Pełny tekst orzeczenia

1W Y R O K

2W I M I E N I U

2.1RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

2.2.0.0.0.1 Dnia 7 maja 2020 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym - Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Małgorzata Ziołecka

Sędziowie: SO Małgorzata Winkler – Galicka

SO Leszek Matuszewski

Protokolant: prot. sąd. Natalia Komorniczak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Iluminaty Kaczmarek

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2020 roku

sprawy M. W.

oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. w zbiegu z art. 157 § 2 k.k. i art. 281 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 30 grudnia 2019 roku sygnatura akt II K 401/19

I.  zmienia zaskarżony wyrok i z kwalifikacji przypisanego oskarżonemu przestępstwa eliminuje art. 157 § 2 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k., a z podstawy wymiaru kary art. 11 § 3 k.k.,

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonego od obowiązku zwrotu na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i od uiszczenia opłaty za II instancję.

/Małgorzata Winkler – Galicka/ /Małgorzata Ziołecka/ /Leszek Matuszewski/

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 274/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 30 grudnia 2019 roku, sygnatura akt II K 401/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XX

XXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXX

XXXXXXX

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XX

XXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXX

XXXXXX

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

XXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

XXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obraza prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu czynu, to jest art. 280§1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pierwszej kolejności Sąd Odwoławczy przypomina, iż zarzut obrazy prawa materialnego z części szczególnej Kodeksu karnego może być postawiony tylko wówczas, gdy skarżący akceptuje dokonane przez sąd meriti ustalenia faktyczne.

Przypomnieć zatem należy, że sąd I instancji w pierwszej kolejności dokonuje ustaleń faktycznych sprawy w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, który w procesie analizy i oceny uzna za wiarygodny. Następnie zaś ustalony stan faktyczny, składający się z elementów strony przedmiotowej i podmiotowej, poddaje prawno – karnej analizie w aspekcie tego, czy ustalone przez sąd zachowanie oskarżonego wyczerpuje, czy też nie znamiona określonego przepisu lub przepisów (przy kumulatywnej kwalifikacji prawnej). Zatem punktem wyjścia dla podjęcia rozważań, czy danemu oskarżonemu można przypisać sprawstwo i winę zarzucanego w akcie oskarżenia czynu, stanowi prawidłowo ustalony przez sąd rozstrzygający stan faktyczny konkretnej sprawy.

Z treści zarzutu apelacji obrońcy oskarżonego M. W. oraz jej uzasadnienia wynika, że skarżący nie kwestionuje poczynionych w niniejszej sprawie przez Sąd I instancji ustaleń faktycznych. Zdaniem skarżącego, wadliwość zaskarżonego orzeczenia polega na tym, iż oskarżony M. W. został skazany za rozbój, pomimo iż Sąd I instancji ustalił, że po pobiciu pokrzywdzonego M. W. dokonał na jego szkodę kradzieży jedynie pojemnika z gazem pieprzowym, który był pusty i nic nie warty.

Przed odniesieniem się do apelacji obrońcy oskarżonego M. W., Sąd II instancji zauważa, iż Sąd Rejonowy w Wągrowcu, rozpoznając sprawę M. W., w znacznej części ustalił stan faktyczny niniejszej sprawy w sposób odpowiadający zasadzie wyrażonej w art. 2 § 2 k.p.k. Jednak nie wiadomo dlaczego i na jakiej podstawie Sąd I instancji doszedł do wniosku, że nie można ustalić czy oskarżony ten zabrał pieniądze na szkodę pokrzywdzonego, gdyż zdaniem tego Sądu istnieją wątpliwości, czy pokrzywdzony w trakcie dokonania na jego szkodę rozboju miał jeszcze przy sobie pieniądze. W konsekwencji, stosując art. 5 § 2 k.p.k., Sąd Rejonowy zmienił opis czynu przypisanego M. W., przyjmując, że pokrzywdzonemu zabrano jedynie gaz pieprzowy.

Sąd Okręgowy, w świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, nie podziela tego stanowiska Sądu Rejonowego. Jednak z uwagi na wniesienie w niniejszej sprawie apelacji jedynie na korzyść oskarżonego M. W., Sąd Okręgowy nie mógł skorygować w tym zakresie zaskarżonego wyroku.

Zatem Sąd Okręgowy musi odnieść się do podniesionego przez obrońcę oskarżonego zarzutu obrazy art. 280§1 k.k., uwzględniając stan faktyczny sprawy, ustalony przez Sąd Rejonowy w Wągrowcu i zaakceptowany przez obronę.

W myśl art. 280§ 1 k.k. popełnia przestępstwo rozboju ten kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności.

Przemoc wobec osoby, o której mowa w art. 280 § 1 k.k., oznacza bezpośrednie, fizyczne oddziaływanie na człowieka, co bez wątpienia miało miejsce w niniejszej sprawie. M. W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. L., użył przemocy wobec pokrzywdzonego w postaci uderzeń i kopnięć w celu kradzieży na jego szkodę pieniędzy i gazu pieprzowego.

Rozbój, jako szczególna postać kradzieży może być popełniony tylko z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim kierunkowym, gdzie celem sprawcy jest zamiar przywłaszczenia cudzej rzeczy.

M. W. i M. L. widzieli, będąc w mieszkaniu W., że pokrzywdzony S. N. ma w portfelu gotówkę, a także pojemnik gazu pieprzowego. Kiedy S. N. odmówił finansowania zakupu kolejnej partii alkoholu i opuścił mieszkanie, M. W. i M. L. udali się za nim, aby go okraść i w tym celu pobili go i skopali.

Wśród znamion przestępstwa rozboju, jak i kradzieży, co ma znaczenie, gdyż w art. 280 § 1 k.k. użyto zwrotu „kradnie”, nie ma wymogu, aby sprawcy towarzyszyła chęć osiągnięcia zysku ze skradzionych rzeczy. Stąd twierdzenie obrońcy, jak i samego M. W., że gaz pieprzowy nie przedstawiał dla oskarżonego żadnej wartości jest bez znaczenia, bo ta rzecz miała jednak obiektywną wartość, czego oskarżony był świadomy. Podkreślić należy, że poprzez zabór rzeczy sprawca dąży do uczynienia ich własnymi, to jest postąpienia z nimi, jak z rzeczą własną. Kradzieżą, a jeśli spełnione zostaną wymogi dotyczące znamienia przemocy - rozbojem z art. 280 § 1 k.k., będzie także zachowanie, polegające na tym, że sprawca zabraną rzecz następnie zniszczy lub porzuci ją. W ten sposób manifestuje potraktowanie tej rzeczy jak własnej.

Reasumując, zasadnie Sąd I instancji zastosował do ustalonego przez siebie stanu faktycznego niniejszej sprawy kwalifikację z art. 280 § 1 k.k. Natomiast apelacja obrońcy oskarżonego M. W. stanowi li tylko, nie zasługującą na uwzględnienie, polemikę z prawidłowo dokonaną przez Sąd Rejonowy subsumpcją ustalonego stanu faktycznego pod właściwy przepis części szczególnej kodeksu karnego.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany kwalifikacji przypisanego oskarżonemu M. W. przestępstwa rozboju z art. 280 § 1 k.k. i wyeliminował jedynie z kwalifikacji art. 157 § 2 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k., a z podstawy wymiaru kary art. 11 § 3 k.k., gdyż nie ustalono, który ze sprawców rozboju spowodował obrażenia ciała odniesione przez pokrzywdzonego.

Pomimo powyższej korekty zaskarżonego wyroku, Sąd Okręgowy nie znalazł okoliczności uzasadniających ingerencje w orzeczony wobec M. W. wymiar kary. Bacząc na ustawowe zagrożenie uznać należy, że kara została ukształtowana w sposób prawidłowy, co sprawia, że choć może surowa, to jednak nie może razić swoją surowością w rozumieniu art. 438 punkt 4 k.p.k. Sąd orzekający, właściwie zastosował dyrektywy wymiaru kary ujęte w przepisie art. 53 k.k. i trafnie uzasadnił ich zastosowanie. Ukształtowany przez Sąd I instancji rodzaj i wymiar kary, stanowić będzie dla oskarżonego dolegliwość proporcjonalną do stopnia jego zawinienia i okoliczności sprawy, uwzględniającą w należytym stopniu stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego przestępstwa i stanowić będzie dla niego poważną, aczkolwiek nie nadmierną dolegliwość, w należytym stopniu uwzględniającą dyrektywy wskazane w ustawie w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej.

Wniosek

Wniosek o zmianę bądź uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wągrowcu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na całkowitą bezzasadność podniesionego zarzutu brak podstaw do uwzględnienia wniosku o zmianę bądź uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wągrowcu

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Wyeliminowanie z kwalifikacji art. 157 §2 k.k. w związku z art. 11 §2 k.k., a z podstawy wymiaru kary art. 11 §3 k.k.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie ustalono, który ze sprawców rozboju spowodował obrażenia ciała odniesione przez pokrzywdzonego.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1z kwalifikacji przypisanego oskarżonemu M. W. przestępstwa wyeliminowano art. 157 §2 k.k. w związku z art. 11 §2 k.k., a z podstawy wymiaru kary art. 11 §3 k.k., w pozostałym zakresie utrzymując zaskarżony wyrok w mocy

Zwięźle o powodach zmiany

Ponieważ nie ustalono, który ze sprawców rozboju spowodował obrażenia ciała pokrzywdzonego, należało z kwalifikacji przypisanego oskarżonemu M. W. przestępstwa wyeliminowano art. 157 §2 k.k. w związku z art. 11 §2 k.k., a z podstawy wymiaru kary art. 11 §3 k.k.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

4.1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze Sąd II instancji orzekł na podstawie art. 624 §1 k.p.k., zwalniając oskarżonego M. W. z obowiązku ich zwrotu Skarbowi Państwa, a także od uiszczenia opłaty sądowej za II instancję.

7.  PODPIS

/Małgorzata Winkler - Galicka/ /Małgorzata Ziołecka/ /Leszek Matuszewski/