Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia SR Wioletta Sychniak

Protokolant: Jarosław Ciski

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2019 roku w Łodzi

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko K. G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego K. G. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. kwotę 74 809,79 zł (siedemdziesiąt cztery tysiące osiemset dziewięć złotych i siedemdziesiąt dziewięć groszy) wraz z odsetkami:

a.  umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, jednak nie wyższej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 70 338,49 zł (siedemdziesiąt tysięcy trzysta trzydzieści osiem złotych i czterdzieści dziewięć groszy) liczonymi od dnia 20 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty,

b.  ustawowymi za opóźnienie od kwoty 4454,75 zł (cztery tysiące czterysta pięćdziesiąt cztery złote i siedemdziesiąt pięć groszy) liczonymi od dnia 21 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego K. G. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. kwotę 3762,92 zł (trzy tysiące siedemset sześćdziesiąt dwa złote i dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  przyznać M. M. – kuratorowi ustanowionemu dla K. G. – wynagrodzenie w kwocie 1000 (jeden tysiąc) złotych i nakazać wypłacić je z funduszy Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi.

Sygn. akt I C 136/18

UZASADNIENIE

Pozwem w elektronicznym postępowaniu upominawczym z 21 kwietnia 2017 roku (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od K. G. kwoty 74 809,79 złotych z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, liczonymi od kwoty 70 338,49 złotych od dnia 20 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od kwot 3976,52 złotych i 478,23 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że między stronami została zawarta umowa kredytu. Pozwany nie spłacił całości należności, wskutek czego Powód wypowiedział umowę i postawił należność w stan natychmiastowej wykonalności. Pozwany nie zaspokoił świadczenia. Dochodzona pozwem kwota stanowi sumę niespłaconego kapitału (70 338,49 zł), odsetek umownych za okres korzystania z kapitału (3976,52 zł), odsetek karnych za nieterminową spłatę (478,23 zł) oraz opłat i prowizji (16,55 zł). /pozew k. 3-5/

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z 11 maja 2017 roku pozew został uwzględniony w całości. Następnie jednak nakaz został uchylony wobec stwierdzenia, że jego doręczenie na adres wskazany w pozwie nie jest skuteczne. Sprawa została przekazania do Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi jako sądu właściwości ogólnej pozwanego.

/nakaz zapłaty z 11.05.2017 r. k. 6, zarządzenie z 23.10.2017 r. k. 7v, postanowienie z 26.02.2018 r. k. 8v/

W piśmie złożonym dnia 6 kwietnia 2018 roku Powód uzupełnił materiał dowodowy poprzez złożenie dokumentacji wskazanej w pozwie.

/pismo z załącznikami k. 11 – 30/

Nakazem zapłaty z dnia 17 kwietnia 2018 roku żądanie Powoda zostało uwzględnione w całości. Nakaz zapłaty nie został skutecznie doręczony Pozwanemu, ani na adres z pozwu, ani na kolejny adres wskazany przez Powoda. Ostatecznie postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2019 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi uchylił nakaz zapłaty z dnia 17.04.2018 r. i – na wniosek strony powodowej – ustanowił dla Pozwanego, nieznanego z miejsca pobytu – kuratora w trybie art. 144 k.p.c.

/nakaz zapłaty z 17.04.2018 r. k. 32, zarządzenia k. 38, 56, 63, wniosek Powoda k. 66, postanowienie z 18.04.2019 r. k. 70/

Kurator ustanowiony dla Pozwanego wniósł o oddalenie powództwa, nie zgłosił wniosków dowodowych. Wskazał, jakie podjął czynności w celu ustalenia aktualnego miejsca pobytu i adresu Pozwanego; wniósł o przyznanie wynagrodzenia. /pismo Kuratora k. 87/

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 lipca 2014 roku K. G. zawarł z (...) Bank S.A. w W. umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...).

Bank udzielił Pozwanemu kredytu w kwocie:

- 9590 zł na sfinansowanie potrzeb konsumpcyjnych kredytobiorcy,

- 62 412 zł na spłatę dwóch kredytów zaciągniętych w innych bankach (§ 1 umowy).

Kredytobiorca ponosił koszty prowizji bankowej w wysokości 2103,29 zł i opłaty za objęcie ubezpieczeniem grupowym w okresie pierwszych 12 miesięcy w wysokości 10 364,44 zł oraz odsetek od kapitału w kwocie 55 880,37 zł (§ 2 umowy). Całkowita kwota do zapłaty wynosiła 140 350,10 zł.

Kredyt został udzielony na 96 miesięcy, raty były płatne miesięcznie, 15 dnia każdego miesiąca w równej wysokości po 1334,11 złotych. Pierwsza rata (wyrównawcza) w kwocie 1339,87 zł płatna była 15.08.2014 roku.

W razie nieterminowej spłaty kredytu od wymagalnej kwoty kapitału pobierane były podwyższone odsetki naliczone według stopy procentowej w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP. Podwyższone odsetki Bank mógł pobierać od dnia następnego po dniu płatności wynikającym z umowy i wskazanym w harmonogramie spłat, aż do dnia spłaty przeterminowanej należności (§ 8 umowy).

Bank, zgodnie z § 10 umowy, uprawniony był do wypowiedzenia umowy z zachowaniem 1 – miesięcznego okresu wypowiedzenia m.in. w razie zwłoki kredytobiorcy z zapłatą pełnych rat, wynikających z harmonogramu spłat, za co najmniej 2 okresy płatności, po uprzednim pisemnym wezwaniu kredytobiorcy do spłaty wymagalnych należności w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania.

Zgodnie z § 7 umowy, Bank uprawiony był do pobierania prowizji za czynności bankowe i opłat za wykonanie czynności wynikających z umowy lub związanych z jej obsługą lub zmianą. /umowa kredytowa k. 13 – 16/

Pismem z 31 sierpnia 2016 roku Pozwany złożył wniosek o restrukturyzację zadłużenia. Aneksem nr (...) z tej samej daty, strony wprowadziły do umowy kredytowej m.in. zmiany dotyczące okresu kredytowania (został wydłużony o 36 miesięcy, do dnia 15 lipca 20105 roku); doliczyły do kapitału skapitalizowane odsetki w wysokości 444,22 zł (po doliczeniu kwota kapitału wynosiła 70 338,49 zł); wprowadziły miesięczną karencję w spłacie rat kapitałowo – odsetkowych.

Wysokość miesięcznej raty wynosiła 1005,84 zł.

/wniosek o restrukturyzację zadłużenia k. 19, aneks do umowy k. 17-18, harmonogram spłat k. 20-21/

Po zawarciu aneksu do umowy Pozwany nie uiszczał należnych rat.

Pismem z dnia 28 grudnia 2016 roku, nadanym na adres Pozwanego w dniu 30.12.2016 r., Powód wezwał go do zapłaty zaległości w kwocie 3039,85 zł, na którą składały się:

- 990,87 zł z tytułu kapitału,

- 2026,44 zł z tytułu odsetek umownych,

- 9,13 zł z tytułu odsetek podwyższonych,

- 10,27 zł + 3,14 zł z tytułu opłat za czynności windykacyjne.

Bank zakreślił Pozwanemu 14 –dniowy termin do zapłaty należności z zagrożeniem wypowiedzeniem kredytu w przypadku braku spłaty należności i braku wniosku o restrukturyzację zadłużenia. /wezwanie z dowodem nadania k. 22-23/

Pismem z 30 stycznia 2017 roku Powód wypowiedział Pozwanemu umowę kredytu nr (...) z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia. Wskazał, że na dzień wypowiedzenia zadłużenie z powyższej umowy wynosi:

- 1399,55 zł z tytułu kapitału,

- 2623,60 zł z tytułu odsetek umownych,

- 19,53 zł z tytułu odsetek podwyższonych,

- 13,41 zł z tytułu opłat za czynności windykacyjne.

/wypowiedzenie z dowodem nadania k. 24-25/

Na dzień 19 kwietnia 2017 roku wymagalne zadłużenie Pozwanego wynosiło łącznie 74 809,79 złotych, w tym:

- 70 338,49 zł z tytułu kapitału,

- 3976,52 zł z tytułu odsetek umownych,

- 478,23 zł z tytułu odsetek podwyższonych,

- 16,55 zł z tytułu opłat za czynności windykacyjne.

/wyciąg z ksiąg Banku k. 12, ostateczne wezwanie do zapłaty z dowodem nadania k. 26-27/

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Powód dochodził wskazanej w pozwie sumy tytułem zawartej z Pozwanym umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego. Na dowód zasadności swojego roszczenia przedstawił dokumentację kredytową, w szczególności umowę kredytową, wezwania do zapłaty oraz pismo zawierające wypowiedzenie umowy.

Strona pozwana nie zaprzeczyła żadnym okolicznościom istotnym dla rozstrzygnięcia, tj. zawarciu umowy i aneksu do niej, ani okolicznościom związanym z jej wykonywaniem (tj. brakiem spłaty kredytu), ani wysokości należności pozostałej do spłaty. W tej sytuacji procesowej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów zaoferowanych przez Powoda. Stanowią je wyłącznie dokumenty, które w żadnym zakresie nie zostały zakwestionowane. Strona pozwana nie zgłosiła żadnych twierdzeń ani dowodów, które by podważały prawdziwość twierdzeń Powoda co do istnienia i wysokości należności dochodzonej pozwem.

Wysokość wymagalnej należności Sąd ustalił w oparciu o wyciąg z ksiąg Banku. Jest to dokument prywatny, ale jego charakter nie pozbawia go mocy dowodowej. W sytuacji, gdy strona przeciwna nie zaprzeczyła okolicznościom wynikającym z tego dokumentu, Sąd uznał go za dostateczny do wykazania wysokości dochodzonej pozwem kwoty.

Przypomnienia wymaga, że rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.). To na stronach spoczywa ciężar wykazania swoich racji. Na gruncie niniejszej sprawy Powód przedstawił wystarczający materiał dowodowy na poparcie swojego stanowiska. Pozwany natomiast nie podważył prawdziwości złożonych przez stronę powodową dokumentów. W niniejszej sprawie Sąd nie znalazł przesłanek do kwestionowania zasadności żądania Powoda, a przedstawiony przez niego materiał dowodowy uznał za wiarygodny. Powództwo podlega więc uwzględnieniu w całości.

W zakresie należnych odsetek Sąd orzekł zgodnie z żądaniem powoda, natomiast podstawę prawną takiego rozstrzygnięcia stanowił art. 481 k.c. w zw. z art. 455 k.c. Możliwość żądania przez Powoda podwyższonych odsetek od należności przeterminowanego kapitału została zastrzeżona w umowie. Określenie ich wysokości w pozwie zgodne jest z art. 359 § 2 ¹ k.c., który stanowi, że maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (odsetki maksymalne).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., stosując zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Powód wygrał sprawę w całości, należy mu się więc zwrot całości poniesionych kosztów procesu. W toku postępowania Powód wydatkował łącznie kwotę 3762,92 zł, w tym: 936 zł tytułem opłaty od pozwu wniesionej w elektronicznym postępowaniu upominawczym, 2805 zł tytułem uzupełnienia opłaty od pozwu po przekazaniu sprawy do tutejszego Sądu, 4,92 zł tytułem opłaty za notarialne poświadczenie pełnomocnictwa dla pracownika Banku występującego w postępowaniu sądowym w charakterze pełnomocnika Powoda (k. 28v) oraz 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

O wynagrodzeniu Kuratora Sąd orzekł w oparciu o § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1476) w zw. z § 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. z 2018 r., poz. 536) oraz § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 - w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia pozwu). Wynagrodzenie kuratora określono na kwotę poniżej stawki minimalnej biorąc pod uwagę, że liczba podjętych czynności nie była w niniejszej sprawie duża, a ich rodzaj nie absorbował Kuratora w dużym stopniu.