Pełny tekst orzeczenia

Z., dnia 20 sierpnia 2020 r.

Sygn. akt: II K 122/20

PR 2 Ds 535.2019

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Złotoryi, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący – sędzia Michał Misiak

Protokolant K. K.

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu dnia 20 sierpnia 2020 r.

sprawy

T. S. ( (...)) poprzednie nazwisko T.

urodz. (...) w L.

syna Z. i R. z domu W.

oskarżonego o to, że:

w nocy z 27/28 lipca 2017 roku w miejscowości H. na terenie Republiki Federalnej Niemiec przyjął od nieustalonej osoby uzyskany za pomocą kradzieży z włamaniem pojazd marki „V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...), o numerze VIN (...) i o wartości 10.500,00 euro, co odpowiada kwocie 44.750,00, a następnie udzielił pomocy w ukryciu w/w pojazdu poprzez jego przetransportowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, po czym uciekając przed patrolami Policji i Straży Granicznej porzucił go w dniu 28 lipca 2017 roku na 73,500 kilometrze autostrady (...) rejonu (...),

to jest o czyn z art. 291§1 kk

I uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego występek z art. 291§1 kk, z tym dodatkowym ustaleniem, iż przyjął samochód w nieustalonym miejscu na terenie Niemiec i za to na podstawie art. 291§1 kk skazuje go na karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności;

II zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej w Z. adw. G. W. (1) kwotę 516,60 zł (420 zł + 96,60 zł jako podatek VAT) tytułem poniesionych przez niego kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.

III na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego z kosztów postępowania i nie wymierza mu opłaty.

.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 122/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. S.

Opis czynu zawarty jest w części wstępnej wyroku z uzupełnieniem w punkcie I części dyspozytywnej wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 28 lipca 2017 r. około godziny 4-5 rano w miejscowości H. (położonej w pobliżu H.) został skradziony samochód V. (...) o nr rej (...), należący do U. H., miał on wtedy bak wypełniony paliwem w połowie, co pozwalało na pokonanie około 400 km. W nieustalonym miejscu na terenie Niemiec, prawdopodobnie w H., ewentualnie H., od nieustalonej osoby T. S. przyjął ten pojazd wiedząc, że pochodzi on z kradzieży. T. S. miał ten samochód przewieźć do Polski, w momencie jego przyjmowania stacyjka w samochodzie była wyłamana, nie było kluczyka do pojazdu, w podsufitce znajdowały się dokumenty (dowód rejestracyjny, dowód osobisty i prawo jazdy U. H.). T. S. pojechał tym pojazdem bez tankowania i bez zatrzymywania się w kierunku Polski.

Około godz. 10.27 w rejonie niemieckiej miejscowości B. niemiecka policja rozpoczęła pościg za samochodem, prowadzonym przez T. S. i kontynuowała go po polskiej stronie, gdyż T. S. nie zatrzymał się na wezwanie. Pościg został zakończony o godzinie 11.07 na autostradzie (...) w pobliżu zjazdu C.-Z..

T. S. miał przy sobie nieoryginalne prawo jazdy z jego zdjęciem wystawione na nazwisko T. T. (2).

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 19 grudnia 2018 r. T. S. został skazany za sprowadzenie bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu lądowym na odcinku pomiędzy B. w Niemczech a miejscem zatrzymania w pobliżu zjazdu C.-Z..

T. S. był karany.

wyjaśnienia oskarżonego

69-70, 78, 87, 363-364, 814-815, 929, 972-973

zeznania świadka U. H.

99-100

zeznania świadka M. B.

3-4, 156, 219

zeznania świadka F. M.

6-8, 157, 221

zeznania świadka K. Z.

11-13

zeznania świadka G. W. (2)

19-20

zeznania świadka Ł. W.

23-25

zeznania świadka A. N.

28-29

zeznania świadka M. N.

31-33

zeznania świadka C. B.

35-36, 240-241

zeznania świadka P. O.

48-49, 243-244

zeznania świadka T. K.

108-109

zeznania świadka B. P.

677-678

kserokopia akt postępowania przygotowawczego i sądowego w sprawie SR w Złotoryi II K 18/18, w szczególności:

protokół zatrzymania rzeczy

58-63

materiał poglądowy z oględzin samochodu V. (...)

112-116

tłumaczenia dokumentacji niemieckiej

260-264, 648-656

karta karna

936-938

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie II K 18/18

852-853

odpis wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 18 kwietnia 2019 r. w sprawie IV Ka 132/19 wraz z uzasadnieniem

886, 889-891

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, nie tyle w znaczeniu samych faktów, ale w odniesieniu do jego świadomości w zakresie pochodzenia auta i celu jego przewożenia do Polski.

Nie budziło wątpliwości to, że samochód V. (...) został skradziony w Niemczech nad ranem około 4-5 w miejscowości H., położonej w pobliżu H., a zatem blisko już od granicy niemiecko-niderlandzkiej. Patrząc na to, że około 10.20 oskarżony był już w pobliżu granicy niemiecko-polskiej, jest jasne, że do przekazania samochodu oskarżonemu doszło bardzo krótko po kradzieży. Szczególnie, że samochód pomiędzy tymi zdarzeniami, kradzieżą a przekazaniem oskarżonemu, musiał być jeszcze dodatkowo zatankowany, gdyż jak podawał oskarżony jechał on bez przerwy, bez zatrzymywania na tankowanie, a przypomnieć należy, iż w baku auta paliwa było jedynie na około 400 km, co z pewnością nie pozwoliłoby na pokonanie takiego dystansu. Już sama tak niewielka różnica czasowa tych zdarzeń wskazuje z bardzo dużym prawdopodobieństwem o wiedzy oskarżonego o pochodzeniu auta. Nie sposób bowiem, zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego przyjąć, aby sprawca kradzieży przekazywał samochód zupełnie przypadkowej osobie, spotkanej na ulicy i to w godzinach, gdy jeszcze jest niemal ciemno, mimo, że miał mieć umówione miejsce jego przeznaczenia (jak wskazywał oskarżony auto miał zawieźć do L.).

Pozostałe okoliczności to wysokie prawdopodobieństwo przenoszą na poziom pewności. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach niekonsekwentnie podawał, że samochód odebrał w H. bądź w jego pobliżu. Nie sposób uznać, aby oskarżony nie wiedział w jakiej miejscowości się znajduje, co świadczy, że jego wyjaśnienia nie są prawdziwe.

Oskarżony, jak sam wskazał, wiedział że w podsufitce są dokumenty i widział je. Ta okoliczność jednoznacznie podważa wyjaśnienia oskarżonego w zakresie świadomości pochodzenia auta. W podsufitce znajdowały się bowiem nie tylko dokumenty auta, ale też dokumenty U. H., takie jak jego prawo jazdy i dowód osobisty. Nie sposób wytłumaczyć zatem logicznie w jaki sposób te dokumenty mogły się znaleźć w aucie bez obecności ich właściciela inaczej, niż w wyniku przestępstwa na jego szkodę.

Nie budzi wątpliwości, że w samochodzie nie było kluczyków, a stacyjka była wyłamana. Ta okoliczność również jednoznacznie podważa wiarygodność wyjaśnień oskarżonego i świadczy, iż musiał o tym wiedzieć. Nie jest możliwe, aby kierujący samochodem na odcinku kilkuset kilometrów nie zauważył braku kluczyka.

Wbrew twierdzeniom oskarżonego, również okoliczności jego jazdy i zatrzymania świadczą, że musiał mieć poważne powody, dla których ryzykował również własnym życiem i zdrowiem, uciekając przed policją niemiecką i polską, do których w tych okolicznościach trudno zaliczyć samego braku uprawnień.

zeznania świadka U. H.

Zeznania tego świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka M. B.

Zeznania tego świadka nie budziły wątpliwości. Przypomnieć należy, iż brak było podstaw do bezpośredniego przeprowadzania dowodu z zeznań tego i pozostałych świadków, gdyż za samo niebezpieczeństwo sprowadzenia katastrofy oskarżony został już prawomocnie skazany, a zdecydowana większość świadków zeznawała właśnie na te okoliczności.

zeznania świadka F. M.

Zeznania tego świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka K. Z.

Zeznania tego świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka G. W. (2)

Zeznania świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka Ł. W.

Zeznania świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka A. N.

Zeznania świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka M. N.

Zeznania świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka C. B.

Zeznania świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka P. O.

Zeznania świadka nie budziły wątpliwości.

zeznania świadka T. K.

Zeznania świadka nie budziły wątpliwości, uzupełniały wyniki protokołu oględzin pojazdu w zakresie rodzaju odnalezionych dokumentów oraz braku kluczyka i wyłamania stacyjki.

zeznania świadka B. P.

Zeznania świadka nie budziły wątpliwości.

kserokopia akt postępowania przygotowawczego i sądowego w sprawie SR w Złotoryi II K 18/18, w szczególności:

Generalnie dowody te nie budziły wątpliwości.

protokół zatrzymania rzeczy

Dowód ten jasno wskazywał jaki był stan auta w momencie zatrzymania, szczególnie ważne były, wspominane już, kwestie dotyczące stacyjki i dokumentów. Generalnie, oskarżony tego nie negował.

materiał poglądowy z oględzin samochodu V. (...)

Dowód ten nie budził wątpliwości co do swojej wiarygodności.

tłumaczenia dokumentacji niemieckiej

Dowody te były istotne dla ustalenia przypuszczalnego czasu zdarzenia, tj. kradzieży auta około 4-5 rano, oraz tego, że wszystkimi kluczykami do auta dysponował U. H., stąd oskarżony nie mógł mieć do nich dostępu.

karta karna

Dowód ten nie budził wątpliwości i jasno z niego wynika, iż oskarżony był już karany.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie II K 18/18

Dowód ten nie budził żadnych wątpliwości.

odpis wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 18 kwietnia 2019 r. w sprawie IV Ka 132/19 wraz z uzasadnieniem

Dowód ten nie budził żadnych wątpliwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

T. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 291§1 kk, kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

Niewątpliwie, ustalony w sprawie stan faktyczny jednoznacznie wskazuje, że zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona ustawowe tego czynu zabronionego. Oskarżony wiedział, że samochód pochodzi z przestępstwa, przyjął go, decydując się na przewiezienie go do Polski, co stanowiło pomoc do jego ukrycia.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. S.

I

W ocenie sądu, stopień winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego był dość wysoki. Paserstwo dotyczyło mienia o dość wysokiej wartości, wiązało się z udziałem w zorganizowanym procederze (najpierw kradzież, potem przyjęcie rzeczy i pomoc do ukrycia, planowane przekazanie jeszcze innej osobie). Było bezpośrednio powiązane z kradzieżą, gdyż w przeciwnym razie, tj. braku osób dopuszczających się paserstwa, dokonywanie takich przestępstw byłoby wysoce utrudnione. Sąd wziął pod uwagę także względy prewencji indywidualnej, ważne z powodu poprzedniej karalności oskarżonego oraz względy prewencji ogólnej, dotyczące konieczności przeciwdziałania przestępczości w wysokim stopniu uderzającej w poczucie bezpieczeństwa obywateli.

Z tych względów, w ocenie sądu, za sprawiedliwą należy uznać karę roku pozbawienia wolności.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W sprawie nie występowała, podnoszona przez obrońcę oskarżonego, negatywna przesłanka procesowa w postaci stanu uprzedniego osądzenia tego samego czynu tej samej osoby.

Zarzucane oskarżonemu zachowanie stanowiło część zdarzenia, w zakresie czego toczyło się już odrębne postępowanie (dotyczące kradzieży auta i następnie, na odcinku B. - miejsce zatrzymania w Polsce, dotyczące sprowadzenia niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu lądowym), ale postępowanie to nie dotyczyło zachowania pomiędzy kradzieżą auta (której oskarżony nie był sprawcą, skoro został od tego czynu prawomocnie uniewinniony) a sprowadzeniem niebezpieczeństwa katastrofy. W szczególności bowiem, między kradzieżą a paserstwem, które w niniejszej sprawie dzielił odcinek zarówno przestrzenny jak i czasowy, a zatem były to dwa inne czyny, nie zachodził stosunek tożsamości. Sąd w pełni podziela zresztą w tym względzie rozważania sądu odwoławczego, który uniewinniając oskarżonego od zarzutu kradzieży uznał, że wobec braku tożsamości czynów, nie może mieć zastosowania zmiana kwalifikacji prawnej.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

III

Jako, że oskarżony był reprezentowany przez obrońcę wyznaczonego z urzędu, któremu koszty nie zostały zwrócone, należało je zasądzić od Skarbu Państwa.

Z uwagi na to, że oskarżony jest pozbawiony wolności i ma perspektywę odbywania kolejnej kary pozbawienia wolności, a nie dysponuje majątkiem, sąd uznał, iż nie jest on w stanie ponieść kosztów sądowych ani opłaty i zwolnił go z obowiązku uiszczenia tych należności.

1.Podpis