Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 835/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. Z. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 sierpnia 2012 r. (Nr (...) )

w sprawie J. Z. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala J. Z. (1) prawo do emerytury od dnia 01 czerwca 2012 roku.

Sygn. akt IV U 835/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23.08.2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy J. Z. (1) przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 153 poz. 1227) w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U nr 8 poz. 43 ze zm.), gdyż wnioskodawca nie wykazał co najmniej 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony J. Z. (1), który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia. Odwołujący się wnosił aby do zatrudnienia w warunkach szczególnych zaliczyć okres pracy w Zakładach (...) w W., nie precyzując okresu zatrudnienia.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie i stwierdził, że brak jest podstaw do zaliczenia zatrudnienia do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia wnioskodawcy w wymienionych przez niego zakładach od 1.07.1967 r. do 17.08.1975 r., ponieważ ubezpieczony nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, zgodnie z wymogiem, zawartym w § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony J. Z. (1), ur. (...) złożył w dniu 29.06.2012 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie prawa do emerytury w wieku obniżonym. Na podstawie przedłożonych świadectw pracy i innych dokumentów pracowniczych, pozwany ZUS uznał za udowodniony okres składkowy i nieskładkowy na dzień 1.01.1999 r. w wymiarze 27 lat i 6 miesięcy, w tym zatrudnienie w warunkach szczególnych 8 lat i 14 dni. Do tej ostatniej kategorii nie zaliczył ZUS na podstawie świadectwa pracy tzw. „ogólnego” okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w W. od dnia 1.07.1967 r. do 17.08.1975 r., ponieważ nie zawierało ono zapisu o rodzaju wykonywanej pracy według wzoru, zawartego w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. W związku z tym zaskarżoną decyzją z dnia 23.08.2012 r. pozwany organ rentowy odmówił przyznania J. Z. (2) prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 44 a.e.).

W toku postepowania odwoławczego ubezpieczony wnosił o zaliczenie wymienionego okresu do kategorii pracy w warunkach szczególnych. W świadectwie pracy, wystawionym w dniu 12.01.1980 r. przez Zakłady (...) w W. zawarty jest zapis, że w okresie od 1.07.1967 r. do 30.09.1967 r. J. Z. (2) był zatrudniony jako stażysta monter sieci elektroenergetycznych, a po tej ostatniej dacie jako monter sieci energetycznych do dnia 17.08.1975 r. (oryginał świadectwa pracy k. 50 a.e.). W dalszych rubrykach tego świadectwa są zapisy pracodawcy, iż stanowisko montera sieci energetycznych należy do I kategorii zatrudnienia. J. Z. (1) w okresie zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie zajmował się remontem sieci energetycznych oraz wymianą starych sieci na nowe (k. 67 v – zeznania ubezpieczonego). Prace te wykonywał w ramach brygady remontowej. Miał on uprawnienia do napraw sieci wysokiego napięcia. Ponadto wykonywał również remonty rozdzielni i stacji przekaźnikowych.

Przedsiębiorstwo to nie istnieje. W toku postepowania nie udało się ustalić miejsca przechowywania akt osobowych ubezpieczonego z tego okresu zatrudnienia. J. Z. (2) nie był w stanie podać świadków z okresu pracy w wymienionym przedsiębiorstwie. Zawnioskowany przez niego w tym charakterze S. G. nie został przesłuchany z uwagi na stan zdrowia i ubezpieczony cofnął ten wniosek dowodowy (k. 48 a.s.). Zdaniem Sądu Okręgowego nawet tak niewielki materiał dowodowy pozwala na ustalenie, iż w spornym okresie, a co najmniej od 1.10.1967 r. do 17.08.1975 r. ubezpieczony J. Z. (2) wykonywał stale i w pełnym wymiarze zatrudnienie jako monter sieci energetycznych. Zeznania ubezpieczonego korespondują z treścią świadectwa pracy, wystawionego dnia 12.01.1980 r. przez Zakłady (...) w W.. Ten rodzaj pracy, którą wykonywał ubezpieczony został zaliczony przez pracodawcę do I kategorii zatrudnienia, co odpowiada pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisów cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. załącznik „A” dział II w energetyce. Mianowicie w przepisie tym zakwalifikowano prace przy montażu i remoncie urządzeń elektroenergetycznych do pracy w warunkach szczególnych. Zdaniem Sądu rodzaj pracy, którą wykonywał ubezpieczony odpowiada dokładnie powołanej regulacji w dziale II. Zatem uzasadnione jest zaliczenie do tej kategorii okresu od 1.10.1967 r. do 17.08.1975 r., tj. 7 lat, 10 miesięcy i 17 dni. Po doliczeniu tego okresu do okresu pracy w warunkach szczególnych, uznanego przez ZUS, tj. 8 lat, i 6 miesięcy łączny okres zatrudnienia w tej kategorii na dzień 1.01.1999 r. w przypadku ubezpieczonego przekracza 16 lat. W tej sytuacji Sąd przyjął, iż J. Z. (2) w dacie złożenia wniosku o emeryturę spełnił wszystkie przesłanki do jej nabycia, określone w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 2 ust. 1, § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 cyt. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. Na dzień 1.06.2012 r. ubezpieczony nie pozostawał w zatrudnieniu, zaś wniosek o przekazanie środków z OFE na dochody budżetu państwa złożył w dacie złożenia wniosku o emeryturę.

Mając na względzie powyższe Sąd z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji.