Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 219/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Krzysztof Turbiński

Protokolant staż. Karina Krolak

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2020 roku w Łodzi

sprawy w powództwa J. S.

przeciwko ” (...) Spółce Akcyjnej V. (...) w W.

o zapłatę

a)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 42107,16 (czterdzieści dwa tysiące sto siedem 16/100) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 lipca 2018 roku do dnia zapłaty;

b)  oddala powództwo w pozostałej części;

c)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4722 (cztery tysiące siedemset dwadzieścia dwa) złote tytułem zwrotu kosztów procesu;

d)  obciąża pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi kwotą 2163,35 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt trzy 35/100) złotych tytułem tymczasowo wyłożonych wydatków na wynagrodzenie biegłego oraz opłaty od rozszerzonej części powództwa.

Sygnatura akt I C 219/19

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 roku J. S. reprezentowany przez radcę prawnego zażądał od (...) Spółki Akcyjnej V. (...) w W. zapłacenia kwoty 10100 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 9 grudnia 2017 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew pozwany reprezentowany przez radcę prawnego wniósł o oddalenie powództwa wskazując, że powód nie wykazał, aby koszty naprawy były wyższe niż te, które ustalił pozwany oraz że przy przyjęciu kosztów naprawy na kwotę wskazaną przez powoda (65752,46 zł) szkoda winna być rozliczona jako całkowita, gdyż wartość pojazdu przez szkodą wynosi 60800 zł.

Pismem złożonym 29 czerwca 2020 roku powództwo rozszerzono o kwotę 32007,16 zł (do kwoty 42107,16 zł) z odsetkami jak w pozwie.

W piśmie datowanym na 9 lipca 2020 roku pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa także w rozszerzonym powództwie.

(pozew i pełnomocnictwo k. 2- 4, odpowiedź na pozew i pełnomocnictwo k. 27- 30, pismo o rozszerzeniu powództwa k. 104, pismo pełn. pozwanego k. 107)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 listopada 2017 roku doszło do kolizji, w której pojazd powoda marki m. nr rej. (...) został uszkodzony na skutek nieprawidłowego zachowania kierującego pojazdem ubezpieczonym u pozwanego.

(niesporne)

Po zgłoszeniu szkody pozwanemu, przyznał on i wypłacił powodowi łącznie kwotę 23645,30 zł.

(niesporne)

Koszt naprawy pojazdu powoda (zgodnie z technologią producenta, w oparciu o części O) wynosi 65752,46 zł.

(opinia biegłego k. 67- 79)

Sąd Rejonowy zważył:

Powództwo było zasadne co do należności głównej w całości, zaś w części co do odsetek. Podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowi art. 19 ust. 3 w zw. art. 123 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) oraz art. 361 § 1 i 2, 363§1, 822 i 435 i 436 kc i co do odsetek 817 i 481§1 kc.

Z opinii biegłego, niekwestionowanej przez strony, wynika, że koszty naprawy przekraczają kwotę wypłaconą powodowi o kwotę żądaną według stanu po rozszerzeniu powództwa. Powodowi należy się odszkodowanie w postaci kosztów naprawy, gdyż pozwany nie udowodnił, aby szkoda podlegała rozliczeniu jako całkowita. Sąd pominął wniosek pełnomocnika pozwanego- zgłoszono na rozprawie 21 września 2020 roku- o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia wartości pojazdu przed i po szkodzie, jako spóźniony na podstawie art. 205 3§2 kpc. Zgodnie z art. 205 12§2 kpc, w sprawie, w której nie zarządzono przeprowadzenia posiedzenia przygotowawczego, strona może przytaczać dowody aż do zamknięcia rozprawy, z zastrzeżeniem niekorzystnych skutków, które według przepisów kodeksu mogą dla niej wyniknąć z działania na zwłokę lub niezastosowania się do zarządzeń przewodniczącego i postanowień Sądu (takim przepisem jest m.in. art. 205 3§1 i 2 kpc, a wcześniej art. 207§6 kpc). Zarządzeniem z 2 kwietnia 2019 roku (k. 21) w związku z doręczeniem odpisu pozwu pozwanemu, został on zobowiązany do złożenia odpowiedzi na pozew ze zgłoszeniem wszystkich twierdzeń i dowodów pod rygorem pominięcia twierdzeń i dowodów (art. 207§6 kpc). W złożonej odpowiedzi na pozew pozwany podnosząc zarzut, że w przypadku ustalenia kosztów naprawy na kwotę wskazaną w pozwie (65757,19 zł) szkoda winna być rozliczona jako całkowita (wg twierdzenia pozwanego wartość pojazdu wynosi bowiem 60800 zł) wniósł nadto o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego m.in. na okoliczność ustalenia wartości pojazdu przed i po szkodzie (k. 27 odw i 28). Wobec tego został wezwany do uiszczenia zaliczki na wynagrodzenie biegłego pod rygorem pominięcia dowodu na wnioskowane okoliczności. Zaliczka nie została uiszczona wobec czego dowód został pominięty, a biegły sporządził opinię wyłącznie w oparciu o tezę powoda (zarządzenie wzywające do zaliczki k. 57, dowód doręczenia wezwania k. 59, postanowienie o pominięciu dowodu na podstawie art. 130 4§5 kpc- k. 61). Regulacja art. 205 3§2 kpc została wprowadzona w dniu 7 listopada 2019 roku. Przewiduje ona, że dowody zgłoszone z naruszeniem obowiązku zgłoszenia ich w piśmie podlegają pominięciu, chyba że strona uprawdopodobni, że ich powołanie w piśmie nie było możliwe albo że potrzeba powołania wynikła później (poprzedni odpowiednik art. 207§6 kpc przewidywał okoliczności w postaci: niezgłoszenia dowodu bez winy, niespowodowania zwłoki w postępowaniu i wystąpienie innych wyjątkowych okoliczności). W tej sprawie pełnomocnik pozwanego będąc zobowiązany już w momencie nałożenia obowiązku złożenia odpowiedzi na pozew do zgłoszenia wszystkich twierdzeń i dowodów przeciwko żądaniu pozwu, wskazał zarzut rozliczenia szkody jako całkowitej i zgłosił stosowny wniosek o biegłego. Wniosek ten został pominięty wyłącznie na skutek zaniedbania w uiszczeniu zaliczki. Nie zachodzi zatem żadna z ww okoliczności, która uzasadniałaby uwzględnienie ponownie zgłoszonego wniosku o biegłego celem ustalenia wartości pojazdu przed i po szkodzie. Należy także zauważyć, że wskazanie przez biegłego w opinii, że „strona pozwana ustaliła, iż wartość pojazdu w dacie szkody w staniu nieuszkodzonym wynosiła brutto: 60.800 zł, zaś przy przyjęciu stanowiska powoda co do wysokości kosztów naprawy w kwocie 65.757,19 zł zachodzi tzw. szkoda całkowita.” pozostaje bez znaczenia dla powyższego wniosku, gdyż nie jest to wyliczenie przez biegłego wartości pojazdu przed szkodą (biegły takiego zlecenie nie otrzymał od Sądu- odpowiednio s. 3 i 2 opinii- k. 69 i 68), a jedynie uwaga biegłego, co więcej nie może mieć wpływu na uznanie ponownego wniosku pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego jako podlegającego uwzględnieniu mimo spóźnienia, gdyż nie zaistniała żadna z okoliczności wskazanych tak w art. 205 3§2 kpc (tak zresztą, jak i wskazanych w art. 207§6 kpc, który nie ma zresztą zastosowania w sprawie z uwagi na jego uchylenie od 7 listopada 2019 roku); pozwany miał możliwość (co zresztą uczynił w odpowiedzi na pozew) zgłoszenia dowodu w związku z podniesieniem zarzutu rozliczenia szkody jako całkowitej i nie jest tak, ze potrzeba zgłoszenia dowodu powstała dopiero po sporządzeniu opinii na okoliczności wnioskowane przez powoda.

Co do odsetek, są one należne od dnia następnego po doręczeniu pozwanemu wezwania do zapłaty kwoty 42111,89 zł, tj. od dnia 21 lipca 2018 roku, gdyż w związku z wypłaceniem przez ubezpieczyciela- na skutek zgłoszenia szkody- łącznie kwoty 23645,30 zł, o jego opóźnieniu można mówić dopiero od chwili, kiedy poszkodowany po wypłaceniu (drugiej części) odszkodowania wyraził wobec ubezpieczyciela stanowisko, że wypłata nie zaspokaja w całości jego roszczenie i określa wysokość oczekiwanego odszkodowania. Co do żądania odsetek za wcześniejszy okres objęty pozwem (od 9 grudnia 2017 roku do 20 lipca 2018 roku).

Na podstawie art. 100 zd. 2 kpc zasądzono na rzecz powoda (w całości) poniesione koszty: wynagrodzenie pełnomocnika 3600 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, opłata od pozwu 505 zł oraz zaliczka na biegłego (zużyta) 600 zł.

Na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 zd. 2 kpc obciążono pozwanego tymczasowo wyłożonymi kosztami sądowymi w postaci wynagrodzenia biegłego niepokrytego z zaliczki uiszczonej przez powoda (562,35 zł) oraz opłaty od rozszerzonej części powództwa (2106 zł- 505 zł= 1601 zł).