Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 604/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M.

P.

w dniu 2 września 2018 roku w G. w sektorze kibiców miejskiego stadionu żużlowego przy ul. (...) w trakcie imprezy masowej – meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy zespołami (...), odpalił posiadany wyrób pirotechniczny w postaci racy dymnej, tj. czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1160 ze zm.).

2.

R. N.

w dniu 2 września 2018 roku w G. w sektorze kibiców miejskiego stadionu żużlowego przy ul. (...) w trakcie imprezy masowej – meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy zespołami (...), odpalił posiadany wyrób pirotechniczny w postaci racy dymnej, tj. czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1160 ze zm.).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 2 września 2018 roku w G. odbyły się zawody żużlowe na stadionie położonym przy ulicy (...). Zawody odbywały się między drużyną S. (...)– G., a (...).

wyjaśnienia oskarżonych

34,39, 151v

W trakcie wydarzenia sportowego M. P. oraz R. N. odpalili posiadane środki pirotechniczne, poprzez odpalenie rac dymnych na trybunie ,,gości”. M. P. poszedł w jedną stronę sektora i położył ją na trybunie, gdzie znajdowali się inni kibice w sektorze. R. N. w drugiej części sektora położył odpaloną racę, a po jej wypaleniu wyrzucił ją poza sektor kibiców w przeciwną stronę do toru jazdy zawodników.

protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzną

dokumentacja fotograficzna

płyta z nagraniem monitoringu wydarzenia sportowego,

protokół odtworzenia zapisu nagrania

zeznania świadka P. K.

6-10

49-50,80

161

24a

17v, 186-186v

Po odpaleniu rac dymnych w kolorze czarnym i czerwonym pracownicy firmy (...) z siedzibą w G., monitorujący i zabezpieczający przebieg tejże imprezy masowej, w grupie interwencyjnej w ilości 3 osób, dokonali zatrzymania zaraz po odpaleniu racy M. P.. Mówił do pracownika ochrony cyt. „daj spokój chłopie, dogadamy się”. R. N. został zatrzymany dopiero po zakończeniu meczu żużlowego. Pytany przez pracowników o powód odpalenia rac odpowiedział cyt. „a kto mi kurwa zabroni”.

zeznania świadka P. K.

17v, 186-186v

W chwili zatrzymania M. P. był pod wpływem alkoholu, a poziom alkoholu w wydychanym powietrzu wynosił o 16:09 0,98 mg/l, a o 16:11 1,01 mg/l. R. N. o godzinie 17:15 miał zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu w wysokości 0,13 mg/l, a o 17:17 0,12 mg/l.

protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

protokół zatrzymania osoby

3,4

20, 22

M. P. oraz R. N. nie byli uprzednio karani.

dane o karalności

29, 35, 137-138

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

8.  OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowe wyjaśnienia oskarżonego R. N.

wyjaśnienia oskarżonego M. P.

Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych, z wyjątkiem części prezentowanej przez R. N., o czym będzie mowa poniżej. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż oskarżeni w toku całego postępowania konsekwentnie przyznawali się, co do tego, że odpalili race dymne w trakcie imprezy masowej, jakim był mecz żużlowy. Sąd uznał za prawdziwe wyjaśnienia wskazujące na cel użycia na meczu owych rac dymnych, a także sposobu ich odpalenia. Sąd nie uznał jednak za prawdziwe wyjaśnienia oskarżonego R. N. wskazujące, iż pracownicy ochrony zatrzymując go, tak naprawdę nie byli pewni, czy to on miał posiadać ową racę. Pracownicy ochrony od razu namierzyli sprawców, zatrzymując jednego z nich, a drugiego obserwując do końca meczu i zatrzymując dopiero po jego zakończeniu. Pracownik ochrony P. K. bez wahania wskazał osoby odpowiedzialne za użycie materiałów pirotechnicznych w trakcie meczu. Powyższe potwierdza również nagranie z monitoringu.

Zeznania świadka P. K.

Sąd przyznał natomiast w całości przymiot wiarygodności zeznaniom świadka P. K.. Świadek ten, bezpośrednio widział całe zdarzenie, moment odpalenia rac dymnych przez oskarżonych oraz ich zachowanie po ich odpaleniu, w tym odrzucenie wypalonej racy poza sektor. Świadek obserwował zachowanie R. N. już po zatrzymaniu M. P.. P. K. w sposób logiczny, jasny i szczegółowy opisał moment odpalenia rac dymnych, a także nie mając wątpliwości wskazał podczas okazania oskarżonych, którzy odpalili rzeczone race dymne. Zeznania te są w pełni przekonywujące, a także znajdują odzwierciedlenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, m.in. dokumentacji z oględzin, nagrań z monitoringu, a także samych wyjaśnień oskarżonych.

protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzną

Brak podstaw do jego kwestionowania, dokument urzędowy

dokumentacja fotograficzna

Brak podstaw do jego kwestionowania, dokument urzędowy

płyta z nagraniem monitoringu wydarzenia sportowego

Brak podstaw do jego kwestionowania, zwłaszcza, że zarejestrował moment odpalenia przez obojga oskarżonych rac dymnych

protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Brak podstaw do jego kwestionowania, dokument urzędowy

protokół zatrzymania osoby

Brak podstaw do jego kwestionowania, dokument urzędowy

karta karna

Brak podstaw do jego kwestionowania, dokument urzędowy

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowe wyjaśnienia R. N.

Sąd nie uznał jednak za prawdziwe wyjaśnienia oskarżonego R. N. wskazujące, iż pracownicy ochrony zatrzymując go tak naprawdę nie byli pewni, czy to on miał posiadać ową racę, o czym była już mowa poprzednio. Należy jedynie podkreślić, iż pracownicy ochrony od razu namierzyli sprawców, zatrzymując jednego z nich, a drugiego obserwując do końca meczu i zatrzymując dopiero po jego zakończeniu, co tłumaczyli względami bezpieczeństwa. Pracownik ochrony P. K. bez wahania wskazał osoby odpowiedzialne za użycie materiałów pirotechnicznych w trakcie meczu, a okoliczność tę potwierdza nagranie z monitoringu.

9.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

X

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

M. P.

R. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd podzielił stanowisko oskarżyciela publicznego, co do kwalifikacji prawnej zarzucanego oskarżonym czynu, przy czym Sąd wyeliminował z opisu czynu przypisanego oskarżonemu M. P., że był w stanie nietrzeźwości, a oskarżonemu R. N. Sąd wyeliminował z opisu czynu, że oskarżony był w stanie po użyciu alkoholu. Obie te okoliczności nie należą bowiem do znamion czynu zabronionego, o którym w ustawie. Ponadto Sąd poprawił nazwę zespołu rozgrywającego mecz żużlowy wpisując (...), w miejsce (...) R..

Przestępstwo z art. 59 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych stanowi, iż kto wnosi lub posiada na imprezie masowej, broń, w rozumieniu ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji (Dz. U. z 2019 r. poz. 284 i 1214), wyroby pirotechniczne, materiały pożarowo niebezpieczne lub inne niebezpieczne przedmioty lub materiały wybuchowej, podlega grzywnie nie mniejszej niż 180 stawek dziennych, kare ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Wymieniony występek jest przestępstwem powszechnym i formalnym (nie jest uzależnione od powstania skutku). Może być
on popełniony wyłącznie umyślnie w obu postaciach zamiaru.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż nie ulega wątpliwości, że oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali dyspozycję art. 59 art. 1 ustawy
z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych, ponieważ w trakcie trwania meczu żużlowego tj. imprezy masowej, na stadionie posiadali przy sobie racę dymną, która stanowi wyrób pirotechniczny, a następnie ją odpalili.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z definicją legalną zawartą
w ustawie o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz.U.2019.45 z dnia 21 czerwca 2002 r.) wyrobami pirotechnicznymi są każde wyroby zawierające materiały pirotechniczne, które są jedną z odmian materiałów wybuchowych, będące materiałem lub mieszaniną materiałów przewidzianych do wytwarzania ciepła, światła, dźwięku, gazu, dymu lub kombinacji tych efektów w wyniku samopodtrzymującej, egzotermicznej reakcji chemicznej. Zatem w niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, iż przedmioty, którymi posłużyli się oskarżeni stanowiły wyroby pirotechniczne, których wniesienie lub posiadanie jest zabronione na imprezach masowych. Wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonych nie sposób uznać, iż okoliczność, że użycie racy dymnych, które miały służyć wyłącznie wzmocnieniu wizualnej oprawy kibiców nie stanowiły żadnego zagrożenia dla uczestników imprezy masowej, a także nie zakłóciło przebiegu meczu – bowiem ich cecha – powstanie zasłony dymnej powoduje już zakłócenie imprezy masowej, a tym samym stwarza również powstanie niebezpieczeństwa dla uczestników meczu. Również twierdzenie obrońcy wskazujące na fakt, że nikomu nie wyrządzono szkody, czy nie zakłócono przebiegu meczu wskazywałoby na znikomy stopień społecznej szkodliwości nie można uznać
za prawidłowe i uzasadnione. Zakaz wnoszenia oraz posiadania wskazanych w wyżej powołanym przepisie przedmiotów należy rozumieć łącznie z art. 8 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych. Przepis ten określa obowiązki uczestników imprez masowych. Zgodnie z nim osoby uczestniczące w imprezie masowej są obowiązane zachowywać się w sposób niezagrażający bezpieczeństwu innych osób, a w szczególności przestrzegać postanowień regulaminu obiektu (terenu) i regulaminu imprezy masowej. Zabronione jest wnoszenie na imprezę masową i posiadania przez osoby w niej uczestniczące broni lub innych niebezpiecznych przedmiotów, materiałów wybuchowych, wyrobów pirotechnicznych, materiałów pożarowo niebezpiecznych, napojów alkoholowych, środków odurzających lub substancji psychotropowych, z zastrzeżeniem art. 8a. Takie odpalenie racy nie tylko zakłóca mecz, ale i bezpieczeństwo osób przebywających w tych sektorach jest narażone, choćby z samego faktu, że służby porządkowe po prostu nie widzą co dzieje się w takim sektorze. To właśnie w takich okolicznościach najczęściej dochodzi do różnorakich zachowań kibiców, którzy za zasłoną dymną zaczynają awantury i bójki.

Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest fakt, że R. N. otrzymał racę od nieznanej mu osoby, bowiem zgodnie z przepisem penalizowane jest również posiadanie określonych przedmiotów. Forma, "posiadanie", może - ale nie musi - być konsekwencją "wniesienia". Sprawca, który wniósł zabroniony przedmiot (substancję), może go w dalszym ciągu posiadać, ale może także przekazać go innej osobie, zgubić albo
po prostu się wyzbyć (np. wyrzucić, zostawić pod siedziskiem). Posiadanie rozumiane jest szeroko, a zatem nawet fakt, iż osoba która sama nie wniosła danego przedmiotu, ale go posiadała, niezależnie od tego, czy otrzymała go od innej osoby, czy znalazła, również popełniła przestępstwo. Nie ma znaczenia również fakt, iż jak wskazał R. N.
na Mistrzostwach Polski przejazd odbywa się z udziałem świec dymnych, bowiem w tym konkretnym przypadku nie było żadnego pozwolenia na użycie wskazanych materiałów pirotechnicznych. Na marginesie Sąd wskazuje, iż jedynym sposobem legalnego użycia tzw. pirotechniki w czasie trwania masowych imprez sportowych jest odpowiednie ujęcie tej kwestii przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w treści zezwolenia
na przeprowadzenie imprezy masowej, jednak należy to do wykonania co do zasady organizatora imprezy masowej, a nie kibiców, o czym doskonale wie oskarżony.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie budzi zatem żadnych wątpliwości, że oskarżeni M. P. i R. N. dopuścili się popełnienia zarzucanego im czynu. Oskarżeni działali z zamiarem bezpośrednim. Jako kibice (...), uczestniczący w meczach żużlowych, będąc wielokrotnie na stadionie podczas takich imprez masowych wiedzieli, że użycie takich materiałów pirotechnicznych w ich trakcie jest zabronione. Za naganną należy przy tym uznać odpowiedź R. N. do pracownika ochrony, który pytany o powód odpalenia rac odpowiedział cyt. „a kto mi kurwa zabroni”. Powyższe dowodzi, że oskarżony przejawia brak poszanowania dla reguł ustalonych podczas rozgrywek meczów żużlowych.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

2.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. P.

R. N.

1.

2.

1.

2.

Przy wymiarze oskarżonym kary Sąd miał na uwadze, aby nie przekraczała ona znacznego stopnia winy i znacznej społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonym oraz spełniła swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego, a społeczeństwu uświadomiła konieczność respektowania norm prawnych i nieuchronność ujemnych konsekwencji ich lekceważenia.

Ustalając znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu oskarżonym Sąd wziął pod uwagę, że oskarżeni swoim zachowaniem godzili w dobro prawne o doniosłym znaczeniu jakim jest porządek i bezpieczeństwo imprez masowych, a także życie i zdrowie uczestników tychże imprez. Sąd miał także wzgląd na sposób i okoliczności popełnienia czynu oraz postać zamiaru (umyślnie z zamiarem bezpośrednim). Ustalając motywację działania oskarżonych Sąd uznał, iż w procesie decyzyjnym prowadzącym oskarżonych do popełnienia przestępstwa decydujące znaczenie miał zamiar użycia zabronionego wyrobu pirotechnicznego, w celu wzmocnienia efektu wizualnego kibiców na meczu, wbrew regulaminowi obiektu oraz przepisom ustawy.

Oskarżonym można przypisać winę w chwili czynu, bowiem uzasadnionym było wymagać od nich zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie jakiekolwiek przesłanki uniemożliwiające im jego przypisania. Oskarżonym można zatem zarzucić, że mając możliwość wyboru sposobu postępowania nie dali posłuchu normie prawnej. Oskarżeni w chwili popełnienia czynu byli w pełni poczytalni i nie zachodziły żadne okoliczności ją wyłączające. W chwili czynu mieli pełną zdolność rozpoznania znaczenia swego czynu i pokierowania swym postępowaniem. W konsekwencji Sąd uznał, iż stopień winy oskarżonych jest równy stopniowi społecznej szkodliwości czynów.

Mając zatem na względzie wyżej wskazane okoliczności, Sąd wymierzył oskarżonym karę grzywny w wysokości po 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20,00 złotych.

W ocenie Sądu tak określona ilość stawek dziennych grzywny odpowiada stopniowi naganności czynom przypisanym oskarżonym. Natomiast określając wysokości stawki dziennej orzeczonej kary grzywny Sąd miał na uwadze warunki osobiste, rodzinne, majątkowe oraz możliwości finansowe oskarżonych, jak również rozmiar uszczerbku w sferze majątkowej oskarżonych, jaki tak orzeczona grzywna spowoduje.

M. P.

R. N.

3.

3.

Sąd obligatoryjnie rzekł na podstawie 41b § 1 kk w zw. z art. 66 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych zakaz wstępu na imprezę masową na okres 2 lat. Nie ulega wątpliwości, że popełniony występek został popełniony w związku z imprezą masową – meczem żużla, gdzie oskarżeni, jaki kibice (...) użyli rac dymnych do wzmocnienia oprawy kibiców, mając świadomość iż jest to zabronione. Również należy wskazać, że została spełniona druga przesłanka do zastosowania tegoż zakazu, a mianowicie zagrożenie dobrom chronionym prawem. R. N. i M. P. pomimo posiadania wiedzy, że nie wolno używać takich przedmiotów i że stanowią one wyroby pirotechniczne postanowili jednak je odpalić. Nie sposób nie zauważyć tym samym, że stworzyli niebezpieczeństwo dla innych uczestników wydarzenia, ale także zakłócili jego przebieg, poprzez ,,wypuszczenie” dymu na trybuny, utrudniając tym samym kontrolę i monitorowanie sytuacji na trybunach dla pracowników ochrony. Jako kibice (...), uczestniczący w meczach żużlowych, będąc wielokrotnie na stadionie podczas takich imprez masowych wiedzieli, że użycie takich materiałów pirotechnicznych w ich trakcie jest zabronione. Za naganną należy przy tym uznać odpowiedź R. N. do pracownika ochrony, który pytany o powód odpalenia rac odpowiedział cyt. „a kto mi kurwa zabroni”. Powyższe dowodzi, że oskarżony przejawia brak poszanowania dla reguł ustalonych podczas rozgrywek meczów imprez masowych.

M. P.

R. N.

4.

4.

Zgodnie z art. 59 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych zabezpieczonych na miejscu zdarzenia – stadionu w G., w postaci racy z plastikową rękojeścią koloru czerwonego oraz metalowej puszki. Względem tych przedmiotów Sąd był uprawniony do orzeczenia przepadku nawet jeśli nie stanowiły własności sprawców.

10.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. P.

5.

5.

Na mocy art. 63 § 1 i 5 kk Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania od dnia 2 września 2018 roku, godz. 14:40 do dnia 4 września 2018 roku godz. 13:00, to jest 2 (dwa) dni, przy czym jeden dzień pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny i uznał karę grzywny za wykonaną do 4 (czterech) stawek dziennych.

R. N.

6.

6.

Na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania od dnia 2 września 2018 roku, godz. 16:55 do dnia 4 września 2018 roku godz. 13:30, to jest 2 (dwa) dni, przy czym jeden dzień pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny i uznał karę grzywny za wykonaną do 4 (czterech) stawek dziennych;

11.  6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

------------------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.

Orzekając o kosztach procesu Sąd zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwotę po 400,00 złotych tytułem opłaty sądowej oraz kwotę po 70,00 złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków. Sąd nie znalazł jakichkolwiek podstaw, by odstępować od obciążania kosztami oskarżonych, którzy swoim nagannym zachowaniem zainicjowali postępowanie przed Sądem. Po przeanalizowaniu sytuacji materialnej, zarobkowej i rodzinnej oskarżonych, Sąd uznał, że zapłata kosztów sądowych nie będzie stanowić dla nich uciążliwości przekraczającej jego możliwości.

12.  1Podpis

Rybnik, 09.03.2020 r.