Pełny tekst orzeczenia

III Ca 1245/19

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2019 roku, Sąd Rejonowy w Kutnie oddalił powództwo J. G. skierowane przeciwko A. G. o wydanie 79 słupków ogrodzeniowych.

W apelacji od powyższego orzeczenia powód zarzucając :

- naruszenie prawa materialnego art. 405 k.c. i 410§2 k.c. poprzez nie zastosowanie tych przepisów,

- błąd w ustaleniach faktycznych poprzez błędne przyjęcie, iż podstawą faktyczną roszczenia jest zapłata kwoty odszkodowania zasądzonego w sprawie II K 258/17 podczas gdy podstawa roszczenia jest powstały stan faktyczny, który powstał po zapłacie odszkodowania, gdyż dopiero z tą chwilą pozwany został wzbogacony wnosił zmianę zaskarżonego wyroku przez uwzględnienie powództwa.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja nie jest zasadna i jako taka podlega oddaleniu.

Sąd Rejonowy bowiem dokonują prawidłowych ustaleń faktycznych, które Sąd Okręgowy przyjmuje za własne trafnie uznał, iż tak wywiedzione powództwo nie mogło zostać uwzględnione.

Bezspornym musi być przecież, że wzbogacenie jest bezpodstawne wtedy, kiedy nie legitymuje się należytym usprawiedliwieniem prawnym. Nie ma znaczenia, czy owo wzbogacenie jest "niesłuszne" (np. z moralnego punktu widzenia) – znaczenie ma to, czy wzbogacenie ma podstawę prawną czy też nie. Tytułem prawnym legitymującym wzbogacenie (i jednocześnie wyłączającym możliwość przyjęcia zaistnienia bezpodstawnego wzbogacenia) jest np. czynność prawna, przepis ustawy, orzeczenie sądu lub decyzja administracyjna.

Podstawową zatem przesłanką możliwości dochodzenia roszczeń opartych na treści art. 405 k.c. jest uzyskanie korzyści bez podstawy prawnej. W ocenie Sądu Okręgowego taka sytuacja nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie jako, że bezspornym jest, że pozwany wprawdzie jest wzbogacony przez fakt posiadania przedmiotowych słupków, za które powód zapłacił, ale trudno uznać, iż jest wzbogacony bezpodstawnie. Zapłacona bowiem kwota na rzecz pozwanego tytułem naprawienia szkody znajduje swoją podstawę w wyroku karnym. Ponadto w ocenie Sądu Okręgowego orzeczenie sądu w sprawie II K 258/17 nakazało zapłacić powodowi na rzecz pozwanego stosową kwotę tytułem naprawienia szkody ale zapłacenie tej kwoty nie przeniosło własności rzeczonych słupków na powoda jako, że był to środek karny orzeczony wyrokiem karnym i nie rodził skutków prawnych w dziedzinie prawa cywilnego.

Skoro więc powód nie stał się właścicielem przedmiotowych słupków a pozwany nie został wzbogacony bezpodstawnie to żądanie wydania sformułowane w pozwie o podniesione w nim podstawy nie mogło zostać uwzględnione.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako pozbawioną podstaw zarówno prawnych jak i faktycznych.