Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 13 sierpnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy , IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w osobie SSR Magdaleny Piątkowskiej

po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 ¹ kpc

sprawy z odwołania S. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 26 marca 2020 r. , (...)

o świadczenie rehabilitacyjne

I.  oddala odwołanie,

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Powód S. K. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 26 marca 2020r. przyznającej mu prawo do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 25 stycznia 2020r. do 23 kwietnia 2020r. w wysokości 90% podstawy wymiaru i od 24.04.2020r. do 22.07.20r. w wysokości 75% wymiaru domagając się zmiany decyzji i przyznania świadczenia w wysokości 100% podstawy wymiaru z uwagi na to, iż niezdolność do pracy była wynikiem wypadku przy pracy z dnia 27 lipca 2019r. Powód przyznał, iż w dniu złożenia wniosku na jego koncie istniała zaległość w opłacaniu składek przekraczająca kwotę 6,60 zł. Wskazał jednak, iż zadłużenie objęte jest umową ratalną zawartą z organem rentowym.

W odpowiedzi organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Wskazano, iż świadczenie przyznano w oparciu o art. 18,19 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, odmawiając świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego wobec zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. Podniesiono, iż fakt zawarcia umowy ratalnej nie wygasza zadłużenia, które nadal istnieje.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny, który w niniejszej sprawie był niesporny:

Powód S. K. dnia 27 lipca 2019r. uległ wypadkowi przy pracy, w wyniku czego stał się niezdolny do pracy i niezdolność ta trwała po zakończeniu okresu zasiłku chorobowego uprawniając powoda do świadczenia rehabilitacyjnego.

Na dzień 27 lipca 2019r. jak i później na koncie powoda istniało zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, które przekraczało 6,60 zł. Zadłużenie powoda zostało objęte umową ratalną, którą powód realizuje terminowo.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Odwołanie podlegało oddaleniu.

Podstawę prawną żądania powoda stanowił art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (zwanej dalej: ustawą wypadkową), w myśl którego z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługują następujące świadczenia: "świadczenie rehabilitacyjne" - dla ubezpieczonego, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.

Jak stanowi jednak art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy wypadkowej osobom prowadzącym pozarolniczą działalność świadczenie nie przysługuje w razie wystąpienia w dniu wypadku zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne na kwotę przekraczającą 6,60 zł -do czasu spłaty całości zadłużenia.

W niniejszej sprawie niesporne było, iż powód posiada w/w zadłużenie i nie zostało ono spłacone. Ustawa zaś stanowi bezwzględne przesłanki negatywne dla otrzymania świadczeń w sytuacji, gdy ubezpieczony posiada na koncie zadłużenie, które nie zostało następnie spłacone. Istnienie umowy ratalnej nie zmienia faktu, iż zadłużenie powoda wobec organu rentowego istnieje dając podstawę do odmowy wypłaty świadczenia. Sąd nie podzielił przy tym argumentacji powoda zawartej w piśmie z dnia 12 lipca 2020r. o stosowaniu w sprawach ubezpieczeniowych zasad współżycia społecznego podzielając w tym zakresie stanowisko zawarte w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 2012 r. I UK 324/12), gdzie wskazano, iż odrębność dziedziny prawa (świadczeń ubezpieczeniowych) nie pozwala na odpowiednie stosowanie klauzul generalnych zasad współżycia społecznego czy nadużycia prawa. Powołane zaś przez powoda orzeczenie Sądu Najwyższego wydanego w sprawie III UK 78/07 dotyczy całkiem innego stanu faktycznego, gdzie posiadający zadłużenie zmarł na skutek wypadku, zaś ubiegający się o świadczenia po zmarłym nie mieli wiedzy o zadłużeniu.

Mając na względzie powyższe, Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie od zaskarżonej decyzji ( pkt I )

O kosztach procesu (pkt II ) orzeczono na podstawie na podstawie art. 98 kpc w związku z § 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Stosownie do art. 148 ¹ § 1 k.p.c., sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Z uwagi na to, że w niniejszej sprawie żaden z dowodów nie wymagał przeprowadzenia rozprawy, gdyż stan faktyczny sprawy nie był sporny, Sąd uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie było konieczne dla rozstrzygnięcia sprawy.