Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 608/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

sędzia Grzegorz Tyrka

Protokolant

Paweł Drozd

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2020 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy J. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek odwołania J. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 5 marca 2020 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. J. prawo do emerytury pomostowej, poczynając od dnia 23 marca 2020 roku.

(-) sędzia Grzegorz Tyrka

Sygn. akt VIII U 608/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 5 marca 2020r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił ubezpieczonemu J. J. prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (tj. Dz.U. z 2018r., poz. 965 ze zm.): odwołujący nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat, przed dniem 1 stycznia 1999r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art.32 i art.33 ustawy emerytalnej.

Organ rentowy podał, że do stażu pracy w szczególnych warunkach uwzględnił okres zatrudnienia ubezpieczonego od 1 stycznia 2015r. do 31 lipca 2015r. oraz od 3 sierpnia 2015r. do 27 września 2018r. i nie uwzględnił okresu od 1 kwietnia 1989r. do 31 stycznia 1994r. z tytułu zatrudnienia w (...) w Z., ponieważ wykazane na świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z 20 września 2006r. stanowisko „ kierowca autobusu powyżej 15 miejsc siedzących ” pozostaje w sprzeczności ze stanowiskiem wykazanym na świadectwie pracy z 31 stycznia 1994r. i druku Rp-7 z 21 sierpnia 2006r. „ kierowca ”.

Odwołujący domagał się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie prawa
do emerytury pomostowej.

W uzasadnieniu ubezpieczony wskazał, że pracę w warunkach szczególnych
nie wykonywał tylko w okresie uznanym przez organ rentowy, ale także wcześniej
od 20 czerwca 1977r. do 22 października 1980r. jako kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, potem odbywał służbę wojskową, od 2 listopada 1982r. do 31 marca 1989r. pracował na stanowisku kierowcy autobusu podobnie jak w dalszym okresie od 1 kwietnia 1989r. do 31 stycznia 1994r.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując stanowisko zajęte w decyzji zaskarżonej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

dnia 4 lutego 2020r. ubezpieczony J. J., urodzony dnia (...) złożył wniosek o emeryturę pomostową.

Organ rentowy uznał odwołującemu okres składkowy i nieskładkowy ustalony
na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z FUS w wymiarze 29 lat 5 miesięcy i 20 dni.

Ubezpieczony od 1 września 1974r. do 31 marca 1989r. był zatrudniony w Zakładzie (...) w B. na stanowiskach:

- od 1 września 1974r. do 19 czerwca 1977r. – uczeń Przyzakładowej (...),

- od 20 czerwca 1977r. do 22 października 1980r. – kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony,

- od 27 października 1980r. do 14 października 1982r. – służba wojskowa,

- od 2 listopada 1982r. do 31 marca 1989r. – kierowca autobusu.

W okresie od 1 kwietnia 1989r. do 31 stycznia 1994r. ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w Z. na stanowisku kierowcy ( świadectwo pracy z 31 stycznia 1994r., k.6 akt ZUS ).

Zakład pracy wystawił ubezpieczonemu świadectwo pracy w szczególnych warunkach na okres jw. kiedy to ubezpieczony wykonywał pracę kierowcy autobusu pow. 15 miejsc siedzących z Wykazu A działu VIII poz.2 pkt 4 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z 12 sierpnia 1983r. w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach.

W okresie od 3 sierpnia 2015r. do 23 września 2019r. ubezpieczony był zatrudniony w ZAJAZD Sp. z o.o. i wykonywał pracę w warunkach szczególnych na stanowisku kierowcy autobusu.

Po ukończeniu szkoły zawodowej ubezpieczony rozpoczął pracę w (...). Zakład ten wykonywał usługi dla przedsiębiorstw budujących domy, bloki. Początkowo pracował jako kierowca samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 3,5 tony. Woził tym samochodem materiały na budowy, takie jak piasek, żwir, cegły. Pracę te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Następnie ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową, podczas której zrobił prawo jazdy na autobus.

Po powrocie z wojska ubezpieczony podjął pracę na stanowisku kierowcy autobusu.
W autobusie było przeciętnie 40-50 miejsc. Przewóz dotyczył górników między kopalniami/szybami, przywożenia ich do pracy oraz odwożenia do domu. Obsługiwano wówczas 5 kopalń. Ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jeździł autobusem, jak odwoził jedną zmianę to musiał przywieźć drugą. Górnicy byli dowożeni z różnych miejscowości, nawet z obszaru C. i taki transport zajmował 2,5 h. Ubezpieczony jeździł po wioskach i zbierał ludzi. Głównie jeździł w obszarze R., B. i Z.. W przypadku naprawy autobusu, to na warsztacie go naprawiali mechanicy, a ubezpieczony dostawał następny i dalej wykonywał swoją pracę.

Ubezpieczony(...). przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnym.

/dowód z: akt ZUS, akt osobowych, zeznań ubezpieczonego /.

Sąd zważył, co następuje:

odwołanie J. J. zasługuje na uwzględnienie.

Odwołujący domaga się przyznanie prawa do świadczenia na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (tj. Dz.U. z 2018r., poz. 1924 ze zm.)

Zgodnie z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, prawo do emerytury pomostowej, […], przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.;

2)  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)  przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)  po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych wynika, że jednym z warunków
do przyznania emerytury pomostowej jest wykonywanie pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze przed dniem 1 stycznia 1999 roku, jak i po dniu 31 grudnia 2008r. Przed dniem 1 stycznia 1999r. może to być zarówno praca wymieniona w nowych wykazach prac (prace w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych), jak i prace wymienione w załącznikach A lub B do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983 roku, Nr 8, poz. 43 ze zm.). Natomiast po dniu 31 grudnia 2008r. muszą to być prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wymienione wyłącznie w nowych wykazach (praca w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych).

Z materiału dowodowego sprawy wynika, że ubezpieczony po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, co jest okolicznością niesporną w sprawie. Chodzi o okres zatrudnienia odwołującego w ZAJAZD Sp. z o.o. od 1 stycznia 2015r. do 31 lipca 2015r. oraz od 3 sierpnia 2015r. do 27 września 2018r. na stanowisku kierowcy autobusu ( pkt 8 Załącznika Nr 2 do ustawy pomostowej ).

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe w ocenie Sądu pozwala
na zaliczenie do pracy w warunkach szczególnych spornych okresów zatrudnienia w firmie
(...) od 20 czerwca 1977r. do 22 października 1980r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, od 2 listopada 1982r. do 31 marca 1989r.
i od 1 kwietnia 1989r. do 31 stycznia 1994r. jako kierowca autobusu. Wykonywał zatem pracę w szczególnych warunkach w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymienioną w wykazie A dziale VIII poz. 2.

Dokonując ustaleń w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy Sąd oparł
się na zeznaniach ubezpieczonego, które były rzeczowe, logiczne, w pełni korespondujące
ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją, w szczególności zawartą w aktach osobowych.

Przy zaliczeniu powyższych okresów do pracy w warunkach szczególnych
w rozumieniu rozporządzenia z 7 lutego 1983r. ubezpieczony legitymuje się również koniecznym 15- letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. W tej sytuacji, skoro ubezpieczony urodził się po dniu 31 grudnia 1948r., legitymuje się 25 - letnim okresem składkowym i nieskładkowym, rozwiązał stosunek pracy, to spełnia wszystkie konieczne przesłanki do przyznania prawa do emerytury pomostowej.

W konsekwencji Sąd na podstawie 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję
w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do rekompensaty od 23 marca 2020r.,
to jest od dnia następnego po zakończeniu świadczeń rehabilitacyjnych, zgodnie z art.12 ustawy o emeryturach pomostowych.

(-) Sędzia Grzegorz Tyrka