Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 158/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

4 listopada 2020 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Chojnowska

Protokolant: sekr. Aleksandra Politowicz

1.przy udziale Prokuratora Rejonowego w Poddębicach Marka Wojtysiaka

2.po rozpoznaniu 7 października i 4 listopada 2020 roku

3.sprawy K. B.

4.oskarżonego o czyn z art. 226§ 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k.

5.na skutek apelacji obrońcy oskarżonego,

6.od wyroku Sądu Rejonowego w Łasku VII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Poddębicach

7.z 15 czerwca 2020 r. sprawie VII K 207/19,

Uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Łasku VII Zamiejscowemu Wydziałowi Karnemu w Poddębicach.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IIKa 158/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Łasku VII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Poddębicach z 15 czerwca 2020 roku wydany w sprawie VIIK 207/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów postępowania, to jest art. 5 § 2 k.p.k. i art. 7 k.p.k. poprzez niepowzięcie przez Sąd uzasadnionych wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego, pomimo że na takie wątpliwości wskazuje obiektywna, a nie jednostronna ocena materiału dowodowego, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez dokonanie błędnych ustaleń faktycznych w zakresie popełnienia przez oskarżonego czynu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut apelacyjny obrońcy oskarżonego jest zasadny. W chwili wydawania przez Sąd I instancji wyroku, w sprawie istniały dwie wersje przebiegu zdarzenia z 19 czerwca 2019 roku. Pierwszą stanowiły wyjaśnienia oskarżonego i zeznania E. B., która wezwała na interwencję policjantów. Przy czym świadek (...) została w tej sprawie po raz pierwszy przesłuchana dopiero 17 lutego 2020 roku, czyli ponad pół roku od zdarzenia. Z drugiej strony Sąd dysponował zeznaniami pokrzywdzonych policjantów. Na etapie postępowania przed Sądem I instancji nie było w sprawie najważniejszego dowodu to jest nagrania zdarzenia, którego dokonał oskarżony swoim telefonem komórkowym. W toku rozpoznania apelacji oskarżony dostarczył ten dowód w postaci płytki z nagraniem, które zostało odtworzone na rozprawie. Z tego nagrania wyłania się inny, niż ustalił Sąd Rejonowy stan faktyczny. Oskarżony w toku interwencji na podwórku pani (...) używał słów wulgarnych i obraźliwych wobec policjantów: „won”, policja ku…a”, „panie (...) h..j”, „panie h..j tam jakiś”, „proszę spie…ać”, „wypie…ać”, „spie….ajcie stąd”,’ „pan jest idiotą”, „pier…olisz k…wa”, „poje….ło was”, „poje….ało was” to z analizy tych słow trudno się doszukać ustalonych przez Sąd słów „debile”, „psy je…ane”. Nie słychać w nagraniu gróźb (tych Sąd I instancji nie przyjął). Nie ma także mowy o szarpaniu za odzież policjanta i uderzeniu ręką w bark. Jeżeli te okoliczności wystąpiły to należy to precyzyjnie ustalić , w którym momencie. Jest to o tyle istotne, że zarówno zarzut aktu oskarżenia, jak i przyjęty przez Sąd opis czynu ogranicza się do zdarzenia w miejscowości (...) gminy (...), województwa (...). A przecież wiadomo, że zdarzenie z udziałem oskarżonego nie zakończyło się na posesji świadka (...). Miało swój epilog w Komendzie Powiatowej Policji w (...), gdzie oskarżony zniszczył dwa włączniki systemu alarmowego – a to wynika nie tylko z zeznań świadków, ale też z protokołu oględzin z k.14-15 akt sprawy. Ustalenia wymaga także, czy dostarczona płytka z nagraniem jest nagraniem dokonanym bez skrótów i odzwierciedla całe zdarzenie z udziałem oskarżonego i interweniujących policjantów w miejscowości (...).

Z drugiej strony mamy zeznania interweniujących policjantów, którzy zaraz po zdarzeniu sporządzili notatki służbowe i byli przesłuchani w sprawie zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym. W konfrontacji z dostarczonym nagraniem należy stwierdzić, że te zeznania delikatnie mówiąc mijają się z prawdą, w zakresie używanych przez oskarżonego słów. Czy była używana wobec tych świadków przemoc, to na podstawie dostarczonego nowego dowodu trudno to stwierdzić, bo nagranie urywa się z chwilą zakładania oskarżonemu kajdanek. W tej sytuacji wypada skonstatować, że wywiedziona apelacja nie stanowi jedynie polemiki z argumentami zawartymi w pisemnych motywach wyroku.

Kontrola odwoławcza i dopuszczenie przedstawionego dowodu w postaci nagrania z telefonu komórkowego oskarżonego przebiegu zdarzenia spowodowała uznanie, że Sąd orzekający dopuścił się w zaskarżonym wyroku błędów w ustaleniach faktycznych.

wniosek

Zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego nie jest zasadny. Z dostarczonego Sądowi odwoławczemu nowego dowodu w sprawie nie sposób stwierdzić, że oskarżony swoim zachowaniem nie wyczerpał dyspozycji art. 226 § 1 k.k., przy czym postępowanie sądowe przed Sądem Rejonowym nie dostarczyło precyzyjnego wyjaśnienia sprawy, a to dlatego, że oskarżony na tym etapie nie dostarczył kluczowego dowodu, chociaż Sąd wzywał go do jego dostarczenia.

W ocenie sądu odwoławczego, sąd pierwszej instancji w sposób należyty przeprowadził postępowanie dowodowe w sprawie, po czym poczynił trafne ustalenia faktyczne skutkujące uznaniem sprawstwa oskarżonego w zakresie przypisanego mu w części dyspozytywnej wyroku czynu, ale na obecnym etapie postępowania ta ocena jest niepełna i wiadomo to dopiero po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Przebieg interwencji nagranej telefonem komórkowym oskarżonego.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd II instancji nie mógł pominąć tego dowodu dostarczonego przez oskarżonego na rozprawie odwoławczej, tym bardziej, że na podstawie odsłuchanego nagrania przebieg zdarzenia odbiega od opisanego w akcie oskarżenia i przyjętego przez Sąd I instancji.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.1.2.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Dostarczone przez oskarżonego nagranie telefonem komórkowym, o czym oskarżony informował interweniujących policjantów, przebiegu zdarzenia wymaga analizy Sądu I instancji pod kątem ustalenia czy nagranie to nie zawiera skrótów, w celu ukrycia niekorzystnych dla oskarżonego fragmentów przebiegu zdarzenia. Ponownie należy przesłuchać oskarżonego i świadków, w szczególności pokrzywdzonych, którym należy odtworzyć dostarczone nagranie i skonfrontować to ze złożonymi przez nich wcześniej zeznaniami. Precyzyjnego przesłuchania tych świadków wymaga także procedura pod kątem ustalenia czy i kiedy miało miejsce szarpanie za odzież policjanta i uderzenie go w bark przez oskarżonego. Jest to istotne także z punktu przyjętej wcześniej kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego z art. 224 § 2 k.k.

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

Małgorzata Chojnowska