Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 874/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. N.

1.  W okresie od czerwca 2018 roku do 9 lipca 2018 roku w C. poprzez wysyłanie wiadomości na komunikatorze M. oraz nachodzenie uporczywie nękał K. C. (1), czym wzbudzał u niego uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, tj. przestępstwo z art.190a§1 kk.

2.  W dniu 9 lipca 2018 roku w C. kierował groźby karalne pozbawienia życia w stosunku do K. C. (1), przy czym groźba ta wzbudziła uzasadnioną obawę w pokrzywdzonym, że będzie spełniona, tj. przestępstwo z art.190§1 kk.

3.  w dniu 10 lipca 2018 roku w C. poprzez uderzenie pięściami i kopnięcie w twarz leżącego K. C. (1) doprowadził u niego do powstania obrażeń ciała w postaci powierzchownego urazu głowy i nosa oraz złamania kąta siecznego przyśrodkowego zęba 41 oraz złamania korony zęba 31 w połowie jego długości, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia poniżej 7 dni tj. o przestępstwo z art.157§2 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn 1

1.  Oskarżony i K. C. (1) są skłóceni od dłuższego czasu. Między stronami toczyło się postępowania w sprawie uszkodzenia pojazdu pokrzywdzonego przez oskarżonego. Sytuacja jest między nimi napięta.

2.  W okresie od czerwca 2018 roku do 9 lipca 2018 roku w C. K. N. wysyłał do pokrzywdzonego wiadomości na messener oraz uporczywie go na chodził, czym wzbudzał u pokrzywdzonego poczucie zagrożenia.

Czyn 2

1.  W dniu 9 lipca 2018 roku oskarżony przyszedł do mieszkania B. C. i wypowiadał groźby wobec pokrzywdzonego. Następnie na podwórku wypowiadał groźby wobec K. C. (1).

Czyn 3

1.  W dniu 10 lipca B. C. wracając do domu, spotkał S. N. oraz K. N.. Miedzy mężczyznami doszło do wymiany zdań. Następnie B. C. poszedł do swojego mieszkania, gdzie przedstawił synowi zaistniałą sytuację. Wówczas K. C. (1) wyszedł z domu w kierunku oskarżonego. Popchnął go, wówczas doszło do wymiany ciosów. Mężczyźni przewrócili się i szarpali. Oskarżony w pewnym momencie podniósł się i kopnął pokrzywdzonego w twarz.

2.  Pokrzywdzony K. C. (1) doznał obrażeń ciała w postaci powierzchownego urazu głowy i nosa oraz złamania kąta siecznego przyśrodkowego zęba 41 oraz złamania korony zęba 31 w połowie jego długości, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia poniżej 7 dni.

3.  Stan zdrowia psychicznego K. N.

4.  Wcześniejsza karalność K. N.

zeznania K. C. (1)

zeznania G. P. (1)

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N. złożone w postępowaniu przygotowawczym i sądowym

zeznania K. C. (1)

zeznania B. C.

zeznania L. C.

.

zeznania M. P.

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N.

zeznania B. C.

zeznania K. C. (1)

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N.

częściowe zeznania B. C.

zeznania P. C.

zeznania S. N.

zeznania K. C. (2)

zeznania A. G.

szkic odręczny

dokumentacja zdjęciowa

wraz z planem

częściowe zeznania K. C. (1)

kserokopia karty informacyjnej, RTG na płycie,

kopia zaświadczeń

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N.

protokół zatrzymania osoby

protokół zatrzymania rzeczy

protokół oględzin wraz z zabezpieczonym śladem

zeznania K. C. (1)

opinia sądowo- lekarska

opinia sądowo- psychiatryczna

karta karna

1v-2,11v,

185-185v

31-32,159-160

1v-2,11v,92v,98,160-161v

58v-59,161v-162v

61v,162v-163v

40v,186v-187v

23v-24,31-32

58v-59,161v-162v

1v-2,11v,92v,98,160-161v

23v-24,31-32

58v-59,161v-162v

67v,163v-164,194v-195

76v-77,164-165

79v,165-166

83v,176-176v

184

199-204

1v-2,11v,92v,98,160-161v

10,21,20

44-48

23v-24,31-32

7-8

25-27

49-51,56-57

92v,98v

100-103

70-75

95-96,172-173

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

K. N.

1.  W okresie od czerwca 2018 roku do 9 lipca 2018 roku w C. poprzez wysyłanie wiadomości na komunikatorze M. oraz nachodzenie uporczywie nękał K. C. (1), czym wzbudzał u niego uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, tj. przestępstwo z art.190a§1 kk.

2.  W dniu 9 lipca 2018 roku w C. kierował groźby karalne pozbawienia życia w stosunku do K. C. (1), przy czym groźba ta wzbudziła uzasadnioną obawę w pokrzywdzonym, że będzie spełniona, tj. przestępstwo z art.190§1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ad. 1

Oskarżony nie wysyłał wiadomości tekstowych na M. i nie nachodził pokrzywdzonego.

Ad.2

Oskarżony w dniu 9 lipca 2018 roku nie kierował gróźb karalnych pozbawienia życia wobec pokrzywdzonego.

Ad.3

Oskarżony nie kopał K. C. (1).

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N. złożone w postępowaniu przygotowawczym

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N. złożone w postępowaniu przygotowawczym

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N. złożone w postępowaniu przygotowawczym

23v-24

23v-24

23v-24

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

(...).

Czyn 2

Czyn 3

zeznania K. C. (1)

zeznania G. P. (1)

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N. złożone w postępowaniu przygotowawczym i sądowym

zeznania K. C. (1)

zeznania B. C.

zeznania L. C.

zeznania M. P.

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N.

zeznania B. C.

zeznania K. C. (1)

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N.

częściowe zeznania B. C.

zeznania P. C.

zeznania S. N.

zeznania K. C. (2)

zeznania A. G.

szkic odręczny

dokumentacja zdjęciowa

wraz z planem

częściowe zeznania K. C. (1)

kserokopia karty informacyjnej, RTG na płycie,

kopia zaświadczeń

częściowe wyjaśnienia oskarżonego K. N.

protokół zatrzymania osoby

protokół zatrzymania rzeczy

protokół oględzin wraz z zabezpieczonym śladem

częściowe zeznania K. C. (1)

opinia sądowo- lekarska

opinia sądowo- psychiatryczna

karta karna

Zeznania K. C. (1) zasługują na przymiot wiarygodności. Są one szczere i konsekwentne. Okoliczności przytoczone przez pokrzywdzonego znajdują swoje potwierdzenie w zeznaniach B. C. i L. C.. Wymienione osoby są rodzicami pokrzywdzonego, jednak co do wiarygodności zeznań tych osób w wymienionym zakresie Sąd Rejonowy nie miał wątpliwości. Wypowiedzi tych osób są jasne, konsekwentne i spójne. Nie budził również wątpliwości fakt, że strony pozostają w sporze w związku z wcześniejszym uszkodzeniem pojazdu K. C. (1).

Wskazać również należy, że oskarżony K. N. w postępowaniu przygotowawczym i sądowym przyznał się do wysyłania wiadomości do pokrzywdzonego za pośrednictwem komunikatora M..

Okoliczności dotyczące czynu 1 opisane przez wymienione osoby są jasne i tworzą jedną całość.

Jako wiarygodne Sąd Rejonowy ocenił zeznania świadka G. P. (2). Są one szczere i logiczne.

Zeznania świadka M. P. są szczere i spontaniczne. Świadek podała, że słyszała wypowiadane przez oskarżonego słowa, kiedy był na podwórku. M. P. jest osobą postronną w sprawie, która nie jest zainteresowania wynikiem toczącego się postępowania. W ocenie Sądu, jej wypowiedzi są szczere. Jednocześnie też relacja przez nią przedstawiona pozostaje w zgodności z zeznaniami K. C. (1), B. C. oraz wyjaśnieniami K. N.. W obliczu wiarygodnych zeznań obiektywnego świadka, Sąd Rejonowy dał również wiarę zeznaniom pozostałych wymienionych wyżej osób.

Oskarżony K. N. częściowo przyznał się do popełnienia tego czynu. Należy w tym miejscu wskazać, że również B. C. w swoich zeznaniach podał, że po przyjściu do domu przekazał synowi relację z wymiany zdań z sąsiadami N.. Wtedy pokrzywdzony postanowił wyjść i wyjaśnić sytuację, B. C. wyszedł zaraz za swoim synem. Te okoliczności wskazują wprost, że K. C. (1) dążył do konfrontacji z oskarżonym. Również sam pokrzywdzony przyznał też, że postanowił wyjść żeby wyjaśnić sytuację.

W zakresie wyjścia pokrzywdzonego z domu, zeznania B. C., K. C. (1), jak również wyjaśnienia K. N. są ze sobą zgodne. Wzajemnie się uzupełniają. Brak jest podstaw do kwestionowania ich zgodności z prawdą.

Na kolejnym etapie zdarzenia, relacje wymienionych osób nie są już spójne.

Pokrzywdzony wskazał, że jak wyszedł na podwórko, to oskarżony zaczął wymachiwać rękami w jego kierunku, chcąc uderzyć. Wówczas złapał oskarżonego za ręce i się przewrócili. Potem oskarżony uderzył go pięściami po twarzy i jeszcze kopnął.

Oskarżony zaś wskazał, że pokrzywdzony poszedł w jego kierunku. Zdaniem oskarżonego, wyleciał na niego. Wtedy oskarżony broniąc się uderzył go.

Sytuację na podwórku wiedział P. C.. Wskazał on, że zaczął K. C. (1), który po zejściu na podwórko od razu podszedł i popchnął K. N.. D. sobie w twarz, a potem upadli i tarzali się na ziemi. Po zajściu świadek widział, że w okolicy nosa i twarzy pokrzywdzonego była krew.

W ocenie Sądu Rejonowego, najbardziej obiektywny przebieg zdarzenia w swoich zeznaniach przedstawił P. C.. Jest on osobą postronną w konflikcie, zna zarówno K. N. jak i K. C. (1). Pozostaje z nimi w dobrych relacjach. Nadto świadek znajdował się w niewielkiej odległości do zajścia.

W tych okolicznościach częściowym potwierdzeniem tej relacji są wyjaśnienia oskarżonego. Dlatego też Sąd Rejonowy uznał, że w części wyjaśnienia K. N. są zgodne z prawdą. Z tych samych względów Sąd dał również wiarę zeznaniom S. N.. Potwierdzeniem tych relacji jest również miejsce zajścia wskazane na odręcznym szkicu oraz dokumentacja zdjęciowa.

Jednocześnie również, z uwagi na relację przedstawioną przez P. C., Sąd jedynie częściowo dał wiarę zeznaniom K. C. (1) i B. C..

Sąd Rejonowy dał wiarę zeznaniom A. G., ponieważ są one jasne i logiczne.

Oskarżony wyjaśnił, że uderzył pokrzywdzonego, ale go nie kopał. W zakresie uderzenia pokrzywdzonego stanowisko oskarżonego pozostaje w sprzeczności z zeznaniami pozostałych osób. Z relacji B. C., K. C. (1), P. C., K. C. (2) zachowanie oskarżonego nie sprowadzało się tylko do jednego uderzenia. O tym, że oskarżony również kopnął K. C. (1) świadczy dokumentacja lekarska zgromadzona w sprawie, jak również treść opinii sądowo- lekarskiej. Wynika z niej jasno, że obrażenia ciała doznane przez pokrzywdzonego mogły powstać w warunkach przez niego podanych. Dlatego Sąd Rejonowy jedynie częściowo dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie ilości zadanych ciosów. Jednocześnie też zważywszy na korelację pozostałych dowodów, Sąd dał im wiarę.

Sporządzone opinie: sądowo-lekarska oraz sądowo-psychiatryczna są jasne, rzetelne i zawierają odpowiedzi na wszystkie pytania.

Wymienione dowody z dokumentów są rzetelne i sporządzone przez powołane do tego osoby, brak jest podstaw do kwestionowania ich zgodności z prawdą.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad.1

Ad.1,2,3

Ad.3

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. N.

Pisma mieszkańców

Zeznania T. S.

Zeznania P. B.

Zeznania D. N.

K. N. w swoich wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania przygotowawczego podał, że jedynie częściowo przyznaje się do popełnienia zarzuconych mu czynów. Wyjaśnił, że nie przyznaje się do gróźb oraz uporczywego nękania K. C. (1). Przyznał, że uderzył pokrzywdzonego. Podał, że w dniu 9 lipca 2018 roku był u swojego ojca, ale nie był u K. C. (1). Następnie oskarżony zmienił stanowisko. Przyznał się do groźby, a także do wiadomości wysyłanych pokrzywdzonemu przez M.. Ta wersja, w przeciwieństwie do wcześniejszej nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, co opisano powyżej.

Fakt kopnięcia pokrzywdzonego, wbrew wyjaśnieniu oskarżonego, został potwierdzony treścią opinii sądowo-lekarskiej.

Pisma mieszkańców dotyczące zachowania się oskarżonego oraz jego ojca w żadnej mierze nie zaprzeczają możliwości popełnienia czynów zabronionych przez K. N..

Zeznania wymienionych świadków nie wnoszą niczego do sprawy, ponieważ nie widzieli oni zdarzenia. Zasłyszeli jedynie od innych osób, e doszło u pokrzywdzonego do uszkodzenia zębów. Ich wypowiedzi nie wnoszą żadnych nowych okoliczności ani też nie potwierdzają i nie zaprzeczają żadnej z przedstawionych wersji wydarzeń.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1,3

K. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art.190a§1 kk wprowadza odpowiedzialność za uporczywe nękanie innej osoby. Określenie uporczywe wiąże się zawsze z wielokrotnością lub długotrwałością pewnych zachowań, co stanowi jednocześnie immanentną cechę każdego nękania. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, aby zachowanie sprawcy można było uznać za uporczywe, konieczne jest dodatkowo wystąpienie po jego stronie złej woli polegającej na umyślnym uchylaniu się od jakiejś powinności, mimo możliwości jej wykonywania. O uporczywym zachowaniu się sprawcy świadczyć będzie z jednej strony jego szczególne nastawienie psychiczne, wyrażające się w nieustępliwości nękania tj. trwaniu w swego rodzaju uporze mimo prób pokrzywdzonego o zaprzestanie działań. Natomiast z drugiej strony – dłuższy upływ czasu, przez który sprawca podejmuje te działania (wyrok SA we Wrocławiu z dnia 19.02.2014 r., II AKa 18/14, Legalis nr 804544). Skutkiem zachowania się sprawcy musi być wytworzenie u pokrzywdzonego uzasadnionego poczucia zagrożenia lub poczucia istotnego naruszenia jego prywatności. Zatem, aby zachowanie można było uznać za stalking nękanie musi być uporczywe, czyli polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzaniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia.

Oskarżony K. N. bez wątpienia w zakresie czynu opisanego w pkt. I aktu oskarżenia, swoim zachowaniem wypełnił znamiona opisanego wyżej przestępstwa. Wielokrotnie pisał wiadomości do pokrzywdzonego za pośrednictwem komunikatora M.. Z uwagi na ilość tych wiadomości, a także dobór obraźliwych słów, pokrzywdzony mógł poczuć się zagrożony. Tym bardziej, że oskarżony wiedział doskonale, gdzie mieszka K. C. (1). Przyszedł też do niego do domu.

Odnośnie czynu II, Sąd Rejonowy wziął pod uwagę, że art. 190 określa odpowiedzialność karną za przestępstwo groźby karalnej. Dla bytu tego przestępstwa niezbędne jest spełnienie przesłanki w postaci uzasadnionej obawy, że groźba zostanie spełniona. Przy czym należy wskazać, że chodzi o subiektywną obawę spełnienia groźby, którą można w sposób obiektywny uzasadnić. Oskarżony w dniu zdarzenia nie wypowiedział groźby bezpośrednio wobec pokrzywdzonego, ale wiedział że jego wypowiedź dotrze do K. C. (1). K. N. nie wahał się przyjść do domu pokrzywdzonego, a potem przed domem wypowiadać głośno wulgarne groźby pod adresem pokrzywdzonego. Sąd Rejonowy nie miał również wątpliwości, że groźby kierowane były właśnie do K. C. (1). Oskarżony bowiem chciał się najpierw zobaczyć z pokrzywdzonym, ale dowiedział się od jego ojca że nie ma go w domu. Potem wołał go na podwórku po nazwisku. Z pewnością miał na myśli pokrzywdzonego, ponieważ on jest osobą z którą pozostaje w konflikcie. Nadto wskazać należy, że oskarżony znajdował się w stanie po spożyciu alkoholu. Strony znają się również od wielu lat i wiedzą, czego mogą się po sobie spodziewać. Stąd też obawa pokrzywdzonego, co do zamiaru spełnienia gróźb była uzasadniona.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

5

K. N.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

K. N. został również oskarżony również o to, że w dniu 10 lipca 2018 roku w C. poprzez uderzenie pięściami i kopnięcie w twarz leżącego K. C. (1) doprowadził u niego do powstania obrażeń ciała w postaci powierzchownego urazu głowy i nosa oraz złamania kąta siecznego przyśrodkowego zęba 41 oraz złamania korony zęba 31 w połowie jego długości, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia poniżej 7 dni tj. o przestępstwo z art.157§2 kk.

Sąd Rejonowy ustalił, że pokrzywdzony doznał obrażeń ciała wskazanych w wymienionym zarzucie. Jednocześnie zważywszy na okoliczności spowodowania tych obrażeń, Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że w przedmiotowej sprawie zachodzi przypadek wyłączenia bezprawności czynu. Wskazać należy, że to pokrzywdzony wyszedł do oskarżonego, aby wyjaśnić sprawę. Z zeznań naocznego świadka zdarzenia tj. P. C. jasno wynika, że to pokrzywdzony wyszedł do oskarżonego i go popchnął. Wówczas doszło do wymiany ciosów i przewrócenia. Ostatecznie pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci powierzchownego urazu głowy i nosa oraz złamania kąta siecznego przyśrodkowego zęba 41 oraz złamania korony zęba 31 w połowie jego długości, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia poniżej 7 dni.

Stwierdzić jednak należy, że K. C. (1) wyraził zgodę na ewentualne naruszenie jego nietykalności cielesnej, czy też drobne naruszenie czynności narządów ciała. Nie można bowiem stwierdzić, aby pokrzywdzony w czasie zdarzenia był narażony na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Pokrzywdzony samodzielnie podjął decyzję o wzięciu udziału w konfrontacji z oskarżonym, z którym pozostaje w konflikcie. W tym też celu wyszedł z domu, na podwórko do oskarżonego.

W powyższych okolicznościach, Sąd Rejonowy uznał, że zachodzi przypadek wyłączenia bezprawności czynu zarzuconego oskarżonemu w pkt.III aktu oskarżenia.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. N.

1,2,3,4,6,7

1,2

Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu za czyn opisany w pkt. I aktu oskarżenia, przy zastosowaniu art.37a kk, karę 8 miesięcy ograniczenia wolności.

Za popełnienie czynu opisanego jako II, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 7 miesięcy ograniczenia wolności. Sąd zastosował zasadę częściowej absorpcji i wymierzył oskarżonemu kare łączną 1 roku ograniczenia wolności, zobowiązując oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

Oskarżony jest osobą bardzo młodą. Obecnie ma 24 lata. Wkracza dopiero w dorosłe życie. Posiada wykształcenie gimnazjalne, nie ma zawodu. Utrzymuje się z renty w wysokości 650 zł miesięcznie. Jest osobą upośledzoną w stopniu lekkim. Biegli psychiatrzy rozpoznali u niego szkodliwe picie alkoholu, przyjmowanie amfetaminy oraz dopalaczy w przeszłości. W przeszłości był już karany sądownie. Powyższe Sąd potraktował jako okoliczność obciążającą. Pomimo tego, Sąd Rejonowy uznał, że oskarżony zasługuje na udzielenie mu dobrodziejstwa w postaci kary o charakterze wolnościowym. Czyny zarzucone oskarżonemu zostały przez niego popełnione na tle konfliktu z pokrzywdzonym, który dodatkowo jest tez sąsiadem jego ojca. W tych okolicznościach trudno jest również ograniczyć całkowicie kontakt z K. C. (1). Stąd tez Sąd wymierzył oskarżonemu karę ograniczenia wolności, polegającą na pracy społecznie użytecznej. K. N. jest zdrowy i młody. Powyższa kara ma zatem szansę spełnić stawiane jej cele.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8,9,10

Na podstawie §4 ust.1,2,3 i §17 ust.1, pkt.1, ust.2 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii (...). A. H. kwotę 1.107 zł. Kwota obejmuje również podatek VAT (180 zł+420 +84x4+ VAT).

O kosztach w części uniewinniającej Sąd orzekł na podstawie art.632 pkt.2 kpk.

Na podstawie art.624§1 kpk Sąd Rejonowy zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w całości. K. N. nie posiada stałej pracy, zawodu. Nie posiada żadnego majątku większej wartości.

6.  1Podpis

Sędzia SR Grażyna Drobińska