Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 października 2020 roku

Sąd Rejonowy w Mrągowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2020 roku w Mrągowie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. Ł. (1)

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą we W.

o zapłatę

I.  powództwo oddala,

II.  zasądza od powoda M. Ł. (1) na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 4.017 zł (cztery tysiące siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, w tym kwotę 3.600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nakazuje ściągnięcie od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Mrągowie kwoty 755,12 zł (siedemset pięćdziesiąt pięć złotych i dwanaście groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

ZARZĄDZENIE

1. odnotować,

2. za 7 dni lub z wnioskiem o uzasadnienie.

M., dnia 21.10.2020r.

Sygn. akt I C 489/19

UZASADNIENIE

M. Ł. (1) wniósł o zasądzenie od Towarzystwa (...)
na (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 11.000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 22 listopada 2018 roku do dnia zapłaty oraz
o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie wskazał, że w dniu w 30 marca 2015 roku jego ojciec – M. Ł. (1) zawarł z (...) Bank S.A. z siedzibą w G. umowę pożyczki, która została ubezpieczona w ramach umowy grupowego ubezpieczenia na życie
i zdrowie pożyczkobiorców w/w banku, a w trakcie trwania umowy, tj. w dniu
20 października 2015 roku ubezpieczony nagle zmarł . Podał, że dokonano zgłoszenia szkody, przy czym pozwany ubezpieczyciel decyzją z dnia 17 marca 2016 roku odmówił wypłaty świadczenia wskazując, że nie ponosi on odpowiedzialności za tego rodzaju zdarzenie ubezpieczeniowe. Powód wskazał, że na mocy umowy cesji wierzytelności z dnia
24 września 2018 roku zawartej przez niego z (...) Bank S.A. (następcą prawnym (...) Bank S.A z siedzibą w G.) przysługuje mu wierzytelność z tytułu pożyczki z dnia
30 marca 2015 roku i wobec tego posiada on legitymację czynną w niniejszej sprawie. Podał, że zawiadomił pozwanego, tj. Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą
w W., o dokonanej cesji i wezwał do zapłaty należności, jak również podjął próbę pojednawczego załatwienia sprawy poprzez skierowanie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej. Pozwany nie stawił się jednak na wyznaczone posiedzenie, w związku z czym polubowne zakończenie sporu okazało się niemożliwe. Pozwany podkreślił również,
że niniejszym pozwem dochodzi jedynie części roszczenia z tytułu odszkodowania za śmierć M. Ł. (1).

W odpowiedzi na pozew pozwany Towarzystwo (...)
S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie
od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu przyznał, że M. Ł. (2) zawierając umowę pożyczki
z dnia 30 marca 2015 roku przystąpił do umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie pożyczkobiorców (...) Banku S.A. z siedzibą w G., a śmierć ubezpieczonego nastąpiła w trakcie trwania ochrony ubezpieczeniowej i jego odpowiedzialności jako ubezpieczyciela. Wskazał jednak, że z uwagi na treść przedmiotowej umowy dla przyjęcia odpowiedzialności ubezpieczyciela za zdarzenie ubezpieczeniowe objęte ochroną w postaci zgonu ubezpieczonego konieczne jest, by zgon ubezpieczonego nie nastąpił w wyniku choroby zdiagnozowanej przez lekarza w okresie 12 miesięcy poprzedzających datę przystąpienia do umowy. Podał, że z danych zebranych w toku postępowania likwidacyjnego wynika, iż M. Ł. (1) przed dniem zawarcia przedmiotowej umowy chorował przewlekle na zespół uzależnienia alkoholowego przebiegający z uszkodzeniem wątroby oraz psychodegradacją alkoholową, co wymagało leczenia i pozostawało w związku przyczynowo-skutkowym ze zdarzeniem w postaci śmierci ubezpieczonego. Nadto
w odczuciu pozwanego miał on prawo zdefiniować w umowie zdarzenie ubezpieczeniowe
w sposób precyzyjny, jasny i zrozumiały dla ubezpieczającego się, przy jednoczesnym określeniu konkretnych okoliczności, kiedy odpowiedzialność ubezpieczyciela zostanie wyłączona.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 marca 2015 roku M. Ł. (1) zawarł umowę pożyczki gotówkowej numer (...) z (...) Bank S.A. z siedzibą w G.. Prawnym zabezpieczeniem umowy było ubezpieczenie pożyczkobiorcy na zasadach przewidzianych
w warunkach grupowego ubezpieczenia i życia pożyczkobiorców (...) Bank (...) S.A., które regulowało zasady udzielania przez Towarzystwo (...) S.A.
z siedzibą w W. ochrony ubezpieczeniowej. Zgodnie z warunkami ubezpieczenia przedmiotem ubezpieczenia było m.in. życie ubezpieczonego, tj. zakład ubezpieczeń zobowiązany był do wypłaty uposażonemu świadczenia na wypadek zajścia
w okresie odpowiedzialności ubezpieczyciela i wskutek przyczyn zaistniałych w okresie ubezpieczenia zdarzenia ubezpieczeniowego w postaci zgonu ubezpieczonego.

(bezsporne, a nadto dowód: umowa pożyczki wraz z warunkami grupowego ubezpieczenia – k. 8-21)

Podpisując deklarację ubezpieczeniową w pkt. 3 tego dokumentu M. Ł. (1) oświadczył, że jego stan zdrowia, poza profilaktyką zdrowotną nie wymaga regularnego nadzoru lub leczenia.

(dowód: deklaracja ubezpieczeniowa – k. 100)

M. Ł. (1) został znaleziony martwy we własnym mieszkaniu
w dniu 20 października 2019 roku. Zgon stwierdziła wezwana na miejsce lekarka, natomiast kartę zgonu sporządził w dniu następnym lekarz specjalista medycyny rodzinnej i lekarz chorób wewnętrznych, będący lekarzem rodzinnym zmarłego – S. M.. Podał on, że bezpośrednią przyczyną śmierci zmarłego był „nagły zgon (kod R96), przyczyna nieznana”. Lekarz rodzinny znał historię choroby zmarłego. Był świadomy, iż choroba alkoholowa zmarłego doprowadziła u niego do wielu powikłań zdrowotnych, w tym stwierdzonego toksycznego zapalenia wątroby. Znał on również M. Ł. (1) prywatnie. W jego ocenie problemy z alkoholem stały się przyczyną rozpadu małżeństwa M. Ł. (1).

(dowód: karta zgonu – k. 93-94, opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych
i nefrologii J. B. – k. 148-151, zeznania świadka S. M. – k. 139-140)

Okres ubezpieczenia w stosunku do zmarłego M. Ł. (1) rozpoczął się w dniu 31 marca 2015 roku i trwał do 8 kwietnia 2025 roku, wobec czego
w chwili zgonu jego życie objęte było ochroną ubezpieczeniową.

(bezsporne, a nadto dowód: umowa pożyczki wraz z warunkami grupowego ubezpieczenia – k. 8-21)

Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. pismem
z dnia 24 września 2018 roku odmówiło wypłaty świadczenia z tytułu zgonu ubezpieczonego z uwagi na wystąpienie okoliczności wyłączających odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń określonych w treści § 6 ust. 3 warunków ubezpieczenia, zgodnie z którym ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności za zdarzenie powstałe w następstwie lub w związku ze wszelkimi chorobami i konsekwencjami wypadków, które zaszły w okresie 12 miesięcy przed rozpoczęciem się okresu odpowiedzialności.

(bezsporne, a nadto dowód: zawiadomienie o odmowie wypłaty świadczenia – k. 22)

M. Ł. (2) jako spadkobierca zmarłego pismem z dnia
18 października 2018 roku zawiadomił Towarzystwo (...) S.A.
z siedzibą w W., że na podstawie cesji z dnia 24 września 2018 roku zawartej przez niego z następcą prawnym (...) Bank S.A. z siedzibą we (...) Bank S.A.
z siedzibą w W. posiada legitymacje czynną w zakresie dochodzonego roszczenia, jednocześnie wzywając go do zapłaty odszkodowania.

(bezsporne, a nadto dowód: umowa cesji – k. 23, zawiadomienie o dokonaniu cesji
i wezwanie do zapłaty – k. 25)

Wskutek odmowy wypłaty przez ubezpieczyciela stosownego odszkodowania toczyło się postępowanie reklamacyjne. Doszło do wymiany pism między stronami. Z. ubezpieczeń po ponownym przeanalizowaniu zebranego w sprawie materiału, podtrzymał swoje stanowisko, nie wypłacając powodowi żądanych przez niego należności.

(bezsporne, a nadto dowód: korespondencja – k. 25-29)

M. Ł. (2) w okresie przed 31 marca 2020 roku, a nawet już przynajmniej na kilka lat przed swoją śmiercią, miał problemy z nadużywaniem alkoholu. Zmarły dwukrotnie podejmował próby leczenia odwykowego, które nie przynosiły oczekiwanego rezultatu. Uzależnienie od alkoholu doprowadziło również do innych powikłań medycznych, taki jak: stłuszczenie wątroby, wzrost aktywności surowiczych markerów uszkodzenia wątroby, psychodegradację alkoholową. Choroba ubezpieczonego udokumentowana jest przynajmniej od stycznia 2014 roku. Zespół uzależnienia alkoholowego przebiegający z uszkodzeniem wątroby został definitywnie potwierdzony w styczniu
2015 roku.

(dowód: dokumentacja medyczna – k. 71-79, opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i nefrologii J. B. – k. 148-151, zeznania świadka S. M. – k. 139-140)

Przed Sądem Okręgowym w Olsztynie pod sygn. akt I Ns 207/15 toczyło się postępowanie z wniosku ojca zmarłego M. B. S. Ł. o ubezwłasnowolnienie syna. B. Ł. uzasadniając wniosek o ubezwłasnowolnienie częściowe podał, że M. Ł. (2) od lat nadużywa alkoholu, co doprowadziło do powstania u niego choroby alkoholowej z napadami padaczkowymi. Wskazał, że w związku z nadużywaniem alkoholu jego syn wielokrotnie przyjmowany był i przebywał w szpitalach. Co więcej, był również dwukrotnie leczony odwykowo. Podał również, że w jego ocenie syn może stanowić zagrożenie dla siebie samego, jak również otoczenia. Na powyższe przedstawił stosowne dowody. Na skutek śmierci M. Ł. (1) Sąd Okręgowy w Olsztynie postanowieniem z dnia 10 grudnia 2015 roku postępowanie w sprawie umorzył.

(dowód: dokumenty w aktach sprawy I Ns 207/15: wniosek o ubezwłasnowolnienie – k. 3-6, dokumentacja medyczna – k. 12-20, historia choroby – k. 43, k. 85-135, postanowienie
o umorzeniu postępowania – k. 157)

Zmarły M. Ł. (2) chorował na tzw. zespół uzależnienia od alkoholu ( (...)) z innymi powikłaniami medycznymi, a klinicznie prawdopodobną przyczyną jego śmierci było zatrzymanie czynności krążeniowo-oddechowej na skutek „złośliwych” zaburzeń rytmu serca takich jak migotanie komór, częstoskurcz komorowy bez tętna (tzw. balet serca), blok przedsionkowo-komorowy stopnia wysokiego lub asystolia (zatrzymanie serca w rozkurczu) – prawdopodobnie w przebiegu zawału mięśnia sercowego lub innego ostrego zespołu wieńcowego, zatoru tętnicy płucnej i/lub zaburzeń elektrolitowych. Możliwe jest również, że doszło pierwotnie do śmierci mózgowej z powodu rozległego niedokrwiennego lub krwotocznego udaru mózgu lub też wewnątrzczaszkowego udaru podpajęczynówkowego. Śmierć M. Ł. (2) pozostawała w istotnym związku przyczynowo-skutkowym z zespołem uzależnienia alkoholowego, na który zmarły chorował już w okresie sprzed 31 marca 2015 roku.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i nefrologii J. B. – k. 148-151)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie załączonych do pozwu oraz odpowiedzi na pozew dokumentów, których autentyczność i prawdziwość nie budziła wątpliwości, jak i których wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron oraz w oparciu
o zeznania świadka S. M., jak również w oparciu o dowód z opinii biegłego sądowego prof. dr hab. n. med. J. B. – specjalisty chorób wewnętrznych i nefrologii, którą Sąd uznał za miarodajną, bowiem została ona sporządzona przez osobę z dużym doświadczeniem i o odpowiednich kwalifikacjach - w sposób rzetelny, profesjonalny i z zachowaniem należytych standardów. Zawarte w opinii tezy wyrażone zostały w sposób jasny, przejrzysty i zrozumiały, a wnioski w sposób logiczny wyciągnięte
z poczynionych ustaleń, jak również zostały poparte wszechstronną analizą przedstawionej dokumentacji medycznej.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było niezasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie.

Poza sporem w niniejszej sprawie była okoliczność, iż zmarłego łączyła z (...) Bank S.A. z siedzibą w G. umowa pożyczki gotówkowej numer (...), której prawnym zabezpieczeniem było ubezpieczenie pożyczkobiorcy na zasadach przewidzianych w warunkach grupowego ubezpieczenia zdrowia i życia pożyczkobiorców (...) Bank (...)
S.A. u pozwanego – Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą
we W.. Strony nie kwestionowały również faktu, że M. Ł. (1) zmarł w trakcie trwania ochrony ubezpieczeniowej. Kwestia sporna natomiast oscylowała wokół określenia przyczyny zgonu ubezpieczonego, a w konsekwencji również wokół oceny, czy zaistniały podstawy do zwolnienia się przez pozwanego z odpowiedzialności
na podstawie zapisów warunków ubezpieczeniowych.

Odnosząc się pierwotnie do spornej przyczyny zgonu M. Ł. (1) stwierdzić należy, iż zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy,
w tym w szczególności dokumentacja medyczna, w sposób niepodważalny wykazał,
iż ubezpieczony od lat nadużywał alkoholu, co doprowadziło do powstania u niego przewlekłej choroby alkoholowej. Z dokumentacji medycznej jednoznacznie wynika,
że jeszcze w okresie przed dniem 31 marca 2015 roku (tj. przed rozpoczęciem trwania okresu ochrony ubezpieczeniowej) u zmarłego zdiagnozowano (...), czyli tzw. zespół uzależnienia od alkoholu, którego stwierdzenie wiązało się również z innymi powikłaniami medycznymi. Również z opinii biegłego, której Sąd w pełni dał wiarę, wynika, że śmierć ubezpieczonego M. Ł. (1) pozostawała w istotnym związku przyczynowo-skutkowym z zespołem uzależnienia alkoholowego ( vide: opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i nefrologii J. B. – k. 148-151)

Lekarz rodzinny zmarłego, który wypisał statystyczną kartę zgonu M. Ł. (1), S. M. był świadomy tego, że zmarły od lat zmagał się
z chorobą alkoholową,lbowiem jak sam przyznał – znał go również prywatnie, podejmował próby jego leczenia, jak i kierował go na leczenie odwykowe. Nadto nie ulega wątpliwości,
że lekarz rodzinny znał ogólnie okoliczności, w jakich doszło do zgonu zmarłego i jak sam oświadczył – domyślał się, co było przyczyną jego śmierci. W związku z powyższym fakt,
iż w wpisał on w statystycznej karcie zgonu jako bezpośrednią przyczynę śmierci „zgon nagły, przyczyna nieznana” nie może stanowić podstawy do uznania, że w rzeczywistości taka była bezpośrednia przyczyna zgonu M. Ł. (1) ( vide: zeznania świadka S. M. – k. 139-140). Wobec powyższego podkreślenia wymaga, że zespół uzależnienia od alkoholu, potocznie nazywany alkoholizmem został oficjalnie uznany przez Światową Organizację Zdrowia za chorobę. Organizacja ta w sposób obszerny dokonała opisu negatywnych skutków uzależniania od alkoholu wpływających bezpośrednio na zdrowie i życie człowieka, a w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (powszechnie obowiązującej klasyfikacji znanych na świecie schorzeń) zespołowi uzależnienia od alkoholu został nadany numer oznaczenia choroby - (...)10.

Stosownie do treści art. 805 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę (§ 1). Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie: przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej (§ 2 pkt 2). Zgodnie z art. 829 § 1 kc ubezpieczenie osobowe może
w szczególności dotyczyć przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku. Ponadto według treści art. 815 § 1 kc ubezpieczający obowiązany jest podać do wiadomości ubezpieczyciela wszystkie znane sobie okoliczności,
o które ubezpieczyciel zapytywał w formularzu oferty albo przed zawarciem umowy
w innych pismach. Jeśli do naruszenia tych postanowień doszło z winy umyślnej, w razie wątpliwości przyjmuje się, że wypadek przewidziany umową i jego następstwa są skutkiem tego, że ubezpieczyciel nie został poinformowany o okolicznościach, o które pytał przed zawarciem umowy ubezpieczenia (§ 3). Przyczyną, z powodu której ubezpieczyciel może odmówić świadczenia, jest więc również podanie nieprawdy przez ubezpieczonego na temat okoliczności mających wpływ na ocenę ryzyka zajścia określonego w umowie zdarzenia ubezpieczeniowego.

Podkreślić przy tym należy, że niezwykle istotnym jest, aby wyłączenia i ograniczenia odpowiedzialności przez ubezpieczyciela były jednoznacznie sformułowane. W dużej mierze mają bowiem wpływ na zakres ubezpieczenia, a więc na to, w jakich sytuacjach przedsiębiorca jest zobowiązany do wypłaty świadczenia, a w jakich jest uprawniony
m.in. do jego niewypłacenia. Ubezpieczyciel, jako autor ogólnych warunków ubezpieczenia,
a przy tym profesjonalista jest obowiązany do sformułowania postanowień w sposób jasny, jednoznaczny i precyzyjny.

Przenosząc powyższe na okoliczności niniejszej sprawy, badając podstawy
do zwolnienia się przez pozwanego z odpowiedzialności na podstawie zapisów warunków ubezpieczeniowych, wskazać należy, że stosownie do treści § 3 ust. 3 warunków ubezpieczenia w razie zajścia w okresie odpowiedzialności zdarzenia ubezpieczeniowego, ubezpieczyciel spełni na rzecz uprawnionego świadczenie ubezpieczeniowe w wysokości określonej odpowiednio w § 8, § 9, § 10, § 11, § 12 lub § 13-15, pod warunkiem,
że przyczyna tego zdarzenia powstała w okresie odpowiedzialności ubezpieczyciela,
z zastrzeżeniem pozostałych postanowień warunków ubezpieczenia.

Definicja zdarzenia ubezpieczeniowego została określona w § 2 pkt 25 warunków ubezpieczenia. Zgodnie z nią zdarzenie ubezpieczeniowe to zajście w okresie odpowiedzialności ubezpieczyciela i wskutek przyczyn zaistniałych w okresie ubezpieczenia: zgonu ubezpieczonego, hospitalizacji ubezpieczonego, upływu 30-ego dnia pobytu ubezpieczonego w szpitalu – w przypadku ubezpieczenia opłat eksploatacyjnych, całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczonego, trwałego inwalidztwa ubezpieczonego, poważnego zachorowania ubezpieczonego, czasowej niezdolności do pracy ubezpieczonego lub zgonu ubezpieczonego wskutek nieszczęśliwego wypadku, z zastrzeżeniem pozostałych postanowień warunków ubezpieczenia. Ubezpieczyciel w sposób enumeratywny wymienił więc, jakie sytuacje uznawane będą za zdarzenia ubezpieczeniowe w myśl zawieranego ubezpieczenia. W § 2 pkt 5 a) określono natomiast, że dniem zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego w przypadku zgonu ubezpieczonego jest dzień zgonu ubezpieczonego wskazany w akcie zgonu. Wyjątek będący zastrzeżeniem do powyższego, a zatem wyłączenie odpowiedzialności ubezpieczyciela, zostało sformułowane w § 6 ust. 3 warunków ubezpieczenia poprzez stwierdzenie, że ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności
za zdarzenie powstałe w następstwie lub w związku ze wszelkimi chorobami
i konsekwencjami wypadków, które zaszły w okresie 12 miesięcy przed rozpoczęciem się okresu odpowiedzialności ( vide: umowa pożyczki wraz z warunkami grupowego ubezpieczenia – k. 8-21)

W ocenie Sądu tak określone postanowienia warunków umowy ubezpieczeniowej zawierają wyczerpujące definicje, które prowadzą do uszczegółowienia użytych sformułowań, nie pozostawiając wątpliwości co do ich interpretacji. Brak jest podstaw
do uznania tak sformułowanego wzorca umowy za klauzulę abuzywną, bowiem został
on sformułowany w sposób jednoznaczny i zrozumiały dla przeciętnego konsumenta
(art.385 § 2 kc). Nadto podkreślić należy, że co do zasady charakter umowy ubezpieczenia uniemożliwia dokonywanie przez ubezpieczyciela w każdym wypadku własnych ustaleń
co do okoliczności wpływających na zakres ryzyka ubezpieczeniowego, w konsekwencji czego ubezpieczyciel opiera się na deklaracji ubezpieczającego.

Z akt niniejszej sprawy wynika, że M. Ł. (2) pomimo trwającej już od dłuższego czasu choroby uzależniania od alkoholu i stwierdzonego przez lekarza zespołu uzależnienia od alkoholu ( (...)), przystępując do ubezpieczenia, przy podpisywaniu deklaracji ubezpieczeniowej w punkcie 3 oświadczył, że jego stan zdrowia, poza profilaktyką zdrowotną nie wymaga regularnego nadzoru lub leczenia. Dodatkowo dowiedziono,
że zmarły za życia dwukrotnie dobrowolnie podjął próby leczenia odwykowego,
co przekonuje o istnieniu po jego stronie świadomości, iż zmaga się z chorobą alkoholową,
w związku z którą potrzebował leczenia i regularnego nadzoru lekarza. Ubezpieczyciel dokonał więc oceny ryzyka ubezpieczeniowego poprzez odebranie od ubezpieczonego oświadczenia o stanie zdrowia, a ubezpieczony powziął informację co do zakresu rzeczywistej ochrony ubezpieczeniowej.

Nie ulega zatem wątpliwości, iż stosownie do treści postanowień warunków grupowego ubezpieczenia życia i zdrowia pożyczkobiorców (...) Bank (...) S.A. istniały podstawy do zwolnienia się przez pozwanego Towarzystwo (...)
S.A. z siedzibą w W. z odpowiedzialności. Nadto wskazać należy, że pozwany miał prawo odmówić spełnienia świadczenia również i z uwagi na podanie przez ubezpieczonego nieprawdy na temat okoliczności mających wpływ na ocenę ryzyka zajścia określonego
w umowie zdarzenia ubezpieczeniowego ( vide: deklaracja na k. 100).

Mając powyższe na uwadze – na podstawie art. 805 § 1 kc – orzeczono jak w punkcie I wyroku.

O kosztach procesu (pkt II wyroku) orzeczono – stosownie do jego wyniku –
w oparciu o art. 98 § 1, § 1 ¹ i § 3 kpc w zw. z art. 99 kpc w zw. z § 15 pkt 1 i 3 oraz § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( tekst jednolity: Dz.U. z 2018r. poz. 265), zasądzając
od powoda M. Ł. (1) na rzecz pozwanego Towarzystwa (...)
na (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 4.017 złotych tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 3.600 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

W konsekwencji przyjętej reguły orzeczenia o kosztach procesu w punkcie III wyroku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych ( tekst jednolity: Dz. U. z 2020r poz. 755 ze zm.) na powoda nałożono obowiązek uiszczenia kwoty 755,12 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych. Kwota ta stanowi nieuiszczone dotychczas koszty sądowe związane wynagrodzeniem biegłego sądowego, które zostały tymczasowo poniesione przez Skarb Państwa.

/-/ sędzia Krzysztof Połomski

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  za 14 dni lub z apelacją.

M., dn. 02.11.2020r.