Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Katarzyna Błażejowska

po rozpoznaniu w dniu 9 września 2020 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy Z. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o odszkodowanie z tytułu wypadku

na skutek odwołania Z. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 16 października 2018 r. nr (...)

1.zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem z dnia 4 marca 2016r. w wysokości o dalsze 13 % (trzynaście procent) ;

2.zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz odwołującego kwotę 180 zł ( sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Katarzyna Błażejowska

Sygn. akt VII U 910/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 października 2018 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. przyznał ubezpieczonemu Z. K. (1) prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w dniu 4 marca 2016 r. w uzasadnieniu organ wskazał, iż Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 15 października 2018 r. ustaliła, że stały uszczerbek na zdrowiu wynosi 35%, w tym 15% wypłacone decyzją z dnia 22 sierpnia 2017 r., zaś do wypłaty pozostaje 20%.

Z powyższym nie zgodził się ubezpieczony Z. K. (1) wskazując, iż po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego kolana prawego oraz usunięciu części łękotek bocznej i przyśrodkowej pogorszeniu uległ stan kolana lewego nadmiernie obciążonego w czasie leczenia i rehabilitacji oraz częściowy zanik mieści czworogłowych obu nóg. Nadto zdiagnozowano u niego 100% uszkodzenia błędnika lewego, co wyklucza go z życia zawodowego. Ponadto ubezpieczony wniósł o podwyższenie stałego uszczerbku w punkcie 156, gdzie decyzją z dnia 22 sierpnia 2017 r. przyznano mu 5% stałego uszczerbku na zdrowiu, bowiem od tego czasu pogorszeniu uległ stan jego lewego kolana z powodu nadmiernego obciążenia go po operacji kolana lewego. Wystąpił również zanik mięśni czworogłowych, co skutkowało podawaniem ubezpieczonemu kwasu hialuronowego oraz potrzebą ciągłej rehabilitacji.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując swoje stanowisko.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. K. (2) prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą (...), zajmującą się dystrybucją i montażem stolarki drzwiowej. W dniu 3 kwietnia 2016 r. w ramach zawartej z klientem umowy o montaż klamek w drzwiach ubezpieczony udał się do marketu budowlanego Castorama celem zakupu odpowiednich klamek. Wjeżdżając na parking marketu doszło do zderzenia czołowego z samochodem osobowym marki M., który nie ustąpił ubezpieczonemu pierwszeństwa. W wyniku powyższego ubezpieczony odniósł obrażenia ciała, jednakże odmówił przewiezienia do szpitala. Po dwóch dniach dolegliwości bólowe głowy i kręgosłupa szyjnego oraz lędźwiowego pogorszyły się, wobec czego ubezpieczony udał się do Szpitala (...) im. dra A. J. w B., gdzie stwierdzono krwiaka mózgu oraz wstrząs.

Organ rentowy uznał zdarzenie z dnia 4 marca 2016 r. za wypadek przy pracy.

Dowód: zawiadomienie o wypadku, zapis wyjaśnień poszkodowanego, zapis informacji uzyskanych od świadka wypadku D. K., postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych, opinia w sprawie prawnej kwalifikacji wypadku – akta rentowe

Wnioskiem z dnia 20 czerwca 2017 r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego o ustalenie procentowego uszczerbku na zdrowiu i wypłatę mu jednorazowego odszkodowania w związku z w/w wypadkiem przy pracy.

Orzeczeniem z dnia 7 sierpnia 2017 r. Lekarz Orzecznik ZUS ustalił 15% stałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy działalności gospodarczej z dnia 4 marca 2016 r., w związku, z czym decyzją z dnia 22 sierpnia 2017 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania odpowiadającego 15% stałego uszczerbku na zdrowiu.

Dowód: wniosek z dnia 20.06.2017 r., orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 7.08.2017 – akta rentowe

W dniu 18 lipca 2018 r. ubezpieczony ponownie złożył wniosek o ustalenie uszczerbku na zdrowiu w związku z w/w wypadkiem. Lekarz Orzecznik ZUS ustalił 0% uszczerbku na zdrowiu. Wobec zgłoszenia przez organ zarzutu wadliwości Komisja Lekarska ZUS ustaliła 35% stałego uszczerbku na zdrowiu wskazując, iż określony orzeczeniem z dnia 4 marca 2016 r. procentowy uszczerbek na zdrowiu wynoszący 15% uległ pogorszeniu i wynosi 35%, na co złożyło się: 10% z nr pozycji tabeli 10a, 20% z numeru pozycji tabeli 48b oraz 5% z numeru pozycji tabeli 156.

Wobec powyższego decyzją z dnia 16 października 2018 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania w wysokości dalszych 20% uszczerbku na zdrowiu.

Dowód: wniosek z dnia 18.07.2018 r., orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 05.09.2018 r., pismo ZUS z dnia 6.09.2018 r., orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 15.10.2018 r., decyzja ZUS z dnia 16.10.2018 r. – akta rentowe

Biegły sądowy ortopeda rozpoznał u odwołującego przebyte skręcenie stawu kolanowego prawego z uszkodzeniem ACL i łąkotek leczone operacyjnie artroskopowa rekonstrukcją ACL z częściowym usunięciem łękotek: przyśrodkowej i bocznej wygojone z zanikami mięśni i bólową dysfunkcją kończyny dolnej, chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego prawego z chonodromalacją II/III kłykci kości udowej i piszczelowej, chorobę zwyrodnieniową stawów kręgosłupa z dyskopatią L4/L5 i L5/S1,przebyte stłuczenie głowy ze wstrząśnieniem mózgu i krwistym zaciekiem przymózgowym w okolicy skroniowej prawej, co wskazuje ma trwały uszczerbek na zdrowiu w łącznej wysokości 18%.

Biegły sądowy laryngolog rozpoznał u odwołującego zespół przedsionkowy mieszany lewostronny, łagodne pourazowe zawroty głowy lewostronne, niedosłuch obustronny stopnia lekkiego dla wysokich częstotliwości, co stanowi podstawę do ustalenia 30% stałego uszczerbku na zdrowiu zgodnie z pkt 48b tabeli.

Biegli sądowi psycholog i psychiatra rozpoznali u odwołującego zaburzenia stresowe pourazowe oraz zaburzenia nastroju, co uzasadnia 10% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadki wg numeru tabeli 10b. W wyniku zastrzeżeń organu rentowego biegli zmienili kwalifikację schorzeń na numer tabeli 10a.

Dowód: opinia sądowo-lekarska z dnia 20.04.2019 r. – k. 70-71, opinia sądowo-lekarska z dnia 25.07.2019 r. – k. 116-117, opinia sądowo-lekarska z dnia 27.02.2020 r. – k. 138-139, opinia uzupełniająca z dnia 21.05.2020 r. – k. 181

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach rentowych oraz aktach sprawy, których wiarygodność i autentyczność nie była kwestionowana przez strony postępowania. Nadto Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowego ortopedy, laryngologa oraz psychologa i psychiatry, w tym opinii uzupełniającej, które w ocenie Sądu były logiczne i spójne.

Biegły sądowy ortopeda na podstawie przeprowadzonego badania przedmiotowego, materiału lekarskiego znajdującego się w aktach oraz po zapoznaniu się z wynikami badań stwierdził, że w wyniku wypadku z dnia 4 marca 2016 r. ubezpieczony doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 18% łącznie tj. z powodu przebytego urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu i zaciekiem krwistym w okolicy skroniowej prawej zgodnie z p. 10a – 10 % oraz w następstwie przebytego uszkodzenia ACL i łąkotek stawu kolanowego prawego wygojonego z zanikami mięśni i dysfunkcją bólową kończyny po artroskopowej rekonstrukcji ACL z częściowym usunięciem obu łąkotek – 8% wg p 156 tabeli uszczerbkowej. Orzeczenie biegłego jest zatem częściowo zgodne z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS tj. w części dotyczącej 10% następstw przebytego urazu głowy z zaciekiem krwistym w ok skroniowej prawej a niezgodne z wielkością procentową orzeczonego uszczerbku w następstwie urazu kolana prawego, gdyż zaniki mięśni kończyny oraz trwałe wewnętrzne zmiany w kończynie po operacyjnej ingerencji z użyciem ścięgien mięśni półścięgnistego i smukłego uda prawego po rekonstrukcji ACL a także usunięcie uszkodzonych fragmentów obu łąkotek stawu kopanego prawego są nieodwracalnymi zmianami anatomicznymi kończyny skutkującymi trwałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 8% wg p 156 tabeli uszczerbkowej. Strony nie zgłaszały zastrzeżeń do powyższej opinii.

Biegły lekarz laryngolog stwierdził na podstawie analizy akt sprawy i dokumentacji medycznej oraz bezpośredniego badania laryngologicznego, iż pourazowa dysfunkcja obwodowego układu przedsionkowego po stronie lewej w trakcie kompensacji, potwierdzona badaniem VNG z dnia 19.06.2018 r. stanowi podstawę do ustalenia 30% trwałego uszczerbku na zdrowiu zgodnie z pkt 48b rozporządzenia. Nadto biegła podkreśliła, iż powyższe stanowi również przeciwwskazanie do pracy na wysokości i przy maszynach w ruchu, Zawroty głowy i zaburzenia równowagi mogą utrzymywać się w pewnych sytuacjach przez całe życie, nawet przy całkowicie skompensowanym układzie przedsionkowym. Tym samym biegła nie zgodziła się z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 15.10.2018 r. co do uznania z w/w powodów 20% uszczerbku, ponieważ uważa, że przyznanie 30% jest adekwatne do skutków.

Do powyższej opinii zastrzeżenia wniósł organ rentowy wskazując, iż z badania przeprowadzonego przez biegłego sądowego wynika, że zespół przedsionkowy mieszany lewostronny jest w trakcie kompensacji. W badaniu otoneurologicznym biegły sądowy nie potwierdził oczopląsu, stwierdza próby zbornościowe w granicach normy, próba Romberga z tendencją do padania na lewo. Pourazowe zawroty głowy biegły określa, jako łagodne, zatem stwierdzane zaburzenia w funkcjonowaniu badanego w przebiegu zespołu przedsionkowego mieszanego lewostronnego nie są znacznie nasilone i nie uzasadniają ustalenia 30% uszczerbku na zdrowiu. W opinii uzupełniającej biegły sądowy podtrzymał swoje stanowisko, wskazując, iż kompensacja uszkodzonego układu przedsionkowego nigdy nie będzie pełna, bowiem uszkodzone są również ośrodki centralne (mieszany charakter uszkodzenia). Napadowe łagodne zawroty głowy to nazwa jednostki chorobowej, a nie określenie ciężkości zawrotów głowy. Oczopląs i próby zbornościowe służą do oceny ostrych objawów uszkodzenia obwodowego układu przedsionkowego. biegły wskazał, iż zaburzenia pojawiają się w pewnych sytuacjach życiowych, np. przy schodzeniu, zakładaniu bluzki przez głowę, wówczas, gdy dodatkowo zostaną wyłączone inne narządy odpowiednie za równowagę, np. narząd wzroku. Biegły podkreślił, iż ubezpieczony wskutek wypadku stał się całkowicie niezdolnym do wykonywania dotychczasowego zawodu stolarza i cieśli, wobec czego orzeczenie 30% uszczerbku na zdrowiu jest adekwatne do stopnia uszkodzenia obwodowego układu przedsionkowego.

W opinii sądowej biegli psycholog i psychiatra ustalili, iż wskutek wypadku z 4 marca 2016 r. pojawiły się u ubezpieczonego zaburzenia psychiczne przejawiające się obniżeniem nastroju, napięciem lekowym oraz zaburzeniami emocji i myślenia w obrazie depresyjnym. dodatkowo wystąpiły objawy zaburzeń snu, ogólne osłabienie, poczucie zniechęcenia i braku motywacji do wysiłku. Nadal utrzymuje się lęk, niepokój, zanurzenia snu, pogorszenie funkcji poznawczych. Biegli wskazali, iż dane pochodzące z dokumentacji medycznej, wcześniejszych badań specjalistycznych oraz z aktualnej oceny klinicznej stanu psychicznego ubezpieczonego wskazują, że wskutek wypadku z dnia 4 marca 2016 r. doświadczył on traumatycznych przeżyć, które wywołały objawy tzw. syndromu stresu pourazowego. W wyniku zgłoszonych przez strony zastrzeżeń biegli wskazali, iż ubezpieczony doznał 10% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku wg nr pozycji tabeli 10a.

Okoliczności wypadku oraz kwestia uznania zdarzenia za wypadek przy pracy nie były między stronami sporne. Spór między stronami dotyczył natomiast określenia stopnia uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonej, którego doznała w wyniku wypadku przy pracy i w konsekwencji prawa do jednorazowego odszkodowania.

Sąd uznał opinie biegłych za wiarygodne w całości podzielając wnioski z nich wynikające, ponieważ zostały one sformułowane w oparciu o przeprowadzone osobiście badanie przedmiotowe ubezpieczonego oraz wszechstronną analizę materiału dowodowego, w tym w szczególności dokumentacji lekarskiej zawartej w aktach rentowych. Opinie te są jasne, kompleksowe, wolne od niekonsekwencji, a ponieważ biegły jest specjalistą z zakresu wskazanej wyżej dziedziny medycyny, Sąd nie znalazł podstaw by je zakwestionować. Dlatego też wnioski z niej płynące Sąd przyjął jako własne.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd kierował się zasadami logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego.

W niniejszej sprawie strony prowadziły spór co do tego, czy pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczonego w związku z wypadkiem przy pracy w dniu 4 marca 2016 r. uzasadnia przyznanie mu jednorazowego odszkodowania.

W niniejszej sprawie zastosowanie będzie miała zatem ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1205, dalej ustawa wypadkowa). Zgodnie z art. 11 ust 1-4 ustawy wypadkowej ubezpieczonemu, któremu wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Natomiast za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji. Z kolei art. 12 ust 1 stanowi, iż jeżeli wskutek pogorszenia się stanu zdrowia stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu będący następstwem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, który był podstawą przyznania jednorazowego odszkodowania, ulegnie zwiększeniu co najmniej o 10 punktów procentowych, jednorazowe odszkodowanie zwiększa się o 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent uszczerbku na zdrowiu przewyższający procent, według którego ustalone było to odszkodowanie, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 2.

Wobec powyższego rzeczą tut. Sądu było rozstrzygnięcie, jaki jest aktualny rozmiar uszczerbku na zdrowiu odwołującego. Sąd nie kwestionuje faktu, iż stan zdrowia odwołującego pod względem narządu ruchu uległ pogorszeniu. Jak wykazało przeprowadzone przed Sądem postępowanie dowodowe, w szczególności przeprowadzonego dowodu z opinii biegłych ortopedy oraz laryngologa stan zdrowia ubezpieczonego z przyczyn ortopedycznych oraz laryngologicznych uległ pogorszeniu i obecnie został ustalony 48% uszczerbek na zdrowiu. Jest to zatem wzrost o 13 punktów procentowych, które wobec treści art. 12 ust 2 w/w ustawy uzasadniają przyznanie ubezpieczonemu odszkodowania z tytułu wzrostu uszczerbku.

Ponadto Sąd wskazuje, iż zgodnie z art. 148 ¹ § 1 k.p.c. sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty lub sprzeciwu od wyroku zaocznego sąd uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. W niniejszym postępowaniu Sąd doszedł do przekonania, iż okoliczności sprawy są na tyle jasne, iż nie jest konieczne prowadzenie rozprawy, wobec czego wyrok wydał na posiedzeniu niejawnym.

Mając zatem powyższe na uwadze Sąd orzekł, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w zw. z art. 12 ust 2 ustawy wypadkowej.

O kosztach procesu orzeczono z kolei w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c., w którym została wyrażona zasada odpowiedzialności za wynik procesu. Zgodnie z treścią tego przepisu strona przegrywająca zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Odwołujący wygrał przedmiotową sprawę w całości, a na koszty procesu, które poniósł składa się wynagrodzenie ustanowionego w sprawie pełnomocnika. Wysokość przyznanych powodowi kosztów zastępstwa procesowego Sąd ustalił na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zmienionego rozporządzeniem z dnia 3 października 2016 r. zasądzając na rzecz powoda kwotę 180,00 zł (§9 ust 2 rozporządzenia).

SSR Katarzyna Błażejowska