Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 13/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie z dn. 31.10.2019 r. sygn. IV K 291/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

I Obraza art. 4, 7, 366 § 1 i 410 K.p.k. przez wadliwą ocenę wiarygodności dowodów i nieuwzględnienie okoliczności przemawiających na niekorzyść oskarżonego, a w konsekwencji:

1. uniewinnienie oskarżonego od czynu z pkt. I.

2. zmiana opisu i kwalifikacji prawnej czynu z pkt. II

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad 1. Rozstrzygnięcie oparte zostało na ustaleniu, iż to M. P. zadał cios jako pierwszy, zaś K. B. jedynie się bronił. Było ono wynikiem z przyjęcia, że zeznania pokrzywdzonego są niewiarygodne, gdyż pozostają w sprzeczności z uznanymi za obiektywne i godne wiary zeznaniami G. G. i E. C.. Taka ocena zeznań G. G. i E. C. jest jednak nie do pogodzenia z twierdzeniami obojga, że K. B. nie miał noża w sytuacji, gdy – co najwyraźniej uszło uwadze Sądu I instancji – nie posłużył się on wcale nożem M. P., nad którym w jakiś sposób miałby „chwilowo przejął władztwo” (uzasadnienie zaskarżonego wyroku na k. 275v), a który w ogóle nie jest dowodem w sprawie niniejszej, lecz zupełnie innym charakterystycznym nożem, określonym przez pokrzywdzonego jako "finka" (k. 98), znalezionym po zajściu w mieszkaniu oskarżonego (k. 2v, 54v, 56-57, 171-174). G. G., jak przyznał na rozprawie (k. 270v), nie widział noża u pokrzywdzonego, jednak nie przeszkadzało mu to jednej strony być pewnym, że M. P. jednak miał nóż, a z drugiej, że nie miał go oskarżony. Niewątpliwie nie świadczy to o obiektywizmie G. G.. Przy tym nie wyjaśnił czy kłamał w postępowaniu przygotowawczym, mówiąc "ten bezdomny wyjął nóż" (k. 88v), czy też może była to prawda, lecz później o tym zapomniał. Skoro zaś Sąd Rejonowy tego nie dociekał ani nie rozważał, to arbitralne przyjęcie za wiarygodną wcześniejszej wersji było w istocie bezpodstawne. Zeznania P. K. wprost przeczą twierdzeniom G. G., że miał widzieć choćby część zajścia (k. 54v). Również wg E. C. G. G. był nieobecny "w trakcie szarpaniny" (k. 78v). Także z notatki na k. 11 wynika, że G. G. co najmniej początkowej fazy zdarzenia, czyli tego, kto był atakującym, nie widział. Nie sposób przy tym pominąć, że G. G., podobnie jak oskarżony K. B., a w przeciwieństwie do M. P., był wówczas pijany, co samo w sobie musiało ograniczać jego percepcję. Natomiast nie tylko z zeznań M. P., ale i E. C. (Sąd Rejonowy się do nich w ogóle nie odniósł), wynika, że oskarżony już przed zdarzeniem groził pokrzywdzonemu okaleczeniem nożem i siekierą (k. 78v, 98v), co z kolei uprawdopodabnia późniejsze sięgnięcie przez K. B. po to narzędzie (zwłaszcza pod wpływem alkoholu). W tej zaś sytuacji wersja przedstawiana konsekwentnie przez M. P. jawi się jako zasługująca na wiarę. Ocena taka wskazuje zaś na sprawstwo oskarżonego.

Ubocznie zaś wskazać należy, iż cel działania oskarżonego, wynikający przecież dość jasno z dostarczonego przez oskarżyciela materiału, nie znalazł odzwierciedlenia ani w zarzucie aktu oskarżenia, ani w opisie czynu przypisanego (Sąd I instancji ograniczył się do wskazania w uzasadnieniu wyroku jedynie powodu działania K. B. – 2 pierwsze wersy i 2. akapit na k. 275v), ani też nie został dostrzeżony w apelacji – jej zarzut dotyczy wyłącznie zmiany opisu czynu. W tej sytuacji art. 434 § 1 pkt 2 K.p.k. wykluczał dokonanie w postępowaniu odwoławczym ustaleń adekwatnych do stanu dowodowego sprawy, tj. wskazujących znamiona z art. 191 § 1 K.k. a także stosowną korektę wymiaru kary (notabene nawet na gruncie art. 190 § 1 K.k., przewidującego zagrożenie do 2 lat pozbawienia wolności, trudno uznać ją za współmierną, skoro zarówno stopień szkodliwości, jak i winy zostały określone zostały przez Sąd Rejonowy jako wysokie, a na niekorzyść oskarżonego przemawiał jego kryminalny dorobek i motywacja czynu, zaś brak było okoliczności łagodzących – uzasadnienie zaskarżonego wyroku – k. 281-281v).

Ad 2. Sąd I instancji nie uwzględnił co do czynu z pkt. II zeznań E. C. - w ogóle się do niech nie odniósł. Natomiast w ocenie sądu odwoławczego brak na gruncie art. 7 K.p.k. powodów, by odmówić im wiary, tym bardziej, że są zbieżne z zeznaniami M. P.. Wynika z nich czas i sposób działania oskarżonego taki, jak opisany w zarzucie aktu oskarżenia.

Co do obu ww. części zarzutu, w związku z kwestionowaniem przez Skarżącą m.in. oceny zeznań E. C., z którymi Sąd I instancji nie miał bezpośredniego kontaktu, wskazać ubocznie należy, iż motywacja decyzji tegoż Sądu o ich ujawnieniu (k. 261v) była zasadniczo sprzeczna z uprzednią oceną skuteczności doręczenia wezwania (k. 261), a przy tym - zważywszy, iż są to zeznania (obok zeznań M. P.) o zasadniczym znaczeniu dla rozstrzygnięcia - co najmniej przedwczesna wobec niewykorzystania możliwości przewidzianych w art. 285 § 1 i art. 287 § 2 K.p.k.

Wniosek

O uchylenie wyroku.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest oczywiście zasadny - z uwagi na zakaz z art. 454 § 1 K.p.k. - co do czynu z pkt. I.

Wadliwość opisu przestępstwa z pkt. II w żadnym razie nie wymaga zaś uchylenia rozstrzygnięcia. Jest to wręcz niedopuszczalne w świetle przesłanek z art. 437 § 2 zd. 2 K.p.k.

3.2.

II Błędne ustalenie, iż oskarżony wyszedł z mieszkania bez noża, a pokrzywdzonego ugodził jego nożem.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Dowodowy nóż nie jest - jak przyjął Sąd Rejonowy - nożem, którym posługiwał się pokrzywdzony (ten stanowi dowód w postępowaniu przeciwko M. P.), lecz został znaleziony w mieszkaniu oskarżonego. W czasie zajścia użyte zatem zostały dwa noże, co jasno wskazuje, że oskarżony przyszedł na miejsce zdarzenia z własnym.

Wniosek

O uchylenie wyroku co do czynu z pkt. I.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Art. 454 § 1 K.p.k. wyklucza skazanie w II instancji.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Skazanie (co do zasady) za czyn z pkt. II, wymiar kary i zaliczenie na jej poczet zatrzymania.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wymienione wyżej rozstrzygnięcia nie były kwestionowane.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Opis czynu z pkt. II - uzupełnienie w zakresie okresu oraz sposobu działania.

Zwięźle o powodach zmiany

Trafność zarzutów.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

Czyn z pkt. I.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Art. 454 § 1 K.p.k. wyklucza w II instancji rozstrzygnięcie stosowne do zapatrywań wyrażonych w sekcji 3. pkt 3. 1. ad 1 oraz w sekcji 3. pkt 3. 2.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ocena wiarygodności materiału dowodowego wymagać będzie kompleksowego rozważenia okoliczności i przesłanek wymienionych w sekcji 3. pkt 3. 1. ad 1 oraz w sekcji 3. pkt 3. 2. Przy tym zmienność zeznań G. G. wskazuje na celowość rozważenia "zderzenia" jego wersji z rozprawy nie tylko ze składanymi uprzednio (przy tym uwzględnić należy poszczególne rozbieżności oraz dążyć do wyjaśnienia ich przyczyn), ale też - w trybie art. 174 K.p.k. - z zeznaniami pozostałych świadków wskazanych w ww. części niniejszego uzasadnienia, a nadto ewentualnie z zeznaniami T. W. - autora notatki z k. 11.

Pożądanym byłoby również dołożenie starań dla poprawnego wprowadzenia do procesu zeznań E. C., o ile to możliwe, w sposób bezpośredni - stosownie do uwag zamieszczonych w sekcji 3. pkt 3. 1. in fine.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Z uwagi na to, że oskarżony nie inicjował postępowania odwoławczego ani też nie miał wpływu na zaistnienie uchybienia wymagającego zmiany zaskarżonego wyroku, celowym było – stosownie do art. 624 § 1 w zw. z art. 634 K.p.k. – zwolnienie go na zasadzie słuszności od ponoszenia wydatków .

1PODPIS

Artur Achrymowicz

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.  Uniewinnienie od czynu z pkt. I

2.  Zmiana opisu czynu z pkt. II

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana