Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 24.10.2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Robert Roliński

Protokolant: Justyna Porada

po rozpoznaniu w dniu 24.10.2019 r. w Kaliszu

na rozprawie sprawy

z powództwa: R. C.

przeciwko: (...) S.A. z/s w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 917,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V GC 2697/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 13 sierpnia 2018r. powód R. C. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z/s w W. kwoty 3.036,37 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 03.08.2018r. do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i kwoty 17 zł. tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pełnomocnik powoda podniósł, iż w dniu 02.07.2018r. doszło do zdarzenia drogowego, w którym uszkodzeniu uległ pojazd marki S. (...) o nr rej. (...) 66 należący do poszkodowanej K. K.. Sprawca wypadku w dacie zdarzenia posiadał zawartą z pozwanym umowę odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Poszkodowana zgłosiła ubezpieczycielowi szkodę, za którą ten przyjął odpowiedzialność. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 1.349,61 zł. Poszkodowana nie zgodziła się z wyceną pozwanego i zbyła wierzytelność wobec niego na rzecz powoda. Z kalkulacji wykonanej na zlecenie powoda wynika, że wysokość należnego odszkodowania została przez pozwanego znacznie zaniżona.

(pozew k. 3-4 akt).

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 12 września 2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w K., w sprawie o sygn. akt V GNc 4347/18 orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniesionym w ustawowym terminie pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pełnomocnik pozwanego podniósł, że rynek motoryzacyjny w Polsce jest zróżnicowany, zarówno w sferze kosztów naprawy, wielości i poziomu zakładów naprawczych, dostępności części zamiennych w szerokim zakresie cenowym, dlatego skoro nie zostały przedłożone rachunki za naprawę, propozycja kosztorysowego rozliczenia szkody odzwierciedla wysokość przeciętnych kosztów naprawy, w zakresie których możliwe jest dokonanie skutecznej naprawy uszkodzonego pojazdu. Z istoty odszkodowania wynika, że posiadacz pojazdu odpowiedzialny za szkodę jest zobowiązany zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki poniesione w celu przywrócenia poprzedniego stanu uszkodzonego pojazdu. Przyjmuje się, że przywrócenie uszkodzonego pojazdu do stanu poprzedniego polega na doprowadzeniu go do stanu używalności i jakości w takim zakresie, jaki istniał przed wyrządzeniem szkody. Skoro wysokość odszkodowania powinna obejmować niezbędne i ekonomicznie uzasadnione wydatki, to oznacza to, że naprawa powinna zostać dokonana w sposób racjonalny. Wypłacone przez pozwanego odszkodowanie pokrywa wydatki pozwalające na wykonanie naprawy pojazdu niezbędne do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody. Ponadto pełnomocnik pozwanego wskazał, iż pozwany zaproponował poszkodowanej naprawę pojazdu zgodnie ze sporządzonym kosztorysem w warsztacie współpracującym z pozwanym, z czego poszkodowana nie skorzystała.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k. 29-34 akt).

W piśmie z dnia 03 stycznia 2019r. pełnomocnik powoda podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

(pismo k. 89-90 akt)

Na rozprawie w dniu 24 października 2019r. pełnomocnik pozwanego podniósł zarzut braku legitymacji czynnej powoda i biernej pozwanego.

Sąd poczynił następujące ustalenia faktyczne:

W dniu 02.07.2018r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki S. (...) o nr rej. (...) należący do poszkodowanej K. K.. Sprawca wypadku posiadał obowiązkowe ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawarte z pozwanym. Poszkodowana zgłosiła pozwanemu szkodę w dniu 03 lipca 2018r.

( okoliczności bezsporne)

Pozwany uznał swoją odpowiedzialność co do zasady i po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego przyznał poszkodowanej odszkodowanie w kwocie 1.349,61 zł.

(dowód: pismo k. 7-9 akt;

kalkulacja naprawy k. 10-15 akt;

decyzja k. 45 akt)

Umowa przelewu wierzytelności z dnia 08 sierpnia 2018r. nie została podpisana przez poszkodowaną K. K.. Poszkodowana takiej umowy nigdy nie dostała do podpisana. Nikt nie kontaktował się z nią w sprawie podpisania takiej umowy. Nigdy nie dokonywała przelewu takiej wierzytelności jak wynika z w/w umowy. Poszkodowana nie zna powoda, nigdy z nim nie rozmawiała na temat jakiejkolwiek cesji wierzytelności.

(dowód: umowa k. 16 akt;

zeznania świadka K. K. e-protokół z dnia 24 października 2019r.

00:01:52-00:17:48 min)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dowody w postaci dokumentów, których prawdziwość i autentyczność nie budziła żadnych zastrzeżeń i wątpliwości.

Ponadto Sąd ustalił okoliczności faktyczne sprawy na podstawie zeznań świadka K. K. bowiem w sposób logiczny i spójny uzupełniły materiał dowodowy oparty na dokumentach.

Sąd oddalił wniosek stron o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego bowiem z uwagi na ujawnione na rozprawie okoliczności faktyczne uzasadniające zarzut braku legitymacji procesowej czynnej po stronie powoda wniosek ten stał się bezprzedmiotowy.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie wobec kwestionowania przez pozwanego legitymacji procesowej czynnej powoda i biernej pozwanego, Sąd w pierwszej kolejności zobowiązany był do rozstrzygnięcia tego zarzutu.

Abstrahując od kwestii wykazania lub też nie wykazania przez powoda zasadności przedmiotowego powództwa, powód powinien w pierwszej kolejności wykazać, że jest podmiotem uprawnionym do żądania od pozwanego zapłaty należności wynikającej z przedmiotowego powództwa oraz, że pozwany jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty odszkodowania w zakresie objętym roszczeniem powoda.

Legitymacja materialna, a więc posiadanie prawa podmiotowego lub interesu prawnego do wytoczenia powództwa stanowi przesłankę materialną powództwa, a jej brak stoi na przeszkodzie udzieleniu ochrony prawnej. Brak legitymacji materialnej (czynnej lub biernej) skutkuje co do zasady oddaleniem powództwa. W sytuacji, gdy legitymacja materialna i procesowa zespalają się, oddalenie powództwa następuje w istocie z braku legitymacji materialnej, którego rezultatem jest także brak legitymacji procesowej, będący wtórną przyczyną oddalenia powództwa. W odróżnieniu od zdolności sądowej i zdolności procesowej Kodeks postępowania cywilnego nie zawiera definicji legalnej legitymacji procesowej. W nauce prawa postępowania cywilnego, jak i w praktyce sądowej przyjmuje się jednak na ogół, że legitymacja procesowa jest właściwością podmiotu, w stosunku do którego sąd może rozstrzygnąć o istnieniu albo nieistnieniu indywidualno – konkretnej normy prawnej przytoczonej w powództwie. Podmiotami posiadającymi legitymację procesową są np. podmioty posiadające interes prawny w ustaleniu istnienia albo nieistnienia prawa lub stosunku prawnego, którego nie są podmiotem. Legitymacja procesowa jest więc zawsze powiązana z normami prawa materialnego. Sąd dokonuje oceny istnienia legitymacji procesowej strony w chwili orzekania co do istoty sprawy, a stwierdziwszy brak legitymacji procesowej(zarówno czynnej, jak i biernej), zamyka rozprawę i wydaje wyrok oddalający powództwo.

Z poczynionych przez Sąd okoliczności faktycznych wynika, iż poszkodowana K. K. nie dokonała przelewu wierzytelności wynikającej z umowy z dnia 08 sierpnia 2018r. na rzecz powoda, a zatem powód nie wykazał w sposób prawidłowy, iż jest podmiotem uprawnionym do domagania się jakiegokolwiek odszkodowania od pozwanego w związku ze zdarzeniem drogowym, w którym uszkodzeniu uległ pojazd poszkodowanej.

Zatem należy uznać, iż powód nie wykazał, iż posiada legitymację procesową czynną w niniejszej sprawie.

Ponieważ posiadanie przez stronę legitymacji procesowej czynnej w procesie jest przesłanką zasadniczą, od której istnienia uzależniona jest możliwość uwzględnienia powództwa, a jej brak prowadzi do wydania wyroku oddalającego powództwo należało orzec jak w pkt. 1 sentencji wyroku. W tym miejscu należy podkreślić, iż niezależnie od podniesionego zarzutu braku legitymacji czynnej Sąd zobowiązany jest oceniać istnienie legitymacji procesowej z urzędu orzekając co do istoty sprawy.

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z art. 98 k.p.c. Stosownie do w/w przepisu, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Powołany przepis ustanawia dwie zasady rozstrzygania o kosztach procesu, tj. zasadę odpowiedzialności za wynik procesu oraz zasadę orzekania o zwrocie kosztów niezbędnych i celowych. Przepisy art. 98 § 2 i 3 k.p.c. statuują niezbędne koszty procesu, i tak stosownie do § 3 do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie jednego adwokata. Jednakże pełnomocnikiem strony pozwanej był radca prawny, zatem zastosowanie obok art. 98 k.p.c. znajduje art. 99 k.p.c., zgodnie z którym stronom reprezentowanym przez radcę prawnego zawraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata. koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa w sądzie. Kosztami postępowania sąd obciążył powoda wobec oddalenia powództwa i zasądził ich zwrot od powoda na rzecz pozwanego w całości. Koszty postępowania po stronie pozwanej w niniejszej sprawie stanowiło wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w kwocie 900 zł. ustalone w oparciu o § 2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa radcy prawnego w kwocie 17 zł.