Pełny tekst orzeczenia

Wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 24.07.2020 r.

Sygnatura akt

III K 278/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie

do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1

P. B.

Uznaje oskarżonego P. B. za winnego tego, że:

- w dniu 30 września 2015 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 50.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 30 września 2015 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. M. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 30.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 22 października 2015r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. M. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 50.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 22 października 2015r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 40.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 18 stycznia 2016 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. M. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 90.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 25 lutego 2016 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 29 kwietnia 2016 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 20.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 20 czerwca 2016 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 01 lipca 2016 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 08 lipca 2016 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. M. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 30.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 01 sierpnia 2016 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 16 września 2016 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 24 września 2016r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 30 listopada 2016r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 60.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 02 stycznia 2017r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd H. P. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 60.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 16 stycznia 2017r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd H. P. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 60.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 15 lutego 2017r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd H. P. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przyjął od niej kwotę 30.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem

tj. każdorazowo przestępstwa z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

P. B. ma 49 lat, ma wykształcenie wyższe, z zawodu jest ekonomistą, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą osiągając dochód w wysokości ok. 2.000 zł miesięcznie, posiadający połowę udziałów w prawie własności nieruchomości. Jest żonaty, nie ma nikogo na utrzymaniu, nie był wcześniej karany.

W dniu 18.12.2015r. (...) S.A. zawarł z P. B. umowę o współpracę, której przedmiotem było pośrednictwo w sprzedaży akcji pracowniczych. W dniu 08.01.2016r. pomiędzy w/w podmiotami została zawarta kolejna umowa o współpracę obejmująca sprzedaż obligacji. Z uwagi na brak sprzedaży w/w produktów z dniem 07.07.2016r. umowa o współpracę została wypowiedziana.

(...) S.A. nie posiadał nigdy w swojej ofercie produktów w postaci lokat terminowych.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837, 966-969

karta karna

k. 77

umowa o współpracę z wypowiedzeniem (...)

k. 229-243

pismo Banku (...) S.A. z dnia 15.06.2018 r.

k. 336

zeznania świadka O. S.

k. 74-75, 226-228, 1055v

P. B. podając się za przedstawiciela Banku (...) S.A. oraz pracownika firmy (...) S.A. Oddział w P. oferował w kręgu rodziny oraz bliskich znajomych założenie za jego pośrednictwem lokat bankowych z korzystnym oprocentowaniem.

Środki finansowe przekazywane przez pokrzywdzonych (inwestorów) celem założenia lokat terminowych przez P. B. przyjmowane były przez niego na prywatny rachunek bankowy o nr (...) oraz na rachunek (...) i wykorzystywane były na prywatne cele.

Pomimo upływu terminów zakończenia rzekomych lokat i wezwań ze strony inwestorów P. B. nie zwracał pieniędzy lub też przekazywał ze znacznym opóźnieniem drobne kwoty tytułem ustalonych odsetek wskazując przy tym na różnorodne przyczyny od niego niezależne i każdorazowo przesuwając termin zwrotu środków.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837, 966-969

zeznania świadków:

A. S.,

B. D. (1),

J. S.,

K. B.,

P. S. (1),

A. K. (2),

B. M.,

H. P.

k. 220-222, 725, 1056v-1057v,

k.1-4, 16-17, 20-22, 104-106, 970-975

k. 289-292, 976-978

k. 258-259, 282, 1058v-1061

k. 130, 1061v, 1166-1169

k. 776-777, 1036v-1037v

k. 213-215, 724, 1057v-1058v

k. 248, 743-744, 1163v-1165v

wiadomość e-mail i korespondencja sms

k. 42,47-54

korespondencja sms

k. 138-141

analiza danych z rachunków bankowych

k. 521-529

A. S. poznała P. B. około 30 lat temu poprzez swoją koleżankę M. K. (2) – obecnie M. B., która jest żoną P. B..

We wrześniu 2015r. A. S. otrzymała od P. B. korzystną propozycję zainwestowania pieniędzy poprzez założenie lokat terminowych w banku (...) oraz w firmie (...) S.A.

Z uwagi na zapewnienia P. B. o możliwości uzyskania ponadprzeciętnego oprocentowania lokaty A. S. podjęła decyzję o przekazaniu środków pieniężnych zgodnie z poleceniem P. B. na jego prywatny rachunek bankowy.

I tak:

- w dniu 30 września 2015 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 50.000 złotych,

- w dniu 22 października 2015r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 40.000 złotych,

- w dniu 25 lutego 2016 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 złotych,

- w dniu 29 kwietnia 2016 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 20.000 złotych,

- w dniu 20 czerwca 2016 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 złotych,

- w dniu 01 lipca 2016 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 złotych,

- w dniu 01 sierpnia 2016 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 złotych,

- w dniu 16 września 2016 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 złotych,

- w dniu 24 września 2016 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 złotych,

- w dniu 30 listopada 2016 r. A. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 60.000 złotych.

zestawienie operacji na rachunkach bankowych

k. 746-749

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576,

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 381, 386, 402,410,418, 419, 425,435v, 436,444

potwierdzenie przelewu z dnia 30.11.2016 r.

k.223

analiza danych z rachunków bankowych

k. 521, 550-563

umowa o przystąpienie do długu z dnia 23.04.2019 r.

k. 839-840, 1067

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 381, 386, 397, 423

B. M. poznała P. B. u swojej siostry A. S.. Wówczas otrzymała od niego propozycję ulokowania środków finansowych w terminowych lokatach bankowych. B. M. podjęła decyzję o zainwestowaniu swoich wolnych środków pieniężnych w oferowane lokaty dokonując przelewu pieniędzy na wskazany przez P. B. rachunek bankowy.

I tak:

- w dniu 30 września 2015 r. B. M. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 30.000 złotych,

- w dniu 22 października 2015 r. B. M. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 50.000 złotych,

- w dniu 18 stycznia 2016 r. B. M. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 90.000 złotych,

- w dniu 08 lipca 2016 r. B. M. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 30.000 złotych.

P. B. zwrócił A. S. łącznie kwotę 790.000 zł, z czego ta kwotę 200.000 zł przekazała siostrze B. M. stanowiącą całość środków przekazanych przez nią oskarżonemu.

W dniu 23.04.2019r. pomiędzy A. S., P. B., a M. B. została zawarta umowa – „umowa o przystąpienie do długu”. Zgodnie z jej treścią oskarżony jako dłużnik oświadczył, że posiada bezsporne, wymagalne zobowiązanie względem A. S. w kwocie 180.000 zł, zaś przystępująca do długu zobowiązała się do uregulowania zobowiązania w 5 ratach do dnia 31.12.2022r. Dwie pierwsze raty (każda w wysokości 20.000 zł) zostały uiszczone na rzecz A. S. w dniu 23.04.2019r. oraz w dniu 18.06.2020 r.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

potwierdzenie przelewu z dnia 30.09.2015 r. na kwotę 30.000 zł

k. 218

potwierdzenie przelewu z dnia 22.10.2015 r. na kwotę 50.000 zł

k. 216

potwierdzenie przelewu z dnia 18.01.2016 r. na kwotę 90.000 zł

k. 219

potwierdzenie przelewu z dnia 08.07.2016 r. na kwotę 30.000 zł

k. 217

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 381, 386, 397, 423

zeznania świadka B. M.

k. 213-215, 724, 1057v-1058v

H. P. poznała P. B. około 20 lat przy okazji uroczystości rodzinnych (oskarżony jest szwagrem siostry jej męża). Oskarżony zaoferował jej mężowi ulokowanie środków pieniężnych na lokatach o preferencyjnym oprocentowaniu. Kwestią lokat w późniejszym czasie zajmowała się tylko H. P..

H. P. zdecydowała się przystać na ofertę założenia lokaty terminowej i tak:

- w dniu 02 stycznia 2017 r. H. P. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 60.000 złotych,

- w dniu 16 stycznia 2017 r. H. P. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 60.000 złotych (dwa przelewy po 30.000 złotych),

- w dniu 15 lutego 2017 r. H. P. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 30.000 złotych.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176,574-576,836-837

potwierdzenie przelewu z dnia 15.12.2017 r. na kwotę 50.000 zł

k.201

analiza danych z rachunków bankowych

k. 521-522

zeznania świadka H. P.

k. 248, 743-744, 1163v-1165v

1.1.2.

P. B.

Uznaje oskarżonego P. B. za winnego tego, że:

- w dniu 24 lutego 2017 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd P. S. (1) co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niego kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 21 marca 2017 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd K. B. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 30.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 22 marca 2017 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd K. B. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 20.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 27 czerwca 2017 r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. D. (1) co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 13 listopada 2017r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd P. S. (1) co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niego kwotę 60.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem

- w dniu 15 grudniu 2017r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd H. P. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 50.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 26 stycznia 2018r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd J. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 200.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 31 stycznia 2018r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd J. S. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 100.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 08 lutego 2018r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. D. (1) co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 50.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem,

- w dniu 30 sierpnia 2017r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd A. i P. K. co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od nich kwotę 30.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem

tj. każdorazowo przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. S. (1) poznał P. B. na wyjeździe narciarskim około 4 lata temu. Wówczas oskarżony podając się za przedstawiciela banku (...) oraz firmy (...) S.A. złożył mu propozycję ulokowania pieniędzy w lokatach terminowych, z czego miał on uzyskać „zysk”. P. S. (1) podjął decyzję o zainwestowaniu środków pieniężnych i w dniu 24 lutego 2017 r. wpłacił na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 zł.

W związku z przekazaniem przez P. S. (1) środków w kwocie 100.00 zł oskarżony w dniu 27 lutego 2017 r. sporządził dokument w postaci potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 100.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przekazał P. S. (1). Lokata miała zostać zawarta na okres 3 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 6,99 % w skali roku (Pakiet P.). Pomimo upływu okresu rzekomej lokaty P. B. nie zwrócił P. S. (1) wpłaconych środków pieniężnych, jak i odsetek, jednocześnie wskazywał różne powody niemożności zwrotu pieniędzy. Dopiero w dniu 21 września 2017r., w związku z wielokrotnym domaganiem się zwrotu pieniędzy, P. B. zwrócił P. S. (1) kwotę 100.000 zł wpłaconą tytułem rzekomej lokaty. Jednocześnie z uwagi na tłumaczenia P. B. dotyczące opóźnienia zwrotu środków, P. S. (1) pozostawał w przeświadczeniu, że opóźnienie to wynika faktycznie z przyczyn niezależnych od oskarżonego.

Następnie P. B. zaproponował P. S. (1) założenie kolejnej wysokooprocentowanej lokaty bankowej. P. S. (1), działając w zaufaniu do P. B., w dniu 13 listopada 2017 r. dokonał przelewu kwoty 60.000 zł na jego rachunek bankowy celem ponownego zainwestowania środków w ramach lokaty terminowej. P. B. w dniu 14 listopada 2017 r. sporządził tożsamy dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 60.000 zł i przekazał go P. S. (1). Lokata miała zostać zawarta na okres 1 miesiąca z oprocentowaniem w wysokości 6,00 % w skali roku (Pakiet P. 2). P. B. nie zwrócił do chwili obecnej P. S. (1) kwoty 60.000 zł.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

potwierdzenie przelewu z dnia 14.11.2017 r. na kwotę 60.000 zł

k.135

potwierdzenie zrealizowania lokaty z dnia 27.02.2017 r. na kwotę 100.000 zł

k. 134

potwierdzenie zrealizowania lokaty z dnia 13.11.2017 r. na kwotę 50.000 zł

k. 139

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 455v, 503v

analiza danych z rachunków bankowych

k. 522

częściowo zeznania świadka P. S. (1)

k. 130, 1061v, 1166-1169

K. B. poznała P. B. przez swojego szwagra – P. S. (1), który wraz z nim przyszedł do jej firmy. K. B. została poinformowana przez P. S. (1) o możliwości ulokowania za pośrednictwem P. B. środków pieniężnych na korzystnie oprocentowanych lokatach bankowych, zgodnie z propozycją przedstawioną przez oskarżonego. K. B. postanowiła skorzystać z oferty i w dniu 21 marca 2017 r. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 30.000 zł.

Oskarżony w dniu 23 marca 2017 r. sporządził dokument w postaci potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 30.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przekazał za pośrednictwem P. S. (1) K. B.. Lokata miała zostać zawarta na okres 3 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 6,00 % w skali roku (Pakiet P., (...)).

Następnie w dniu 22 marca 2017 r. K. B. dokonała na rzecz oskarżonego kolejnej wpłaty w kwocie 20.000 zł. P. B. w dniu 24 marca 2017 r. ponownie sporządził dokument w postaci potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 20.000 zł. Lokata miała zostać zawarta na okres 3 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 6,00 % w skali roku (Pakiet P., (...)).

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

potwierdzenie przelewu z dnia 21.03.2017 r. na kwotę 30.000 zł

k. 142

potwierdzenie przelewu z dnia 21.03.2017 r. na kwotę 20.000 zł

k. 286

potwierdzenie zrealizowania lokaty z dnia 23.03.2017 r. na kwotę 30.000 zł

k.137

potwierdzenie zrealizowania lokaty z dnia 24.03.2017 r. na kwotę 20.000 zł

k.136

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 460v, 461

częściowo zeznania świadka K. B.

k. 258-259, 282, 1058v-1061

B. D. (1) poznała P. B. przez swoją koleżankę ze studiów – (...). Po jednym ze spotkań, do B. D. (1) zgłosił się jej mąż - P. B., który wskazując, że zajmuje się doradztwem finansowym zaproponował jej zainwestowanie środków pieniężnych w lokaty krótkoterminowe. B. D. (1) zaprosiła P. B. do firmy, a następnie po złożeniu przez niego korzystnej oferty finansowej, podjęła decyzję o ulokowaniu środków w proponowanych przez niego lokatach bankowych.

I tak:

B. D. (1) w dniu 27 czerwca 2017 r. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 zł. Oskarżony w dniu 27 czerwca 2017r. sporządził dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 100.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przekazał B. D. (1). Lokata miała zostać zawarta na okres 3 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 11,80 % w skali roku.

Następnie B. D. (1) w dniu 08 lutego 2018 r. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 50.000 zł. Oskarżony w dniu 08 lutego 2018 r. sporządził dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 50.000 zł, który przekazał B. D. (1). Lokata miała zostać zawarta na okres do dnia 15 marca 2018r. z oprocentowaniem w wysokości 9,89 % w skali roku.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

potwierdzenie wykonania przelewu z dnia 27.06.2017 r. na kwotę 100.000 zł

k. 27

potwierdzenie wpłaty lokacyjnej z dnia 27.06.2017 r. na kwotę 100.000 zł

k. 359

potwierdzenie wykonania przelewu z dnia 08.02.2018 r. na kwotę 50.000 zł

k. 11

potwierdzenie wpłaty lokacyjnej z dnia 08.02.2018 r. na kwotę 50.000 zł

k. 9

zasady indywidualnej lokaty terminowej z dnia 08.02.2018 r.

k. 34

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 476v, 513

potwierdzenie przelewu kwoty 100.000 zł z dnia 29.01.2018 r. (2 przelewy) oraz z dnia 31.01.2018 r. na rachunek bankowy B. D. (1)

k. 31-32,62

zeznania świadka B. D. (1)

k.1-4, 16-17, 20-22,

104-106,

970-975

H. P. chcąc ulokować korzystnie posiadane środki pieniężne w dniu 15 grudnia 2017r. dokonała kolejnej wpłaty kwoty 50.000 zł na rachunek bankowy P. B. tytułem oferowanej jej przez niego lokaty bankowej.

P. B. w dniu 18 grudnia 2017 r. sporządził dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 50.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i w dniu 19 grudnia 2017r. przekazał H. P.. Lokata miała zostać zawarta na okres 1 miesiąca z oprocentowaniem w wysokości 6,99 % w skali roku (Pakiet 300).

H. P. wpłaciła na rachunek bankowy P. B. tytułem zdeponowania środków na lokatach terminowych łączną kwotę 200.000 zł. P. B. zwrócił H. P. łącznie kwotę 160.000 zł tytułem kapitału oraz kwotę 4.146,37 zł tytułem odsetek.

Pozostała część zobowiązania oskarżonego wobec H. P. w kwocie 40.000 zł została spłacona przez M. B., która przystąpiła do długu, rozliczenie nastąpiło poprzez przeniesienie na rzecz H. P. własności pojazdu M. B..

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

umowa lokaty terminowej z dnia 18.12.2017 r.

k. 147

zasady indywidualnej lokaty terminowej z dnia 19.12.2017 r.

k. 149-150

potwierdzenie zrealizowania lokaty z dnia 18.12.2017 r. na kwotę 50.000 zł

k. 148

potwierdzenie przelewu z dnia 15.12.2017 r.

k.201

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 508

zestawienie przelewów z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 747-748

oświadczenie H. P. o zapłacie całości zobowiązania z dnia 17.01.2019 r.

k. 784

zeznania świadka H. P.

k. 197-198, 248,743-744, 1163v-1165v

J. S. poznała P. B. przy okazji uroczystości rodzinnych u wspólnych znajomych - Państwa K. kilkanaście lat temu. Oskarżony przyjechał do miejsca pracy J. S. podając się za przedstawiciela banku (...) i oferując lokaty terminowe na korzystnych warunkach. J. S. z uwagi na posiadane wraz z mężem wolne środki pieniężne przeznaczone na zakup mieszkania postanowiła przystać na propozycję P. B. i założyć lokatę bankową.

W dniu 26 stycznia 2018 r. J. S. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 200.000 zł. Oskarżony w dniu 26 stycznia 2018r. sporządził dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 200.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przekazał J. S.. Lokata miała zostać zawarta na okres minimalnie 2 miesięcy (maksymalnie na okres 3 miesięcy) z oprocentowaniem w wysokości 8,00 % w skali roku oraz bonusem specjalnym w wysokości 4.000 zł netto.

Następnie w dniu 31 stycznia 2018 r. J. S. wpłaciła rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 100.000 zł. Oskarżony w dniu 31 stycznia 2018r. sporządził tożsamy dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 100.000 zł. Lokata miała zostać zawarta na okres minimalnie 2 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 8,00 % w skali roku oraz pakietem 200/10.000.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

umowa lokaty terminowej

k. 151-152

zasady indywidualnej lokaty terminowej z dnia 31.01.2018 r.

k. 153

potwierdzenie wpłaty lokacyjnej z dnia 26.01.2018 r. na kwotę 200.000 zł

k. 154

potwierdzenie wpłaty lokacyjnej z dnia 31.01.2018 r. na kwotę 100.000 zł

k. 155

potwierdzenie zrealizowania lokaty z dnia 31.01.2018 r. ma kwotę 100.000 zł

k. 301

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 512

zeznania świadka J. S.

k. 289-292, 976-978

zeznania świadka P. S. (2)

k. 1034v-1035v

A. K. (2) zna P. B., gdyż jest to mąż siostry jej męża. P. B. przedstawiając się jako przedstawiciel banku (...) zaproponował jej przekazanie środków finansowych na założenie krótkoterminowych lokat bankowych, które w jego ocenie miały wygenerować „zysk”. W związku z podjęciem decyzji o zainwestowaniu pieniędzy w lokaty bankowe A. K. (2) wraz z mężem w dniu 30 sierpnia 2017 r. dokonała przelewu kwoty 30.000 zł na rachunek bankowy należący do P. B.. Oskarżony w dniu 30 sierpnia 2017 r. sporządził dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 30.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a następnie przekazał A. K. (2). Lokata miała zostać zawarta na okres 3 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 6,49 % w skali roku oraz bonusem.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 488v

potwierdzenie zrealizowania transakcji z dnia 30.08.2017 r. na kwotę 30.000 zł

k. 751

zeznania świadka A. K. (2)

k. 776-777, 1036v-1037v

1.1.3.

P. B.

Uznaje oskarżonego P. B. za winnego tego, że:

- w dniu 06 czerwca 2017r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. D. (1) co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 300.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości,

- w dniu 05 lipca 2017 r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. D. (1) co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 300.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości,

- w dniu 20 września 2017r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd B. D. (1) co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., a nadto użył jako autentycznych podrobionych dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokaty i przyjął od niej kwotę 300.000 zł tytułem zawarcia umowy lokaty bankowej, czym doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości

tj. każdorazowo przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

B. D. (1) chcąc ulokować korzystnie posiadane środki pieniężne dokonywała dalszych wpłat na rzecz P. B. tytułem oferowanych jej przez niego lokat bankowych.

W dniu 06 czerwca 2017 r. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 300.000 zł. Oskarżony w tym samym dniu sporządził dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 300.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przekazał i przekazał B. D. (1). Lokata miała zostać zawarta na okres 3 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 4,99 % w skali roku, bonusem 200 pln/każde 10.000 pln oraz bonusem 5.500 pln.

W dniu 05 lipca 2017 r. B. D. (1) wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 300.000 zł. W dniu 06 lipca 2017r. oskarżony sporządził dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 300.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przekazał B. D. (1). Lokata miała zostać zawarta na okres 3 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 11,80 % w skali roku.

Następnie B. D. (1) w dniu 20 września 2017r. wpłaciła na rachunek bankowy należący do P. B. kwotę 300.000 zł. Oskarżony w dniu 08 października 2017 r. sporządził dokument potwierdzenia zrealizowania lokaty na kwotę 300.000 zł, który opatrzył logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. i przekazał B. D. (1). Lokata miała zostać zawarta na okres 3 miesięcy z oprocentowaniem w wysokości 4,99 % w skali roku, z bonusem 200pln/10.000 pln oraz bonusem ekstra 5500 pln.

B. D. (1) wpłaciła na rachunek bankowy P. B. tytułem zdeponowania środków na lokatach terminowych łączną kwotę 1.050.00 zł.

P. B. zwrócił B. D. (1) łącznie kwotę 300.000 zł.

wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

potwierdzenie przelewu z dn. 06.06.2017 r. na kwotę 300.000 zł

k. 24

potwierdzenie przelewu z dnia 05.07.2017 r. na kwotę 300.000 zł

k. 28

potwierdzenie przelewu z dnia 20.09.2017 r. na kwotę 300.000 zł

k. 30

potwierdzenie wpłaty lokacyjnej z dnia 06.06.2017 r. na kwotę 300.000 zł

k. 25

potwierdzenie zrealizowania lokaty z dnia 06.07.2017 r. na kwotę 300.000 zł

k. 579

potwierdzenie zrealizowania lokaty z dnia 08.10.2017 r. na kwotę 300.000 zł

k. 607

wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego P. B.

k. 473, 480v, 492

zeznania świadka B. D. (1)

k. 1-4, 16-17, 20-22, 104-106, 970-975

1.1.4.

P. B.

Uznaje oskarżonego P. B. za winnego tego, że w dniu 07 czerwca 2018 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował doprowadzić B. D. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 25.000 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do rzeczywistego zamiaru i możliwości zwrotu kwoty pożyczki, przy czym swojego celu nie osiągnął z uwagi na odmowę udzielenia pożyczki przez pokrzywdzoną

tj. przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

B. D. (1) w dniu 07 czerwca 2018r. zaproponowała P. B. spotkanie w hotelu (...) w P. celem omówienia kwestii zwrotu środków pieniężnych zdeponowanych na lokatach w banku (...) oraz firmie (...) S.A. W toku spotkania P. B. przyznał, że nie jest pracownikiem w/w firm. Jednocześnie podał, że pieniądze przekazane pierwotnie na poczet lokat terminowych zostały zainwestowane w udziały w nieruchomościach w wolnej strefie ekonomicznej w Ł., w której ma udziały. Jednocześnie zapewniał B. D. (1), że posiada nieruchomości gruntowe, które może sprzedać i w krótkim okresie spłacić kwotę 400.000 zł, nadto że posiada rachunek bankowy w Banku Spółdzielczym, na którym posiada środki w kwocie 75.000 zł i w przypadku dokonania wpłaty na kwotę 25.000 zł zostanie uruchomiona linia kredytowa na kwotę 100.000 zł, dzięki której będzie mógł dokonać na jej rzecz zwrotu kwoty 200.000 zł. Obiecując szybki zwrot wpłaconych przez B. D. (1) środków pieniężnych P. B. poprosił ją o udzielenie pożyczki w kwocie 25.000 zł, co miało stanowić warunek uruchomienia linii kredytowej, a następnie dokonania częściowego zwrotu pieniędzy.

B. D. (1) mając świadomość nieuczciwego zachowania oskarżonego i będąc przekonana, że zapewnienia P. B., co do zamiaru szybkiego zwrotu pieniędzy stanowią próbę uzyskania od niej „kolejnych” środków finansowych nie wyraziła zgody na udzielenie oskarżonemu pożyczki.

zeznania świadka B. D. (1)

k. 104-106

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. B.

- w dniu 03 kwietnia 2017 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 10.000 złotych M. K. (1) poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu zawarcia lokaty w banku i bycia przedstawicielem banku (...) i firmy (...) S.A. przy czym posłużył się przerobionymi w celu użycia za autentyczne dokumentami z logotypem banku

tj. przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

- w dniu 04 kwietnia 2017 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 złotych M. K. (1) poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu zawarcia lokaty w banku i bycia przedstawicielem banku (...) i firmy (...) S.A.. przy czym posłużył się przerobionymi w celu użycia za autentyczne dokumentami z logotypem banku

tj. przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

- w styczniu 2018 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 złotych M. K. (1) poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu zawarcia lokaty w banku i bycia przedstawicielem banku (...) i firmy (...) S.A.

tj. przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

- twierdzenie, iż P. B. w dniu 03 kwietnia 2017 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 10.000 złotych M. K. (1) poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu zawarcia lokaty w banku i bycia przedstawicielem banku (...) i firmy (...) S.A. przy czym posłużył się przerobionymi w celu użycia za autentyczne dokumentami z logotypem banku

- twierdzenie, iż P. B. w dniu 04 kwietnia 2017 r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 złotych M. K. (1) poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu zawarcia lokaty w banku i bycia przedstawicielem banku (...) i firmy (...) S.A. przy czym posłużył się przerobionymi w celu użycia za autentyczne dokumentami z logotypem banku

- twierdzenie, iż P. B. w styczniu 2018r. w P., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 złotych M. K. (1) poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu zawarcia lokaty w banku i bycia przedstawicielem banku (...) i firmy (...) S.A.

częściowo wyjaśnienia P. B.

k. 174-176, 574-576, 836-837

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1-1.1.4.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. B.

Jako wiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim przyznał, że podawał się za współpracownika i przedstawiciela instytucji finansowych, wskazał okoliczności przyjmowania wpłat środków finansowych od A. S., B. D. (1), J. S., A. K. (2), B. M., H. P., K. B. oraz P. S. (1) celem założenia lokat terminowych, wystawiania dokumentów z logotypem banku potwierdzających zawarcie lokat, jak również co do faktu zwrotu pokrzywdzonym części wpłaconych przez nich środków pieniężnych.

Wyjaśnienia te korespondowały z zeznaniami pokrzywdzonych, zeznaniami świadków P. S. (2) i O. S., nadto znalazły potwierdzenie w zgromadzonych dokumentach bankowych (wyciąg z rachunku bankowego oskarżonego, potwierdzenia przelewu przedłożone przez pokrzywdzonych, korespondencja mailowa oraz sms) i jako takie stanowiły podstawę ustaleń faktycznych w sprawie.

zeznania pokrzywdzonych: A. S., B. D. (1),

J. S.,

A. K. (2), B. M., H. P.

Zeznania rzeczowe, konsekwentne, przydatne dla poczynienia ustaleń istotnych z punktu widzenia stawianych P. B. zarzutów, w szczególności pozwalające na odtworzenie sposobu działania oskarżonego tj. kreowania swojego wizerunku wśród rodziny i znajomych, podawania się za przedstawiciela instytucji finansowej, oferowania korzystnych lokat bankowych, przyjmowania środków pieniężnych na poczet rzekomych inwestycji, niezwracania pieniędzy w umówionym terminie i przedstawiania różnych przyczyn uniemożliwiających zwrot środków. Zeznania te znalazły potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji bankowej, w przedłożonych przez pokrzywdzonych dokumentach (potwierdzeniach przelewu, wyciągu z rachunku bankowego należącego do P. B., korespondencji mailowej i sms), nadto korespondowały częściowo z wyjaśnieniami oskarżonego i łącznie tworzyły spójną i logiczną całość.

zeznania świadka P. S. (2)

Zeznania rzeczowe, konsekwentne, w pełni korespondujące z zebranymi w sprawie dowodami z dokumentów i zeznaniami pokrzywdzonej J. S. i jako takie w pełni wiarygodne.

zeznania świadka O. S.

Zeznania rzeczowe, w pełni korespondujące z zebranymi w sprawie dowodami z dokumentów (pismo Banku (...) S.A. z dnia 15.06.2018r.), wyjaśnieniami oskarżonego i jako takie w pełni wiarygodne.

dokumenty wskazane przy faktach 1.1.1.-1.1.3.

W pełni wiarygodnymi były w ocenie Sądu zgromadzone w toku całego postępowania dokumenty. Ich autentyczność oraz wiarygodność nie budziły wątpliwości Sądu, dowodów tych nie kwestionowały także strony w toku postępowania, a Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1-1.1.4.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. B.

Jako niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w części w jakiej wskazywał, że dokonywane przez pokrzywdzonych wpłaty środków pieniężnych stanowiły w istocie pożyczki, które zamierzał im zwrócić wraz z „bonusami”. Powyższe twierdzenia pozostają z jawnej sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonych (z wyjątkiem zeznań świadków P. S. (1) i K. B. złożonych przez Sądem), którzy w sposób kategoryczny i konsekwentny wskazywali, że środki pieniężne przekazywali P. B. tytułem lokat bankowych, czego potwierdzeniem są dodatkowo przekazywane im przez oskarżonego podrobione dokumenty w postaci potwierdzeń zawarcia lokat opatrzone logotypem banku. Wskazać należy przy tym, że oskarżony nigdy nie wskazywał wprost, iż pokrzywdzeni udzielali mu pożyczek, lecz, że przekazane mu środki pieniężne traktował jako pożyczki, które zamierzał zwrócić, a także, że posługiwał się pojęciem lokaty, gdyż wstydził się pożyczać pieniądze od rodziny i znajomych, po czym przed Sądem przedstawił mechanizm funkcjonujący na platformie (...) i opcjach binarnych, dzięki którym miał „odnieść” sukces na rynku finansowym, przy czym każdorazowo w wyjaśnieniach zastrzegał, że jego zamiarem nie było oszukanie pokrzywdzonych. Taki sposób składania wyjaśnień, zdaniem Sądu stanowił przyjętą na potrzeby niniejszego postępowania linię obrony. Oskarżony, z jednej strony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, potwierdził fakt podawania pokrzywdzonym nieprawdziwych informacji, co do charakteru oferowanych im produktów inwestycyjnych, jak również niezwrócenia w znacznej części otrzymanych środków pieniężnych, jednocześnie de facto wskazywał, iż celem jego działania było zainwestowanie środków pieniężnych pokrzywdzonych z korzyścią dla siebie, jak i ich samych. Zdaniem Sądu powyższy zabieg miał na celu przedstawienie działań oskarżonego, nie jako świadomego i jawnego oszustwa, lecz jako błędu życiowego i nieudanej inwestycji, co w konsekwencji miało przedstawić P. B. w jak najbardziej korzystnym świetle, a w rezultacie zminimalizować jego odpowiedzialność karną.

Konsekwentnie jako niewiarygodne Sąd uznał również wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim wskazywał, że celem jego działania nie było oszukanie osób którym proponował założenie lokat bankowych, jak również, że nie miał zamiaru niezwrócenia pokrzywdzonych wpłaconych środków pieniężnych. Twierdzenia powyższe stanowią w istocie deklarację odnoszącą się do motywów swojego działania i jako takie zostaną omówione w części dotyczącej analizy strony podmiotowej zarzucanych mu przestępstw oszustwa.

1.1.2.

częściowe zeznania świadka P. S. (1)

K. B.

Sąd uznał za niewiarygodne zeznania P. S. (1) złożone przed Sądem, w zakresie w jakim wskazywał, że przekazał P. B. środki pieniężne tytułem pożyczki. Zeznania te pozostawały w całkowitej sprzeczności z zeznaniami świadka złożonymi w toku postępowania przygotowawczego, z których jednoznacznie wynika, że środki finansowe przekazywane były celem założenia „atrakcyjnej” lokaty, nadto, że na skutek działania oskarżonego czuje się oszukany. Co więcej zeznania P. S. (1) złożone na rozprawie, w sposób oczywisty wpisywały się w narrację P. B. prezentowaną przed Sądem, co pozwala twierdzić, że zostały przygotowane na potrzeby niniejszego postępowania, a ich celem było wzmocnienie obranej przez oskarżonego linii obrony. Całkowicie niewiarygodnie brzmią przy tym twierdzenia świadka odnośnie nierozróżniania przez niego pojęcia „lokata” od pojęcia „pożyczka” i w konsekwencji popełnienie przez niego błędu w toku zeznań przed Sądem. Wskazać należy, bowiem że P. S. (1) posiada wyższe wykształcenie, jest nauczycielem akademickim, biegłym sądowym, a co za tym idzie nie sposób uwierzyć by nie posiadał powszechnej i elementarnej wręcz wiedzy dotyczącej jednego z najbardziej popularnych produktów finansowych jakim jest lokata bankowa i nie wiedział przy tym czym jest umowa pożyczki. Taki sposób zeznawania w ocenie Sądu wskazuje na nieszczerość zeznań świadka, który z jednej strony starł się przedstawić jak najbardziej korzystną dla oskarżonego wersję zdarzeń, z drugiej mając świadomość odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań w sposób całkowicie niewiarygodne i sprzeczny z zasadami doświadczenia życiowego starał się w sposób przekonujący wyjaśnić rozbieżności wynikające ze złożonych w toku postępowania zeznań.

Za powyższym przemawia również zmiana stanowiska P. S. (1) odnosząca się do oceny postępowania oskarżonego w kontekście własnych odczuć z tym związanych. I tak w toku śledztwa świadek wskazał, że „czuje się” oszukany przez P. B. i żąda jego ukarania, natomiast przed Sądem prezentował całkowicie odmienne stanowisko i dopiero po odczytaniu zeznań złożonych w toku postępowania przygotowawczego i wobec konieczności ustosunkowania się do wzajemnej ich sprzeczności podtrzymał pierwotne stanowisko. Nie sposób przy tym twierdzić, że odmienna w treści relacja świadka również w tym zakresie wynikała z braku wiedzy czy niezrozumienia.

W oparciu o tożsamą argumentację jako niewiarygodne Sąd uznał zeznania K. B.. Podkreślić przy tym należy, że świadek ma wykształcenie wyższe, a co za tym idzie tym bardziej w odniesieniu do niej nie sposób przyjąć wystąpienia błędu pojęciowego odnośnie charakteru czynności związanej z przekazaniem oskarżonemu środków finansowych. Mając, zatem na uwadze bliską relację rodzinną świadka z P. S. (1) oraz fakt niejako wspólnego inwestowania pieniędzy, w kontekście spójnych i wzajemnie zbieżnych zeznań składanych na etapie postępowania przygotowawczego, należało odmówić przymiotu wiarygodności twierdzeniom odnoszącym się do przekazania P. B. pieniędzy tytułem umowy pożyczki, uznając je za świadomie działanie na korzyść P. B..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I-XIV, XXVIII, XXIX, XXX

P. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwa oszustwa dopuszcza się ten, kto za pomocą wprowadzenia w błąd, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych nie budzi wątpliwości, że P. B. wprowadzał pokrzywdzonych w błąd po pierwsze, co do faktu bycia przedstawicielem banku (...) oraz firmy (...) S.A., po drugie, co do możliwości ulokowania za jego pośrednictwem środków pieniężnych na lokatach bankowych z korzystnym oprocentowaniem. Zaufanie, którym darzyli oskarżonego pokrzywdzeni, jak również atrakcyjność przedstawianej im oferty spowodowała, że przekazywali oni na prywatne rachunki bankowe P. B. środki pieniężne tytułem lokat bankowych, które to środki oskarżony wbrew zapewnieniom wykorzystywał na prywatne cele, jak również nie zwrócił ich pokrzywdzonym w umówionym terminie. Działanie oskarżonego doprowadziło, zatem do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonych, którzy w błędnym przeświadczeniu, co do działania P. B. jako przedstawiciela instytucji finansowej i lokowania pieniędzy na lokatach bankowych, przekazywali mu środki finansowe, które dla oskarżonego stanowiły korzyść majątkową. Jednocześnie P. B. świadomie doprowadził pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zaś aby osiągnąć ten cel świadomie wprowadził w błąd pokrzywdzonych co do zamiaru przeznaczenia uzyskanych kwot na krótkotrwałe lokaty bankowe mające doprowadzić do uzyskania przez pokrzywdzonych zysku.

Tym samym uznać należało, że oskarżony zarówno od strony przedmiotowej, jak i podmiotowej wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa.

Dla takiej prawnokarnej oceny zachowania oskarżonego bez znaczenia pozostają jego zapewnienia o braku zamiaru oszukania pokrzywdzonych i zamiarze zwrotu przyjętych od nich środków pieniężnych. Zachowanie polegające na podawaniu się za przedstawiciela banku (...) S.A. oraz (...) S.A., przyjmowanie wpłat od członków rodziny i znajomych celem pośrednictwa w założeniu lokat terminowych (dodatkowo w wielu przypadkach podrabianie dokumentacji potwierdzającej zawarcie lokat) przy pełnej świadomości, że uzyskane środki finansowe każdorazowo trafiają na prywatny rachunek bankowy i zostaną rozdysponowane według własnego uznania, a nadto przy braku gwarancji możliwości terminowego ich zwrotu jest działaniem, którego celem jest zamiar osiągnięcia korzyści majątkowej kosztem inwestorów.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

XV-XVII, XX, XXIII-XXVII, XXXI

P. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony popełniając każdorazowo przestępstwo oszustwa (w sposób opisany powyżej) swoim zachowaniem wyczerpał dodatkowo znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. polegającego na użyciu jako autentycznego podrobionego dokumentu.

„Użycie jako autentycznego”, oznacza takie posłużenie się sfałszowanym dokumentem, które sprawia, że realizuje on swoją funkcję przewidzianą w ustawie stanowiąc dowód stosunku prawnego lub faktów mających znaczenie prawne. Dla wypełnienia znamion przestępstwa określonego w art. 270 § 1 k.k. wystarczy to, iż sprawca się takim dokumentem posłuży.

Działanie oskarżonego P. B. polegało na posłużeniu się podrobionymi przez siebie dokumentami z logotypem banku (...) oraz firmy (...) S.A. poprzez ich przedłożenie pokrzywdzonym jako autentycznych, w celu potwierdzania zawarcia lokat terminowych, które faktycznie nigdy za jego pośrednictwem nie zostały założone.

Kierując się dyspozycją art. 11 § 2 k.k. Sąd uznał, że w niniejszej sprawie czyn oskarżonego wyczerpywał znamiona określone w dwóch przepisach ustawy karnej tj. art. 286 § 1 k.k., art. 270 § 1 k.k. W świetle poczynionych ustaleń nie ma bowiem wątpliwości, iż dla oddania zawartości kryminalnej czynu konieczne było powołanie w kwalifikacji prawnej w/w przepisów ustawy karnej.

☒

3.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

XVIII,XXI-XXII

P. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżonemu zarzucono popełnienie przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 k.k. w warunkach art. 294 § 1 k.k., czyli w stosunku do mienia znacznej wartości, którym zgodnie z treścią art. 115 § 5 k.k. jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 zł. Wobec rozporządzenia trzykrotnie (w dniu 06.06.207 r., w dniu 05.07.2017 r. oraz w dniu 20.09.2017 r.) przez B. D. (1) kwotą 300.000 zł, niewątpliwie należy uznać, że jest to mienie znacznej wartości w rozumieniu przepisu art. 294 § 1 k.k., co znalazło odzwierciedlenie w przyjętej w wyroku kwalifikacji prawnej przypisanych oskarżonemu czynów.

☒

3.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

XIX

P. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie pozostawia najmniejszych wątpliwości co do tego, że działanie P. B. w dniu 07 czerwca 2018 r. sprowadzało się do próby wytworzenia w świadomości B. D. (1) błędnego przeświadczenia, że poprzez sprzedaż nieruchomości gruntowych oraz uzyskanie środków pieniężnych w ramach linii kredytowej będzie miał możliwość i zamierza dokonać możliwie szybkiego zwrotu części wpłaconych przez nią pieniędzy (łącznie kwoty 600.000 zł, z pozostałej do spłaty kwoty 750.000 zł). Jednocześnie oskarżony dokonanie spłaty warunkował otwarciem linii kredytowej, której uruchomienie miało być uzależnione od dokonania wpłaty kwoty 25.000 zł. Możliwość uzyskania szybkiej spłaty miała skłonić B. D. (1) do udzielenia oskarżonemu pożyczki, a więc uzyskania przez niego korzyści majątkowej. Oskarżony miał przy tym pełną świadomość, że nie ma realnej możliwości dokonania na rzecz pokrzywdzonej zwrotu pieniędzy, a mimo to podjął działania mające na celu uzyskanie od niej pożyczki. Jedynie postawa B. D. (1) i powstałe u niej podczas spotkania z P. B. wątpliwości dotyczące jego faktycznej działalności i sytuacji finansowej spowodowały, że działanie oskarżonego pozostało w fazie usiłowania. W ocenie Sądu zatem po stronie oskarżonego istniał bezpośredni zamiar kierunkowy popełnienia przestępstwa oszustwa - działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia w błąd chciał doprowadzić B. D. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 25.000 zł.

☐3.5.Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐3.6.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.7. Uniewinnienie

XXXII

P. B.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Świadek M. K. (1) w toku postępowania przygotowawczego wniósł o zwolnienie z obowiązku złożenia zeznań w myśl art. 185 k.p.k. wskazując, iż P. B. jest jego wujem, w związku z tym jest z nim emocjonalnie związany. Pismem z dnia 24.03.2020 r. M. K. (1) odmówił składania zeznań w sprawie przeciwko P. B., oświadczając, iż jest związany emocjonalnie z wujem (jest on dla niego bliską osobą), spotyka się z nim w gronie rodzinnym, a zatem zeznając w sprawie przeciwko niemu czułby się niekomfortowo.

Na etapie postępowania sądowego, postanowieniem z dnia 28.05.2020 r. Sąd na podstawie art. 185 k.p.k. zwolnił M. K. (1) od złożenia zeznań w sprawie, co skutkowało również wykluczeniem zeznań świadka złożonych w toku postępowania przygotowawczego, jako dowodu mogącego stanowić podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. Świadek uprawdopodobnił istnienie szczególnie bliskiego stosunku osobistego łączącego go z oskarżonym P. B.. Jednocześnie w toku całego postępowania konsekwentnie powoływał się na powyższą okoliczność, a zatem należy uznać, że złożenie wniosku o zwolnienie z obowiązku złożenia zeznań faktycznie wynika z bliskiego stosunku osobistego łączącego go z oskarżonym, a nie jest motywowane innymi okolicznościami. Zatem, w odniesieniu do zarzutów stawianych P. B. na szkodę M. K. (1) Sąd dysponował dowodem w postaci dokumentu potwierdzającego zawarcie lokat oraz wyciągu rachunku bankowego potwierdzającego dokonanie przez M. K. (1) wpłaty środków pieniężnych na rachunek bankowy oskarżonego.

Jednocześnie w oparciu o taki materiał dowodowy nie było możliwe poczynienie bezspornych ustaleń faktycznych co do przekazanych przez P. B. M. K. (1) informacji dotyczących ulokowania środków pieniężnych oraz wzajemnych uzgodnień pomiędzy nimi. Jakkolwiek, w odniesieniu do omawianych czynów, rzeczowy materiał dowodowy wskazuje na łudząco podobny mechanizm działania, jak w przypadku pozostałych przypisanych oskarżonemu przestępstw, nie oznacza to jednak, że pewne okoliczności, a odnoszące się w szczególności do strony podmiotowej przestępstwa oszustwa można domniemywać. Pamiętać przy tym należy, że P. B. w wyjaśnieniach konsekwentnie wskazywał, iż nie miał zamiaru oszukać osób, którym składał oferty założenia lokat bankowych, a co za tym idzie niemożność skonfrontowania powyższych twierdzeń z zeznaniami świadka nakazuje rozstrzygnąć istniejące wątpliwości na korzyść oskarżonego uznając, iż brak jest materiału dowodowego pozwalającego na przypisanie oskarżonemu wypełnienia znamienia wprowadzenia w błąd, a w konsekwencji przestępstwa oszustwa. Przypomnieć należy raz jeszcze, że przestępstwo oszustwa popełnione zostaje w chwili dokonania niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonego, przy czym rozporządzenie to musi być podjęte w następstwie wprowadzenia w błąd przez sprawcę i musi mieć na celu osiągnięcie przez niego korzyści majątkowej.

Zdaniem Sądu samo ustalenie, że oskarżony otrzymał od M. K. (1) środki pieniężne, na co ten w dwóch przypadkach otrzymał dokument potwierdzający założenie lokat, przy niemożności ustalenia pozostałych okoliczności (podawanie się przez oskarżonego za przedstawiciela instytucji finansowych, przyjmowanie pieniędzy tytułem lokat bankowych, posłużenie się przez oskarżonego podrobionym dokumentem) nie jest wystarczające dla przypisania P. B. popełnienia zarzucanych mu czynów. Faktem jest, że w świetle poczynionych ustaleń faktycznych można z całą stanowczością twierdzić, że znajdujące się w aktach sprawy dokumenty w postaci potwierdzeń założenia lokaty terminowej zostały podrobione, to zwolnienie przez Sąd świadka M. K. (1) z obowiązku składania zeznań odnosić się winno również do dokumentów, w tym sensie, iż nie można domniemywać czy były one w posiadaniu M. K. (1), a także ewentualnie w jakich okolicznościach wszedł w ich posiadanie.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. B.

XIX

XIX

Sąd wymierzył P. B. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

okoliczności łagodzące:

- częściowe przyznanie się do winy i złożenie wyjaśnień, które przyczyniły się do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie

- wyrażenie skruchy i przeproszenie pokrzywdzonej B. D. (2)

- dotychczasowa niekaralność

okoliczności obciążające:

- działanie z premedytacją w stosunku do bliskiej znajomej, którą wcześniej wielokrotnie oszukał, a która działała w zaufaniu do jego osoby

P. B.

XXXIII

I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XXVIII, XXIX, XXX

Przyjmując, że czyny przypisane w punktach I do XIV, XIX, XXVIII, XXIX i XXX wyroku stanowiły ciąg przestępstw z art 91 § 1 k.k., albowiem popełnione zostały w krótkich odstępach czasu i przy wykorzystaniu tej samej sposobności (wprowadzenie w błąd szerokiego kręgu rodziny i znajomych co do bycia przedstawicielem instytucji finansowej, proponowanie ulokowania środków pieniężnych na wysokooprocentowanych lokatach bankowych, przyjmowanie środków na własny rachunek bankowy), Sąd wymierzył P. B. karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł.

okoliczności łagodzące:

- częściowe przyznanie się do winy i złożenie wyjaśnień, które przyczyniły się do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie

- wyrażenie skruchy i przeproszenie pokrzywdzonych

- dotychczasowa niekaralność

- częściowy zwrot pokrzywdzonym wpłaconych przez nich środków pieniężnych,

okoliczności obciążające:

- nadużycie i wykorzystanie zaufania osób najbliższych i bliskich znajomych,

- fakt, iż oskarżony dokonał całkowitego lub częściowego zwrotu środków pieniężnych na rzecz wybranych pokrzywdzonych, z pominięciem innych pokrzywdzonych.

Sąd wymierzył oskarżonemu obok kary pozbawienia wolności także karę grzywny. Ustalona ilość stawek dziennych w ocenie Sądu jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego i społecznej ich szkodliwości – wyrażająca się w przywołanych wyżej okolicznościach łagodzących i obciążających, nadto pozwoli oskarżonemu w sferze materialnej odczuć naganność swoich zachowań.

Ustalając wysokość stawki dziennej Sąd wziął pod uwagę, że P. B. jest zdrowy, zdolny do pracy zarobkowej, a zatem tak ukształtowana stawka dzienna grzywny pozostaje w odpowiedniej relacji do stosunków majątkowych, dochodów oskarżonego i jego możliwości zarobkowych

P. B.

XXXIV

XV, XVI, XVII, XX, XXIII, XXIV, XXV, XXVI, XXVII, XXXI

Przyjmując, że czyny przypisane w punktach XV-XVII, XX, XXIII-XXVII, XXXI stanowiły ciąg przestępstw z art 91 § 1 k.k., albowiem popełnione zostały w krótkich odstępach czasu i przy wykorzystaniu tej samej sposobności (wprowadzenie w błąd szerokiego kręgu rodziny i znajomych co do bycia przedstawicielem instytucji finansowej, proponowanie ulokowania środków pieniężnych na wysokooprocentowanych lokatach bankowych, przyjmowanie środków na własny rachunek bankowy, przekazywanie pokrzywdzonym podrobionych potwierdzeń zawarcia lokat z logotypem banku w celu uwiarygodnienia podejmowanych działań), Sąd wymierzył P. B. karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł.

okoliczności łagodzące:

- częściowe przyznanie się do winy i złożenie wyjaśnień, które przyczyniły się do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie

- wyrażenie skruchy i przeproszenie pokrzywdzonych

- dotychczasowa niekaralność

- częściowy zwrot pokrzywdzonym wpłaconych przez nich środków pieniężnych,

okoliczności obciążające:

- nadużycie i wykorzystanie zaufania osób najbliższych i bliskich znajomych,

- fakt, iż oskarżony dokonał całkowitego lub częściowego zwrotu środków pieniężnych na rzecz wybranych pokrzywdzonych, z pominięciem innych pokrzywdzonych

Sąd wymierzył oskarżonemu obok kary pozbawienia wolności także karę grzywny. Ustalona ilość stawek dziennych w ocenie Sądu jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego i społecznej ich szkodliwości – wyrażająca się w przywołanych okolicznościach łagodzących i obciążających, nadto pozwoli oskarżonemu w sferze materialnej odczuć naganność swoich zachowań..

Ustalając wysokość stawki dziennej Sąd wziął pod uwagę, że P. B. jest zdrowy, zdolny do pracy zarobkowej, a zatem tak ukształtowana stawka dzienna grzywny pozostaje w odpowiedniej relacji do stosunków majątkowych, dochodów oskarżonego i jego możliwości zarobkowych

P. B.

XXXV

XVIII, XXI, XXII

Przyjmując, że czyny przypisane w punktach XVIII, XXI, XXII wyroku stanowiły ciąg przestępstw z art 91 § 1 k.k., albowiem popełnione zostały w krótkich odstępach czasu i przy wykorzystaniu tej samej sposobności (wprowadzenie w błąd szerokiego kręgu rodziny i znajomych co do bycia przedstawicielem instytucji finansowej, proponowanie ulokowania środków pieniężnych na wysokooprocentowanych lokatach bankowych, przyjmowanie środków na własny rachunek bankowy, przekazywanie pokrzywdzonym podrobionych potwierdzeń zawarcia lokat z logotypem banku w celu uwiarygodnienia podejmowanych działań), Sąd wymierzył P. B. karę 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł.

okoliczności łagodzące:

- częściowe przyznanie się do winy i złożenie wyjaśnień, które przyczyniły się do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie

- wyrażenie skruchy i przeproszenie pokrzywdzonych

- dotychczasowa niekaralność

- częściowy zwrot pokrzywdzonym wpłaconych przez nich środków pieniężnych,

okoliczności obciążające:

- nadużycie i wykorzystanie zaufania osób najbliższych i bliskich znajomych,

- fakt, iż oskarżony dokonał całkowitego lub częściowego zwrotu środków pieniężnych na rzecz wybranych pokrzywdzonych, z pominięciem innych pokrzywdzonych

P. B.

XXXVI

Sąd wymierzył P. B. karę łączną 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz ….stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł.

Wymierzając karę łączną, Sąd zastosował zasadę asperacji mając na uwadze ilość popełnionych przez oskarżonego przestępstw przeciwko różnym dobrom chronionym prawnie, działanie na szkodę wielu pokrzywdzonych (co przemawiało za częściową kumulacją), a także bliski związek czasowy i miejscowy (co przemawiało za częściową absorpcją).

Zdaniem Sądu tak ukształtowany wymiar kary będzie dla oskarżonego bodźcem do przemyślenia swego postępowania i uświadomi mu jego naganność Z drugiej zaś strony, kara spełni swoje cele tak zapobiegawcze, jak i wychowawcze oraz spowoduje, że oskarżony nie będzie miał poczucia bezkarności.

P. B.

XXXVII

Sąd orzekł wobec oskarżonego P. B. na podstawie art. 46 § 1 k.k. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz B. D. (1) kwoty 750.000 zł. Wysokość szkody pozostającej do naprawienia uwzględnia kwoty dotychczas zwrócone przez oskarżonego w ramach częściowych wypłat tytułem rzekomo zawartych lokat bankowych.

P. B.

XXXVIII

Sąd orzekł wobec oskarżonego P. B. na podstawie art. 46 § 1 k.k. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz J. S. kwoty 300.000 zł.

P. B.

XXXIX

Sąd orzekł wobec oskarżonego P. B. na podstawie art. 46 § 1 k.k. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz A. S. kwoty 140.000 zł. Wysokość szkody pozostającej do naprawienia uwzględnia kwoty dotychczas zwrócone przez oskarżonego w ramach częściowych wypłat tytułem rzekomo zawartych lokat bankowych.

P. B.

XL

Sąd orzekł wobec oskarżonego P. B. na podstawie art. 46 § 1 k.k. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz K. B. kwoty 50.000 zł.

P. B.

XLI

Sąd orzekł wobec oskarżonego P. B. na podstawie art. 46 § 1 k.k. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz P. S. (1) kwoty 60.000 zł.

P. B.

XLII

Sąd orzekł wobec oskarżonego P. B. na podstawie art. 46 § 1 k.k. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz A. i P. małżonków K. kwoty 30.000 zł.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Na rozprawie w dniu 20.07.2020 r. pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej J. S. wniósł o orzeczenie wobec oskarżonego P. B. zakazu wykonywania zawodu w zakresie odpowiedzialności finansowej, ubezpieczeniowej i bankowej.

Zgodnie z art. 41 § 1 k.k. sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.

W ocenie Sądu wniosek oskarżyciela posiłkowego co do orzeczenia tego środka karnego w świetle okoliczności sprawy nie zasługiwał na uwzględnienie.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że w dniu 18.12.2015r. (...) S.A. zawarł z P. B. umowę o współpracę obejmującą pośrednictwo przy sprzedaży akcji pracowniczych. W dniu 08.01.2016r. pomiędzy w/w podmiotami została zawarta kolejna umowa o współpracę obejmująca sprzedaż obligacji. Z uwagi na brak sprzedaży w/w produktów z dniem 07.07.2016r. umowa o współpracę została wypowiedziana. Jednocześnie oskarżony nigdy nie pełnił żadnej funkcji, nie był zatrudniony i nie współpracował z bankiem (...), natomiast umowa o współpracy z firmą (...) S.A. nigdy nie dotyczyła produktu w postaci krótkoterminowych lokat bankowych. Co więcej od dnia 07.07.2016r. P. B. nie wiązała z (...) S.A. żadna umowa o współpracy. Zatem, przyjąć należało, że działanie oskarżonego polegające de facto na podszywaniu się pod pracownika lub przedstawiciela instytucji finansowych i oferowanie lokat bankowych nie dawało podstaw do orzeczenia wobec niego zakazu wykonywania zawodu, zgodnie z wnioskiem pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej. P. B. pomimo tego, że przedstawiał się wobec pokrzywdzonych jako osoba związana z doradztwem i pośrednictwem finansowym, dopuszczając się szeregu przestępstw oszustwa nie nadużył stanowiska, ani wykonywania zawodu, albowiem nie piastował żadnego stanowiska zarówno w banku (...), jak i w (...) S.A, z którym przez krótki okres czasu łączyła go umowa o współpracy, jednakże obejmująca zupełnie inne produkty inwestycyjne.

P. B., wbrew rzeczywistości, dla wzbudzenia zaufania pokrzywdzonych wykreował siebie na osobę działającą na rynku finansowym, by następnie oferować im fikcyjne lokaty bankowe, a pokrzywdzeni w zaufaniu do jego profesjonalizmu i uczciwości powierzyli mu swoje środki finansowe.

W realiach niniejszej sprawy, zakładając nawet, że działanie P. B. stanowiło nadużycie stanowiska, czy wykonywanego zawodu przy popełnieniu przestępstwa to orzeczenie

wobec oskarżonego zakazu wykonywania zawodu w zakresie odpowiedzialności finansowej i ubezpieczeniowej wykraczałoby znacznie poza granice jego odpowiedzialności karnej w odniesieniu do czynów za które został skazany. Dodatkowo orzeczenie wobec P. B. zakazu wykonywania zawodu w zakresie odpowiedzialności finansowej, ubezpieczeniowej i bankowej spowodowałoby, że miałby ograniczone w znacznym stopniu możliwości zatrudnienia, czy prowadzenia działalności, a co za tym idzie znacznie ograniczone możliwości zarobkowe, co zdaniem Sądu w sposób realny utrudniłoby, a nawet uniemożliwiłoby mu wykonanie obowiązku naprawienia szkody wobec pokrzywdzonych.

Na rozprawie w dniu 20.07.2020 r. pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej J. S. wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego w zakresie ustalenia przepływów bankowych pomiędzy rachunkami oskarżonego P. B. i M. B. w celu ustanowienia zabezpieczenia majątkowego w oparciu o tzw. konfiskatę rozszerzoną.

W ocenie Sądu poczynienie ustaleń dotyczących przeznaczenia przez oskarżonego pieniędzy otrzymywanych od inwestorów celem założenia lokat terminowych nie ma znaczenia dla ustalenia jego odpowiedzialności karnej za zarzucane mu przestępstwa oszustwa. Dla przypisania przestępstwa oszustwa konieczne jest dowiedzenie, że oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim, obejmującym doprowadzenie pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w celu osiągniecia korzyści majątkowej, jak i sposób działania zmierzający do tego celu, a nie ustalenie na jaki cel przekazywał on uzyskane od pokrzywdzonych środki finansowe.

Na rozprawie w dniu 20.07.2020 r. pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej B. D. (1) wniósł o zasądzenie od oskarżonego na rzecz B. D. (1) zadośćuczynienia w kwocie 250.000 zł.

Wniosek pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej nie zasługiwał na uwzględnienie.

Artykuł 46 § 1 k.k. w zakresie orzekania m.in. zadośćuczynienia nakazuje stosować przepisy prawa cywilnego. Zatem należy przyjąć, że orzeczenie zadośćuczynienia za krzywdę wyrządzoną przez przestępstwo jest możliwe jedynie wtedy, gdy prawo cywilne dopuszcza zadośćuczynienie za daną krzywdę. Chodzi, zatem o art. 445 kc (który w realiach niniejszej sprawy, z uwagi na czyny przypisane oskarżonemu w sposób oczywisty nie może stanowić podstawy zasądzenia zadośćuczynienia) oraz art. 448 kc, który stanowi, że w razie naruszenia dobra osobistego sąd może przyznać temu, czyje dobro osobiste zostało naruszone, odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, lub na jego żądanie zasądzić odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez niego cel społeczny, niezależnie od innych środków potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia.

W myśl art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

W przypadku oskarżycielki posiłkowej B. D. (1) Sąd przyjął, że w wyniku popełnienia przez oskarżonego oszustw nie doszło do naruszenia jej dóbr osobistych, a co za tym idzie nie jest możliwe zasądzenie na jej rzecz wnioskowanego świadczenia. Co więcej oskarżycielka posiłkowa, jak i jej pełnomocnik w żaden sposób nie wskazali jakie dobra osobiste pokrzywdzonej zostały naruszone, jak również nie określili jakimi kryteriami kierowali się ustalając wysokość zadośćuczynienia na kwotę 200.000 zł, co jednocześnie uniemożliwia merytoryczne odniesienie się do przedmiotowego wniosku.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XLIII

XLIV

Na podstawie art. 627 k.p.k. i § 11 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5 i § 17 pkt 1 w zw. z § 11 ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie Sąd zasądził od oskarżonego P. B. na rzecz oskarżycielek posiłkowych: B. D. (1) oraz J. S. kwotę po 2.760 zł tytułem ustanowienia pełnomocnika.

Stawka minimalna w sprawie dla każdego z pełnomocników oskarżycielek posiłkowych wynosi 2.760 zł na którą składają się kwoty:

- 600 zł za postępowanie przygotowawcze,

- 2.160 zł za postępowanie przed Sądem Okręgowym w Poznaniu w sprawie sygn. III K 308/15 (1.200 zł + 4 x 240 zł- 5 terminów rozpraw).

XLV

Na podstawie art. 624 k.p.k., art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych Sąd zwolnił oskarżonego P. B. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Poznaniu kosztów sądowych i nie wymierzył mu opłaty. Wobec oskarżonego została orzeczona bezwzględna kara pozbawienia wolności, co będzie wiązało się z czasową utratą źródła dochodu, jak również kara grzywny oraz obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych, co łącznie stanowić będzie dla oskarżonego duże obciążenie finansowe.

7.  Podpis

P., dnia 07 września 2020r.

sędzia Izabela Dehmel