Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

SSO Grażyna Jaszczuk

Protokolant:

stażysta Beata Wilkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 579/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 11 marca 2020 r., sygn. II K 270/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

-------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-----------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Obraza przepisów postępowania karnego, a mianowicie:

art. 4 kpk, art. 5 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk, polegająca na niewzięciu pod uwagę przy ferowaniu wyroku wszystkich ujawnionych w toku przewodu sądowego i mających istotny wpływ na rozstrzygnięcie okoliczności, oparciu poczynionych ustaleń faktycznych na dowolnie przeprowadzonej ocenie dowodów oraz wbrew zasadom prawidłowego rozumowania, wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego, niedostatecznym uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, w tym okoliczności dla oskarżonej korzystnych, rozstrzygnięciu niedających się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonej, nienależytej ocenie poszczególnych dowodów, w szczególności dowodu z zeznań świadków w osobach funkcjonariuszy Policji – S. K. i M. J., uznaniu za udowodnione faktów nie mających dostatecznego oparcia w dowodach, w szczególności uznaniu, że opinia biegłego z zakresu wypadków drogowych jest rzetelna, podczas gdy biegły w toku jej wydawania opierał się jedynie na skromnej dokumentacji fotograficznej i nie miał dostępu do oględzin przeprowadzonych na miejscu wypadku, od których odstąpiono ze względu na stanowisko pokrzywdzonej i niewskazaniu w sposób należyty, dlaczego Sąd nie uznał dowodów przemawiających przeciwko sprawstwu i winie oskarżonej, co w oczywisty sposób na poczynienie błędnych ustaleń faktycznych, prowadzących w efekcie do niesłusznego warunkowego umorzenia postępowania wobec A. M., podczas gdy zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy winien doprowadzić do jej uniewinnienia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy podając zaskarżony wyrok kontroli odwoławczej nie stwierdził obrazy przepisów art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk. Sąd Rejonowy zapoznał się ze wszystkimi dowodami, jakie strony mu przedstawiły, zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonej, następnie rozważył je wszystkie w ich całokształcie i wzajemnym powiązaniu oraz dokonał wyboru, którym z nich daje wiarę i w jakiej dokładnie części, a którym dowodom i w jakiej części przymiotu wiarygodności odmówił oraz z jakiego powodu to nastąpiło. W ocenie Sądu Okręgowego, uzasadnienie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej oceny dowodów o charakterze osobowym, w tym wyjaśnień oskarżonej A. M. oraz zeznań: M. S., S. K. i M. J., jak również w części dotyczącej oceny opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych stanowiło pełne i szczegółowe odzwierciedlenie toku rozumowania, który doprowadził do stwierdzenia winy oskarżonej. Przedstawione w nim argumenty są logiczne, przekonujące i zgodne z doświadczeniem życiowym. We wniesionej apelacji nie przedstawiono argumentów skutecznie podważających pierwszoinsytancyjną ocenę dowodów i w efekcie pierwszoinsytancyjne ustalenia. Sąd Rejonowy prawidłowo, w sposób zgodny z art. 7 kpk, ocenił przydatność zeznań funkcjonariuszy Policji S. K. i M. J. dla możliwości poczynienia ustaleń faktycznych, swoje rozważania koncentrując stricte na dotarciu do prawdy materialnej. Pamiętać należało, iż wiedzę o zdarzeniu i jego okolicznościach funkcjonariusze Policji czerpali wyłącznie od A. M. i M. S.. Ich zeznania miały zatem charakter pośredni, tzw. „świadków ze słyszenia”, opisujące zachowanie i twierdzenia obu stron zdarzenia drogowego, po jego zaistnieniu. Przez pryzmat argumentacji wykorzystanej przez obrońcę w uzasadnieniu wniesionej apelacji, podkreślenia wymaga, iż Sąd Rejonowy w części dotyczącej oceny zeznań M. S. precyzyjnie i szczegółowo odniósł się do znaczenia przyjęcia mandatu karnego przez M. S. (k. 186). Sąd Okręgowy nie dopatrzył się w tym względzie naruszenia przepisów procesowych wskazanych przez obrońcę, tj. art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk. W przedmiotowej sprawie treść rozstrzygnięcia oparto w głównej mierze na zeznaniach M. S. i opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych. Rację ma obrońca, iż bezpośrednio po zdarzeniu nie przeprowadzono oględzin miejsca zdarzenia, przydatnego dla sporządzenia opinii przez w/w biegłego. Niemniej jednak, jak wynika z akt sprawy, pomiarów odległości odcinków drogi, łuków, szerokości jezdni i pobocza dokonano w czasie późniejszym (k. 65). Biegły wydając opinię dysponował tymi danymi, jak również dokumentacją fotograficzną z miejsca zdarzenia. W w/w opinii (k. 73) biegły wskazał, iż w dokumentacji fotograficznej przedstawiono na lewym pasie jezdni ślad tarcia gumy, który znajdował się w odległości około 0,06÷0,8 m od osi jezdni. Charakter tego śladu odpowiada zderzeniu pojazdów T. i P. (koło w około), gdzie musiał wystąpić impuls siły dociskającej koło do podłoża, natomiast jego usytuowanie na drodze względem śladu tarcia i zarysowania jezdni pochodzącego od przedniego prawego koła T. odpowiada mechanizmowi zdarzenia (nieznaczny odrzut T. od lewej krawędzi). Zdjęcie tegoż śladu pozostaje widoczne na fotografiach z j. 73v. Miejsce zderzenia się pojazdów biegły ustalił w oparciu o powyższe dane. Wnioski opinii biegłego (k. 76) nie zostały skutecznie podważone przez skarżącego. Obrońca w uzasadnieniu wniesionej apelacji podniósł, iż z uwagi na przyjęcie mandatu karnego przez M. S. odstąpiono od przesłuchania kierowcy, który poruszał się bezpośrednio za pojazdem A. M. i który został wyprzedzony przez pojazd prowadzony przez M. S.. Obecnie konwalidowanie tego braku w ogóle nie byłoby możliwe (nie jest znana tożsamość tego kierowcy), a tylko wtedy argument obrońcy mógłby zostać uznany za słuszny. Brak przeprowadzenia tego dowodu nie tworzył jednak „nie dające się rozstrzygnąć wątpliwości”, albowiem analiza i ocena zgromadzonych dowodów, wśród których kluczowe znaczenie miała opinia biegłego, nie przekroczyła granic art. 7 kpk I była w pełni wystarczająca, aby przypisać oskarżonej winę za zaistniałe zdarzenie. Na zakończenie dodać jedynie można, iż Sąd Rejonowy w rubryce dotyczącej podstawy prawnej warunkowego umorzenia postepowania zgodnej z zarzutem z aktu oskarżenia, tj. art. 177 § 1 kk, słusznie powołał się na wyroki Sądu Najwyższego z dnia 3 listopada 2010 r. i z dnia 24 stycznia 1997 r. (k. 186v), w których orzeczono, iż odpowiedzialność za spowodowanie wypadku w rozumieniu art. 177 kk nie ogranicza się do sprawców wyłącznie winnych lub w przeważającej mierze odpowiadających za dojście do wypadku. Nawet ewentualne przyczynienie się innego uczestnika do spowodowania wypadku nie zwalnia od odpowiedzialności tego, kto swoim działaniem lub zaniechaniem także się do niego przyczynił. W realiach rozpoznawanej sprawy, decyzja Sądu Rejonowego w przedmiocie zastosowania względem oskarżonej instytucji warunkowego umorzenia postępowania, stanowiła właściwą, wyważoną i współmierną relację organów wymiaru sprawiedliwości na czyn oskarżonej.

Wniosek

- o uniewinnienie oskarżonej A. M., ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Sokołowie Podlaskim, II Wydział Karny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność wniesionej apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art. 7 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem opłaty, zaś na podstawie art. 629 kpk w zw. z art. w zw. z art. 627 kpk obciążył ją wydatkami postępowania odwoławczego - kwotą 20 złotych, tj. ryczałtem za doręczenia pism w sprawie.

7.  PODPIS