Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 309/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2020 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Robert Bednarczyk

Protokolant: Małgorzata Pindral      

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w J.delegowany do Prokuratury Rejonowej w K. M. D.

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2020 roku

sprawy W. W., ur. (...) w Ś., s. D., K. z domu W.

oskarżonego z art. 278 § 1 kk w związku z art. 64 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

z dnia 12 marca 2020 r. sygn. akt II K 186/19

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego W. W.;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym 120 złotych opłaty.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 309/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 12 marca 2020r w sprawie II K 186/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

2

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia polegający na bezzasadnym uznaniu, że W. W. nie naprawił szkody wyrządzonej przestępstwem w sytuacji, gdy w dniu 16 października dokonał wpłaty kwoty- równowartości wyrządzonej szkody- na rachunek sum depozytowych tut. Sądu

Rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego W. W. kary 4 miesięcy pozbawienia wolności

, której wysokość i dolegliwość przekracza stopień winy oskarżonego i jest nieadekwatna do wagi zarzucanego oskarżonemu czynu a z całokształtu okoliczności wynika, że wymierzenie oskarżonemu kary alternatywnej przy zastosowaniu art. 37a kk, tj kary grzywny byłoby wystarczające do osiągnięcia indywidualnych oraz ogólnych celów kary oraz adekwatne do wagi zarzucanych oskarżonemu czynów, albowiem oskarżony popełnił zarzucany czyn w trudnym okresie jego życia, popełnienia czynu żałuje, naprawił w całości wyrządzona czynem szkodę wpłacając odpowiednia kwotę do depozytu sądowego a obecnie oskarżony ustabilizował swoja sytuacje osobistą i majątkową, gdyż posiada stałe zatrudnienie jako kierowca w transporcie międzynarodowym a nadto zerwał wszelkie kontakty z dotychczasowym towarzystwem, które miało na oskarżonego demoralizujący wpływ

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1 Wbrew zawartym w apelacji twierdzeniom Sąd I instancji nie ustalił w zaskarżonym wyroku kwestii, związanej z naprawieniem szkody. Co więcej, w części ustalającej pisemnego uzasadnienia wyroku Sąd ten wyraźnie wskazał, że W. W. dokonał wpłaty na konto sum depozytowych kwoty 1431 zł 27 gr tytułem naprawienia szkody wobec obu podmiotów pokrzywdzonych. W tej sytuacji zarzut błędu w ustaleniach faktycznych wydaje się być oparty wyłącznie o nieporozumienie. Oceny tej nie zmienia orzeczenie, zawarte w punkcie 3 części rozstrzygającej zaskarżonego wyroku, bo zostanie ono wobec W. W. wykonane z chwilą przekazania wpłaconej na rachunek bankowy sądu sumy pokrzywdzonym. Nie może się to odbyć bez podjęcia przez oskarżonego odpowiednich działań, przy czym z chwila ich skutecznego dokonania orzeczony w wyroku obowiązek, o jakim mowa zostanie wypełniony.

W zakresie zarzutu rażącej niewspółmierności kary podnieść należy, że oskarżony był w przeszłości, w dacie popełnienia zarzucanych mu czynów czterokrotnie karany, w tym za przestępstwo kradzieży z włamaniem, przy czym wymierzane mu poprzednio kary o charakterze nieizolacyjnym nie przyniosły żadnego efektu resocjalizacyjnego. Efektu takiego nie dało również orzekanie wobec W. W. kar pozbawienia wolności, jakie odbywał on w systemie dozoru elektronicznego. Tym samym ani efekt wychowawczy, ani tez zapobiegawczy nie został wobec oskarżonego osiągnięty, skoro ponownie popełnił on przestępstwo. W tej sytuacji uznać należy, że jedynie kara krótkoterminowego, bezwzględnego pozbawienia wolności może dać pożądany społecznie efekt w postaci wdrożenia oskarżonego do przestrzegania w przyszłości porządku prawnego. Również wzgląd na kształtowanie pozytywnej świadomości prawnej społeczeństwa wskazuje – w kontekście uprzedniej wielokrotnej karalności oskarżonego- na potrzebę wymierzenia mu kary 4 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta mieści się w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, zaś dalsze jej łagodzenie nie znajduje w ocenie Sądu Odwoławczego żadnego uzasadnienia. W szczególności uzasadnienia takiego nie znajduje zastosowanie suponowanej w apelacji instytucji o jakiej mowa w art. 37a § 1 kk. Podjęcie przez W. W. pracy zarobkowej i deklarowana przez niego wola poprawy oceny tej nie zmieniają, jeśli zważyć na kryminalną przeszłość oskarżonego. Brak jest bowiem jakichkolwiek gwarancji, że ów oskarżony faktycznie nie popełni ponownie czynu zabronionego, skoro poprzednio stosowane wobec niego prawem przewidziane środki nie skłoniły go do przestrzegania porządku prawnego. W. W. jest zatem sprawcą niepoprawnym co oznacza, że proces jego demoralizacji jest znacznie zaawansowany a przez to niezbędne jest orzeczenie wobec niego takiej kary, jaka poprzez swą dolegliwość unaoczni mu naganność jego zachowania. Wymierzona przez Sąd Rejonowy krótkoterminowa kara pozbawienia wolności, w ocenie Sądu Odwoławczego łagodna, cel ten spełni a jednocześnie uczyni zadość potrzebie kształtowania pozytywnej świadomości prawnej społeczeństwa.

Wniosek

Orzeczenie wobec oskarżonego – przy zastosowaniu art. 37 a kk grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 30 zł każda

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wymierzona oskarżonemu kara w pełni koreluje z dyrektywami, określonymi w art. 53 kk a zarazem uwzględnia okoliczności, o jakich mowa w art. 55 kk. Szersze motywy zostały przedstawione wyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony w zakresie wymiaru kary wyrok został utrzymany w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Jak zostało wyżej wykazane, wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim wolny jest od opisanych w apelacji obrońcy uchybień. Wymierzona oskarżonej kara z całą pewnością- w kontekście jej uprzedniej, wielokrotnej karalności – nie razi surowością. Uwzględnia ona wszystkie okoliczności zarówno obciążające, jak i łagodzące.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze stanowi przepis art. 636 § 1 k.p.k. Sąd nie stwierdził podstaw faktycznych, uzasadniających odstąpienie od obciążania oskarżonego tymi należnościami.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wymiar kary i środka kompensacyjnego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana