Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Bogusław Łój

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Dejewska vel Dej

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2020 r. w Zielonej Górze

sprawy z odwołania P. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. Wydział (...)

z dnia 26.06.2019r. znak (...)

o przywrócenie prawa do renty inwalidzkiej

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy P. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.05.2019 r. na stałe

sędzia Bogusław Łój

Sygn. akt IV U 2195/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 26.06.2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. Wydział (...) odmówił wnioskodawcy P. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy po 30.04.2019 roku. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że lekarz orzecznik ZUS, a następnie komisja lekarska ZUS orzekli, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.

W odwołaniu od powyższej decyzji wnioskodawca P. G. domagał się jej zmiany i ustalenia, że przysługuje mu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zaskarżonej decyzji odwołujący się zarzucił sprzeczne z rzeczywistym stanem przyjęcie, że nie jest niezdolny do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje.

(...), ur (...) zamieszkały w Polsce, złożył w dniu 7.03.2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W. Wydziału (...) ( (...)) wniosek w sprawie ustalenia po dniu 30.04.2019 r. prawa do polskiej renty z tytułu niezdolności do pracy przyznawanej na przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu zeń Społecznych ( Dz.U. z 2019 r., poz. 1270 z późn. zm. ) z uwzględnieniem postanowień rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ( WE ) nr 883/2004 z dnia 29.04.2..004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ( Da U. UE L nr 166 z dnia 30.04.2004 r. ) i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ( WE ) nr 987/2009 z dnia 16.09.2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ( WE ) nr 883/2004 z dnia 29.04.2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ( Dz.U. UE L nr 284 z dnia 30.10.2009 r. ) ( III tom akt rentowych k. 92 ).

W dniu 6.06.2019 r. Komisja Lekarska ZUS przy ZUS-O/Z. stwierdziła, że wnioskodawca P. G. nie jest niezdolny do pracy ( III tom akt rentowych k. 105 ).

W dniu 26.06.2019 r. pozwany organ rentowy (...) - na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z uwzględnieniem postanowień cytowanych rozporządzeń unijnych - wydał decyzję o odmowie przyznania prawa do polskiej renty z tytułu niezdolności do pracy wnioskodawcy P. G. ( III tom akt rentowych k. 106 )..

W odwołaniu z dnia 2.08.2019 r. Par. P. G. zaskarżył decyzję(...) z dnia 26.06.2019 r. o odmowie przyznania prawa do polskiej renty z tytułu niezdolności do pracy wydaną w oparciu o orzeczenie z dnia 6.06.2019 r.

U wnioskodawcy 1.53, z przeszłością chorobową jak w rozpoznaniu, w sierpniu 2011 rozpoznano przewlekłą białaczkę limfocytową wg Rai III B. Stwierdzono wówczas leukocytozę 646 tys/ul, I-Ib 8,9 g/dl, płytki krwi 179 tys/ul. W badaniu immunofenotypowym populacja limfocytów odpowiadała przewlekłej białaczce limfocytowej B komórkowej. Leczony wg schematu Fludarabiba+ Endoksan (FC) a następnie rytuksimab + FC. Po 6 kuracjach FC i 4 podaniach rytuksimabu stwierdzono remisję częściową i pacjent został zakwalifikowany do dalszej obserwacji w Poradni Hematologicznej. Dokumentacja z obserwacji w Poradni Hematologicznej Szpitala Wojewódzkiego w Z. obejmuje okres od 8.03.2012r do 3.01.2019r. Pacjent pozostawał w remisji choroby, nie było wskazań do leczenia cytostatycznego. Morfologia krwi z dn 4.03 2019 prawidłowa. I-II) 14,7g/dl, leukocyty 7,6 tys/ul, płytki 178 tys/ul. (...) przedmiotowe: nie badany

U wnioskodawcy rozpoznano:

Przewlekłą białaczkę limfocytową B IIIB, C 91. I, ( VIII 201 Ir)

Stan po chemio i immunoterapii ( VIII 2011 — 1 2012). Remisja częściowa (RP)

Stan po usunięciu jądra prawego i chemioterapii z powodu raka embrionalnego jądra

Prawegoz przerzutami do węzłów chłonnych zaotrzewnowych i płuc III B (1997)

Polineuropatię czuciową po chemioterapii

Nadciśnienie tętnicze

Na podstawie analizy dostarczonej dokumentacji medycznej, biegły lekarz sądowy hematolog stwierdził, że

Wnioskodawca ze wskazań hematologicznych jest częściowo niezdolny do pracy, gdyż w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji Częściowa niezdolność do pracy powstała w czasie rozpoznania i rozpoczęcia leczenia cytostatycznego białaczki tj w VIII 201 Ir, ma charakter trwały i nieodwracalny.

UZASADNIENIE

W przebiegu tej choroby rozrostowej układu chłonnego i jej leczenia występuje zespół niedoboru odporności. Sprzyja on występowaniu stanów zapalnych różnego pochodzenia, co powoduje, że wnioskodawca nie może podjąć pracy, w której jest zwiększone narażenie na infekcje. Wnioskodawca nie jest człowiekiem wykształconym może wykonywać jedynie pracę fizyczną, wobec w/w - ograniczeń, katalog stanowisk na których może pracować zawodowo jest niewielki. Podkreślić należy, że uzyskanie remisji choroby nie jest równoznaczne z jej wyleczeniem i wskazuje na stałą możliwość nawrotu choroby.

Na uwagę zasługuje również fakt, że przewlekła białaczka limfocytowa, z dużą wyjściową masą guza (leukocytoza 646 tys/ul) była drugim nowotworem złośliwym. Wnioskodawca chorował wcześniej na nowotwór złośliwy jądra prawego, w przebiegu tej choroby wystąpiły przerzuty do węzłów chłonnych zaotrzewnowych i płuc. Z powodu raka jadra wnioskodawca przeszedł 8 cykli chemioterapii. Zastosowane leczenia obu chorób nowotworowych, o charakterze nowotworów złośliwych, jak również w wyniku przewlekłej białaczko limfocytowej w sposób znaczący zredukowały zdolność organizmu do skutecznej obrony immunologicznej, nie tylko przeciwzapalnej, ale także przeciwnowotworowej. Historia choroby wnioskodawcy wskazuje, że występuje u niego wzmożona gotowość do nowotworzenia, co potwierdza dysfunkcję układu immunologicznego

Uważam, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy, gdyż w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Ze względu na nowotworowy, progresywny charakter przewlekłej białaczki limfocytowej, stan częściowej niezdolności do pracy może się pogłębiać i może ulec zmianie do stopnia całkowitej niezdolności do pracy (zależnie od dalszego przebiegu białaczki).

W świetle powyższych danych biegły lekarz sądowy nie zgodził sie się z orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 13.05.2019r i opinią Komisji Lekarskiej ZUS z dn. 06.06.2019r.

Dowód: opinia biegłego lekarza sądowego hematologa – k.44 - 45 akt

Z punktu widzenia schorzeń kardiologicznych wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.

Dowód: opinia biegłego lekarza kardiologa k. 36 -37 ak

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje.

Odwołanie okazało się zasadne.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było ustalenie, czy wnioskodawca jest chociażby częściowo niezdolny do pracy, a jeżeli tak – to na jaki okres.

Zgodnie z treścią art. 57 ust. 1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 53 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy;

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów;

4) nie ma ustalonego prawa do emerytury z Funduszu lub nie spełnia warunków do jej uzyskania.

Przepis art. 12 ustawy emerytalnej stanowi natomiast, że osobą niezdolną do pracy, jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Osobą całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, a także możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 pow. ustawy).

W myśl art. 59 ust. 1, osobie, która spełniła warunki określone w art. 57, przysługuje:

1) renta stała – jeżeli niezdolność do pracy jest trwała;

2) renta okresowa – jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa.

Rzeczą sądu w przedmiotowej sprawie było zatem ustalenie, czy wnioskodawca spełnia wymogi wynikające z ww. przepisów, w szczególności czy jest chociażby częściowo niezdolny do pracy. Pozostałe przesłanki uzyskania przez wnioskodawczynię prawa do renty nie były kwestionowane przez organ rentowy.

Dokonanie ustaleń w spornym zakresie wymagało wiadomości specjalnych w rozumieniu art. 278 § 1 k.p.c., co oznaczało konieczność dopuszczenia dowodu z opinii biegłych dysponujących specjalistyczną wiedzą odpowiednią dla dokonania oceny stanu zdrowia wnioskodawcy.

W tym zakresie sąd skorzystał z opinii biegłego sądowego lekarza hematologa i nie znajdując podstaw do jej podważenia, w całości oparł się na ustaleniach opinii. Opinia biegłego lekarza kardiologa nie była przydatna do rozstrzygnięcia sprawy z uwagi na treść opinii biegłego lekarza hematologa.

Z opinii tej wynika, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy na stałe na okres po 30.04.2019roku.

W uzasadnieniu opinii zwrócono uwagę, że częściowa niezdolność do pracy powstała w czasie rozpoznania i rozpoczęcia leczenia cytostatycznego białaczki tj w VIII 201 Ir, ma charakter trwały i nieodwracalny.W przebiegu tej choroby rozrostowej układu chłonnego i jej leczenia występuje zespół niedoboru odporności. Sprzyja on występowaniu stanów zapalnych różnego pochodzenia, co powoduje, że wnioskodawca nie może podjąć pracy, w której jest zwiększone narażenie na infekcje. Wnioskodawca nie jest człowiekiem wykształconym może wykonywać jedynie pracę fizyczną, wobec w/w - ograniczeń, katalog stanowisk na których może pracować zawodowo jest niewielki. Uzyskanie remisji choroby nie jest równoznaczne z jej wyleczeniem i wskazuje na stałą możliwość nawrotu choroby.

Na uwagę zasługuje również fakt, że przewlekła białaczka limfocytowa, z dużą wyjściową masą guza (leukocytoza 646 tys/ul) była drugim nowotworem złośliwym. Wnioskodawca chorował wcześniej na nowotwór złośliwy jądra prawego, w przebiegu tej choroby wystąpiły przerzuty do węzłów chłonnych zaotrzewnowych i płuc. Z powodu raka jadra wnioskodawca przeszedł 8 cykli chemioterapii. Zastosowane leczenia obu chorób nowotworowych, o charakterze nowotworów złośliwych, jak również w wyniku przewlekłej białaczko limfocytowej w sposób znaczący zredukowały zdolność organizmu do skutecznej obrony immunologicznej, nie tylko przeciwzapalnej, ale także przeciwnowotworowej. Historia choroby wnioskodawcy wskazuje, że występuje u niego wzmożona gotowość do nowotworzenia, co potwierdza dysfunkcję układu immunologicznego

Sąd uznał opinię za wiarygodną opinię, ponieważ jest spójna i logiczna, została wydana na podstawie badania przedmiotowego, podmiotowego, wywiadu i analizy dokumentacji medycznej dotyczącej wnioskodawcy. Wnioski opinii są kategoryczne i należycie umotywowane. Opinia wyczerpująco i jednoznacznie wyjaśnia przyczyny istnienia niezdolności do pracy w podanym przez biegłego kardiologa okresie i stopniu.

W tej sytuacji sąd nie podzielił zastrzeżeń organu rentowego formułowanych do tej opinii (k. 66 akt sąd.). Pozwany nie wskazał na żadne wewnętrzne sprzeczności, nieścisłości opinii, nie wykazał w opinii braku logiki lub zgodności z zasadami doświadczenia życiowego. Przedstawił jedynie swoje własne wnioski wynikające z opisu badania przedmiotowego oraz ze wskazywanej przez siebie dokumentacji. Jednak to właśnie biegli lekarze sądowi powoływani są w celu przeprowadzenia i zinterpretowania przeprowadzonych przez siebie badań, dysponując wiedzą fachową w tym zakresie. To biegli analizują i oceniają dokumentację, uznając samodzielnie, która dokumentacja jest istotna dla oceny stanu zdrowia wnioskodawcy i co z tej dokumentacji wynika. Zarzuty do opinii nie mogą koncentrować się na samodzielnej, subiektywnej ocenie tych kwestii dokonanej przez stronę.

Wnioski dowodowe zawarte w piśmie pozwanego należało zatem oddalić jako zmierzające wyłącznie do przedłużenia postępowania. Opinia biegłych okazała się prawidłowa i wystarczająca dla sądu w celu wydania rozstrzygnięcia.

Wobec powyższego, w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzeczono jak wyroku.