podmiotami oferującymi sprzedaż części zamiennych z rabatem na obszarze całego kraju, a poszkodowany nie ponosi kosztów ich wysyłki. W ramach obowiązkowego ubezpieczenia OC poszkodowany ma prawo zrealizować naprawę bezgotówkowo na koszt ubezpieczyciela. W efekcie poszkodowany ma możliwość przywrócić pojazd do stanu poprzedniego z wykorzystaniem najwyższej jakości części, ale na warunkach korzystnych ekonomicznie dla obu stron, co czyni zadość zasadzie minimalizacji szkody oraz lojalnego współdziałania wierzyciela z dłużnikiem w wykonaniu zobowiązania (art. 354 § 2 k.c.). Pozwany zakwestionował też w całości roszczenie o zwrot kosztów zlecenia wykonania prywatnej kalkulacji, wskazując że jest ono bezzasadne. Koszty te nie są normalnym następstwem szkody. (...) ekspertyza nie może stanowić dowodu w sprawie, a jedynie element przygotowania do procesu. Do sprzeciwu załączono akta szkody.

W piśmie procesowym z dnia 31 października 2018r. powód podtrzymał żądanie pozwu i zaprzeczył zarzutom pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Poszkodowany M. P. jest właścicielem samochodu marki M. (...) klasy E rocznik 2014. Sprowadził go dwa lata temu z Francji. Samochód był po wypadku i sam go naprawiał. Nie był naprawiany w autoryzowanym serwisie ale do naprawy używano części oryginalnych. W środku samochód był nienaruszony. Musiał kupić nowy dach, drzwi, chłodnicę, lampy. Były to części używane, kupowane na Allegro. Kupował również części na giełdzie. Do kolizji doszło w okolicach J. w dniu 8 sierpnia 2017r. Samochód miał uszkodzony cały przód. Odholowano go do domu poszkodowanego, który naprawiał go we własnym zakresie. Sam kupował części natomiast prace blacharskie zlecił do warsztatu kolegi. Dwa razy odbyły się oględziny samochodu. Po rozebraniu samochodu trzeba było jeszcze oszacować szkodę. Na początku nie miał zastrzeżeń do kalkulacji likwidatora, otrzymał 37.000 zł. Odszkodowanie od pozwanego nie wystarczyło jednak na naprawę samochodu. Za lampę zaproponowano mu 1.600 zł a w salonie taka lampa kosztuje 13.000 zł. Poszkodowany kupił lampę używaną za kwotę 5.500 zł. Uszkodzone były dwie lampy. Trzeba było wymienić chłodnicę, poduszki bezpieczeństwa, pasy, maskę, błotniki, szybę czołową. Pozwany trzykrotnie zaniżył cenę zamiennika lamp. Poza tym trudno kupić taki zamiennik. I obniża on wartość samochodu. Wszystkie części, które użyto do naprawy były oryginalne. Samochód został naprawiony. Poszkodowany samochodu nie sprzedał. To, że samochód sprzedał powiedział komuś, kto dzwonił od pozwanego w celu dokonania kolejnych oględzin, gdy sprzedał już wierzytelność powodowi.

Dowód: zeznania świadka M. P. (00:07:15 – 00:21:54

minuta rozprawy z dnia 23.01.2019r.)

Pozwany w dniu 24 sierpnia 2017r. przyznał poszkodowanemu M. P. z tytułu szkody z dnia 8 sierpnia 2017r. w samochodzie marki M. (...) model E 220 (...), nr rej. (...), odszkodowanie za uszkodzony pojazd w kwocie 46.087,31 zł. Części i materiały eksploatacyjne wyliczono na kwotę 35.093,75 zł netto, robociznę na kwotę 1.162,50 zł netto, lakierowanie 1.196,44 zł netto. Łącznie koszty naprawy wyliczono na kwotę 37.469,36 zł netto, a podatek VAT wyniósł 8.617,95 zł.

Dowód: decyzja pozwanego z dnia 24.08.2017r. wobec M. P. (k. 17 akt),

informacja o wysokości szkody częściowej w pojeździe (k. 18 akt), kal

kulacja naprawy (k. 19 – 28 akt)

W dniu 22 grudnia 2017r. M. P. jako cedent dokonał na rzecz K. D. przelewu wierzytelności nr (...) wynikającej z dochodzenia wierzytelności w stosunku do pozwanego oraz sprawcy zdarzenia z tytułu uszkodzenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...), powstałej na skutek zdarzenia z dnia 8 sierpnia 2017r.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności nr (...) z 22.12.2017 (k. 40 akt),

W dniu 22 grudnia 2017r. K. D. jako cedent przelał na rzecz powoda wierzytelności przysługujące z tytułu odszkodowania za szkodę w pojeździe marki M. (...) nr rej.(...) od pozwanego należne w związku ze zdarzeniem z dnia 8 sierpnia 2017r.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności nr (...) z 22.12.2017r. (k. 34

– 38 akt),

W dniu 22 grudnia 2017r. Biuro (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. wykonało kalkulację naprawy nr 233/12/17D dotyczącą szkody nr (...)-01/OC z dnia 8 sierpnia 2017r. dotyczącą samochodu marki M. (...) na kwotę 80.757,06 zł brutto.

Dowód: kalkulacja naprawy nr 233/12/17D (k. 41 – 48 akt)

W dniu 22 stycznia 2018r. Biuro (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. wystawił wobec powoda fakturę VAT na kwotę 307,50 zł z tytułu opracowania i wydania opinii dla szkody częściowej, płatną w terminie 7 dniu do 29 stycznia 2018r.

Dowód: faktura VAT nr (...) z 22.01.2018r. (k. 49 akt)

W dniu 26 stycznia 2018r. przedstawiciel powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 34.977,25 zł, wskazując że prawidłowo określony koszt naprawy wynosi 80.757,06 zł. Powód nie zgodził się z przyznanym przez pozwanego odszkodowaniem w kwocie 46.087,31 zł. i wniósł o dopłatę różnicy w kwocie 34.669,75 zł oraz zwrot kosztu wykonania kalkulacji w wysokości 307,50 zł.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty z 26.01.2018r. (k. 29 – 31 akt)

W odpowiedzi na pismo powoda pozwany poinformował, że wszystkie zgłoszone zastrzeżenia zostały poddane ocenie, jednakże ponowna szczegółowa analiza sprawy i obowiązujące przepisu nie dały podstaw do uznania zastrzeżeń za zasadne.

Dowód: pismo pozwanego do powoda z dnia 16.02.2018r. (k. 32 – 33 akt)

Przy przyjęciu kosztu roboczogodziny na 100 zł netto za pracę blacharza, mechanika oraz lakiernika, stosowanej przez nieautoryzowane zakłady specjalistyczne trudniące się w naprawach samochodów powypadkowych z lokalnego terenu i cen nowych części zamiennych wg cen producenta marki M. z grupy O bez amortyzacji pełny koszt naprawy pojazdu wynosi 80.778,23 zł brutto. W sytuacji zastosowania upustu w wysokości 5% od cen tych części i upustu w wysokości 40% na materiał lakierniczy koszt naprawy pojazdu wynosi 76.272,73 zł brutto.

Przyjmując do naprawy ceny części zamiennych według cen producenta pojazdu marki M. oraz części alternatywne o jakości identycznej do oryginalnych z grupy (...) bez amortyzacji oraz stawki roboczogodziny w wysokości 100 zł netto zoptymalizowany koszt naprawy pojazdu wynosi 60.808,60 zł brutto. W sytuacji zastosowania upustu w wysokości 5% od cen tych części i upustu w wysokości 40% na materiał lakierniczy koszt naprawy pojazdu wynosi 57.774,31 zł brutto.

Przyjmując do naprawy ceny części zamiennych według cen producenta pojazdu marki M. oraz części alternatywne o jakości porównywalnej do oryginalnych z grupy P i jej pochodnych bez amortyzacji oraz stawki roboczogodziny w wysokości 100 zł netto zoptymalizowany koszt naprawy pojazdu wynosi 50.534,28 zł brutto

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. M. S. (k. 106 – 154 akt),

opinia uzupełniająca (k. 177 – 188 akt)

Sąd ustalił stan faktyczny sprawy na podstawie powołanych dokumentów, zeznań świadka oraz opinii biegłego sądowego.

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę powstałą w dniu 8 sierpnia 2017r. była umowa ubezpieczenia OC, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika zaś z przepisu art.436 § 1 w zw. z 435 § 1 k.c., zgodnie z którymi samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność jak prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu elektryczności, paliw płynnych itp.) Ponosi on odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 §1 zd.1 k.c.).

Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Jeżeli ubezpieczyciel wykaże, że prowadzi to do wzrostu wartości pojazdu, odszkodowanie może ulec obniżeniu o kwotę odpowiadającą temu wzrostowi” (uchwała składu 7 sędziów SN z 12 kwietnia 2012r., III CZP 80/11, OSNC 2012, nr 10, poz. 112)

W toku postępowania dowodowego ustalono wysokość odszkodowania z uwzględnieniem ustalonego przez biegłego zakresu napraw i po ustaleniu wartości nowych części podlegających wymianie i kosztów robocizny z uwzględnieniem przyjętych w miejscu zamieszkania poszkodowanego stawek robocizny za tego rodzaju usługi.

Sąd przyjął, w oparciu o opinię biegłego, że wysokość szkody powinna zostać wyliczona w oparciu o części oryginalne O, co jest zgodne z technologią naprawy wskazaną przez producenta pojazdu. Uszkodzony pojazd eksploatowany był jedynie przez okres trzech lat. Samochód został co prawda importowany w stanie uszkodzonym, jednakże do naprawy użyto części oryginalnych. Zdaniem Sądu okoliczności te uzasadniają zastosowanie przy wyliczeniu odszkodowania cen części O.

Pozwany podniósł, że w swoim kosztorysie uwzględnił rabat na części zamienne w wysokości 5% i materiały lakiernicze w wysokości 40%, którego udzielenie było gwarantowane poszkodowanemu. Informacja o tym została zawarta w kosztorysie sporządzonym przez pozwanego, z którym poszkodowany został zapoznany. W przypadku trudności z nabyciem części oryginalnych oraz materiałów lakierniczych w cenach podanych w kalkulacji poszkodowany mógł skontaktować się w tej sprawie z pozwanym. Przesłuchany jako świadek poszkodowany nie potwierdził aby próbował dokonać zakupu części, czy materiałów lakierniczych od podmiotów związanych z pozwanym umowami o współpracy, korzystając z gwarantowanych upustów. Powód nie wykazał więc, że możliwość skorzystania z rabatów, o których zapewniał pozwany nie istniała. Okoliczność ta przemawia zdaniem Sądu, za koniecznością uwzględnienia zarzutu pozwanego i obniżenia cen części zamiennych i materiałów lakierniczych o powołane rabaty.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Sądu do ustalenia wysokości odszkodowania należało przyjąć kalkulację naprawy (kosztorys) wyliczoną przez biegłego w załączniku nr 2 na kwotę 76.272,73 zł.

Z wyliczeń powoda wynikały koszty naprawy na kwotę 80.757,06 zł a z wyliczeń pozwanego na kwotę 46.087,31 zł.

Powód stał się wierzycielem pozwanego na skutek umowy przelewu wierzytelności. Zgodnie bowiem z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Pozwany wypłacił odszkodowanie poszkodowanemu zaniżając wartość kosztów naprawy, co zostało potwierdzone opinią biegłego sądowego.

Różnica pomiędzy ustalonym przez Sąd odszkodowaniem (76.272,73 zł), a odszkodowaniem wypłaconym przez pozwanego (46.087,31 zł) podlegała uwzględnieniu przez Sąd.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo, w tym co do kosztów dokonanej przez podmiot trzeci na zlecenie powoda kalkulacji naprawy, przyjmując że wobec ujęcia w przedmiocie działalności powoda w Krajowym Rejestrze Sądowym: „działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat” powód winien sporządzić taką wycenę własnymi siłami. Koszt zlecenia przez powoda kalkulacji naprawy podmiotowi trzeciemu nie mieści się w ramach normalnego związku przyczynowego z powstałą szkodą i powiększa tę szkodę w sposób nieusprawiedliwiony.

O odsetkach rozstrzygnięto na podstawie art. 817 §1 k.c.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 100 zd.1 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone, stosunkowo je rozdzielając.

Powód wygrał sprawę w 86,30 %. Na koszty postępowania złożyły się opłata sądowa w kwocie 1.749 zł, wynagrodzenie biegłego w łącznej kwocie 1.588,29 zł i wynagrodzenia pełnomocników stron ustalone w kwocie po 3.600 zł w oparciu o § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 5 listopada 2015r. poz.1800 ze zm.) i § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 5 listopada 2015r. poz.1804 ze zm.) wraz z opłatami skarbowymi od pełnomocnictw w wysokości po 17 zł. Łącznie koszty postępowania wyniosły 10.571,29 zł, co oznacza, że powód powinien ponieść kwotę 1.448,27 zł ( 13,70% kosztów), a poniósł 6.366 zł (opłata sądowa od pozwu, zaliczka na wynagrodzenie biegłego w wysokości 1.000 zł i wynagrodzenie pełnomocnika). Różnicę kwoty jaką poniósł powód i jaką powinien ponieść ma obowiązek zwrócić powodowi pozwany.

Ponadto Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 588,29 zł stanowiącą część wynagrodzenia biegłego, która nie została pokryta zaliczką uiszczoną przez powoda i którą tymczasowo pokrył Skarb Państwa.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś