Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1412/19 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Marek Makowczenko

Protokolant:

p.o. sekretarz sądowy Paulina Warchoł

po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2020 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą we W.

przeciwko E. A.

o zapłatę

1.  Wyrok zaoczny z dnia 14 kwietnia 2020 r. w sprawie I C 1412/19 utrzymuje w całości w mocy.

SSR Marek Makowczenko

I C 1412/19 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w dniu 17 października 2019 r. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko E. A. - domagając się zasądzenia od pozwanej kwoty 8.509,42 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych od kwoty 7.798, 61 zł od dnia 11 października 2019 r. do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 683,81 zł od dnia 17 października 2019 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 11 maja 2016 roku pozwana zawarła z powodem umowę kredytu nr (...). W związku z brakiem terminowych spłat rat kredytu, powód wypowiedział przedmiotową umowę. Po upływie okresu wypowiedzenia zobowiązanie powódki zostało postawione w stan natychmiastowej wymagalności. Mimo licznych prób polubownego rozwiązania sporu E. A. do dnia wniesienia pozwu nie uregulowała należności w całości.

Postanowieniem z dnia 26 listopada 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi.

W dniu 14 kwietnia 2020 roku Sąd Rejonowy w Giżycku wydał wyrok zaoczny w którym uwzględnił powództwo w całości.

Sprzeciw od powyższego orzeczenia wniosła pozwana, która domagał się uchylenia ww. wyroku i oddalenie powództwa jako niezasadnego. Pozwana zakwestionował roszczenie powoda co do zasady, jaki i wysokości. Pozwana zarzuciła brak udowodnienia istnienia i wysokości roszczenia dochodzonego pozwem oraz brak legitymacji czynnej powoda. Zdaniem pozwanej powództwo jest przedwczesne albowiem powód nie wypowiedział skutecznie umowy kredytu łączącej strony. Ponadto pozwana wniosła o pominiecie następujących dowodów: umowy kredyty, wyciągu z rachunku bankowego oraz wypowiedzenia umowy kredytu jako niedopuszczalnych – naruszających tajemnicę bankową. Podniosła także, że dołączone do pozwu dokumenty są jedynie niepodpisanymi wydrukami z systemu informatycznego i nie mogą stanowić dowodu w sprawie. Pozwana podniosła także zarzutu przedawniania roszczenia dochodzonego przez powoda w niniejszej sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

11 maja 2016 r. pozwana E. A. zawarła z powodem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. umowę o kredyt gotówkowy nr (...) na podstawie, której bank udzielił pozwanej kredytu w wysokości 20.345,72 zł. Umowa została zawarta na okres od 11 maja 2016 do 25 maja 2020 r.

(dowód: umowa o kredyt gotówkowy z dnia 11.05.2016 r. - k. 19-21)

Pozwana zobowiązała się spłacić pożyczkę w 48 równych ratach miesięcznych, płatnych do 25 dnia miesiąca począwszy od miesiąca czerwca 2016 roku. Zgodnie z przedmiotową umową powód miał prawo do wypowiedzenia umowy kredytu w formie pisemnej, z zachowaniem trzydziestodniowego okresu- między innymi w przypadku braku spłaty pełnych rat pożyczki za co najmniej dwa okresy płatności i nieuregulowania zaległości w terminie 14 dni od daty doręczenia wezwania do zapłaty zaległych rat.

(dowód: umowa o kredyt gotówkowy z dnia 11.05.2016 r. - k. 19-21)

Pozwana nie spłacała zadłużenia zgodnie z zasadami ustalonymi w przedmiotowej umowie. Pismem z dnia 7 czerwca 2019 roku powód skierował do pozwanej pismo, w którym wezwał ją do zapłaty 2.272,16 zł w terminie 14 dni od daty doręczenia pisma. Wezwanie do zapłaty pozostało bezskuteczne.

(dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 7.06.2019 r. - k. 87)

Pismem z 4 lipca 2019 roku powód wypowiedział przedmiotową umowę kredytu z zachowaniem trzydziestodniowego okresu wypowiedzenia, w związku z brakiem terminowych spłat zadłużenia. Pismo to zostało nadane przez powoda listem polecony.

(dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z dnia 4.07.2019 r.- k. 66)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Sąd ustalił stan faktyczny sprawy na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez powoda w szczególności: umowy o kredyt gotówkowy z dnia 11 maja 2016 roku, zestawienia należności, zaległości i spłat, ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 7 czerwca 2019 roku, oświadczenia o wypowiedzeniu umowy z dnia 4 lipca 2019 roku oraz kopii książki nadawczej powoda.

Zgodnie z art. 720 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W niniejszej sprawie znajdą także zastosowanie przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, bowiem zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 wyżej wskazanej ustawy przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550,00 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi.

Rozważania w niniejszej sprawie rozpocząć należy od oceny zgłoszonego przez pozwaną zarzutu braku legitymacji czynnej powoda. Pozwana podniosła, iż wyciąg z ksiąg bankowych nie może stanowić o istnieniu wierzytelność. Zarzut ten jest niezasadny, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie powód nie przedłożył wyciągu z ksiąg bankowych, na który powołuje się pozwana- lecz oryginał umowy o kredyt gotówkowy nr (...). Złożone dokumenty pozwalają jednoznacznie stwierdzić, ze powód posiada legitymację czynną w niniejszym postepowaniu.

Pozwana podniosła, że powód nie wykazał istnienia, wysokości i wymagalności roszczenia objętego żądaniem pozwu oraz podważała wiarygodność dokumentów przedłożonych przez powoda. W ocenie Sądu zarzuty te są nieuzasadnione. Powód udowodnił istnienie łączącej go z pozwaną umowy o kredyt gotówkowy jak też fakt, że pozwana jej nie spłaciła w całości, co stało się podstawą wypowiedzenia umowy. W ocenie Sądu wysokość wymagalnego zobowiązania pozwanej wobec banku została wykazana dokumentami prywatnymi w postaci zestawienia należności, zaległości i spłat. Pozwana nie zdołała podważyć skutecznie tych dokumentów. Samo kwestionowanie twierdzeń powoda i załączonych przez niego dowodów nie jest wystarczające, jeżeli nieprzedłożone zostały żadne dowody dla potwierdzenia swojego stanowiska.

Odnosząc się do zarzut braku skutecznego wypowiedzenia umowy o kredyt gotówkowy. Również w tym wypadku Sąd uznał, że powód udowodnił, należycie, że złożył pozwanej wezwanie do zapłaty oraz oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu na piśmie w sposób przewidziany umową o kredyt gotówkowy nr (...) z dnia 11 maja 2016 roku. Powód złożył kopię książki nadawczej, z której wynika, że przesyłkę zawierającą oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki nadał do pozwanej listem poleconym. Pozwana nie przedstawiła żadnego dowodu na to, że oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu nie zostało jej doręczone. Wobec powyższego, należało uznać wypowiedzenie przedmiotowej umowy przez powoda za skuteczne.

Pozwana wskazała także, że przedmiotowa umowa o kredyt gotówkowy została zawarta z nią przez osobę, która nie miała upoważnienia do działania w imieniu powoda. Powyższy zarzut Sąd również uznał za niezasadny albowiem pozwana nie przedłożyła żadnego dowodu dla potwierdzenia, że umowa została zawarta nieskutecznie, bo z osobami, które nie były uprawnione do działania w imieniu banku. W ocenie Sądu przedmiotowa umowa została zawarta skutecznie, skoro sama pozwana częściowo spłaciła zadłużenie wynikające z ww. umowy.

Przechodząc do zarzutu naruszenia tajemnicy bankowej przez powoda. Należy wskazać, że dane zawarte w dokumentach przedłożonych przez powoda dotyczą wyłącznie operacji, które odnoszą się do spornego zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy o kredyt gotówkowy. Nie można uznać, że powód, który przedłożył dowody w postaci m. in. umowy o kredyt gotówkowy, zestawień należności, zaległości i spłat - naruszył tajemnicę bankową. Zdaniem Sądu w zakresie dochodzenia własnych roszczeń wynikających z wykonywania przez bank czynności bankowych, bank jest zwolniony z zachowania tajemnicy bankowej na podstawie art. 104 ust. 2 pkt 1 Prawa bankowego. Przyjęcie odmiennego stanowiska odebrałoby bankom możliwość skutecznego dochodzenia własnych roszczeń wynikających z wykonywanych przez nie czynności bankowych.

Wobec podniesionego przez pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia należy wskazać, że podstawie art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W niniejszej sprawie wymagalność na skutek wypowiedzenia umowy o kredyt gotówkowy- została ustalona na dzień 27 sierpnia 2019 roku, tj. jest z upływem trzydziestodniowego okresu wypowiedzenia. Pozew wniesiono w dniu 17 października 2019 r. Uwzględniając trzyletni termin przedawnienia roszczeń nie sposób przyjąć, żeby roszczenie powoda uległo przedawnieniu.

W niniejszej sprawie aktywność procesowa pozwanej sprowadzała się do kwestionowania twierdzeń powoda i dowodów przez niego przedłożonych. Przy czym pozwana nie przedłożyła żadnych dowodów na potwierdzenie zasadności swoich zarzutów. Zdaniem Sądu istnienie, wymagalność i wysokość roszczenia objętego żądaniem pozwu nie budzą wątpliwości. Z omówionych wyżej powodów Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione.

W związku z powyższym, Sąd utrzymał w mocy wyrok zaoczny Sądy Rejonowego w Giżycku z dnia 14 kwietnia 2020 r., zasądzający od pozwanej na rzecz powoda całość dochodzonej kwoty. Sąd zasądził na rzecz powoda odsetki umowne od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie za okres od dnia 11 października 2019 r. do dnia zapłaty oraz odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty odsetek karnych i umownych za okres 17 października 2019 r. do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Pozwana, jako strona przegrywająca jest zobowiązana zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu w kwocie 517 zł, na które składa się opłata od pozwu w wysokości 500 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

SSR Marek Makowczenko