Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 111/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. S. (1)

W dniu 29 maja 2019 roku w miejscowości B. gm. K. w woj. (...), na drodze wojewódzkiej numer (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki N. (...) o nr rej. (...), na skrzyżowaniu dróg nie zachował bezpiecznej prędkości, przekroczył dopuszczalną prędkość i na łuku drogi stracił panowanie nad pojazdem i zjechał na lewą stronę drogi (na lewy pas ruchu przeznaczony do jazdy dla pojazdów z kierunku przeciwnego), przez co doprowadził do zderzenia z jadącym prawidłowo z przeciwnego kierunku samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) kierowanym przez C. P. (1), w następstwie czego pasażerowie samochodu marki F. (...), tj. M. P. w wyniku obrażeń wielonarządowych poniósł śmierć na miejscu, a B. P. (1) w wyniku obrażeń wielonarządowych zmarła po przewiezieniu jej do Szpitala w K., natomiast kierowca pojazdu C. P. (1) doznał ciężkich obrażeń ciała w postaci:

1) odmy i krwiaka lewej jamy opłucnej wymagających natychmiastowej interwencji medycznej pod postacią drenażu lewej jamy opłucnej w warunkach LPR (Lotnicze Pogotowie Ratunkowe), stłuczenia miąższu lewego płuca oraz płata górnego prawego płuca, co w łączności przyczyniło się do narastających zaburzeń w funkcjonowaniu układu oddechowego (między innymi zaburzenie wentylacji dróg oddechowych, tachypnoe, obniżona saturacja, sinica obwodowa), a także śladowej odmy prawej jamy opłucnej:

2) rozerwania lewej kopuły przepony na długości około 14 cm z jednoczesnym przemieszczeniem żołądka (wyplenionego dużą ilością treści pokarmowej), zagięcia śledzionowego okrężnicy z odcinkiem okrężnicy poprzecznej i okrężnicy zstępującej, fragmentu rozerwanego miąższu śledziony oraz trzewnej tkanki tłuszczowej do klatki piersiowej po lewej stronie, skutkujące zmniejszeniem powietrzności lewego płuca i przesunięciem śródpiersia na prawą stronę, wymagające w trybie pilnym przeprowadzenia zabiegu operacyjnego - laparotomii, tj. chirurgicznego otwarcia jamy brzusznej celem naprawy wyżej opisanych obrażeń;

3) rozerwania torebki i miąższu śledziony z jej jednoczesną rotacją i przemieszczeniem do klatki piersiowej po lewej stronie przez uszkodzoną przeponę, wymagające pilnej interwencji chirurgicznej, polegającej na usunięciu jej torebki i miąższu oraz założenia podwiązek naczyniowych na naczynia śledzionowe (tętnica i żyła śledzionowa), na naczynia śledzionowe krótkie, a także założenia drenu do jamy otrzewnej;

4) krwiaka jamy otrzewnej (przykręgosłupowo na wysokości śledziony grubości do 26 mm, przy przedniej blaszce powięzi Geroty grubości do 17 mm, około wątrób owo przy bocznej ścianie grubości do 6 mm, poniżej dolnego bieguna prawego płata wątroby grubości 16 mm, w miednicy mniejszej do 30 mm);

5) niewielkiego krwiaka śródściennego zagięcia śledzionowego okrężnicy, bez cech perforacji i martwicy ściany;

6) złamania żeber po lewej stronie VI-IX w linii pachowej środkowej oraz IX-XII w ich tylnych częściach;

7) złamania wyrostków poprzecznych od dziesiątego do jedenastego kręgu piersiowego (Th10-11) po lewej stronie, od pierwszego do trzeciego kręgu lędźwiowego (L1-L3) po prawej stronie, od pierwszego do piątego kręgu lędźwiowego (L1 i L5) po lewej stronie;

8) złamania kości krzyżowej;

9) złamania miednicy typu ACP I, tj. rozejścia spojenia łonowego (początkowo na 13 mm, natomiast w późniejszym okresie do 20 mm), wymagające stabilizacji miednicy przy udziale systemu Ex-fix;

10) wieloodłamowego przezkretarzowego i podkrętarzowego złamania końca bliższego lewej kości udowej z jednoczesnym przemieszczeniem odłamów kostnych skutkującego powstaniem krwiaka w tkankach miękkich w okolicznych tkankach miękkich, ze skróceniem i rotacją zewnętrzną chorej kończyny, wymagającego pilnego zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym, polegającego na zamkniętej repozycji i wewnętrznej stabilizacji złamania gwoździem śródszpikowym (Targon PF);

11) złamania 1/3 dalszej prawej kości piszczelowej i prawej strzałki, początkowo zaopatrzonego szyną gipsową, a w dalszej kolejności wymagającego zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym, polegającego na zamkniętej repozycji i wewnętrznej stabilizacji (CRIF) złamania trzonu prawej kości piszczelowej (Targon TX) oraz otwartym nastawieniu i wewnętrznej stabilizacji złamania trzonu prawej strzałki za pomocą drutu Kirschnera;

12) złamania trzonu lewej kości promieniowej i lewej kości łokciowej, wymagających pilnego zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym polegającego na otwartym nastawieniu i stabilizacji wewnętrznej (ORIF) ich trzonów za pomocą płytek metalowych i śrub (LCP);

13) zwichnięcia stawu Lisfranca (stawów stępowo-śródstopnych) lewej stopy pod postacią rozejścia podstaw I i II kości śródstopia oraz złamania podstaw kości śródstopia (nie podano dokładnie których), a ponadto złamanie nasady dalszej (głowy) II kości śródstopia, wymagające stabilizacji m.in. przy pomocy opatrunku gipsowego oraz repozycji podwichnięcia;

14) stłuczeń tułowia;

15) ran prawej kończyny dolnej (okolicy prawego kolana) - wg dokumentacji medycznej szarpanych,

które to obrażenia spowodowały ciężki uszczerbek na zdrowiu w myśl art. 156 kodeksu karnego pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu,

tj. przestępstwo z art. 177 § 1 i § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 29 maja 2019 roku około godz. 14.30 oskarżony P. S. (1) kierując osobowym marki N. (...) o nr rej. (...) koloru srebrnego jechał przez miejscowość B. gm. K. w woj. (...), drogą wojewódzką numer (...) od strony miejscowości B. w stronę K..

Tego dnia panowały dobre warunki atmosferyczne- było słonecznie, temperatura wynosiła 21 ⁰ C, nie było zamglenia ani silnego wiatru, jezdnia była sucha, czysta i gładka.

W tym samym kierunku co P. S. (1) jechał M. A. (1) wraz z żoną I. A., kierując swoim samochodem A. (...). Na odcinku drogi między sklepem w L., a skrzyżowaniem z drogą prowadzącą do miejscowości R. samochód M. A. (1) wyprzedziły jadące z dużo wyższą prędkością dwa pojazdy: N. (...) o nr rej. (...) kierowany przez oskarżonego P. S. (1) oraz B. o nr rej. (...) kierowane przez J. M.. M. A. (1) zauważył, że oba pojazdy poruszały się z dużą prędkością i bliskiej od siebie odległości. W jego ocenie wyglądało tak jakby ścigały się ze sobą.

Oskarżony P. S. (1) po wyprzedzeniu samochodu A. minął pierwszy łuk drogi, a następnie na drugim łuku drogi w obrębie skrzyżowaniu dróg w miejscowości B., poruszając się prędkością zbliżoną do 110 km/h, stracił panowanie nad pojazdem i zjechał na lewą stronę drogi (na lewy pas ruchu przeznaczony do jazdy dla pojazdów z kierunku przeciwnego), a następnie uderzył w przednią część jadącego prawidłowo w przeciwnym kierunku samochodu marki F. (...) o nr rej. (...) kierowanym przez C. P. (1).

F. (...) na skutek siły uderzenia doznał krętu i dalej poruszał się ruchem niekontrolowanym obracając się i przemieszczając, w rezultacie wpadł do przydrożnego rowu po lewej stronie jezdni (patrząc z kierunku jazdy pojazdu oskarżonego), a siedzący na miejscach pasażerów rodzice C. M. P. oraz B. P. (2) zostali zakleszczeni w pojeździe.

Natomiast N. (...) po uderzeniu stał po lewej stronie jezdni (przeznaczonej do jazdy dla pojazdów z kierunku przeciwnego).

Jadący za oskarżonym J. M. kierując B. po dojechaniu na miejsce ominął rozbite pojazdy z prawej strony i odjechał.

Na miejsce zdarzenia następnie najechali M. A. (1) wraz żoną, którzy zatrzymali się, wezwali służby ratunkowe i udali się do poszkodowanych celem udzielenia im pomocy.

Oskarżony P. S. (1) pytał wówczas ich o stan zdrowia pasażerów drugiego samochodu i mówił „co ja narobiłem, czy oni tam żyją".

zeznania świadka M. A. (1)

k.514 w zw. z k. 9-10, 13-14, 68-69

zeznania świadka I. A.

k. 514 w zw. z k. 36-37, 40-41

zeznania świadka I. S.

k. 512w zw. z k.154-155

zeznania świadka C. P. (1)

k. 511 -512 w zw. z k. 269-270, 271-272, 349-350

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1)

k. 308-309

Na miejsce zdarzenia przybyła straż pożarna oraz pogotowie ratunkowe, a następnie funkcjonariusze Policji.

W trakcie czynności ratowniczych zmarł pokrzywdzony M. P.. B. P. (1) została przetransportowana do szpitala w K., gdzie również zmarła. C. P. (1) został zabrany przez L. do (...) Centrum (...) w Ł..

Oskarżony P. S. (1) był trzeźwy w chwili prowadzenia pojazdu, nie był też pod działaniem substancji odurzających lub psychotropowych;

Przyczyną wypadku nie była nagła awaria pojazdów lub wcześniejsze uszkodzenia podstawowych układów mających bezpośredni lub pośredni wpływ na bezpieczeństwo w ruchu drogowym, a zachowanie oskarżonego P. S., który przekraczając oś jezdni i zjeżdżając na lewy pas ruchu doprowadził do zderzenia kierowanego przez siebie pojazdu N. (...) z pojazdem F. (...). Kierujący pojazdem F. (...) C. P. (1) nie miał możliwości jego uniknięcia- zjechanie N. Primery na jego pas ruchu było dla niego całkowitym zaskoczeniem i pozbawiało go możliwości wykonania jakichkolwiek manewrów obronnych.

.

Protokół oględzin miejsca wypadku,

Protokół oględzin pojazdu,

Protokół oględzin rzeczy,

Dokumentacja fotograficzna,

Protokół odtworzenia zapisu + płyta,

Materiał poglądowy

Szkic miejsca wypadku drogowego

k. 2-4 ,

k. 5-6-7-S

k. 54-56,

k. 57-60,

k. 173-174 ,

k. 181-198,

k.199

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu,

Sprawozdanie z badania toksykologicznego

Sprawozdanie z badania na zawartość alkoholu

k. 27,

k. 260-261, 264-265,

k. 262, 266

Opinia techniczna pojazdów z wypadku

k. 112-149

Opinia biegłego z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych

k. 207-247, 331-338

Pasażerowie samochodu marki F. (...), tj. M. P. w wyniku obrażeń wielonarządowych poniósł śmierć na miejscu, a B. P. (1) w wyniku obrażeń wielonarządowych zmarła po przewiezieniu jej do Szpitala w K., natomiast kierowca pojazdu C. P. (1) doznał ciężkich obrażeń ciała w postaci:

1) odmy i krwiaka lewej jamy opłucnej wymagających natychmiastowej interwencji medycznej pod postacią drenażu lewej jamy opłucnej w warunkach LPR (Lotnicze Pogotowie Ratunkowe), stłuczenia miąższu lewego płuca oraz płata górnego prawego płuca, co w łączności przyczyniło się do narastających zaburzeń w funkcjonowaniu układu oddechowego (między innymi zaburzenie wentylacji dróg oddechowych, tachypnoe, obniżona saturacja, sinica obwodowa), a także śladowej odmy prawej jamy opłucnej:

2) rozerwania lewej kopuły przepony na długości około 14 cm z jednoczesnym przemieszczeniem żołądka (wyplenionego dużą ilością treści pokarmowej), zagięcia śledzionowego okrężnicy z odcinkiem okrężnicy poprzecznej i okrężnicy zstępującej, fragmentu rozerwanego miąższu śledziony oraz trzewnej tkanki tłuszczowej do klatki piersiowej po lewej stronie, skutkujące zmniejszeniem powietrzności lewego płuca i przesunięciem śródpiersia na prawą stronę, wymagające w trybie pilnym przeprowadzenia zabiegu operacyjnego - laparotomii, tj. chirurgicznego otwarcia jamy brzusznej celem naprawy wyżej opisanych obrażeń;

3) rozerwania torebki i miąższu śledziony z jej jednoczesną rotacją i przemieszczeniem do klatki piersiowej po lewej stronie przez uszkodzoną przeponę, wymagające pilnej interwencji chirurgicznej, polegającej na usunięciu jej torebki i miąższu oraz założenia podwiązek naczyniowych na naczynia śledzionowe (tętnica i żyła śledzionowa), na naczynia śledzionowe krótkie, a także założenia drenu do jamy otrzewnej;

4) krwiaka jamy otrzewnej (przykręgosłupowo na wysokości śledziony grubości do 26 mm, przy przedniej blaszce powięzi Geroty grubości do 17 mm, około wątrób owo przy bocznej ścianie grubości do 6 mm, poniżej dolnego bieguna prawego płata wątroby grubości 16 mm, w miednicy mniejszej do 30 mm);

5) niewielkiego krwiaka śródściennego zagięcia śledzionowego okrężnicy, bez cech perforacji i martwicy ściany;

6) złamania żeber po lewej stronie VI-IX w linii pachowej środkowej oraz IX-XII w ich tylnych częściach;

7) złamania wyrostków poprzecznych od dziesiątego do jedenastego kręgu piersiowego (Th10-11) po lewej stronie, od pierwszego do trzeciego kręgu lędźwiowego (L1-L3) po prawej stronie, od pierwszego do piątego kręgu lędźwiowego (L1 i L5) po lewej stronie;

8) złamania kości krzyżowej;

9) złamania miednicy typu ACP I, tj. rozejścia spojenia łonowego (początkowo na 13 mm, natomiast w późniejszym okresie do 20 mm), wymagające stabilizacji miednicy przy udziale systemu Ex-fix;

10) wieloodłamowego przezkretarzowego i podkrętarzowego złamania końca bliższego lewej kości udowej z jednoczesnym przemieszczeniem odłamów kostnych skutkującego powstaniem krwiaka w tkankach miękkich w okolicznych tkankach miękkich, ze skróceniem i rotacją zewnętrzną chorej kończyny, wymagającego pilnego zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym, polegającego na zamkniętej repozycji i wewnętrznej stabilizacji złamania gwoździem śródszpikowym (Targon PF);

11) złamania 1/3 dalszej prawej kości piszczelowej i prawej strzałki, początkowo zaopatrzonego szyną gipsową, a w dalszej kolejności wymagającego zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym, polegającego na zamkniętej repozycji i wewnętrznej stabilizacji (CRIF) złamania trzonu prawej kości piszczelowej (Targon TX) oraz otwartym nastawieniu i wewnętrznej stabilizacji złamania trzonu prawej strzałki za pomocą drutu Kirschnera;

12) złamania trzonu lewej kości promieniowej i lewej kości łokciowej, wymagających pilnego zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym polegającego na otwartym nastawieniu i stabilizacji wewnętrznej (ORIF) ich trzonów za pomocą płytek metalowych i śrub (LCP);

13) zwichnięcia stawu Lisfranca (stawów stępowo-śródstopnych) lewej stopy pod postacią rozejścia podstaw I i II kości śródstopia oraz złamania podstaw kości śródstopia (nie podano dokładnie których), a ponadto złamanie nasady dalszej (głowy) II kości śródstopia, wymagające stabilizacji m.in. przy pomocy opatrunku gipsowego oraz repozycji podwichnięcia;

14) stłuczeń tułowia;

15) ran prawej kończyny dolnej (okolicy prawego

kolana) szarpanych,

które to obrażenia spowodowały ciężki uszczerbek na zdrowiu w myśl art. 156 kodeksu karnego pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu,

Opinia sądowo-lekarska

k. 280-296,

k. 385-391

Protokół oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok

k. 70-75, 76-81

Po zdarzeniu we krwi pokrzywdzonego C. P. (1) ujawniono obecność lorazepamu w stężeniu 20 ng/ml, tj. poniżej wartości uznawanych za terapeutyczne.

Uzupełniająca opinia sądowo-lekarska z dnia 23.01.2020 r.,

dokumenty zawarte w dołączonych aktach PO w K. sygn PO IV Ds. 2.2020, w szczególności opinia z dnia 19.01.2020 r. (k. 32-32v)

k. 385-391

Oskarżony nie był wcześniej karany, jest studentem i pozostaje na utrzymaniu rodziców.

dane o karalności

k. 316, k. 528

Informacja o wpisach do ewidencji ruchu drogowego

k. 357

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. S. (1)

j.w.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

J. M. kierując samochodem marki B. o nr rej. (...) wyprzedził samochód marki A. kierowany przez M. A. (1) za skrzyżowaniem z drogą prowadzącą do m. R., a dopiero po ukończeniu tego manewru jego pojazd został wyprzedzony przez samochód marki N. (...) kierowany przez oskarżonego P. S. (1)

J. M.

k. 514 w zw. z k. 43-44

Kierując samochodem oskarżony przyspieszał, gdyż czuł presję ze strony jadącego za nim samochodu marki B. kierowanego przez J. M. i wówczas pokonywał łuk drogi gdzie doszło do zderzenia z innym pojazdem.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 511 w zw. z k. 309v

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Karta karna

Dokument w pełni wiarygodny, jego wartość dowodowa nie była kwestionowana i nie budzi wątpliwości Sądu.

Opinia sądowo-lekarska

Opinia jest rzetelna, jasna, konsekwentna i wewnętrznie spójna, a biegli w sposób fachowy i wyczerpujący odpowiedzieli na postawione pytania. W szczególności dotyczy to kwestii ujawnionego we krwi pokrzywdzonego C. P. (1) lorazepamu, rozważanej w opinii uzupełniającej.

Pogłębiona analiza biegłych w tym zakresie zawarta jest również w dodatkowej opinii zawartej w dołączonych aktach PO w K. PO IV Ds. 2.2020. Biegli w sposób rzeczowy odnieśli się do kwestii możliwości przeprowadzenia badań retrospektywnych co do stężenia lorazepamu w organizmie.

Z tych przyczyn brak jest podstaw do kwestionowania opinii. Należy podkreślić, że biorąc pod uwagę wagę sprawy prokurator dopuścił dowód z opinii, której autorami są pracownicy naukowi Katedry i Zakłady Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Ł., a więc specjalistami w tej dziedzinie.

Informacja o wpisach do ewidencji ruchu drogowego

Dokument w pełni wiarygodny, a jego wartość dowodowa nie jest kwestionowana.

Protokół oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok

Dokument w pełni wiarygodny, jego wartość dowodowa nie była kwestionowana i nie budzi wątpliwości Sądu.

Protokół oględzin miejsca wypadku, Protokół oględzin pojazdu, Protokół oględzin rzeczy, Dokumentacja fotograficzna,

Protokół odtworzenia zapisu z płytą,

Materiał poglądowy -Szkic miejsca wypadku drogowego

Wartość dowodowa tych dokumentów w toku procesu nie była kwestionowana i nie budzi wątpliwości Sądu.

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu, Sprawozdanie z badania toksykolog.

Sprawozdanie z badania na zawartość alkoholu

Dokumenty są w pełni wiarygodne, ich wartość dowodowa nie była kwestionowana i nie budzi wątpliwości Sądu.

Opinia techniczna pojazdów z wypadku

Opinia była rzetelna, jasna, konsekwentna i wewnętrznie spójna, a biegły w sposób fachowy i wyczerpujący odpowiedział na postawione pytania.

Opinia biegłego z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych

Opinia była rzetelna, jasna, konsekwentna i wewnętrznie spójna, a biegły w sposób fachowy i wyczerpujący odpowiedział na postawione pytania.

Obrońca nie wykazał w sposób dostateczny, aby była konieczność bezpośredniego słuchania biegłego. Kwestia dotycząca wpływu zażywania leku na kierowanie pojazdem nie dotyczy w istocie specjalności biegłego, więc nie mógłby on wypowiedzieć się co do tej kwestii (nie jest lekarzem, czy toksykologiem).

Nadto wbrew twierdzeniom obrońcy biegły wskazał na jakiej podstawie wyliczył prędkość pojazdów biorących udział w zdarzeniu dokonał rekonstrukcji tego zderzenia pojazdów (k. 27-32 opinii -k. 233-238 akt).

Wnioski końcowe opinii są jasne i konkretne. Poniekąd korelują z wyjaśnieniami oskarżonego, który przyznał, że kierując samochodem przyspieszał, stracił nad nim panowanie, zjechał na przeciwległy pas ruchu i zderzył się z innym pojazdem.

Zeznania świadka M. A. (1)

Zeznania jasne, wiarygodne, szczere i konsekwentne. Świadek jako bezstronna osoba opisał sytuację na drodze, a pozostały materiał dowodowy w żaden sposób nie zakwestionował stwierdzeń świadka. Świadek jako pierwszy stwierdził, że oskarżony poruszał się z nadmierną prędkością, co potwierdził rzeczowy materiał dowodowy, a swych zeznaniach starał się nie obciążać oskarżonego; nawet stwierdzenie, że wyprzedzające go pojazdy miały się ścigać zastrzegł, iż tak on to postrzegał.

Zeznania świadka I. A.

Również zeznania tego świadka są wiarygodne. Korespondują one w pełni z treścią zeznań M. A. (1). Świadek rzeczowo i logicznie zrelacjonowała ciąg wydarzeń i brak jest podstaw do kwestionowania ich treści.

Zeznania świadka I. S.

Zeznania świadka są jasne, wiarygodne, szczere i konsekwentne, choć nie mają podstawowego znaczenia dla ustaleń faktycznych.

Zeznania świadka C. P. (1)

Sąd dokonał wnikliwe oceny treści zeznań (świadek jest zainteresowany wynikiem sprawy, uczestnik zdarzenia drogowego) i nie znalazł podstaw, aby zakwestionować ich treść. Z materiału dowodowego nie wynika, aby świadek kierując swym pojazdem naruszył zasady ruchu drogowego.

Co prawda świadek przed prowadzeniem pojazdu zażył lek (L.) zawierający substancję czynną – lorazepam, niemniej ujawnione stężenie tej substancji we krwi jest poniżej wartości terapeutycznej. Sąd przy tym ma wiedzę, że zasadniczo w trakcie leczenie tym lekiem nie powinno kierować się samochodem (co wynika z kopii ulotki zawartej w aktach sprawy), niemniej jak już podkreślono stężenie lorazepamu we krwi było tak niskie, że nie była to nawet wartość terapeutyczna. Poza tym biegły z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych wyraźnie wskazał, że świadek P. kiedy oskarżony S. nagle zjechał na jego pas ruchu musiał być całkowicie zaskoczony i nie miał możliwości uniknąć zderzenia. Biegły ten wniosek wysunął nie odnosząc się do kwestii zdrowotnych świadka. Tym samym uznać można, że każdy kierowca będący na miejscu C. P. zaskoczony nagłym manewrem innego uczestnika ruchu nie były w stanie uniknąć zderzenia.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego co do jego zachowania jako kierowcy, zasadniczo polegają na prawdzie i znajdują potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym - w szczególności w opinii biegłego z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych czy w treści zeznań świadków A.. Wynika z tego, że oskarżony rzeczywiście poruszał się samochodem z nadmierną prędkością, realnie niebezpieczną, co skutkowało zderzeniem z innym pojazdem.

Sąd nie uznał natomiast za wiarygodne jego twierdzeń dotyczących przyczyny takiego zachowania (o czym poniżej).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

w k. 511, k. 309v częściowo -wyjaśnienia oskarżonego

Zebrany w sprawie materiał dowodowy (w szczególności opinia biegłego z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych oraz zeznania świadków) przeczy wyjaśnieniom, w których oskarżony nie przyznawał się do treści zarzucanego mu czynu oraz twierdził, że miał uzasadnione podstawy do tego, by bać się zahamować przed zakrętem z powodu zachowania kierowcy B., który jechał tuż za nim - oskarżony podjął decyzję, by nie hamować przed zbliżającym się zakrętem a decyzja ta okazała się błędna i tragiczna w skutkach.

Niewiarygodne są dla Sądu jego tłumaczenia co do zachowania kierowcy B. i motywacji oskarżonego (strach przed wjechaniem w jego auto przez B.). W ocenie Sądu jest to jedynie przyjęta linia obrony. Poza tym jeśli rzeczywiście oskarżony obawiał się kierowcy B., to przecież mógł po wyprzedzeniu pojazdu marki A. zredukować prędkość i jechać w bliskiej odległości od tego pojazdu. Tymczasem jak wynika z zeznań świadka A. oskarżony wyprzedził go z dużą prędkości i pojechał dalej.

Zeznania R. P. (1) k. 15-16

Zeznania nie przydały się do ustalenia stanu faktycznego - R. P. nie był świadkiem ani uczestnikiem zdarzenia

Zeznania K. K. (2) k. 97-98

Zeznania nie przydały się do ustalenia stanu faktycznego - nie była świadkiem ani uczestnikiem zdarzenia, nie miała wiedzy, kto naprawiał jej samochód

Zeznania D. M. k. 103

Zeznania nie przydały się do ustalenia stanu faktycznego - nie był świadkiem ani uczestnikiem zdarzenia, brat jedynie mu powiedział, że objechał wypadek, bo "nie może patrzeć na takie rzeczy"

Zeznania D. D. k. 108-109

Zeznania nie przydały się do ustalenia stanu faktycznego - nie był świadkiem ani uczestnikiem zdarzenia, J. M. nie rozmawiał z nim o wypadku

Zeznania J. M.

k. 514 w zw. z k. 43-44

Zeznania świadka zasadniczo okazały się niewiarygodne. Świadek wbrew twierdzeniom świadków M. A. i I. A. oraz wyjaśnieniom oskarżonego stwierdził, że kierując samochodem marki B. pierwszy wyprzedził pojazd marki A., za skrzyżowaniem z drogą prowadzącą do R., a dopiero później został wyprzedzony przez samochód marki N. (...).

Jest to alternatywna wersja zdarzeń, która nie znajduje potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym. Bezstronni świadkowie M. i I. A. zgodnie stwierdzili, że najpierw wyprzedził ich samochód oskarżonego, a następnie świadka M. i było to jeszcze przed skrzyżowaniem z drogą na R.. Dla Sądu świadek zeznaje tak, aby umniejszyć swój udział w tej sprawie, niemniej jego stwierdzenia stoją wręcz w sprzeczności z zeznaniami bezpośrednich świadków i wyjaśnieniami oskarżonego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

P. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn oskarżonego wyczerpuje znamiona przedmiotowe przestępstwa z art. 177 § 1 i § 2 kk (pełne znamiona czynu opisane w § 1, kwalifikowane dodatkowo skutkiem z § 2).

Niewątpliwie oskarżony umyślnie naruszył szereg podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, czym spowodował nieumyślnie wypadek, w którym C. P. (1) odniósł obrażenia ciała określone w art. 156 k.k., a M. i B. P. (1) ponieśli śmierć.

Oskarżony naruszył następujące przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 110 z późn. zm.):

⚫

Art. 25 ust. 1: „Kierujący pojazdem, zbliżając się do skrzyżowania, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność (…).”

⚫

Art. 19 ust. 1 „Kierujący pojazdem jest obowiązany jechać z prędkością zapewniającą panowanie nad pojazdem, z uwzględnieniem warunków, w jakich ruch się odbywa, a w szczególności: rzeźby terenu, stanu i widoczności drogi, stanu i ładunku pojazdu, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu.”

⚫

Art. 16 ust. 1 i 4 „Kierującego pojazdem obowiązuje ruch prawostronny.”: Kierujący pojazdem jest obowiązany jechać możliwie blisko prawej krawędzi jezdni. Jeżeli pasy ruchu na jezdni są wyznaczone, nie może zajmować więcej niż jednego pasa.”

Skoro oskarżony wjechał na skrzyżowanie, na łuku drogi z prędkością zbliżoną do 110 km/h (co był też przekroczeniem administracyjnie nakazanej prędkości), to nie można uznać, że była to prędkość bezpieczna, a więc zapewniająca panowanie nad pojazdem. W konsekwencji oskarżony zjechał pojazdem na lewy pas ruchu i zderzył się z nadjeżdżającym z przeciwka samochodem. Niewątpliwie oskarżony naruszył wymienione wyżej przepisy i zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym umyślnie, a więc w pełni świadomie. Musiał mieć przecież świadomość z jaką poruszał się prędkością i że jest ona nadmierna. Między naruszeniem przez oskarżonego reguł ostrożności w ruchu drogowym, a skutkiem w postaci śmierci pasażerów samochodu marki F. i ciężkiego uszczerbku na zdrowiu kierowcy tego pojazdu zachodzi obiektywny związek przyczynowy. Oczywiście skutki takiego zachowania oskarżonego objęte są nieumyślnością, gdyż z pewnością nie miał zamiaru popełnienia czynu, którego skutkiem była śmierć dwóch osób i ciężki uszczerbek na zdrowiu kierowcy drugiego pojazdu.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. S. (1)

1

1

Wymierzona oskarżonemu kara 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności w ocenie Sądu jest karą sprawiedliwą, adekwatną biorąc pod uwagę okoliczności jego popełniania i stopień społecznej szkodliwości. Sąd przez pryzmat dyrektyw wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 k.k., przyjął jako okoliczności obciążające wysoki stopień szkodliwości społecznej czynu przejawiający się przede wszystkim w tragicznych skutkach w postaci śmierci pasażerów pojazdu marki F., ale też rażącego przekroczenie podstawowych zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Co prawda oskarżony wyraził skruchę i przeprosił pokrzywdzonych, a nadto jest osobą dotychczas niekaraną za przestępstwa niemniej te okoliczności łagodzące nie mogą przekreślić wskazanych wyżej okoliczności obciążających.

Istotną okolicznością jest również to, iż oskarżony w dacie popełnienia czynu miał 20 lat, co sprawia, iż w sprawie zastosowanie znajdzie również art. 54 § 1 k.k., zgodnie z którym wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Wymierzając oskarżonemu karę 2 lat i 3 miesięcy Sąd miał na względzie również i te zasady niemniej uznał, że w niniejszej sprawie jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności jest karą adekwatną do stopnia zawinienia oskarżonego, w szczególności biorąc pod uwagę, że oskarżony w sposób świadomy przekroczył zasady ruchu drogowego.

Co prawda przypisany oskarżonemu czyn jest przestępstwem nieumyślnym, a oskarżony prowadzi ustabilizowany i zgodny z normami społecznymi tryb życia, niemniej orzeczenie kary pozbawienia wolności w niższym wymiarze, w szczególności w wymiarze pozwalającym na warunkowe zawieszeniem jej wykonania byłoby orzeczeniem zbyt łagodnym, a wręcz w społecznym odczuciu nie byłaby to żadna kara. W wyniku zdarzenia, przez umyślne naruszenie przez oskarżonego podstawowych zasad ruchu drogowego, zginęło dwoje ludzi a kierowca pojazdu doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

P. S. (1)

2

1

Zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat orzeczony został z uwagi na charakter czynu przypisanego oskarżonemu i płynący stąd wniosek, że dalsze prowadzenie przez oskarżonego pojazdów mechanicznych zagraża bezpieczeństwu z komunikacji, gdyż oskarżony mimo formalnych umiejętności prowadzenia pojazdów nie posiada odpowiedniej dojrzałości, aby móc kierować pojazdami mechanicznymi bez narażenia innych uczestników ruchu drogowego.

P. S. (1)

4

1

Orzeczone nawiązki na rzecz C. P. (1) w kwocie 40.000 zł i na rzecz I. S. w kwocie 30.000 zł - pokrzywdzeni doznali ogromnej krzywdy na skutek przestępstwa oskarżonego - w wypadku stracili rodziców, a C. P. (1) dodatkowo doznał dotkliwych cierpień fizycznych i do tej pory nie wrócił do pełnej sprawności z powodu odniesionych obrażeń.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. S. (1)

3

1

Zaliczenie okresu zatrzymania prawa jazdy na poczet zakazu prowadzenia pojazdów było konieczne z uwagi na procesowe zatrzymanie oskarżonemu posiadanego dokumentu prawa jazdy.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd oddalił szereg wniosków dowodowych obrońcy oskarżonego uznając, że zebrany w sprawie materiał dowodowy w dostateczny sposób udowadnia sprawstwo i winę oskarżonego S., co uzasadnił oddalając poszczególne wnioski dowodowe.

Po pierwsze zbędnym było bezpośrednie przesłuchanie świadków co do których prokurator wniósł jedynie o ujawnienia ich zeznań skoro nie byli oni bezpośrednimi świadkami zdarzenia. Podobnie niecelowym byłoby przesłuchanie policjantów, którzy przybyli na miejsce zdarzenia, skoro Sąd bezpośrednio przesłuchał pokrzywdzonego C. P. (1) i świadków, którzy pierwsi dojechani na miejsce zdarzenia.

Jak już Sąd wspomniał nie było też potrzeby dodatkowego słuchania biegłego z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych, gdyż podnoszone przez obrońcę wątpliwości co do ustaleń opinii można rozwiać poprzez szczegółową analizę jej treści, w szczególności co do podstaw przyjęcia prędkości pojazdu oskarżonego czy danych w oparciu o które biegły dokonał rekonstrukcji przebiegu zdarzenia.

Kwestia obecności w organizmie pokrzywdzonego lorazepamu była również przedmiotem analizy Sądu. Z materiału dowodowego wynika, że C. P. (1) swym zachowaniem w żaden sposób nie przyczynił się do zaistnienia zdarzenia drogowego. Po prostu kierując swym samochodem jechał prawidłowo po pasie ruchu przeznaczonym dla pojazdów jadących w tym kierunku. To oskarżony z powodu zbyt dużej prędkości nie zapanował nad swym pojazdem i nagle zjechał na drugi pas ruchu, doprowadzając do zderzania z pojazdem C. P.. Oczywistym jest, że pokrzywdzony jakiś czas przez zdarzeniem musiał zażyć L., niemniej biegli z Uniwersytetu Medycznego w Ł. wprost stwierdzili, że nie ma możliwości obliczeń retrospektywnych, więc nie ma możliwości wyliczenia stężenia lorazepamu we krwi C. P. w chwili zaistnienia wypadku. Obrońca nie uprawdopodobnił, aby ta opinia była w takim stopniu nierzetelna, że zachodzi konieczność powołania biegłego z Uniwersytetu Medycznego w P., a wcześniej, aby była konieczność słuchania w tym zakresie lekarza rodzinnego pokrzywdzonego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Sąd zasądził koszty sądowe od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa uznając, że brak jest okoliczności, które w realiach sprawy uzasadniałyby odstąpienie od ogólnej reguły, że oskarżony co do zasady ponosi koszty procesu karnego.

7.  Podpis

Konrad Łęgoszewski