Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 44/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SA – Rafał Kaniok

Sędziowie: SA – Piotr Schab

SO (del.) – Dorota Radlińska (spr.)

Protokolant: sekr. sądowy Sylwester Leńczuk

przy udziale Prokuratora Mariusza Snopka

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2020 r. w Warszawie

sprawy:

J. K. , syna J. i F., ur. (...) w W.

oskarżonego o czyn z art. 18 §1 k.k. w zw. z art. 21 § 2 k.k. w zw. z art. 296 § 1i 3 k.k. i in.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 26 października 2018 r. sygn. akt XVIII K 196/17

I.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

I.  Koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IIAKa 44/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt XVIII K 196/17

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że:

-

zawarte w dokumentach księgowych i opisane w zeznaniach świadka B. K. i opiniach biegłych zapisy operacji finansowych pn. „cesja należności z D. C." dokumentujące przekazywanie od czerwca do 30 października 2002 r. środków finansowych z D. C. na konto (...) Sp. z o.o. z tytułu wystawionych przez P. C.. (...) Sp. z o. o. faktur za wykonane przez ten podmiot usługi, nie pozwalają na stwierdzenie, że takie środki finansowe w łącznej kwocie 2.463.085,86 zł zostały przekazane od D. C. na konto (...) Sp. z o.o. bądź rozliczone pomiędzy wskazanymi podmiotami z zamiarem wyrządzenia szkody majątkowej P.C.. (...) Sp. z o.o.,

-

przekazanie w dniu 9 września 2002 r. (...) Sp. z o.o. środków finansowych w kwocie 2.500.000,00 zł w sytuacji, gdy stan zobowiązań tego podmiotu nie uzasadniał przetransferowania takiej kwoty, nie było dokonane z zamiarem wyrządzenia szkody P.C.. (...) Sp. z o.o., lecz było efektem braku aktualnego rozliczenia między podmiotami,

-

nabycie przez P. C.. (...) sp. z o.o. maszyn włókienniczych: 5 krosien N. P., dekatury kotłowej, wykurczarki do tkanin wartości 858.500,00 zł za kwotę 2.037.420,00 zł nie było efektem zamierzonego działania oskarżonego w celu wyrządzenia szkody P.C. W. Sp. z o. o, lecz wynikało z ustalenia ceny urządzeń w oparciu o opracowane operaty szacunkowe pozostające w dyspozycji Spółki,

co skutkowało uniewinnieniem J. K. od dokonania zarzuconego mu czynu podczas, gdy prawidłowo dokonana ocena materiału dowodowego w postaci zapisów w dokumentacji rachunkowej, opinii wywołanych biegłych, zeznań świadków B. K. i M. K., S. C. winna prowadzić do odmiennych wniosków.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2/ rażącą i mającą istotny wpływ na treść wyroku obrazę przepisów prawa karnego procesowego, a mianowicie art. 167 k.p.k., polegającą na zaniechaniu wywołania przez Sąd z urzędu opinii biegłych z zakresu rachunkowości,w sytuacji, gdy dotychczas wywołane opinie przy wykorzystaniu, których Sąd czynił ustalenia w sprawie nie uzupełniają się wzajemnie i różnią się pod względem wysnutych wniosków.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnośnie zarzutu pod numerem 1 :

Ustalenia, których dokonał Sąd I instancji, jak też ocena materiału dowodowego stanowiąca podstawę tych ustaleń pozostają pod ochroną art. 7 k.p.k. a zatem zarzut wskazany przez oskarżyciela publicznego uznać należało za niezasadny.

Sąd Apelacyjny w całości podzielił rozważania Sądu I instancji, które wskazane zostały – poczynając od strony 7 uzasadnienia. Argumentacja Sądu Okręgowego jest przekonująca a zarzuty oskarżyciela publicznego stanowią jedynie nieuprawnioną polemikę w zakresie, w jakim kwestionuje stanowisko Sądu I instancji. Podnosząc zarzut błędu w ustaleniach faktycznych oskarżyciel publiczny zakwestionował ocenę materiału dowodowego w zakresie jego wiarygodność, której dokonał Sąd I instancji. W szczególności, zdaniem skarżącego Sąd I instancji wadliwie ocenił zeznania świadka B. K., jak też wysnuł nieprawidłowe wnioski z szeregu okoliczności, które miały miejsce i które – jak stwierdził oskarżyciel publiczny uzasadniały podejrzenie zaistnienia przestępstwa i stanowiły podstawę wszczęcia postępowania przygotowawczego / str. 15 apelacji/. Wbrew tym twierdzeniom – Sąd I instancji dokonał całościowej i wnikliwej analizy zeznań wszystkich świadków, jak też pozostałego materiału dowodowego. Zbędnym byłoby przytaczanie stanowiska Sądu I instancji, które znalazło całkowitą aprobatę Sądu Apelacyjnego, tym bardziej, iż Sąd odwoławczy zobowiązany jest jedynie do zwięzłego przedstawienia swojego stanowiska w zakresie oceny zarzutów apelacyjnych. W sytuacji kiedy uzasadnienie Sądu I instancji zawiera wyczerpującą argumentację / na co wskazał także skarżący – str. 9 apelacji/ stanowiska, które zaaprobowane zostało przez Sąd odwoławczy – tym bardziej za zbędne uznać należy jej ponowne przytaczanie. Odnosząc się jednak w dalszym ciągu – zwięźle- do zarzutu z punktu 1 – dodać także należy, iż okoliczności, które zdaniem oskarżyciela publicznego uzasadniały podejrzenie popełnienia przestępstwa – wnikliwie przeanalizowane przez Sąd I instancji – pozostały jedynie okolicznościami, które mogły stanowić podstawę podejrzenia popełnienia przestępstwa. Należy mieć na uwadze, iż przypisanie popełnienia przestępstwa wymaga zgromadzenia jednoznacznych dowodów, z których w sposób nie budzący żadnych wątpliwości wynikać będzie, że do tego przestępstwa doszło. Słusznie zauważył Sąd I instancji, że w przedmiotowej sprawie o istnieniu takich dowodów nie mogło być mowy. Także sam skarżący w apelacji nie kwestionuje szeregu okoliczności, które legły u podstaw wydaniu wyroku uniewinniającego. Przykładowo wskazać należy, iż oskarżyciel publiczny nie kwestionuje tego, że w postępowaniu nie zdołano zabezpieczyć pełnej dokumentacji spółek. Okoliczność ta analizowana była przez Sąd I instancji. Słusznie wskazał Sąd Okręgowy, że fakt braku pełnej dokumentacji spółek w aktach sporawy nie mógł stanowić okoliczności obciążającej wobec oskarżonego. Kwestionując ocenę Sądu I instancji, oskarżyciel publiczny nie dowiódł, że była ona dowolna a przy tym stojąca w sprzeczności z obowiązującymi zasadami procesu karnego. Reasumując, stwierdzić należy, iż zarzut w punkcie 1 apelacji sprowadzał się do zakwestionowania tego, że Sąd I instancji nie poczynił ustaleń, które potwierdzałyby słuszność postawionego w akcie oskarżenia zarzutu. Jak wskazano wyżej, stanowisko Sądu I instancji uznane zostało przez Sąd Apelacyjny jako prawidłowe, a zatem postawiony zarzut uznać należało za niezasadny.

Odnośnie zarzutu pod numerem 2.

Także ten zarzut uznać należało za niezasadny. Wbrew twierdzeniom skarżącego, Sąd I instancji w żadnym razie nie uchybił art. 167 k.p.k. Wskazać należy, iż brak było podstaw do powoływania dowodu z kolejnej opinii biegłych z zakresu rachunkowości z powodów wskazanych przez skarżącego. Sąd Okręgowy dokonał profesjonalnej oceny wywołanych w sprawie opinii biegłych, czemu dał wyraz w sporządzonym uzasadnieniu szczegółowo się do nich odnosząc. Nadto sam skarżący nie wskazał żadnych zasadnych argumentów, z których mogłoby wynikać, że w sprawie należało powołać kolejną opinię biegłych z zakresu rachunkowości.

Wniosek

Wniosek o uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wszystkie zarzuty apelacyjne skarżącego były niezasadne, stąd też wniosek o uchylenie wyroku uznać należało za niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie Sądu, którego dotyczyła apelacja jest prawidłowe, zarzuty niezasadne.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Orzeczono, że koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

Rafał Kaniok

Piotr Schab Dorota Radlińska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt XVIII K 44/19

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana