Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK225/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. M.

w dniu 25 października 2018 roku około godz. 11.00 w miejscowości K., gm. Z., woj. (...), na skrzyżowaniu dróg DW 483 relacji B. – S. z drogą podporządkowaną relacji W. – W., rażąco naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym m-ki F. (...) nr rej. (...) nie zastosował się do znaku B-20 STOP i wjechał na skrzyżowanie bez zachowania szczególnej ostrożności oraz nie ustąpił pierwszeństwa samochodowi m-ki O. (...) o nr rej. (...) nadjeżdżającemu drogą z pierwszeństwem z jego prawej strony, w wyniku czego kierująca tym pojazdem R. T. doznała urazu głowy z utratą przytomności, rozległej rany okolicy ciemieniowo – czołowej po stronie lewej, złamania masywu kręgu C2 i łuku kręgu C5 odcinka szyjnego kręgosłupa, urazu uogólnionego, stłuczenia barku lewego oraz wielomiejscowych otarć i skaleczeń skóry, zaś rana okolicy ciemieniowo – czołowej połączona byłą z częściowym oskalpowaniem tej okolicy, przy czym powstałe obrażenia spowodowały u pokrzywdzonej naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej siedmiu dni i spełniają dyspozycję art. 157 § 1 kk, działając tym samym na szkodę pokrzywdzonej R. T.,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. M. w w dniu 25 października 2018 roku około godz. 11.00 w miejscowości K.,na skrzyżowaniu dróg DW 483 relacji B. – S. z drogą podporządkowaną relacji W. – W., rażąco naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym m-ki F. (...) nr rej. (...) nie zastosował się do znaku B-20 STOP i wjechał na skrzyżowanie bez zachowania szczególnej ostrożności oraz nie ustąpił pierwszeństwa samochodowi m-ki O. (...) o nr rej. (...) nadjeżdżającemu drogą z pierwszeństwem z jego prawej strony. R. T. nie miała możliwości uniknięcie wypadku. Jej technika i taktyka jazdy była prawidłowa.

opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego

k. 31-49

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

k. 3-4

szkic miejsca zdarzenia

k. 9

oświadczenie oskarżonego

k. 117

wyjaśnienia oskarżonego

k. 196

zeznania R. T.

k. 197-199, k. 22-23

W wyniku zdarzenia R. T. doznała urazu głowy z utratą przytomności, rozległej rany okolicy ciemieniowo – czołowej po stronie lewej, złamania masywu kręgu C2 i łuku kręgu C5 odcinka szyjnego kręgosłupa, urazu uogólnionego, stłuczenia barku lewego oraz wielomiejscowych otarć i skaleczeń skóry, zaś rana okolicy ciemieniowo – czołowej połączona byłą z częściowym oskalpowaniem tej okolicy, przy czym powstałe obrażenia spowodowały u pokrzywdzonej naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej siedmiu dni.

opinia biegłego lekarza R. E.

k. 28, k. 98

karta informacyjna z leczenia szpitalnego

k. 80-81

opinia biegłego lekarza R. K.

k. 134-136

dokumentacja z leczenia

k. 70-94

W chwili zdarzenia oboje kierujący pojazdami byli trzeźwi.

protokół badania stanu trzeźwości

k. 2

sprawozdanie z badania wraz z protokołem pobrania krwi

k. 13-14

P. M. nie był karany.

karta karna

k. 26

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. M.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Stanowisko oskarżonego, iż dojeżdżając do skrzyżowania, na którym doszło do wypadku zatrzymał się przed wjazdem na skrzyżowanie

Wyjaśnienia oskarżonego

56 - 57

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania R. T.

Świadek zeznawał spójnie, konsekwentnie i logicznie. Zeznania były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym.

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Jego zeznania były spójne i logiczne. Poza okolicznością, iż zatrzymał się on przed wjazdem na skrzyżowanie korespondowały z zeznaniami pokrzywdzonej R. T. oraz rzeczowym materiałem dowodowym.

oświadczenie oskarżonego

Treść oświadczenia korespondowała z wyjaśnieniami złożonymi przez oskarżonego.

szkic miejsca zdarzenia

Wykonany przez osobę uprawnioną w ramach jej kompetencji. Nie był kwestionowany przez strony.

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

Wykonany przez osobę uprawnioną w ramach jej kompetencji. Nie był kwestionowany przez strony.

opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego

Spójna, logiczna, wyczerpująca i jasna. Jej treść nie była kwestionowana przez strony.

1.1.1

opinia biegłego lekarza R. E.

Spójna, logiczna, wyczerpująca i jasna. Wskazuje na obrażenia powstałe w wyniku zdarzenia.

opinia biegłego lekarza R. K.

Spójna, logiczna, wyczerpująca i jasna. Potwierdzała dane zawarte w drugiej opinii biegłego lekarza R. E..

karta informacyjna z leczenia szpitalnego

Prawdziwość dowodu nie budziła wątpliwości. Nie była kwestionowana przez strony.

dokumentacja z leczenia

Prawdziwość dokumentacji nie budziła wątpliwości.

1.1.1

protokół badania stanu trzeźwości

Wykonany przez uprawnioną osobę w ramach jej kompetencji. Treść niekwestionowana przez strony.

sprawozdanie z badania wraz z protokołem pobrania krwi

Wykonany przez uprawnioną osobę w ramach jej kompetencji. Treść niekwestionowana przez strony.

1.1.1

karta karna

Wykonany przez uprawnioną osobę w ramach jej kompetencji. Treść niekwestionowana przez strony.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

Wyjaśnienia oskarżonego P. M. w zakresie wskazującym, iż zatrzymał się on przed wjazdem na skrzyżowanie

Stanowisko takie leży w sprzeczoności z zeznaniami R. T. – spójnymi i konsekwentnymi w toku postępowania. Siła uderzenie, przemieszczenie pojazdów, znaczne uszkodzenie pojazdu pokrzywdzonej wskazują, iż w momencie kontaktu pojazdu samochód oskarżonego poruszał się ze znaczną energią, co byłoby niemożliwe, gdyby faktycznie zatrzymał się na skrzyżowaniu i przed uderzeniem dopiero z niego ruszył.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

P. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona czynu z art. 177 § 1 kk, bowiem naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym nie stosując się do znaku B-20 STOP i wjechał na skrzyżowanie bez zatrzymania się bez zachowania szczególnej ostrożności oraz nie ustąpił pierwszeństwa samochodowi m-ki O. (...) o nr rej. (...) nadjeżdżającemu drogą z pierwszeństwem z jego prawej strony co doprowadziło do wypadku drogowego w wyniku, którego R. T. doznała obrażeń ciała skutkujących naruszeniem czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni tj. określonych w art. 157 § 1 kk. Obrażenia doznane przez pokrzywdzoną mają charakter dość ciężki i długotrwały, jednakże nie stanowiły choroby realnie zagrażającej życiu R. T. i dlatego zachowanie oskarżonego nie może być kwalifikowane z art. 177 § 2 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. M.

1.

I.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności. Orzeczona kara odpowiada stopniowi winy, społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu. Ponadto spełni ona swoje cele wobec P. M., a także w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa. Oskarżony nie zastosował się do jednego z najważniejszych i podstawowych znaków drogowych jakim jest znak STOP i wjechał na skrzyżowanie nie zachowując ostrożności. Postąpił bezmyślnie, bez żadnej refleksji. W wyniku wypadku pokrzywdzona doznała obrażeń, które naruszyły czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni i wymagając od niej długiego leczenia.

P. M.

2.

I.

Sąd w oparciu o dyspozycję art. 69 § 1 i § 2 kk, art. 70 § 1 kk i art. 72 § 1 pkt. 2 kk zawiesił oskarżonemu warunkowo na okres próby 2 lat wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności uznając, iż jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary wobec oskarżonego. Przyznał się ona do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyraził skruchę, nie był uprzednio karany. Sąd ponadto nakazał oskarżonemu przeprosić na piśmie pokrzywdzoną w terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

P. M.

3.

I.

Na podstawie art. 42 § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku, zobowiązując oskarżonego do zwrotu dokumentu uprawniającego do kierowania pojazdami we właściwym miejscowo z uwagi na jego miejsce zamieszkania organie administracyjnych w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku. Sąd uznał, iż wobec rażącego naruszenia podstawowych zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego zasadnym będzie wyłączenie oskarżonego z ruchu drogowego jako kierującego pojazdami.

P. M.

4.

I.

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej kwotę 30.000 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Sąd nie orzekał o całości roszczenia, bowiem na obecnym etapie pokrzywdzona jest w trakcie leczenia i znacznie utrudnione byłoby dochodzenie jaki jest całkowity rozmiar poniesionej przez nią szkody.

Fakt, iż toczy się postępowanie ubezpieczeniowe o wypłatę odszkodowania z OC samochodu, którym kierował oskarżony nie wyklucza możliwości zasądzenia odszkodowania w postępowaniu karnym w trybie art. 46 § 1 kk. Sąd Najwyższy w swoim orzeczeniu stwierdził, że postępowanie likwidacyjne prowadzone przez zakład ubezpieczeniowy nie jest „innym postępowaniem” w rozumieniu art. 415 § 1 kpk, a więc w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania klauzula antykumulacyjna zawarta w przepisie art. 415 § 1 kpk. (por. postanowienie SN z dnia 13.02.2017 r, III KK 507/16, Lex nr 2216086)

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W niniejszej sprawie, zdaniem Sądu nie zachodziły warunki do warunkowego umorzenia postępowania.

Stwierdzić przede wszystkim należy, iż społeczna szkodliwość czynu oskarżonego była znaczna. Oskarżony naruszył podstawowe zasady obowiązujące w ruchu drogowym. Nie zatrzymał się przed wjazdem na skrzyżowanie, mimo że nakazywał mu to znak drogowy. Nie upewnił się, czy bezpiecznie może wykonać manewr na drodze. Pokrzywdzona doznała w wyniku wypadku poważnych obrażeń, które na dłuższy czas wykluczyły ją z aktywności zawodowej.

Także stopień winy oskarżonego jest znaczny, bowiem nie zachodziły żadne okoliczności które powodowały by ograniczenie postrzegania przez niego rzeczywistości. Miał on świadomość, iż wjeżdżając na skrzyżowanie i nie stosując się do znaku STOP dopuszcza się naruszenia podstawowych zasad panujących w ruchu drogowym, a jako kierowca przewożący krew do szpitali, trudniący się zawodowo kierowaniem pojazdu, winien w szczególności przestrzegać przepisów prawa ruchu drogowego i zdawać sobie sprawę z konsekwencji jakie może za sobą nieść brawura na drodze.

Oskarżony wprawdzie nie był karany, przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyraził skruchę, jednak najważniejszą dla niego sytuacją było nieotrzymanie wysokiej kary z uwagi na sytuację majątkową.

Oskarżycielka posiłkowa wyraziła zgodę na przeprowadzenie w sprawie postępowania mediacyjnego. Oskarżony jednak nie stawił się w wyznaczonym terminie u mediatora i nie można było ustalić żadnego innej dogodnej daty spotkania, która by odpowiadała jemu oraz jego obrońcy.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

Na podstawie art. 627 kpk i art. 616 § 1 pkt 2 kpk w zw. § 11 ust. 1 pkt 1, § 11 ust. 2 pkt 3, § 15 ust. 3, § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat a czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. 2015 r. poz. 1800) Sąd zasądził na rzecz oskarżycielki posiłkowej od oskarżonego kwotę 1920 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

6.

W oparciu o art. 627 kpk i art. 616 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem opłaty oraz kwotę 2.767,36 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą to sumę składają się wydatki poniesione w postępowaniu przygotowawczym, ryczałt za doręczenia w postępowaniu sądowym oraz koszty opinii biegłego.

7.  Podpis