Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 stycznia 2020 roku na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 art. 18 ust. 1 i 2 art. 20 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300, z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w L. stwierdził, że:

- J. G. podlega od 1 czerwca 2019 r. obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o prace u płatnika A. K.

- miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia od 1 czerwca 2019 r. w pełnym wymiarze czasu pracy stanowi kwota 2250 zł.

W ocenie organu wskazane płatnika przesłanki co do ustalenia dla wnioskodawczyni wynagrodzenia w kwocie 3 500 zł w stosunku do innego pracownika zatrudnionego na tym samym stanowisku co wnioskodawczyni, tj. pracownika biurowego, budzą uzasadnione wątpliwości, ponieważ w krótkim okresie (tj. 39 dni) od zawarcia umowy o pracę na korzystniejszych dla wnioskodawczyni warunkach w stosunku do poprzedniej umowy o pracę ubezpieczona jest długotrwale niezdolna do pracy w związku z ciążą. Organ podkreślił także, że wcześniejsze zatrudnienie wnioskodawczyni w firmie ojca obecnego płatnika z wynagrodzeniem minimalnym i zmiana z dnia na dzień pracodawcy na proponującego korzystniejsze warunki płacy, tj. wynagrodzenie za pracę w wysokości 3.500 zł. budzi wątpliwości, co do rzeczywistego ustalenia warunków zatrudnienia na krótko przed złożeniem wniosku o wypłatę zasiłku chorobowego w związku z ciążą.

/decyzja k. 36-40 akt ZUS plik I/

W dniu 2 marca 2020 roku J. G. odwołała się od powyższej decyzji, zarzucając jej dokonanie błędnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i niezasadne przyjęcie jakoby wysokość jej wynagrodzenia w kwocie 3500 zł była sprzeczna z zasadami współżycia społecznego i z tego tytułu była nieważna na mocy art.58 k.c., podczas gdy prawidłowa analiza materiału dowodowego winna prowadzić do wniosku iż wynagrodzenie to było adekwatne do rodzaju ilości i jakości świadczonej przez ubezpieczona pracy oraz wymaganych kwalifikacji i doświadczenia zawodowego.

Mając powyższe na uwadze skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie, że od dnia 1 czerwca 2019 r. podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi kwota 3500 zł brutto nadto o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

/odwołanie k. 3-7/

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 1 kwietnia 2020 roku organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację podniesioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. /odpowiedź na odwołanie k. 9 -11/

Na rozprawie w dniu 20 października 2020 roku strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska procesowe, a płatnik składek A. K. przyłączyła się do stanowiska procesowego wnioskodawczyni. /stanowisko procesowe stron protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:01:59 – 00:02:35/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. G. posiada wykształcenie wyższe – tytuł magistra w zakresie pedagogiki. Nadto ukończyła studia podyplomowe w zakresie Organizacji Pomocy (...). /dyplomy w aktach osobowych koperta k. 22/

A. K. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe (...) A. K., której przedmiotem jest skup i sprzedaż zwierząt rzeźnych, handel mięsem oraz dodatkowo prowadzenie salonu urody. /dane z wypisu rejestru EGON k 25-26 akt ZUS plik I, wypis z (...) k. 3-5 akt ZUS plik II zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

Od 1 sierpnia 2017 roku do 31 maja 2019 roku ubezpieczona J. G. była zgłoszona do ubezpieczeń jako pracownik przez płatnika składek PHU (...) spółki jawnej, której wspólnikiem jest J. P. (ojciec A. K.). /świadectwo pracy w aktach osobowych koperta k. 22, dane o zgłoszeniach ubezpieczonego k. 20 akt ZUS plik I, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35 zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35 zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47/

U wymienionego pracodawcy wnioskodawczyni wykonywała pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownika biurowego. Zajmowała się wówczas obsługą i kontaktem z klientem, wykonywała zamówienia, dokonywała zgłoszeń zwierząt podlegających ubojowi do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zgłoszeniem przemieszczania zwierząt, wystawiała faktury dla klientów, sporządzała dokumenty niezbędne do uboju zwierząt, typu magazyn, sprawozdania do Wojewódzkiego Inspektoratu Jakości (...). /świadectwo pracy w aktach osobowych koperta k. 22 zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

PHU (...) spółka jawna zajmuje się tylko ubojem zwierząt. /wypis z KRS k. 8-11 akt ZUS, dane z wypisu rejestru REGON k 24 akt ZUS plik I zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

Płatnik składek PHU (...) spółka jawna złożył za wnioskodawczynię imienne raporty miesięczne o należnych składkach i wypłaconych świadczeniach ZUS RCA, w których została wykazana minimalna podstawa wymiaru od sierpnia 2017 roku do grudnia 2017 roku w kwocie 2000 zł, od stycznia 2018 roku do grudnia 2018 roku w kwocie 2 100 zł oraz od stycznia 2019 roku do maja 2019 roku w kwocie 2250 zł. /bezsporne, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

Umowa o pracę z tym pracodawcą została rozwiązana za porozumieniem stron z dniem 31 maja 2019 roku z przyczyn dotyczących pracodawcy – brak możliwości dalszego zatrudnienia wnioskodawczyni w pełnym wymiarze czasu pracy. /świadectwo pracy w aktach osobowych koperta k. 22, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

Wskazana spóła jawna zatrudniła innego pracownika biurowego - W. S. w wymiarze 1/8 etatu. /dane o zgłoszeniach ubezpieczonego k. 16, 21 plik I akt ZUS, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

Wnioskodawczyni została wyrejestrowana z ubezpieczeń w firmie PHU (...) w dniu 6 czerwca 2019 roku. /zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47, druk wyrejestrowania z ubezpieczeń k. 1-2 załączony do akt ZUS/

W dniu 31 maja 2019 roku J. G. i A. K. zawarły umowę o pracę na czas nieokreślony od 1 czerwca 2019 roku, na podstawie której ubezpieczona miała świadczyć pracę na rzecz płatnika w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownika biurowego, z wynagrodzeniem 3.500 zł brutto miesięcznie. /umowa w aktach osobowych wnioskodawczyni koperta k. 22 oraz k. 65 akt ZUS plik II/

Wnioskodawczyni dostała pracę u płatnika ponieważ sprawdziła się w pracy w firmie jej ojca. /zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35 zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59/

Ubezpieczona zaproponowała wysokość następnie uzgodnionego między stronami wynagrodzenia. /zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

Płatnik składek zatrudniła wnioskodawczynię, ponieważ sama chciała się poświęcić więcej czasu na rozwijanie swojej firmy kosmetycznej, prowadzonej w Ł.. /zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59/

W ramach zatrudnienia u A. K. odwołująca prowadziła dokumentację związaną ze zgłaszaniem zwierząt do Agencji (...), transportem zwierząt i agencyjnymi przemieszczaniami zwierząt, wypisywała karty kierowców, nadzorowała i rozliczała ich pracę, rozliczała kasę i paliwo, wystawiała faktury VAT, zawoziła osobiście dokumentacje do Agencji, wyjaśniała nieprawidłowości na stronie Agencji. /faktury VAT k. 105 – 124 akt ZUS plik II i 5 dowodów przyjęcia bydła od rolników z wydrukowanym imieniem i nazwiskiem wnioskodawczyni jako osoby wystawiającej k. 125 -131 zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35 zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59, zeznania świadka W. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:50:47 -01:00: 03/

W ramach tego zatrudnienia nie zajmowała się kontaktem z klientem. /zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

Płatnik składek legitymuje się następującą dokumentację kadrowo-płacową wnioskodawczyni: orzeczeniem lekarskim o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku pracownik biurowy, skierowaniem pracownika na wstępne badania lekarskie, zaświadczenia o ukończenia szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, dwoma świadectwami pracy, świadectwem ukończenia studiów podyplomowych, dyplomem ukończenia studiów wyższych i uzyskania tytułu magistra, kwestionariuszem osobowym dla osoby ubiegającej się o zatrudnienie, wnioskiem o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych, zgodą na przetwarzanie danych osobowych, oświadczeniem dotyczącym równego traktowania w zatrudnieniu, oświadczeniem dotyczącym ryzyka zawodowego, oświadczeniem dotyczącym zachowania tajemnicy służbowej, oświadczeniem pracownika o zapoznaniu się z przepisami zakładowymi i o przeszkoleniu w zakresie BHP i (...), informacja o nietworzeniu ZFŚS i niewypłacaniu świadczenia urlopowego, oświadczeniem pracownika dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych PIT-2, obwieszczeniem w sprawie systemu i rozkładu czasu pracy oraz okresu rozliczeniowego, informacją o dodatkowych warunkach zatrudnienia, zakresem obowiązków, kartą szkolenia wstępnego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, umową o pracę, kwestionariuszem osobowym dla pracownika, listami obecności za okres od czerwca 2019r. do sierpnia 2019r., szczegółową listą płac od czerwca 2019r. do sierpnia 2019r., wydrukiem komputerowy potwierdzeniem wykonania przelewu do organu podatkowego za okres od czerwca 2019r. do sierpnia 2019r. /dokumentacja w aktach osobowych pracownika koperta k. 22 oraz w aktach ZUS k. 21-103 i 153-159/

W okresie od stycznia 2018 roku do 8 czerwca 2020 roku A. K. zatrudniała łącznie 17 pracowników w oparciu o umowę o pracę i miała zawarte trzy umowy zlecenia z jedną osobą. /zestawienie k. 17-19/

Poza wnioskodawczynią na stanowisku pracownika biurowego płatnik zatrudniała od 1 sierpnia 2017 roku jeszcze inną osobę w pełnym wymiarze czasu pracy - W. S., pierwotnie za wynagrodzeniem 2.250 zł, w chwili obecnej za wynagrodzeniem 2600 brutto. /dane o zgłoszeniach ubezpieczonego k. 16, 21 plik I akt ZUS, dane ubezpieczonego o podstawach wymiaru składek k. 17 plik I akt ZUS zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59, zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47 zeznania świadka W. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:50:47 -01:00: 03/

Do obowiązków W. S. jako pracownika biurowego należy kontakt z klientem, ich obsługa, przyjmowanie telefonów, kserowanie dokumentów, wystawianie faktur, realizacja zamówień internetowych, wprowadzanie zgłoszeń przemieszczania zwierząt do agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Wcześniej osoba ta pomagała płatnikowi w dokumentach związanych z Agencją. /zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35 zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59 zeznania świadka W. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:50:47 -01:00: 03 /

Doraźną pomoc płatnikowi w pracach biurowych świadczyła też E. S. -księgowa zatrudniona od 15 kwietnia 2014 roku w wymiarze ½ etatu za wynagrodzeniem 1250 zł. Osoba ta prowadziła księgowość, zajmowała się sprawami kadrowymi i pomagała płatnikowi przy dokumentach, gdy ta nie dawała rady z ich wypełnianiem. /dane ubezpieczonego o podstawach wymiaru składek k. 15 plik I akt ZUS dane o zgłoszeniach ubezpieczonego k. 22 plik I akt ZUS zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59 zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47/

Przed zatrudnieniem wnioskodawczyni jej obowiązki wykonywała płatniczka A. K. i księgowa E. S.. /zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35 zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59 zeznania świadka W. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:50:47 -01:00: 03/

Płatnik składek zgłosił J. G. do ubezpieczeń w dniu 9 sierpnia 2019 roku, tj. 61 dni po terminie, płatnik składek złożył za ww. dokument zgłoszeniowy (...) z datą zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych oraz obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu zatrudnienia od 1 czerwca 2019 roku. /bezsporne, dane o zgłoszeniach ubezpieczonego k. 20 akt ZUS plik I zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47/

Płatnik składek złożył za ubezpieczoną imienne raporty miesięczne o należnych składkach i wypłaconych świadczeniach ZUS RCA, w których została wykazana podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne: za czerwiec 2019 roku (tj. 28 dni po terminie) w kwocie 3 500 zł, za lipiec 2019 roku w kwocie 933,33zł, od sierpnia 2019 roku do września 2019 roku w kwocie 0 zł. /bezsporne zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47/

Księgowa miała problem z wysłaniem zgłoszenia wnioskodawczyni do ubezpieczeń przez platformę, a innej możliwości zgłoszenia nie było. Informowała o tym ZUS. /zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59 zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47/

W złożonych imiennych raportach miesięcznych o wypłaconych świadczeniach, przerwach w opłacaniu składek (...) płatnik wykazał wynagrodzenie za czas
niezdolności do pracy od 10 lipca 2019r. do 11 sierpnia 2019r. W dniu 7 października 2019r. ww. płatnik składek wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. z wnioskiem o wypłatę dla ubezpieczonej zasiłku chorobowego od 12 sierpnia 2019 roku z powodu ciąży. /bezsporne/

Od 10 lipca 2019 roku zostały wystawione wnioskodawczyni zaświadczenia o niezdolności do pracy w związku z ciążą. /zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

O fakcie ciąży wnioskodawczyni płatnik dowiedziała się z chwilą złożenia przez nią pierwszego zwolnienia lekarskiego. /zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59/

Aż do porodu w dniu 23.01.2020 wnioskodawczyni nie wróciła do pracy. /bezsporne zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

W chwili obecnej wnioskodawczyni nadal nie pracuje, korzysta z uprawnień związanych z macierzyństwem. Planuje powrót do pracy. /zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35/

W trakcie nieobecności ubezpieczonej w pracy nie został zatrudniony żaden inny pracownik na jej miejsce, a obowiązki które należały do wnioskodawczyni, w okresie jej niezdolności do pracy, wykonywane były przez A. K. oraz księgową. /zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01:02:29 -01:05:28 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:43 -00:22:35 zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47/

Wówczas płatnik zatrudnił pracownika w salonie fryzjerskim w Ł., by przejąć częściowo obowiązki wnioskodawczyni. /zeznania płatnika protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 01;05:28-01:06:38 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:22:35 -00:34:59/

A. K. zwiększyła wymiar czasu pracy księgowej, która miała zastępować wnioskodawczynię z 1/2 na 3/4 etatu od października 2019 roku. Wynagrodzenie księgowej wzrosło do kwoty 2.600 zł miesięcznie. /aneks do umowy o pracę k. 135 plik II akt ZUS, dane ubezpieczonego o podstawach wymiaru składek k. 15 plik I akt ZUS zeznania świadka E. S. protokół z rozprawy z dnia 20 października 2020 r. 00:37:54 -00:50:47/

Z tytułu prowadzonej działalności A. K. osiągnęła następujące dochody:

- w 2018 roku - 310 809,92 zł

- w 2019 roku - 349 038,35 zł.

/zestawienie k. 20-21/

Powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o załączone do akt dokumenty, w tym dokumentację osobową odwołującej się oraz zeznania zainteresowanej, wnioskodawczyni oraz świadków.

Zgromadzonym dowodom Sąd dał wiarę, a dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, że jest on wystarczający by wyjaśnić sporną okoliczność – a mianowicie, czy miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne ubezpieczonej z tytułu zatrudnienia u płatnika składek od dnia 1 czerwca 2019 r. stanowi kwota 3500 zł brutto, czy też ustalenie wysokości wynagrodzenia J. G. było dokonane jedynie w celu znacznego podwyższenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i macierzyńskiego. Sąd dał wiarę zeznaniom wnioskodawczyni i zainteresowanej płatniczki, w których wskazały na realność otrzymanego przez skarżącą w spornym okresie wynagrodzenia określonego w umowie o pracę.

W ocenie Sądu zeznania skarżącej, świadków a także zainteresowanej w niniejszej sprawie są jasne, logiczne i wzajemnie niesprzeczne. Wersja zdarzeń przedstawiona przez skarżącą, płatnika składek i świadków znajduje odzwierciedlenie w dokumentacji zebranej w sprawie.

Z zeznań odwołującej, świadków i płatnika składek, a także z przedstawionej dokumentacji jasno wynika, że ubezpieczona w spornym okresie tj. od 1 czerwca 2019 roku wykonywała obowiązki pracownicze na stanowisku pracownika biurowego w pełnym wymiarze czasu pracy, zakres jej obowiązków zwiększył się w stosunku do dotychczasowego zatrudnienia w firmie ojca płatniczki z uwagi na konieczność nadzorowania i rozliczania kierowców wypisywania kart kierowców oraz rozliczanie kasy i paliwa.

Strony w sposób wiarygodny umotywowały przyczyny ustalenia wysokości wynagrodzenia ubezpieczonej na kwotę 3500 zł wskazując, że była to kwota ustalona w drodze wzajemnych ustaleń pomiędzy ubezpieczoną a płatnikiem składek i wynika ona z faktu, że wnioskodawczyni dała się poznać jako dobry pracownik, zaś płatnik składek chciała by wnioskodawczyni wyręczyła ją w dotychczasowych obowiązkach, by mogła rozwijać drugą gałąź prowadzonej działalności a mianowicie zakład kosmetyczny.

Nadto w ocenie Sądu ustalona wysokość wynagrodzenia wnioskodawczyni nie była wygórowana, zważywszy na jej doświadczenie zawodowe i zakres jej obowiązków.

W ocenie Sądu w toku postępowania uzasadniono też realną potrzebę zatrudnienia wnioskodawczyni co prawda nie zatrudniono w jej miejsce bezpośrednio pracownika na zastępstwo jednakże pod nieobecność ubezpieczonej zwiększono wymiar etatu księgowej ponadto do wykonywania powierzonych wnioskodawczyni obowiązków powróciła sama płatniczka zatrudniając w salonie kosmetycznym do wsparcia kolejną osobę.

Znamiennym jest też, iż strony chcą kontynuować zatrudnienie wnioskodawczyni na niezmienionych zasadach po wykorzystaniu przez nią zasiłków związanych z rodzicielstwem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art.12 ust. 1 i art. 13 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 266) pracownicy, to jest osoby fizyczne pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i ubezpieczeniu wypadkowemu w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz 870) osobom tym, w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą.

Na mocy art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3. (art. 20 ust. 1 powołanej ustawy).

W związku z powyższym wskazać należy, że wysokości wynagrodzenia uzgodnionego przez strony stosunku pracy na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych ma istotne znaczenie z uwagi na okoliczność, że ustalanie podstawy wymiaru składki z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy następuje w oparciu o przychód, o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w oparciu o wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, a w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, czy różnego rodzaju dodatki, nagrody, premie itp. Umowa o pracę wywołuje zatem nie tylko skutki bezpośrednie, dotyczące wprost wzajemnych relacji między pracownikiem i pracodawcą, lecz także dalsze, pośrednie, w tym w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, kształtując stosunek ubezpieczenia społecznego, w tym wysokość składki, co w konsekwencji prowadzi do uzyskania odpowiednich świadczeń. Oznacza to, że ocena postanowień umownych może i powinna być dokonywana także z punktu widzenia prawa ubezpieczeń społecznych, a więc nie tylko z punktu widzenia interesu pracownika (ubezpieczonego), ale także interesu publicznego

Według art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych może kwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2009 roku, III UK 7/09, LEX nr 509047, a także uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2005 roku, II UZP 2/05, OSNP 2005, Nr 21, poz. 338 oraz wyroki Sądu Najwyższego z dnia 2 sierpnia 2007 roku, III UK 26/07, z dnia 19 września 2007 roku, III UK 30/07).

Oczywiście, stanowisko organu rentowego podlega kontroli sądowej w ramach postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych.

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni w dniu 1 czerwca 2019 roku zawarła umowę o pracę z nowym pracodawcą, którego z poprzednim łączyły bliskie więzi rodzinne. Przy tym, choć nie uległo zmianie stanowisko pracy wnioskodawczyni, częściowo powierzono jej nadto pracę innego rodzaju. Zmianie uległa też wysokość przyznanego wnioskodawczyni wynagrodzenia, które powiększono z minimalnego wynagrodzenia za pracę do poziomu 3500 zł miesięczne. Bezspornym jest też, iż wnioskodawczyni po krótkim okresie pracy, bo już od 10 lipca 2019 roku stała się niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży, a następnie korzystała z uprawnień związanych z rodzicielstwem.

Ważność tej umowy w zakresie wysokości wynagrodzenia została zakwestionowana przez organ rentowy, który zarzucił stronom umowy naruszenie zasad współżycia społecznego polegające na świadomym zamiarze osiągania korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu.

W tym miejscu stwierdzić należy, że ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być w konkretnych okolicznościach, uznane za nieważne jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu - art. 58 § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 sierpnia 2005 roku sygn. akt III UK 89/05, OSNP 2006/11-12/192, LEX nr 182780, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2005 roku, II UK 16/05, opubl. OSNP 2006/11-12/191, LEX nr 182776, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2009 roku, III UK 7/09, LEX nr 509047).

Kwestią sporną w sprawie pozostawało zatem, czy zachodziły przesłanki do ustalenia, że wnioskodawczyni powinna być objęta ubezpieczeniem społecznym z podstawą wymiaru składek od jakiej płatnik rozliczył składki, czy też jak chciał tego organ rentowy – podstawa wymiaru składek powinna zostać obniżona do minimalnego miesięcznego wynagrodzenia w kwocie 2 250 zł jakie do chwili zawarcia nowego stosunku pracy na tym samym stanowisku, wnioskodawczyni dotychczas otrzymywała.

Należało zatem ustalić, czy postanowienia umowy o pracę były sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, tym samym czy były nieważne (art. 58 § 2 k.c.). Powyższe sprowadza się do rozstrzygnięcia podstawowej kwestii - czy wysokość wynagrodzenia wypłacona wnioskodawczyni za jej pracę była godziwa, to znaczy czy wynagrodzenie to stanowiło ekwiwalentne wynagrodzenie do rodzaju, ilości i jakości pracy oraz wymaganych kwalifikacji.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w prawie pracy obowiązuje zasada swobodnego kształtowania postanowień umownych, lecz nie jest też sporne, że wolność kontraktowa realizuje się tylko w takim zakresie, w jakim przewiduje to obowiązujące prawo. Jakkolwiek z punktu widzenia art. 18 § 1 kodeksu pracy, umówienie się o wynagrodzenie wyższe od najniższego jest dopuszczalne, gdyż normy prawa pracy swobodę tę ograniczają tylko co do minimum świadczeń należnych pracownikowi w ramach stosunku pracy, to należy pamiętać, że autonomia stron umowy w kształtowaniu jej postanowień podlega ochronie jedynie w ramach wartości uznawanych i realizowanych przez system prawa, a strony obowiązuje nie tylko respektowanie własnego interesu jednostkowego, lecz także wzgląd na interes publiczny. Najdobitniej wyraża to reguła zawarta w przepisie art. 353 ¹ k.c., który ma odpowiednie zastosowanie do stosunku pracy, zarówno wobec braku uregulowania normowanej nim instytucji w prawie pracy, jak też niesprzeczności z zasadami prawa pracy (por. art. 300 k.p.) zawartego w nim wymagania, by treść stosunku pracy lub jego cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) tego stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z kolei odpowiednie zastosowanie art. 58 k.c. pozwala na uściślenie, że postanowienia umowy o pracę sprzeczne z ustawą albo mające na celu jej obejście są nieważne, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, a sprzeczne z zasadami współżycia społecznego - nieważne bezwzględnie.

Należy zwrócić uwagę, iż sprzeczny z zasadami współżycia społecznego może być także niegodziwy cel umowy o pracę, polegający na ustaleniu nadmiernej wysokości wynagrodzenia (rażąco wygórowanego), aby otrzymywać zawyżone świadczenia z ubezpieczeń społecznych kosztem innych ubezpieczonych. Co prawda w tezie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2005 r. (II UK 320/04, OSNP 2006 nr 7-8, poz. 122) przyjęto, że „cel zawarcia umowy o pracę w postaci osiągnięcia świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą (art. 58 § 1 k.c.)”, a w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2005 r. (II UK 141/04, OSNP 2005 Nr 15, poz. 235) stwierdzono, iż „stronom umowy o pracę, na podstawie której rzeczywiście były wykonywane obowiązki i prawa płynące z tej umowy, nie można przypisać działania w celu obejścia ustawy (art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p.)”, to - pomijając, że rozstrzygnięcia te zapadły w odmiennych niż oceniany stanach faktycznych - trzeba zauważyć, że dotyczą one kwalifikowania opisanych zachowań w aspekcie ich zgodności z prawem, nie rozważając czy nie naruszają one zasad współżycia społecznego. Zgodnie bowiem z art. 58 § 2 k.c. nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, wyrażająca się m.in. poprzez ustanowienie rażąco wygórowanego, a zatem niegodziwego wynagrodzenia. Tym samym, uzasadnionym jest twierdzenie, iż ustanowienie w umowie o pracę nadmiernie wysokich wynagrodzeń może być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, bowiem fakt, że cel zawarcia umowy o pracę w postaci osiągnięcia świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą, nie może oznaczać akceptacji dla nagannych i nieobojętnych społecznie zachowań korzystania ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych, przy zawieraniu umów o pracę na stosunkowo krótki okres przed zajściem zdarzenia generującego uprawnienie do świadczenia z ubezpieczenia społecznego lub ustaleniu wysokiego wynagrodzenia w celu uzyskania przez osobę ubezpieczoną naliczonych od takiej podstawy świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, że co do zasady, z jednej strony wynagrodzenie za pracę ma stanowić wartość godziwą, z drugiej zaś, ma odpowiadać rodzajowi pracy, kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu i ma stanowić ekwiwalent za ilość i jakość świadczonej pracy.

Jednym z najistotniejszych kryterium godziwości (sprawiedliwości) wynagrodzenia za pracę, jest ekwiwalentność wynagrodzenia wobec pracy danego rodzaju, przy uwzględnieniu kwalifikacji wymaganych do jej wykonywania, jak też ilości i jakości świadczonej pracy (art. 78 k.p.). Mając na względzie ustalony w sprawie stan faktyczny oraz treść art. 13 k.p., należy stwierdzić, że przymiot „niegodziwości" będzie posiadała przede wszystkim płaca rażąco za niska. Nie oznacza to jednak tego, że znamię „niegodziwości” nie może również dotknąć płacy rażąco wysokiej ( vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 sierpnia 2001 r., I PKN 563/00, OSNP 2002 Nr 4, poz. 90). Na uwagę zasługuje także wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 16 czerwca 2016 r., III AUa 31/16, zgodnie z którym możliwość ingerowania w wysokość wynagrodzenia określonego autonomicznie przez strony stosunku pracy jest ograniczona tylko do wyjątkowej sytuacji i badana pod kątem rażącego naruszenia prawa w aspekcie pozorności postanowień takiej umowy albo jej oczywistej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. Dokonując tej oceny należy brać pod uwagę, że podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy. Ocena godziwości wynagrodzenia wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza - co ma istotne znaczenie przy rozstrzyganiu przedstawionego zagadnienia - rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji (Legalis nr 1482526). Wzorzec godziwego wynagrodzenia (art. 13 i art. 78 § 1 KP), który czyni zadość ekwiwalentności zarobków do rodzaju i charakteru świadczonej pracy oraz posiadanych przez pracownika kwalifikacji zawodowych, będzie uwzględniał również takie czynniki, jak zakres obowiązków i odpowiedzialności, staż pracy na danym stanowisku oraz poziom płac u danego pracodawcy. Oceniając godziwość wynagrodzenia należy mieć także na uwadze okoliczności towarzyszące nawiązaniu stosunku pracy i motywy działania stron. / wyrok SA Kraków z dnia 07-12-2017 III AUa 722/16 L./.

Tym samym brak jest przeciwwskazań do tego, by postanowienia umowy o pracę dotyczące wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą mogłyby być oceniane przez pryzmat zasad współżycia społecznego, jako nieważne w części przekraczającej granice godziwości, a zatem w sytuacji ich nadmiernej (rażąco nieproporcjonalnej) wysokości. W przywołanej uchwale Sąd Najwyższy podkreślał bowiem, że w sferze prawa ubezpieczeń społecznych godziwość wynagrodzenia - jedna z zasad prawa pracy - zyskuje dodatkowy walor aksjologiczny, albowiem w prawie ubezpieczeń społecznych istnieje znacznie mocniejsza niż w prawie pracy bariera działania w ramach prawa, oparta na wymagającym ochrony interesie publicznym i zasadzie solidarności ubezpieczonych.

Względność zasady godziwości wynagrodzenia, wyraża się koniecznością odniesienia się nie tylko do potrzeb pracownika, ale także świadomości społecznej oraz ogólnej sytuacji ekonomicznej i społecznej. Zatem mimo tego, iż postanowienia umowy o pracę, które nadmiernie uprzywilejowują płacowo danego pracownika, w prawie pracy mieściłoby się w ramach art. 353 ¹ k.c., to w prawie ubezpieczeń społecznych, w którym pierwiastek publiczny zaznacza się bardzo wyraźnie, możliwe jest - w okolicznościach każdego konkretnego wypadku - przypisanie zamiaru nadużycia świadczeń przysługujących z tego ubezpieczenia. Jest to związane z alimentacyjnym charakterem tych świadczeń oraz z zasadą solidaryzmu, wymagającą tego, żeby płaca - stanowiąca jednocześnie podstawę wymiaru składki - nie była ustalana ponad granicę płacy słusznej, sprawiedliwej i zapewniającej godziwe utrzymanie oraz żeby rażąco nie przewyższała wkładu pracy, a w konsekwencji, żeby składka nie przekładała się na świadczenie w kwocie nienależnej. Jest tak również dlatego, że choć przepisy prawa ubezpieczeń społecznych w swej warstwie literalnej odnoszą wysokość składek do wypłaconego wynagrodzenia, to w rzeczywistości odwołują się do takiego przełożenia pracy i uzyskanego za nią wynagrodzenia na składkę, które pozostaje w harmonii z poczuciem sprawiedliwości w korzystaniu ze świadczeń z ubezpieczenia, udzielanych z zasobów ogólnospołecznych (podobnie wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 20 grudnia 2012 roku, III AUa 420/12, LEX nr 1220514).

Pojęcie godziwości wynagrodzenia za pracę w prawie ubezpieczeń społecznych winno być zatem interpretowane przy uwzględnieniu wymogu ochrony interesu publicznego oraz zasady solidarności ubezpieczonych, gdyż podstawę wymiaru składki ubezpieczonego, będącego pracownikiem, stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy.

Odnosząc powyższe rozważania do ustalonego w sprawie stanu faktycznego, Sąd uznał, iż ustalona wysokość wynagrodzenia ubezpieczonej nie może zostać uznana za wygórowaną i stanowiła wynagrodzenie godziwe oraz adekwatne do jakości i ilości pracy świadczonej przez ubezpieczoną w oparciu o nowo zawartą umowę o pracę.

Należy zwrócić uwagę, iż wnioskodawczyni wykonywała pracę na rzecz płatnika składek od 1 czerwca 2019 roku na stanowisku pracownika biurowego jednakże z poszerzonym zakresem obowiązków. Wnioskodawczyni powierzono zadania – rozliczania kierowców którego dotychczas nie wykonywała będąc zatrudniona u ojca A. K.. Tym samym brak podstaw do stwierdzenia, iż obowiązki wnioskodawczyni na stanowisku pracownika biurowego nie uległy żadnej lub tylko znikomej modyfikacji, a zatem strony nowej umowy wykazały logicznie zwiększenie przyznanego wnioskodawczyni wynagrodzenia.

Brak też podstaw do przyjęcia za organem rentowym, że nie istniało zapotrzebowanie na pracę wnioskodawczyni, bowiem w jej miejsce nikt nie został zatrudniony, a jej obowiązki podczas jej nieobecności przejęły wykonujące je przed zatrudnieniem ubezpieczonej, płatniczka i księgowa.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż choć w istocie na miejsce wnioskodawczyni nikt nie został zatrudniony, to nie oznacza to jednak, że jej obowiązki nie zostały rozdzielone na inne już zatrudnione osoby. Jak wynika bowiem z materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie – tak jak przed zatrudnieniem odwołującej – w okresie jej nieobecności czynności powierzone wykonywane były nadal przez płatnika i księgową. Zaznaczyć należy, iż wymiar czas pracy księgowej, po tym jak już było wiadome, że wnioskodawczyni w związku z ciążą i stanem zdrowia do pracy nie wróci, został poszerzony z ½ do ¾ etatu. Tym samym księgowa wykonywała je w wymiarze znacząco wyższym niż przed zatrudnieniem wnioskodawczyni. Nadto obowiązki wnioskodawczyni przejęła płatniczka, jednakże nie odbyło się to bez modyfikacji zadań jakie od chwili zatrudnienia wnioskodawczyni wykonywała samodzielnie. P. w prowadzonym salonie kosmetycznym zatrudniła bowiem dodatkową osobę, a sama przejęła obowiązki wnioskodawczyni, których nie mogła nikomu innemu powierzyć. Także to w ocenie Sądu wskazuje, iż czynności zlecone wnioskodawczyni nie miały charakteru pozornego.

Sąd zauważa przy tym, iż płatnik już od 2017 roku zatrudniała innego pracownika biurowego W. S., jednakże nie należy tracić z pola widzenia, że ta nigdy nie zajmowała się rozliczaniem kierowców, a jej obowiązki związane z przekazywaniem zawiadomień do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa miały charakter okrojony i sprowadzały się do pomocy płatnikowi. Zatem i w tym zakresie nie sposób podważyć racjonalności zatrudnienia wnioskodawczyni i to za zdecydowanie wyższym w porównaniu z W. S. wynagrodzeniem.

Ukształtowania wynagrodzenia wnioskodawczyni w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego nie przesądza też fakt zgłoszenia wnioskodawczyni do ubezpieczeń ze znacznym opóźnieniem, w okolicznościach gdy była już ona niezdolna do pracy z powodu choroby w okresie ciąży. Podnieść należy, iż wnioskodawczyni nie może ponosić ujemnych konsekwencji tego stanu rzeczy gdyż te obciążają tylko i wyłącznie płatnika. Ponadto tak późne zgłoszenie do ubezpieczeń nie przekonuje, iż strony próbowały tak przedstawić okoliczności faktyczne, by ubezpieczona w sposób nieuprawniony uzyskała jak najwyższe świadczenia z ubezpieczeń. Znamiennym jest bowiem, iż rzeczywiście wnioskodawczyni została wyrejestrowana z ubezpieczeń u poprzedniego płatnika w przepisanym do tego terminie tj. dnia 6 czerwca 2019 r. W ocenie Sądu gdyby strony działały nijako post factum chcąc ukształtować korzystnie sytuację wnioskodawczyni z uwagi na jej ciążę, wskazane terminowe wyrejestrowanie nie miałoby miejsca. Powyższe przekonuje Sąd, iż strony działały - jak same podają - reagując na zaistniałe zdarzenia, to jest fakt rozwiania dotychczasowej umowy z powódką i zawarcia kolejnej umowy na innych zmodyfikowanych zasadach z innym wymiarem obowiązków, inną odpowiedzialnością, a co za tym idzie innym wyższym wynagrodzeniem.

Podkreślić należy w tym miejscu, że to na organie rentowym spoczywa obowiązek udowodnienia pozorności umowy lub jej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, w myśl art. 6 k.c. Stanowisko takie zajął także Sąd Najwyższy np. w wyroku z dnia 15 lutego 2007 r., I UK 269/06, OSNP 2008 nr 5-6, poz. 78, w którym stwierdził, iż na organie rentowym, który przyjął zgłoszenie do ubezpieczenia pracowniczego i nie kwestionował tytułu tego zgłoszenia oraz przyjmował składki, spoczywa ciężar dowodu, że strony umowy o pracę złożyły fikcyjne oświadczenia woli.

Zdaniem Sądu organ rentowy w żaden sposób nie udowodnił, iż zakwestionowana przez niego umowa o pracę była sprzeczna z zasadami współżycia społecznego w zakresie przyznanego wnioskodawczyni wynagrodzenia za pracę.

Reasumując - stwierdzić należy, że na gruncie niniejszej sprawy, nie może budzić wątpliwości fakt, iż postanowienia umowy o pracę ustalające wysokość wynagrodzenia ubezpieczonej, w kontekście nowo powierzonych jej zadań były ważne, albowiem nie były sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie (...) § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w zaskarżonej części ustalając miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia ubezpieczonej J. G. u A. K. od dnia 1 czerwca 2019 roku na kwotę 3500,00 złotych.

J.L.