Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 236/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lipca 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SA – Jerzy Leder

Sędziowie: SA – Zbigniew Kapiński (spr.)

SO (del.) – Katarzyna Capałowska

Protokolant: sekr. sąd. – Aleksandra Duda

przy udziale Prokuratora Marka Deczkowskiego

po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2020 r.

sprawy M. F., córki J. i J., ur. (...) w K.

oskarżonej z art. 297 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

z dnia 14 marca 2019 r., sygn. akt V K 158/18

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od oskarżonej M. F. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w tym 220 (dwieście dwadzieścia) złotych, tytułem opłaty za drugą instancję.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 236/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 14 marca 2019 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1)  obrazy przepisów postępowania tj. art. 7 k.p.k., art. 5 § 2 k.p.k., art. 4 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej i sprzecznej z zasadami logicznego rozumowania oceny dowodów;

1)  obrazy prawa materialnego tj. art. 297 § 1 k.k.;

2)  obrazy prawa materialnego tj. art. 66 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Całkowicie chybiony i bezpodstawny jest zarzut obrazy przepisów postępowania tj. art. 7 k.p.k., art. 5 § 2 k.p.k. i art. 4 k.p.k.

Wbrew twierdzeniom autora apelacji dokonana przez Sąd meriti ocena dowodów w tym wyjaśnień oskarżonej nie nosi cech dowolności i w pełni respektuje zasadę określoną w art. 7 k.p.k. Skarżący nie wykazał w sposób przekonujący żeby przy ocenie wyjaśnień M. F. Sąd Okręgowy dopuścił się błędu natury faktycznej, logicznej, lub też, że przy ocenie tego dowodu Sąd ten nie respektował zasad wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Dlatego też dokonana przez Sąd I instancji ocena dowodów w tym wyjaśnień oskarżonej zasługuje na pełną akceptację ze strony Sądu odwoławczego. Nie doszło również do naruszenia art. 5 § 2 k.p.k. i stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie w ogóle nie było podstaw do stosowania zasady in dubio pro reo gdyż Sąd meriti dysponował dowodami, które pozwalały na dokonanie jednoznacznych ustaleń faktycznych odnośnie zachowania oskarżonej. Należy także zauważyć, że autor apelacji popada w wewnętrzną sprzeczność swojej argumentacji gdyż powinien mieć świadomość, że zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania może nastąpić wówczas gdy wina sprawcy i okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości.

Sąd meriti wbrew twierdzeniom skarżącego nie naruszył również art. 4 k.p.k., który określa jedną z zasad postępowania karnego o charakterze ogólnym i nie zostało wykazane, żeby ta zasada w niniejszej sprawie została naruszona.

Całkowicie chybiony i bezpodstawny jest również zarzut obrazy prawa materialnego, zawarty w pkt 2 petitum apelacji tj. art. 297 § 1 k.k. Bez wątpienia bowiem oskarżona przedłożyła poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci: zaświadczenia o zarobkach osiąganych w spółce (...) sp. o.o. z siedzibą w W., kopii umowy o pracę w tej spółce, informacji miesięcznej dla osoby ubezpieczonej z okresu trzech miesięcy oraz kopii PIT 11.

W ocenie Sądu odwoławczego przedmiotowe dokumenty bez wątpienia dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu od (...) w kwocie 950.000 zł, gdyż zdecydowały o przyznaniu przedmiotowego kredytu dla oskarżonej. Skarżący zarówno w treści omawianego zarzutu jak również w jego uzasadnieniu nie przedstawił żadnych merytorycznych i przekonujących argumentów podważających dokonane przez Sąd meriti ustalenia faktyczne oraz ocenę prawną zachowania oskarżonej. W tym zakresie w uzasadnieniu wyroku zostało wykazane w sposób przekonujący, że M. F. swoim zachowaniem wyczerpała wszystkie znamiona występku określonego w art. 297 § 1 k.k.

Natomiast zarzut obrazy prawa materialnego tj. obrazy art. 66 § 1 k.k. jest zarówno bezpodstawny jak również błędny rodzajowo. Stwierdzić bowiem należy, że w treści art. 66 § 1 k.k. nie jest zawarta norma o charakterze bezwzględnym i z tego względu odmowa zastosowania przez Sąd instytucji warunkowego umorzenia postępowania nie może być kwestionowana poprzez zarzut obrazy prawa materialnego tj. art. 66 § 1 k.k. Jeżeli bowiem Sąd meriti ustali, że stopień winy oraz stopień społecznej szkodliwości czynu dokonanego przez sprawcę jest znaczny to wydaje wyrok skazujący a kwestionowane rozstrzygnięcie Sądu w takiej sytuacji może odbywać się poprzez zarzut określony w art. 438 pkt 3 k.p.k., w którym skarżący może podważać ustalony stopień społecznej szkodliwości czynu. W przedmiotowej sprawie tego rodzaju zarzut nie został jednak postawiony a zgodnie z treścią art. 433 § 1 k.p.k. Sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia oraz w granicach podniesionych zarzutów. Żadna bowiem z sytuacji określonych w tym przepisie uzasadniających szersze rozpoznanie niniejszej sprawy nie występuje. Stwierdzić zatem należy, że Sąd Okręgowy nie dopuścił się obrazy art. 66 § 1 k.k.

Wniosek

- o zmianę i uniewinnienie oskarżonej;

- o zastosowanie wobec oskarżonej dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania i orzeczenie środków pieniężnych w kwocie 5.000 zł

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Rozstrzygnięcie Sądu jest prawidłowe a postawione zarzuty bezpodstawne a w związku z tym zawarte w apelacji wnioski nie zasługują na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W całości, w zakresie pkt I – V

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezpodstawność postawionych zarzutów apelacyjnych oraz niezasadność wniosków końcowych skutkowało utrzymaniem wyroku w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt II

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. w związku z nieuwzględnieniem apelacji zasądzono od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa, należne koszty sądowe za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

Jerzy Leder

Zbigniew Kapiński Katarzyna Capałowska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość wyroku Sądu Okręgowego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana