Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Emilia Racięcka

Protokolant: st. sek. sąd. Milena Bartłomiejczyk

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 roku w Łodzi

sprawy z powództwa Skarbu Państwa – Prezydenta Miasta Ł.

przeciwko (...) S.A.

o zapłatę:

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.699,34 złotych (dziesięć tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć 34/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 4.800 złotych (cztery tysiące osiemset) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

2.  obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi - Widzewa w Łodzi kwoty 535 złotych (pięćset trzydzieści pięć) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 209/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 4 stycznia 2016 r. powód Skarb Państwa – Prezydent Miasta Ł., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w Ł. na rzecz powoda kwoty 10.699,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż pozwany nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej przy ul. (...) w Ł., działki gruntu (...) w obrębie(...)stanowiącej w 2101/3516 części własność powoda. Z tego tytułu zobowiązany jest uiszczać opłaty roczne za użytkowanie wieczyste ww. gruntu w terminie do 31 marca każdego roku, ustalonej w wysokości 10.699,36 zł, o której został poinformowany w piśmie z dnia 28 stycznia 2013 r. Pozwem powód dochodzi zapłaty opłaty za użytkowanie wieczyste za 2015 r.

/pozew k. 2 – 3/

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 stycznia 2016 r. w sprawie o sygn. akt I Nc 31/16 Referendarz sądowy w I Wydziale Cywilnym Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi nakazał pozwanemu (...) S.A. w Ł., aby zapłacił na rzecz powoda kwotę 10.699,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wniósł w tym terminie sprzeciw.

/nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dn. 29.01.2016 r. k. 36/

Nakaz zapłaty z dnia 29 stycznia 2016 r. wraz z odpisem pozwu został doręczony pozwanemu dnia 8 lutego 2016 r.

/potwierdzenie odbioru k. 37/

We wniesionym w dniu 22 lutego 2016 r. sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 stycznia 2016 r. pozwany (...) S.A. z siedzibą w Ł., reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, zaskarżył przedmiotowy nakaz w całości wnosząc o jego uchylenie, oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu strona pozwany przyznał, iż jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w Ł. przy ul. (...) w Ł. to jest działki gruntu(...) obręb (...) stanowiącej w 2101/3516 własność powoda. Pozwany zakwestionował wysokość opłaty z tytułu użytkowania wieczystego dochodzonej przez powoda. Podniósł, iż strona powodowa nie przedstawiła dokumentów, które stanowiłyby podstawę naliczenia nowej wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, przez co opłata jest nienależna. Pozwany wskazał także, iż strona powodowa nie przedstawiła dokumentów, na podstawie których naliczona została nowa wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, przez co opłata ta jest nienależna.

/sprzeciw od nakazu zapłaty z dn. 22.02.2016 r. k. 39 – 40/

W piśmie z dnia 22 kwietnia 2016 r. powód podtrzymał żądanie pozwu w całości wskazując, iż samo przyznanie przez pozwanego, że jest użytkowaniem wieczystym jest już podstawą do zasądzenia całej kwoty objętej pozwem. Powód podniósł, iż stanowisko pozwanego dotyczące nie przedstawienia przez powoda dokumentów dotyczących naliczania nawet wysokości opłaty rocznej jest chybione, albowiem nowa stawka obowiązuje dopiero od stycznia 2016 r., zaś stawka wskazana w pozwie jest opłatą obowiązującą w 2015 r., o czym pozwany został poinformowany. Pozwany nie złożył także wniosku o obniżenie opłaty rocznej ani wniosku o ustalenie, że aktualizacja jest nieuzasadniona.

/odpowiedź na sprzeciw z dn. 22.04.2016 r. k. 47 – 48/

W piśmie procesowym z dnia 13 czerwca 2016 r. powód podtrzymał dotychczasowe wnioski i twierdzenia wnosząc o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. na rzecz powoda Skarbu Państwa – Prezydenta Miasta Ł. kwoty 10.699,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

/pismo procesowe z dn. 13.06.2016 r. k. 65/

W toku postępowania pełnomocnik pozwanego będący radcą prawnym wypowiedział pozwanemu pełnomocnictwo. Pozwany swym kolejnym pełnomocnikiem ustanowił adwokata Ł. C..

/pismo radcy prawnego A. K. z dn. 11.05.2016 r. k. 62, pełnomocnictwo k. 68/

Postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2016 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział I Cywilny wyłączył na podstawie art. 49 k.p.c. sędziego Joannę Borkowska do rozpoznania sprawy I C 209/16 – na jej żądanie.

/postanowienie z dn. 16.08.2016 r. k. 77/

Pomimo prawidłowego wezwania do osobistego stawiennictwa prezes (...) S.A. w Ł., o którego przesłuchanie w charakterze pozwanego wnosił pełnomocnik pozwanego, nie stawił się on na rozprawie w dniu 26 października 2016 r.

/sprzeciw od nakazu zapłaty z dn. 22.02.2016 r. k. 39, potwierdzenie odbioru wezwania na rozprawę w dn. 26.10.2016 r. k. 79, elektroniczny protokół rozprawy z dn. 26.10.2016 r. k. 82/

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana (...) S.A. z siedzibą w Ł. (poprzednio (...) S.A. z siedzibą w Ł.) w 2010 r. nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej przy ul. (...) w Ł., działkę gruntu nr (...) obręb (...) dla której Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia, XVI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr (...) stanowiącą w 2101/3516 części własność powoda Skarbu Państwa.

/bezsporne, wydruk z elektronicznej księgi wieczystej nr (...) k. 11 – 15, akt notarialny rep. A nr (...) k. 17 – 26 v., odpis zupełny z KRS pozwanej nr (...) k. 5 – 10 v./

Pismem z dnia 27 kwietnia 2011 r., doręczonym dnia 2 maja 2011 r., działający w imieniu powoda Prezydent Miasta Ł. poinformował pozwanego, działającego pod poprzednią firmą, o obowiązku uiszczania opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego działki nr (...) w obrębie (...) w Ł., którego właścicielem jest Skarb Państwa od stycznia 2011 r. w stawce 17.905,65 zł rocznie.

/bezsporne, pismo z dn. 27.04.2011 r. (...).X. (...). (...).3.2011.TW wraz z potwierdzeniem odbioru k. 27 – 28 v./

Pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. działający w imieniu powoda Prezydent Miasta Ł. poinformował pozwanego, działającego pod poprzednią firmą, o tym, że od 1 stycznia 2013 r. opłaty roczne za użytkowanie wieczyste działki nr (...) na rzecz Skarbu Państwa w kwocie za udział w wysokości (...) w kwocie 10.699,34 zł.

/pismo z dn. 28.01.2013 r. nr (...) -SP- (...). (...). (...).2013.BW k. 31/

Pozwana w dniu 11 lipca 2014 r. wniosła o rozłożenie na raty kwoty 137.190,30 zł tytułem opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste gruntu przy ul. (...) w Ł., obejmującego działki nr (...) wskazując, iż w związku z trudnościami finansowymi nie jest jej w stanie uiścić jednorazowo. W załączniku do pisma pozwana wymieniła należność względem skarbu Państwa w kwocie 33 371,10 zł z tytułu użytkowania wieczystego działki nr (...). Jednocześnie pozwana załączyła dowód uiszczenia pierwszej raty w kwocie 15 000 zł.

/bezsporne, wniosek z dnia 11.07.2014 r. k. 52 – 54, potwierdzenie przelewu k. 56/

Pismem z dnia 30 stycznia 2015 r., doręczonym dnia 6 lutego 2015 r., działający w imieniu powoda Prezydent Miasta Ł. poinformował pozwanego, o tym, że w terminie do dnia 31 marca 2015 r. winna być wniesiona m.in. opłata roczna za użytkowanie wieczyste działki nr (...) na rzecz Skarbu Państwa w kwocie za udział w wysokości (...) w dotychczasowej wysokości, tj. w kwocie 10.699,34 zł.

/pismo z dn. 30.01.2015 r. nr (...) -SP- (...). (...). (...).2015. (...) z potwierdzeniem doręczenia k. 49 – 51 /

W dniu 9 grudnia 2014 r. powód wezwał (...) S.A. w Ł. do złożenia wniosku o ujawnienie zmiany danych w treści swego prawa w księdze wieczystej. Pismo zostało doręczone dnia 15 grudnia 2014 r.

/bezsporne, pismo z dn. 9.12.2014 r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 29 – 30/

Dnia 10 września 2015 r. doręczony został pozwanemu monit, w którym powód wezwał pozwanego do zapłaty z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości przy ul. (...) łącznie kwoty 124 158,30 zł.

/bezsporne, monit wraz z potwierdzeniem odbioru w dn. 10.09.2015 r. k. 16/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego przedstawionego przez strony, którego prawdziwość nie była przez nie kwestionowana.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszym postępowaniu powód Skarb Państwa, będący właścicielem w 2101/3516 nieruchomości obejmującej działkę nr (...) położoną w obrębie (...) w Ł. wniósł o zasądzenie od użytkownika wieczystego tej nieruchomości kwoty 10.699,34 zł stanowiącej opłatę roczną za użytkowanie wieczyste tejże w 2015 r.

Obowiązek uiszczania opłaty rocznej za wykonywanie użytkowania wieczystego wynika z treści art. 238 k.c. w zw. z art. 71 i nast. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 1997, Nr 115, poz. 741 ze zm.). Powołane przepisy wprowadzają szczegółowe zasady i tryb naliczania opłaty i jej pobierania. Za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego. Wysokość opłat uzależniona jest od ceny nieruchomości i raz w roku może być aktualizowana, stosownie do zmiany cen. Opłata roczna ma charakter cywilnoprawny, zaś należności z tego tytułu podlegają egzekucji (tak SN w uchwale z 25.06.1997 roku, sygn. akt III CZP 23/97, LEX/el.).

Konkludując, opłata roczna stanowi wynagrodzenie właściciela nieruchomości gruntowej skarbowej lub samorządowej za możliwość korzystania z niej przez użytkownika wieczystego zgodnie z dyspozycją art. 233 k.c. tj. z wyłączeniem innych osób, w granicach określonych przez ustawę i zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa podnosząc nieskuteczność poinformowania pozwanego przez powoda o nowej wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste i w konsekwencji zasadność i kwestionując wysokość roszczeń dochodzonych w niniejszej sprawie. Powód dochodził należności z tytułu użytkowania wieczystego działki gruntu nr (...) położonej w Ł. przy ul. (...) za rok 2015.

W ocenie Sądu powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości. W sprawie bezspornym jest, iż pozwany jest użytkownikiem wieczystym działki nr (...) od 2011 r. w związku z nabyciem użytkowania wieczystego nieruchomości. W związku z powyższym na podstawie art. 237 k.c. w zw. z art. 548 § 1 k.c. z chwilą wydania rzeczy, na pozwanego jako nabywcę przeszły wszystkie ciężary związane z rzeczą, do których należą m.in. koszty utrzymania i eksploatacji a także opłaty z nią związane. Pozwany nie kwestionował, iż prawo użytkowania wieczystego przysługiwało mu przez cały 2015 rok, ani też że nie uiścił z tego tytułu całości ani nawet części należności.

Odnosząc się do zarzutów pozwanego w przedmiocie nieskuteczności poinformowania pozwanego o nowej wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste wskazać należy, iż są one bezzasadne. Powód dochodzi zapłaty opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste działki nr (...) w obrębie (...) w części mu przysługującej tj. (...) - według stawki 10.699,34 zł. Z załączonego przez stronę powodową materiału dowodowego wynika, iż za okres poprzedzający rok 2015 strona pozwana nie kwestionowała wysokości przedmiotowej stawki, uznając ją i akceptując poprzez złożenie wniosku o rozłożenie przedmiotowej opłaty na raty, aczkolwiek nie wywiązując się z obowiązku jej zapłaty.

Wskazać należy, iż kwestia wysokości należnej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nie stanowi przedmiotu rozpoznania w niniejszej sprawie, albowiem zagadnienie to podlega rozstrzygnięciu w odrębnym postępowaniu. Stosownie bowiem do treści art. 78 ust. 2 u.g.n. użytkownik wieczysty, któremu doręczono wypowiedzenie dotychczasowej wysokości opłaty może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia, złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, zwanego dalej "kolegium", wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości. Wniosek taki składa się przeciwko właściwemu organowi. W przypadku wszczęcia postępowania o ustalenie wysokości opłaty za użytkowanie wieczyste ciężar dowodu, że istnieją przesłanki do aktualizacji opłaty, spoczywa na właściwym organie (3.). Niemniej jednak, w myśl postanowień ust. 4 komentowanego przepisu nawet złożenie przedmiotowego wniosku nie zwalnia z obowiązku uiszczania opłat w dotychczasowej wysokości. W przypadku niezłożenia wniosku właściwy organ oraz użytkownika wieczystego obowiązuje nowa wysokość opłaty zaoferowana w wypowiedzeniu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż skoro pozwany – użytkownik wieczysty nie skorzystał z prawa zakwestionowania wypowiedzenia wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste obowiązującej w dacie nabycia przez niego prawa użytkowania wieczystego, do opłaty za rok 2015 obowiązuje go względem powoda stawka w wysokości 10.699,34 zł zł. Zauważyć trzeba także, iż pozwany nie złożył wniosku o obniżenie opłaty na podstawie art. 81 u.g.n.

Odnośnie zaś podnoszonego przez stronę pozwaną zarzutu nieprawidłowego doręczenia pisma zawierającego wypowiedzenie stawki opłaty za użytkowanie wieczyste uznać go należy za bezpodstawny, albowiem dotyczył on stawki mającej obowiązywać dopiero w zakresie opłaty za użytkowanie wieczyste za rok 2016. Zarzut ten nie pozostaje zatem w związku z zakresem niniejszego postępowania.

Z uwagi na powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda całość dochodzonego roszczenia tj. kwotę 10.699,34 zł.

O odsetkach od zasądzonego świadczenia Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 481 § 1 k.c. Termin zapłaty świadczenia określony jest na podstawie art. 71 ust. 4. ustawy o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 1774 ze zm.) na dzień 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego. Strona pozwana nie wykazała, aby w niniejszej sprawie strony ustaliły odmienny niż ustawowy, zatem świadczenie z tytułu opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste działki gruntu nr (...) w obrębie (...) w Ł. stało się wymagalne od 1 kwietnia 2015 r., a zatem żądanie powoda zasądzenia odsetek ustawowych od tej daty było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie.

W przedmiocie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Wobec przegrania przez pozwanego postępowania w całości jest on zobowiązany zwrócić powodowi poniesione koszty procesu, do których należały koszty zastępstwa procesowego w wysokości 4.800 zł. Stawkę tę Sąd ustalił opierając się o § 2 pkt 5) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 z dnia 2015.11.05) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 26 października 2016 r.

O obowiązku poniesienia przez pozwanego, jako przegrywającego sprawę w całości, na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczonych kosztów sądowych w postaci opłaty sądowej od pozwu w kwocie 535 zł Sąd orzekł w oparciu o art. 113 ust. 1 z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2014.1025 ze zm.).