Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XII Kp 787/20

PO III Ds. 290.2019

POSTANOWIENIE

27 lipca 2020 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Piotr Gąciarek

po rozpoznaniu zażalenia pełnomocnika (...) Sp. z o.o.

na postanowienie prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie z dnia 17.06.2020 r. w sprawie dowodów rzeczowych

na podstawie art. 465 par. 2 kpk

postanawia

uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2019 roku prokurator działając na podstawie art. 87 ust. 4 w zw. z art. 86 ust. 9 wydał postanowienie o zablokowaniu rachunków bankowych prowadzonych dla (...) Sp. z o.o. przez (...) Bank (...) S.A. na okres 6 miesięcy tj. do dnia 17.06.2020 roku.

W dniu 17.06.2020 roku prokurator uznał środki pieniężne zgromadzone na rachunkach prowadzonych w walutach polskiej oraz w Euro w (...) Bank (...) S.A. dla spółki (...) Sp. z o.o. za dowody rzeczowe i polecił przekazać je na rachunkach bankowych Prokuratury Okręgowej w Warszawie.

Na postanowienie prokuratora z dnia 17.06.2020 roku zażalenie wniósł pełnomocnik spółki (...) Sp. z o.o.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie jest zasadne, a podniesione w nim argumenty zasługują na uwzględnienie. W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że dowodem rzeczowym mogą być tylko i wyłącznie rzeczy oznaczone co do tożsamości. Wynika to z samej istoty tego, czym jest dowód rzeczowy – rzeczą konkretną dającą się opisać i wyodrębnić z spośród inny rzeczy. Na taką interpretację pojęcia „dowód rzeczowy” wskazują jednoznacznie przepisy k.p.k. Wskazać należy, iż zgodnie z art. 228 par. 1 k.p.k. przedmioty wydane lub znalezione podczas przeszukania należy poddać oględzinom, sporządzić ich spis oraz opis.

W ocenie Sądu nie jest możliwe aby prokurator w razie przelania przez (...) Bank (...) S.A. środków pieniężnych z rachunków prowadzonych dla (...) Sp. z o.o. na rachunki prokuratury dokonał ich oględzin, spisu i opisu. Wartości pieniężne znajdujące się na rachunkach pieniężnych nie są związane z konkretnymi środkami płatniczymi w postaci banknotów czy monet.

Przy dokonywaniu przelewu z jednego rachunku na drugi nie dochodzi przecież do przeniesienia posiadania pomiędzy bankami konkretnych znaków pieniężnych.

Przedstawione powyżej argumenty nie wykluczają oczywiście możliwości uznania środków pieniężnych za dowód rzeczowy. Dopuszczalne byłoby to jednak tylko i wyłącznie w odniesieniu do konkretnych identyfikowanych co do serii banknotów. Tego rodzaju sytuacja mogłaby mieć miejsce w razie zatrzymania konkretnych banknotów wpłacanych na określony rachunek w banku.

W ocenie Sądu Okręgowego przepis art. 89 ust. 7 ustawy z dnia 1 marca 2015 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu musi być interpretowane w sposób ścisły, przy uwzględnieniu przedstawionych wyżej właściwości dowodów rzeczowych oraz przy założeniu gwarancyjnej funkcji tego przepisu. Zdaniem Sądu sześciomiesięczny okres blokady rachunku o jakim mowa w/w przepisie służy temu aby prokurator ustalił czy doszło do popełnienia przestępstwa i przedstawił zarzuty jego popełnienia. W takim wypadku środki pieniężne na rachunku objętym postanowieniem prokuratora o jego blokadzie mogły by się stać przedmiotem zabezpieczenia majątkowego w trybie art. 291 k.p.k. Tylko i wyłącznie wówczas gdyby doszło do zatrzymania konkretnych banknotów możliwe byłoby uznanie ich za dowody rzeczowe.

Przyjęcie koncepcji przeciwnej legalizowałoby de facto rękami Sądu nieakceptowalną praktykę polegającą na tym, że prokurator mógłby prowadzić śledztwo przez okres wielokrotnie przekraczający sześciomiesięczny termin o jakim mowa w art. 89 ust. 7 w/w ustawy bez postawienia komukolwiek zarzutów. Tego rodzaju interpretacja przepisu art. 89 ust. 7 w/w ustawy godziłaby w prawa i wolności obywatelskie.

Niesprostanie przez prokuratora przeprowadzenia śledztwa w okresie sześciu miesięcy w sposób umożliwiający przejście z fazy in rem w fazę in personam nie może stanowić okoliczności ograniczającej funkcję kontrolną sądu rozpoznającego zażalenie.

Z tych powodów Sąd postanowił jak na wstępie.