Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 111/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. J.

I. w dniu 19 listopada 2019 r. w O., przy ul. (...) po uprzednim zastosowaniu groźby popełnienia przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu w stosunku do pracownika (...), posługując się środkiem obezwładniającym, przedmiotem podobnie niebezpiecznym do noża, w postaci pistoletu pneumatycznego zasilanego nabojami gazowymi, miotającymi metalowe pociski w kształcie kul o średnicy 10,9 mm, poprzez zademonstrowanie gotowości do użycia przedmiotowego pistoletu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia produktu spożywczego w postaci (...), o wartości 4,99 zł, na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.,

tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 w zw. z § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.M. J. mieszka na ul. (...) w O., ma wyższe wykształcenie, jest prawnikiem. Przed zastosowaniem tymczasowego aresztowania w tej sprawie był zatrudniony w Zakładzie (...) i zarabiał 1800 zł brutto. Jest właścicielem mieszkania o pow. 60m2. Nie był karany. W dniu 19.11.2019 r. był poczytalny.

(ten fakt dotyczy wszystkich czynów)

1.1. dane osobopozawcze

463

1.2. karta karna

204-205

1.3. wywiad kuratorski

337

1.4. opinia sądowo-psychiatryczna

340-341

2. W dniu 19 listopada 2019 r. w O., przy ul. (...) po godz. 5-tej rano do Stacji Paliw, gdzie pracował T. D. (1) podszedł mężczyzna ubrany na czarno, który na głowie miał założoną maskę klauna, a w ręku przedmiot przypominający broń i zażądał hot-doga, a po otrzymaniu hot-doga powiedział, że chce zapłacić kartą. Sprzedawca nabił kwotę 4,99 zł na terminalu i gdy zbliżył się do okienka mężczyzna uniósł przedmiot przypominający broń, po czym odwrócił się i odszedł z hot-dogiem nie płacąc. T. D. (1) zadzwonił na Policję. Funkcjonariusze policji w okolicy podjęli pościg za mężczyzną, który im uciekł. W trakcie ucieczki mężczyzna zgubił opakowanie po hot-dogu, na którym jednak nie ujawniono śladów nadających się do identyfikacji.

2.1. zeznanie T. D. (1) za wyjątkiem identyfikacji maski i sprawcy

5-6, 84v-85, 570v-573

2.2. protokół oględzin miejsca zdarzenia

9-11

2.3. protokół zatrzymania rzeczy

12-15

2.4. protokół oględzin zapisu monitoringu

16-22

2.5. protokół oględzin miejsca ujawnienia śladu

36-37

2.6. protokoły oględzin zapisu monitoringu

72-80

2.7. dokumentacja fotograficzna

180-203

2.8. opinia biegłego z zakresu genetyki

165-177

2.9. opinia biegłego z zakresu antroposkopii

381-390

2.10 dowód rzeczowy zapisany w księdze przechowywanych przedmiotów pod nr 29/20 wymieniony w wykazie na k. 540 w rubryce „Lp. czynności I” z poz. 1

540

3. Mężczyzna w kominiarce przed dokonaniem rozboju poruszał się w okolicy Stacji Paliw, ul. (...) kierując też przedmiot przypominający broń w stronę jadących pojazdów. Na zapisie z monitoringu z (...) Spółdzielni Mieszkaniowej przy ul. (...) widać, że o godzinie 4:45, 46 sekund pojawia się sylweta człowieka ubranego na czarno w kurtkę z kapturem, czarne spodnie oraz czarne buty idącego w kierunku ul (...), a następnie skręcającą w kierunku stacji paliw (...). Następnie o godz. 4:55, 16 sekund widać sylwetkę osoby, która idzie od strony ul. (...) w kierunku budynku przy ul. (...), na którym znajduje się przedmiotowa kamera; o godz. 5:07 i 30 sekund widać sylwetkę osoby idącą w stronę ul. (...), następnie o godz. 5:28 osobę biegnącą od ul. (...) w kierunku ul. (...), o godz. 5:28, 6 sekund osoba mająca na twarzy kominiarkę przypominająca wizerunek klauna poruszała się w stronę budynku przy ul. (...) od strony ul. (...).

3.1. protokół oględzin zapisu monitoringu

72-80

3.2. protokół oględzin zapisu monitoringu

153-158

3.3. zeznania J. N.

58

3.4. zeznanie P. S.

66-67

4. Policja jako sprawcę rozboju z bronią najpierw operacyjnie wytypowała K. B.. Wynikało to m.in. z faktu, że – według ustaleń operacyjnych - w/w był niejednokrotnie widziany na osiedlu (...) z maską klauna na twarzy. K. B. noc z 18 na 19 listopada 2019 r. spędził w domu z konkubiną M. G.. Policja dokonała zatrzymania K. B. w dniu 19.11.2019 r. o godz. 10:45, a w mieszaniu w/w ujawniono m.in. maskę plastikową kolorową. Następnie w/w zwolniono 19.11.2019 r., godz. 19:35 i oddano mu zatrzymane rzeczy.

4.1 zeznanie K. F.

573-576v

4.2. zeznanie M. M. (3)

576v-578v

4.3. protokół zatrzymania K. B.

29

4.4. protokół przeszukania u K. B.

31-33

4.5. pokwitowanie

453

4.6. notatka urzędowa nie w zakresie ustalenia, że oskarżony jest sprawcą rozboju

56-57

4.7. zeznanie K. B.

619v-621, 34v

4.8. zeznanie M. G.

622-623, 42v

5. Jako sprawcę rozboju następnie operacyjnie wytypowano M. J.. M. J. w dniu 18 listopada 2019 r. wieczór spędził w domu, odwiedziła go znajoma S. B., z którą spożywał alkohol, po czym poszli spać ok. godz. 2 w nocy. S. B. wstała ok. godz. 8 rano, po czym opuściła mieszkanie. M. J. został zatrzymany przez Policję w dniu 19 listopada 2019 r. o godz. 12:45 we własnym mieszkaniu. W mieszkaniu M. J. ujawniono m.in. pistolet pneumatyczny, kominiarkę klauna (Jokera), laptopa i telefon, które to rzeczy w/w używał. Z danych zawartych w telefonie wynika, że w/w interesował się filmem Joker.

5.1. zeznanie K. F. za wyjątkiem twierdzeń, że oskarżony jest sprawcą rozboju

573-576v; 87v-88

5.2. zeznanie M. M. (3)

576v-578v; 92v-93

5.3. zeznanie S. B.

618-619v, 38v

5.4. protokół oględzin telefonu komórkowego

69-71

5.5. protokół oględzin mieszkania

45-47

5.6. dokumentacja fotograficzna

180-203

5.7. notatka urzędowa

98-100

5.8. odpowiedź serwisu „militaria.pl”

255-258

5.9. notatka urzędowa

268-270

5.10. opinia biegłego z zakresu genetyki

360-368

5.11. opinia biegłego z zakresu broni i balistyki

373-375

5.12. opinia biegłego z zakresu informatyki

425-436

5.13. opinia biegłego z zakresu broni i balistyki

450-451

5.14. opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

460-461

5.15. opinia biegłego z zakresu daktyloskopii

349-351

5.16. opinia biegłego z zakresu genetyki

165-177

5.17. protokół pobrania materiału porównawczego

48

5.18. opinia biegłego z zakresu informatyki

211-254

5.19. protokół zatrzymania osoby

26

5.20. dowody rzeczowe zapisane w księdze przechowywanych przedmiotów pod nr 29/20 wymienione w wykazie na k. 540 w rubryce „Lp. czynności II” z poz. 1-16

540

1.1.2.

M. J.

II. oskarżonego M. J.:

a) w ramach czynu z pkt II aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w dniu 19 listopada 2019 r. w O., w mieszkaniu przy ul. (...) stosował przemoc w postaci użycia siły fizycznej, odpychania, kopania oraz szarpania za odzież funkcjonariusza KWP w O. mł. asp. M. M. (3) w celu zmuszenia wymienionego funkcjonariusza publicznego do zaniechania prawnej czynności służbowej w postaci zatrzymania jego osoby, naruszając przy tym nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych,

tj. popełnienia przestępstwa z art. 224 § 2 k.k. w zb. z art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. przyjmując stan prawny na dzień 23.6.2020 r.;

b) w ramach czynu z pkt III aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w dniu 19 listopada 2019 r. w O., w mieszkaniu przy ul. (...) stosował przemoc w postaci użycia siły fizycznej, odpychania, kopania oraz szarpania za odzież funkcjonariusza K. w O. kom. K. F. w celu zmuszenia wymienionego funkcjonariusza publicznego do zaniechania prawnej czynności służbowej w postaci zatrzymania jego osoby, naruszając przy tym nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych,

tj. popełnienia przestępstwa z art. 224 § 2 k.k. w zb. z art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. przyjmując stan prawny na dzień 23.6.2020 r.,

z tym ustaleniem, że czyny opisane w pkt II a) i b) wyroku zostały popełnione w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a więc w warunkach art. 91 § 1 k.k.

(z uwagi na fakt, że te same dowody są podstawą skazania za 2 przestępstwa oraz, że te przestępstwa stanowią ciąg przestępstw, zostaną one omówione łącznie)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.2. Jako sprawcę rozboju operacyjnie wytypowano M. J.. Do mieszkania M. J., aby go zatrzymać, w dniu 19 listopada 2019 r. pojechali funkcjonariusze policji K. F., M. M. (3), P. B. oraz prokurator M. C.. Funkcjonariusze mieli podejrzenie, że M. J. posiada broń palną. Funkcjonariusze Policji byli ubrani po cywilnemu. Drzwi do mieszkania M. J. były otwarte. Funkcjonariusze weszli do środka mieszkania. Najpierw do pokoju, gdzie spał M. J. weszli funkcjonariusze K. F. i M. M. (3). M. M. (3) na prawym ramieniu miał odblaskowy znacznik z napisem (...). M. J. spał na materacu, na brzuchu, głową zwróconą do okna, jedną rękę miał schowaną pod siebie. K. F. i M. M. (3) zaczęli krzyczeć (...) i obezwładniać M. J.. Do pokoju wszedł prokurator M. C. i przedstawił się z nazwiska i funkcji, lecz oskarżony tego nie słyszał, po czym prokurator wyszedł z pomieszczenia i dołączył do P. B., który „przeszukiwał” inne pomieszczenia. Funkcjonariusze M. M. (3) i K. F. najpierw próbowali chwycić M. J. za ręce i założyć mu kajdanki. M. J. obudził się i pytał co się dzieje. Funkcjonariusze krzyczeli (...). Następnie M. J. uwolnił swoje ręce, wstał i działając z zamiarem bezpośrednim, nagłym, stosował przemoc w postaci użycia siły fizycznej – odepchnięcia funkcjonariusza K. w O. kom. K. F. w celu zmuszenia wymienionego funkcjonariusza publicznego do zaniechania prawnej czynności służbowej w postaci zatrzymania jego osoby, naruszając przy tym nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych. Funkcjonariusz M. M. (3) uprzedził oskarżonego o możliwości użycia środka przymusu bezpośredniego w postaci paralizatora elektrycznego, lecz oskarżony nie uspokoił się i zaatakował Policjantów. M. J. działając z zamiarem bezpośrednim, nagłym, stosował przemoc w postaci użycia siły fizycznej, odpychania, kopania oraz szarpania za odzież funkcjonariusza KWP w O. mł. asp. M. M. (3) oraz funkcjonariusza K. w O. kom. K. F. w celu zmuszenia wymienionych funkcjonariuszy publicznych do zaniechania prawnej czynności służbowej w postaci zatrzymania jego osoby, naruszając przy tym nietykalność cielesną funkcjonariuszy publicznych podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych. Wobec M. J. użyto tasera. Po chwili do pomieszczenia weszli P. B. i prokurator M. C.. Obezwładniono M. J.. Okazano mu legitymację służbową, podano przyczynę zatrzymania i dane funkcjonariuszy.

1.1.2.1. zeznanie K. F. za wyjątkiem, że oskarżonemu przed definitywnym obezwładnieniem okazywano legitymację lub odznakę służbową

573-576v; 87v-88

1.1.2.2. zeznanie M. M. (3)

576v-578v; 92v-93

1.1.2.3. zeznanie M. C. za wyjątkiem, że oskarżony usłyszał przedstawienie się przez niego oraz, że na początku interwencji została oskarżonemu okazana legitymacja służbowa

626-628

1.1.2.4. zeznanie P. B.

638-639v

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. J.

czyn z pkt. I aktu oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nie udowodniono, aby to oskarżony dopuścił się przestępstwa z pkt. I aktu oskarżenia

brak dowodów

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1

1.1. dane osobopozawcze

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.2. karta karna

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.3. wywiad kuratorski

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.4. opinia sądowo-psychiatryczna

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

1.1.1.2

2.1. zeznanie T. D. (1) za wyjątkiem identyfikacji maski i sprawcy

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

2.2. protokół oględzin miejsca zdarzenia

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.3. protokół zatrzymania rzeczy

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.4. protokół oględzin zapisu monitoringu

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.5. protokół oględzin miejsca ujawnienia śladu

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.6. protokoły oględzin zapisu monitoringu

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.7. dokumentacja fotograficzna

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.8. opinia biegłego z zakresu genetyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

2.9. opinia biegłego z zakresu antroposkopii

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

2.10 dowód rzeczowy zapisany w księdze przechowywanych przedmiotów pod nr 29/20 wymieniony w wykazie na k. 540 w rubryce „Lp. czynności I” z poz. 1

- dowód prawidłowo zabezpieczony, strony go nie kwestionowały

1.1.1.3

3.1. protokół oględzin zapisu monitoringu

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

3.2. protokół oględzin zapisu monitoringu

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

3.3. zeznania J. N.

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

1.1.1.4

4.1 zeznanie K. F.

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

4.2. zeznanie M. M. (3)

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

4.3. protokół zatrzymania K. B.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

4.4. protokół przeszukania u K. B.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

4.5. pokwitowanie

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

4.6. notatka urzędowa, ale nie w zakresie ustalenia, że oskarżony jest sprawcą rozboju

jest dowodem tylko tego, że określona osoba sporządziła notatkę o tej treści.

4.7. zeznanie K. B.

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

4.8. zeznanie M. G.

- są konsekwentne;

- podawała tylko to, co jej wiadome, przedstawiła w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

1.1.1.5

5.1. zeznanie K. F. za wyjątkiem twierdzeń, że oskarżony jest sprawcą rozboju

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

5.2. zeznanie M. M. (3)

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

5.3. zeznanie S. B.

- są konsekwentne;

- podawała tylko to, co jej wiadome, przedstawiła w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

5.4. protokół oględzin telefonu komórkowego

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.5. protokół oględzin mieszkania

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.6. dokumentacja fotograficzna

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.7. notatka urzędowa

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.8. odpowiedź serwisu „militaria.pl”

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.9. notatka urzędowa

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.10. opinia biegłego z zakresu genetyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

5.11. opinia biegłego z zakresu broni i balistyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

5.12. opinia biegłego z zakresu informatyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

5.13. opinia biegłego z zakresu broni i balistyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

5.14. opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

5.15. opinia biegłego z zakresu daktyloskopii

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

5.16. opinia biegłego z zakresu genetyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

5.17. protokół pobrania materiału porównawczego

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.18. opinia biegłego z zakresu informatyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

5.19. protokół zatrzymania osoby

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.20. dowody rzeczowe zapisane w księdze przechowywanych przedmiotów pod nr 29/20 wymienione w wykazie na k. 540 w rubryce „Lp. czynności II” z poz. 1-16

dowody zabezpieczone zgodnie z KPK, strony ich nie kwestionowały

1.1.2

1.1.2.1. zeznanie K. F. za wyjątkiem, że oskarżonemu przed definitywnym obezwładnieniem okazywano legitymację lub odznakę służbową

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

1.1.2.2. zeznanie M. M. (3)

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

1.1.2.3. zeznanie M. C. za wyjątkiem, że oskarżony usłyszał przedstawienie się przez niego oraz, że na początku interwencji została oskarżonemu okazana legitymacja służbowa

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

1.1.2.4. zeznanie P. B.

- są konsekwentne;

- podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności tego dowodu.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznanie T. D. (1) w zakresie identyfikacji maski i sprawcy

Należy wskazać, że świadek T. D. (1) w pierwszym przesłuchaniu odnosząc się do maski zeznał, że sprawca miał na głowie kolorową maskę oraz, że na twarzy miał maskę – tj. coś materiałowego z wizerunkiem klauna (k. 5). Choć świadek w toku rozprawy konsekwentnie zeznawał, że rozpoznał wtedy maskę, jako dokładnie tą użytą podczas rozboju, zeznając m.in. „Rozpoznałem tą maskę, bo od zdarzenia do okazania mi dowodu minął krótki okres czasu i sytuacja, w której się znalazłem bardzo utkwiła mi w pamięci, tak samo jak wiem, jakie miałem buty wczoraj a nie wiem, jakie miałem dwa tygodnie temu, bo akurat fabryka wyprodukowała 10 tysięcy podobnych butów” (k. 571v), to jednak dopytywany o okazanie zeznał również, że „Nie wiem czy wówczas jeżeli policjant pokazałby mi 100 zdjęć serii masek to czy bym rozpoznał tą jedną użytą przez sprawcę, wówczas nie zostało mi to tak przez funkcjonariusza pokazane. Na zdjęciu okazano mi tylko jedną maskę, nie musiałem wybierać spośród kilku zdjęć podobnych masek” (k. 571v-572). Należy podkreślić, że świadek-pokrzywdzony w swoich zeznaniach nie podał żadnych szczegółów dotyczących maski (żadnych cech charakterystycznych dokładnie tej maski). Należy także zauważyć, że pokrzywdzony choć stał blisko sprawcy i widział go przodem, to jednak widział maskę krótko, nie cały czas mógł się masce przyglądać, bowiem wykonywał czynności związane z przygotowaniem hot-doga, była pora nocna, pokrzywdzony – co oczywiste - musiał być zdenerwowany z uwagi na nietypowość sytuacji – pora nocna, zamaskowany sprawca trzymający w ręku przedmiot przypominający broń. Z uwagi na powyższe, biorąc pod uwagę też zasady wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego, zdaniem sądu nie można przyjąć, że świadek rozpoznał okazaną mu maskę jako dokładnie tę samą, którą miał na sobie sprawca w czasie zdarzenia. Należy jeszcze podkreślić, że świadek ten w toku rozprawy zeznał, że „Zadecydowało o tym, że to jest dokładnie ta sama maska to kolor, wzór tej maski (…)” (k. 571v). Zatem świadek podał tylko cechy rodzajowe przedmiotu, a nie indywidualne (charakterystyczne dla dokładnie tego jednego przedmiotu). Można to porównać do podania przez świadka tylko marki i koloru samochodu, a o rozróżnieniu samochodów takiej samej marki i koloru przemawiają przecież inne cechy. Powyższe odnosi się także do rozpoznania sylwetki sprawy (rozpoznanie sylwetki z uwagi na brak cech ściśle charakteryzujących daną osobę nie może też oznaczać identyfikacji indywidualnej).

zeznanie K. M.

nie wnoszą nic do sprawy

zeznanie B. T.

nie wnoszą nic do sprawy

notatka urzędowa w zakresie ustalenia, że oskarżony jest sprawcą rozboju

jest to tylko notatka urzędowa, która nie może być podstawą ustaleń sprawstwa

zeznanie K. F. w zakresie twierdzeń, że oskarżony jest sprawcą rozboju

są to twierdzenia niepoparte dowodami, oparte na wiedzy operacyjnej. Nie może to być podstawą do ustalenia sprawstwa.

1.1.2.

wyjaśnienia oskarżonego

Nie można dać wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że myślał, że został napadnięty przez bandytów i musiał się bronić. Wyjaśnienia te są sprzeczne z zasadami wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Należy podkreślić, że funkcjonariusze, choć byli ubrani „po cywilnemu”, to identyfikowali się okrzykami (...), a faktem powszechnie znanym jest fakt, że niejednokrotnie funkcjonariusze Policji dokonują czynności zatrzymania „po cywilnemu” (fakt ten jest znany z filmów i różnych programów telewizyjnych), tym bardziej, że oskarżony ma wykształcenie wyższe-prawnicze. Ponadto funkcjonariusz M. M. (3) na prawym ramieniu miał odblaskowy znacznik z napisem (...). Funkcjonariusze mieli też sprzęt używany standardowo przez Policję (kajdanki, taser), używali technik obezwładniających a nie atakujących (np. bicie pięściami, kopanie). Funkcjonariusz M. M. (3) uprzedził też oskarżonego o możliwości użycia środka przymusu bezpośredniego w postaci paralizatora elektrycznego. Powyższe wskazuje, że oskarżony musiał wiedzieć, że osoby podejmujące wobec niego czynności są funkcjonariuszami Policji, a jego wyjaśnienia, że o tym nie wiedział stanowią tylko przyjętą linię obrony mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności za przestępstwa.

1.1.2.

zeznanie K. F. w zakresie, że oskarżonemu przed definitywnym obezwładnieniem okazywano legitymację lub odznakę służbową

w tym zakresie nie znajdują potwierdzenie w spójnych i logicznych zeznaniach świadka M. M. (3), są też sprzeczne z zasadami wiedzy logiki i doświadczenia życiowego, bowiem na początku celem funkcjonariuszy było szybkie obezwładnienie osoby podejrzewanej o posiadanie broni palnej, zatem trudno sobie wyobrazić, żeby funkcjonariusze w trakcie próby szybkiego obezwładnienia sprawcy okazywali legitymację lub odznakę.

1.1.2.

zeznanie M. C. w zakresie, że oskarżony usłyszał przedstawienie się przez niego oraz, że na początku interwencji została oskarżonemu okazana legitymacja służbowa

- w zakresie, że oskarżony usłyszał, że prokurator się przedstawił, zeznania sprzeczne z zeznaniami wszystkich funkcjonariuszy Policji; należy wskazać, że żaden z funkcjonariuszy, którzy byli najbliżej oskarżonego w swoich zeznaniach nie podał, że słyszał, aby prokurator się przedstawiał (zatem nie mógł też tego słyszeć oskarżony, którego próbowano obezwładnić);

- w zakresie okazania legitymacji na początku interwencji, zeznania nie znajdują potwierdzenia w spójnych i logicznych zeznaniach świadka M. M. (3) (który był funkcjonariuszem dokonującym zatrzymania) , są też sprzeczne z zasadami wiedzy logiki i doświadczenia życiowego, bowiem na początku celem funkcjonariuszy było szybkie obezwładnienie osoby podejrzewanej o posiadanie broni palnej, zatem trudno sobie wyobrazić, żeby funkcjonariusze w trakcie próby szybkiego obezwładnienia sprawcy okazywali legitymację lub odznakę.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

M. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony stosował przemoc w postaci użycia siły fizycznej, odpychania, kopania oraz szarpania za odzież funkcjonariusza KWP w O. mł. asp. M. M. (3) oraz funkcjonariusza K. w O. kom. K. F. w celu zmuszenia w/w funkcjonariuszy publicznych do zaniechania prawnej czynności służbowej w postaci zatrzymania jego osoby, naruszając przy tym nietykalność cielesną funkcjonariuszy publicznych podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych. Takie zachowanie wypełnia znamiona czynów określonych w art. 224 § 2 k.k. oraz w art. 222 § 1 k.k.; w sprawie zachodzi zbieg przepisów (art. 11 § 2 k.k.). Oskarżony stosował przemoc wobec dwóch funkcjonariuszy. Popełnił dwa przestępstwa (o identycznej kwalifikacji prawnej), które zostały popełnione w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a więc w warunkach art. 91 § 1 k.k.

Należy wskazać, że przestępstwo z art. 224 § 2 k.k. musi być popełnione z zamiarem bezpośrednim. Sąd przyjął, że z takim zamiarem oskarżony działał. Oskarżony w wyjaśnianiach wskazuje, że nie wiedział, że dokonuje określonych czynności wobec funkcjonariuszy Policji. Lecz sąd uznał, że połączenie okoliczności w postaci:

- okrzyków (...) , które padły z ust interweniujących funkcjonariuszy;

- faktu powszechnie znanego, że niejednokrotnie funkcjonariusze Policji dokonują czynności zatrzymania „po cywilnemu” (fakt ten jest znany z filmów i różnych programów telewizyjnych), tym bardziej, że oskarżony ma wykształcenie wyższe-prawnicze;

- funkcjonariusz M. M. (3) na prawym ramieniu miał odblaskowy znacznik z napisem (...);

- funkcjonariusze mieli sprzęt używany standardowo przez Policje (kajdanki, taser) oraz używali technik obezwładniających a nie atakujących (np. bicie pięściami, kopanie);

- funkcjonariusz M. M. (3) uprzedził też oskarżonego o możliwości użycia środka przymusu bezpośredniego w postaci paralizatora elektrycznego.

Powyższe wskazuje, że oskarżony musiał wiedzieć, że osoby podejmujące wobec niego czynności są funkcjonariuszami Policji, a jego wyjaśnienia, że o tym nie wiedział stanowią tylko przyjętą linię obrony mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności za przestępstwa.
Sąd przyjął również, że oskarżony działał z zamiarem nagłym. Należy wskazać, że zamiar nagły (dolus repentinus) powstaje raptownie bez rozważenia przez sprawcę okoliczności przemawiających za czynem i przeciwko temu czynowi (wyr. SN z 26.1.1966 r., IV KR 222/65, OSNKW 1966, z. 8, poz. 82, s. 11). Tak było w tej sprawie, bowiem oskarżony był w swoim mieszkaniu, został obudzony przez funkcjonariuszy Policji, którzy chcieli go zatrzymać, więc zaczął wobec nich stosować przemoc bez rozważenia okoliczności przemawiających za czynem i przeciwko temu czynowi.

Sąd przyjął, że na podstawie art. 4 § 1 k.k. stosuje przepisy KK na dzień 23.6.2020 r., bowiem w dniu 24.6.2020 r. weszły w życie przepisy zaostrzające odpowiedzialność karną (dot. wymiaru kary łącznej, stosowania art. 37a KK).

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

I

M. J.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Analizując dowody pod kątem ustalenia (identyfikacji) oskarżonego jako sprawcy rozboju należy najpierw wskazać, że:

- pokrzywdzony świadek T. D. (2) zeznał, że sprawca miał na głowie kolorową maskę oraz przedmiot przypominający broń oraz, że na twarzy miał maskę – tj. coś materiałowego z wizerunkiem klauna (k. 5), a po okazaniu zdjęcia maski zabezpieczonej u oskarżonego zeznał, że „jestem pewny, że to właśnie w tej samej masce ten mężczyzna podszedł do mnie i wymachiwał przedmiotem przypominającym broń. Poznaję tą maskę po kolorze po kształcie oraz wizerunku, który przedstawia” oraz po okazaniu wizerunku zamaskowanego mężczyzny zeznał, że poznaje wizerunek mężczyzny, który był tego dnia na stacji benzynowej i jest tego pewien, poznał go po budowie, sylwetce (k. 84-85), a w toku rozprawy zeznał, że „Zadecydowało o tym, że to jest dokładnie ta sama maska to kolor, wzór tej maski (…)” (k. 571v) oraz, że „Nie wiem czy wówczas jeżeli policjant pokazałby mi 100 zdjęć serii masek to czy bym rozpoznał tą jedną użytą przez sprawcę, wówczas nie zostało mi to tak przez funkcjonariusza pokazane. Na zdjęciu okazano mi tylko jedną maskę, nie musiałem wybierać spośród kilku zdjęć podobnych masek” (k. 571v-572);

- na miejscu dokonanego rozboju nie ujawniono żadnych śladów (protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 9-11);

- w okolicy, gdzie sprawca uciekał zabezpieczono opakowanie po hot dogu z napisem (...) (protokół zatrzymania rzeczy k. 12-15, protokół oględzin miejsca zabezpieczenia śladu k. 36-37), przy czym z badań genetycznych papierowego opakowania z napisem „food point” wynika, że stwierdzono na w/w przedmiocie znikomą ilość DNA nie kwalifikującą się do identyfikacji lub nie ujawniono ludzkiego DNA (opinia biegłego z zakresu genetyki, k. 165-177);

- na zabezpieczonym monitoringu miejskim obejmującym skrzyżowanie ul. (...), ul. (...) i ul. (...) widać postać ubraną na ciemno, mającą założoną maskę przypominającą klauna i mającą w ręku przedmiot przypominający broń (protokół oględzin zapisu monitoringu, k. 16-22);

- w mieszkaniu zajmowanym przez M. J., pod adresem O., ul. (...) ujawniono (protokół oględzin mieszkania k. 45-46) m.in. przedmiot przypominający pistolet oraz kominiarkę koloru czarnego z wizerunkiem przypominającym klauna;

- z protokołu oględzin zapisu monitoringu nie można zidentyfikować sprawcy, przy czym na zapisie z monitoringu z (...) Spółdzielni Mieszkaniowej przy ul. (...) widać, że o godzinie 4:45, 46 sekund pojawia się sylwetka człowieka ubranego na czarno w kurtkę z kapturem, czarne spodnie oraz czarne buty idącego w kierunku ul (...), a następnie skręcającą w kierunku stacji paliw (...), a następnie o godz. 4:55, 16 sekund widać sylwetkę osoby, która idzie od strony ul. (...) w kierunku budynku przy ul. (...), na którym znajduje się przedmiotowa kamera; o godz. 5:07 i 30 sekund widać sylwetkę osoby idącą w stronę ul. (...), następnie o godz. 5:28 osobę biegnącą od ul. (...) w kierunku ul. (...), o godz. 5:28, 6 sekund osoba mająca na twarzy kominiarkę przypominającą wizerunek klauna poruszała się w stronę budynku przy ul. (...) od strony ul. (...) (protokół oględzin zapisu monitoringu, k. 72-80);

- z badań genetycznych kominiarki zabezpieczonej w mieszkaniu oskarżonego wynika, że stwierdzono na w/w przedmiocie materiał DNA zgodny z profilem DNA M.
J. (opinia biegłego z zakresu genetyki, k. 165-177);

- na telefonie komórkowym zabezpieczonym u oskarżonego ujawniono, że interesował się m.in. filmem (...) (opinia biegłego z zakresu informatyki, k. 211-254);

- na przedmiocie przypominającym broń zabezpieczonym u oskarżonego stwierdzono DNA pochodzące od osoby o profilu zgodnym w zakresie badanych układów z profilem DNA M. J. (opinia biegłego z zakresu genetyki, k. 360-368);

- biegli z zakresu antroposkopii po zbadaniu zapisów monitoringów stwierdzili, że materiał wizyjny nie pozwala na przeprowadzenie antroposkopijnych badań identyfikacyjnych zarejestrowanej na nich wskazanej osoby (opinia biegłego z zakresu antroposkopii, k. 381-390).

Przechodząc do oceny tych dowodów, należy omówić kluczowy (mający przemawiać na winą oskarżonego co do czynu z pkt I a/o) dowód w postaci maski i rozpoznania maski znalezionej w mieszkaniu oskarżonego (i według opinii z zakresu genetyki, na której znajduje się materiał genetyczny oskarżonego) przez pokrzywdzonego, jako dokładnie tej samej użytej przez sprawcę podczas rozboju. Jak wskazuje się w doktrynie, okazanie musi się rozpocząć od przesłuchania uściślającego przesłanki uzasadniające podstawy faktyczne tejże czynności (J. G., Kilka uwag o okazaniu, „Prokuratura i Prawo” 2000, nr 5, s. 118). Również w orzecznictwie wyrażono pogląd, że „Chociaż w świetle art. 173 KPK czynność okazania powinna być przeprowadzona w sposób wyłączający sugestię, to przepis ten nie precyzuje wymagań dla zrealizowania tej reguły. Okazanie jest formą przesłuchania, do którego powinno dojść, gdy zeznania uzyskane od świadka zawierają dokładny opis rozpoznawanej osoby, a z relacji świadka wynika, że będzie w stanie dokonać rozpoznania tej osoby” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 października 2010 r., (...) 47/10, L., przy czym pogląd powyższy należy odnieść odpowiednio do okazywania rzeczy). Należy też wskazać, że świadkowi nie okazano maski tylko zdjęcie maski oraz było to zdjęcie tylko tej jednej maski znalezionej u oskarżonego bez zdjęć innych masek (innymi słowy świadek nie musiał wybierać/wskazywać maski użytej podczas rozboju z pośród kilku innych okazywanych mu masek). Nie stanowi to wprost naruszenia § 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 czerwca 2003 r. w sprawie warunków technicznych przeprowadzenia okazania (Dz.U. Nr 104, poz. 981) stanowiącego, że „Podczas okazania rzeczy powinna być ona, w miarę możliwości, umieszczona wśród innych rzeczy tego samego rodzaju”, ale w realiach niniejszej sprawy sąd uznaje, że tak przeprowadzone okazanie nie było przeprowadzone tak, aby wyłączyć sugestię, co stanowi naruszenie art. 173 § 1 zd. 2 KPK. Oczywiście czynność ta pozostaje ważna, ale sąd ją ocenia pod kątem, czy dać wiarę takiemu definitywnemu rozpoznaniu przedmiotu w trackie tak przeprowadzonej czynności. Należy wskazać, że świadek T. D. (1) w pierwszym przesłuchaniu odnosząc się do maski zeznał, że sprawca miał na głowie kolorową maskę oraz, że na twarzy miał maskę – tj. coś materiałowego z wizerunkiem klauna (k. 5). Choć świadek w toku rozprawy konsekwentnie zeznawał, że rozpoznał wtedy maskę, jako dokładnie tą użytą podczas rozboju, zeznając m.in. „Rozpoznałem tą maskę, bo od zdarzenia do okazania mi dowodu minął krótki okres czasu i sytuacja, w której się znalazłem bardzo utkwiła mi w pamięci, tak samo jak wiem, jakie miałem buty wczoraj a nie wiem, jakie miałem dwa tygodnie temu, bo akurat fabryka wyprodukowała 10 tysięcy podobnych butów” (k. 571v), to jednak dopytywany o okazanie zeznał również, że „Nie wiem czy wówczas jeżeli policjant pokazałby mi 100 zdjęć serii masek to czy bym rozpoznał tą jedną użytą przez sprawcę, wówczas nie zostało mi to tak przez funkcjonariusza pokazane. Na zdjęciu okazano mi tylko jedną maskę, nie musiałem wybierać spośród kilku zdjęć podobnych masek” (k. 571v-572). Należy podkreślić, że świadek-pokrzywdzony w swoich zeznaniach nie podał żadnych szczegółów dotyczących maski (żadnych cech charakterystycznych dokładnie tej maski). Należy także zauważyć, że pokrzywdzony choć stał blisko sprawcy i widział go przodem, to jednak widział maskę krótko, nie cały czas mógł się masce przyglądać, bowiem wykonywał czynności związane z przygotowaniem hot-doga, była pora nocna, pokrzywdzony – co oczywiste - musiał być zdenerwowany z uwagi na nietypowość sytuacji – pora nocna, zamaskowany sprawca trzymający w ręku przedmiot przypominający broń. Z uwagi na powyższe, biorąc pod uwagę też zasady wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego, zdaniem sądu nie można przyjąć, że świadek rozpoznał okazaną mu maskę jako dokładnie tę samą, którą miał na sobie sprawca w czasie zdarzenia. Należy jeszcze podkreślić, że świadek ten w toku rozprawy zeznał, że „Zadecydowało o tym, że to jest dokładnie ta sama maska to kolor, wzór tej maski (…)” (k. 571v). Zatem świadek podał tylko cechy rodzajowe przedmiotu, a nie indywidualne (charakterystyczne dla dokładnie tego jednego przedmiotu). Można to porównać do podania przez świadka tylko marki i koloru samochodu, a o rozróżnieniu samochodów takiej samej marki i koloru przemawiają przecież inne cechy. Powyższe odnosi się także do rozpoznania sylwetki sprawcy (rozpoznanie sylwetki z uwagi na brak cech ściśle charakteryzujących daną osobę nie może też oznaczać identyfikacji indywidualnej). Należy też zauważyć, że posiadanie maski klauna może być rzadkie, jednakże nie jest to przedmiot jakoś unikatowy (jest to przedmiot możliwy do kupienia bez problemu w sklepie). Odnośnie posiadania przez oskarżonego przedmiotu przypominającego broń należy wskazać, że posiadanie takiego przedmiotu nie jest niczym niezwykłym, takie przedmioty nie mają tylko amatorzy strzelectwa, ale również szereg osób posiadających dzieci. Należy też zaznaczyć, że osobę, która dokonała rozboju „uchwycił” monitoring, na którym widać, że osoba dokonując przestępstwa porusza się najpierw od strony gdzie jest budynek przy ul. (...) do strony ul. (...) (gdzie dokonano rozboju), a następnie od strony ul. (...) w kierunku budynku przy ul. (...). Jednakże należy zauważyć, że choć oskarżony mieszka pod adresem O., ul. (...) to jednak nie ma nagrania, że sprawca wchodzi do tego budynku, nie ma też nagrań wskazujących co dalej dzieje się ze sprawcą (tj. gdzie idzie). Mamy zatem do czynienia z sytuacją, że sprawca jest uwidoczniony na monitoringu (przed i po przestępstwie) w bliskiej odległości od miejsca zamieszkania oskarżonego. Jednakże należy zauważyć, że mamy do czynienia z faktem, że oskarżony mieszka w dużym mieście, co znaczy, że droga „dojścia i odejścia” sprawcy rozboju nie jest tylko drogą prowadzącą do miejsca zamieszkania oskarżonego. Powyższa sprawa ma więc charakter poszlakowy, a o winie oskarżonego miała świadczyć maska, sylwetka, przedmiot przypominający broń, droga „dojścia i odejścia” sprawcy rozboju przebiegająca blisko miejsca zamieszkania oskarżonego, interesowanie się filmem (...). Jednakże przy takim układzie poszlak nie jest możliwe przypisanie oskarżonemu odpowiedzialności za przestępstwo rozboju. De facto jest to taki układ poszlak, który umożliwiałby przypisanie odpowiedzialności też innej osobie, która posiada w domu maskę klauna, bowiem posiadanie już przedmiotu przypominającego broń jest bardziej powszechne (powstaje pytanie, co gdyby maskę klauna miał w domu też K. B.).

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 1995 r. (II KRN 72/95, L.) „W procesie poszlakowym ustalenie faktu głównego (winy oskarżonego) jest możliwe wtedy, gdy całokształt materiału dowodowego pozwala na stwierdzenie, że inna interpretacja przyjętych faktów ubocznych - poszlak (poza ustaleniem faktu głównego) nie jest możliwa. Poszlaki należy uznać za niewystarczające do ustalenia faktu głównego, gdy nie wyłączają one wszelkich rozsądnych wątpliwości w tym względzie, czyli - inaczej - gdy możliwa jest także inna od zarzucanej oskarżonemu wersja wydarzeń”. Podobnie stanowisko zawarto wcześniej w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 1983 r. (Rw 420/83, Lex) wskazując, że „Sama wielość poszlak, stanowiących wyłączną podstawę sformułowania zarzutu popełnienia przestępstwa, nie oznacza, że oparta na tych poszlakach wersja zdarzenia jest zgodna z rzeczywistym jego przebiegiem. Trafność ustaleń faktycznych, poczynionych na podstawie poszlak, następuje wtedy, gdy ustalenia te nie mogą być podważone przez jakąkolwiek inną możliwą wersję zdarzenia, a więc wówczas, gdy wersja zdarzenia sformułowana na podstawie całokształtu powiązanych ze sobą logicznie poszlak wyłącza wszelkie inne wersje tego zdarzenia”. W innym wyroku wskazano, że „Nie można opierać wyroku skazującego na takich poszlakach, z których wynika tylko prawdopodobieństwo popełnienia przez oskarżonego zarzuconego mu czynu” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2010 r., III KK 298/09, L.).

Z powyższych powodów nie można przyjąć, że to oskarżony popełnił przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. Jest to sytuacja, o której mowa w art. 5 § 1 kpk. Z uwagi na uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu z pkt I a/o, sąd uznaje za zbędne wypowiadanie się co do przyjętej w akcie oskarżenia kwalifikacji prawnej czynu.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. J.

II

II i III aktu oskarżenia

I.1. Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 KK, uznając, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu jest umiarkowany.

I.2. okoliczności wpływające obciążająco na wymiar kary:

- fakt, że stosowano przemoc wobec 2 funkcjonariuszy Policji w związku z czynnością zatrzymania [należy zaznaczyć, że okoliczność, która stanowi znamię czynu zabronionego przez ustawę karną i została już uwzględniona przez ustawodawcę przy zakreślaniu granic ustawowego zagrożenia (sankcji karnej), nie może być traktowana dodatkowo jako okoliczność wpływająca na wymiar kary w ramach tej właśnie sankcji, chyba że podlega stopniowaniu co do nasilenia lub jakości [(wyr. SA we Wrocławiu z 9.9.2009 r., II AKa 228/09, Prok. i Pr. Orz. 2010, Nr 4, poz. 16, s. 10). Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, bowiem jest różnica w stosunku do jakiego funkcjonariusza stosuje się przemoc i w związku z jaką czynnością].

I.3. okoliczności wpływające łagodząco na wymiar kary:

- niekaralność w dacie czynu;

- użycie przemocy o niewielkim natężeniu;

- nietypowa sytuacja związana z nagłym zatrzymaniem oskarżonego, jego wybudzenie ze snu i w konsekwencji wystąpienie zamiaru nagłego, który musi być poczytywany na korzyść oskarżonego, bowiem wskazuje na nie najwyższy stopień winy [por. wyr. SA we Wrocławiu z 13.6.2018 r., II AKa 126/18, Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych].

Należy zauważyć, że dwa przestępstwa były popełnione w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a więc w warunkach art. 91 par. 1 k.k.

Mając na uwadze powyższe uznano, że adekwatną karą będzie kara grzywny. Zastosowano art. 37a KK.

Ustalając wysokość jednej dziennej stawki grzywny kierowano się art. 33 par. 3 KK i faktem, że oskarżony przez długi czas był pozbawiony możliwości pracy w związku z zastosowanym wobec niego środkiem zapobiegawczym w postaci tymczasowego aresztowania.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. J.

III

IIb

- pokrzywdzony K. F. złożył wniosek o zadośćuczynienie za krzywdę (k. 574v). Kwota 500 zł jest adekwatna do doznanej krzywdy.

M. J.

IV

II

- M. J. był w sprawie zatrzymany od dnia 19 listopada 2019 r., godz. 12:45, a następnie tymczasowo aresztowany. Orzeczono karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych. Zatem mając na uwadze treść art. 63 par. 1 KK należało na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczyć okres 100 dni rzeczywistego pozbawienia wolności.

M. J.

V

I

Dowody rzeczowe zapisane w księdze przechowywanych przedmiotów pod nr
29/20 wymienione w wykazie na k. 540:

- w rubryce „Lp. czynności II” z poz. 1-16 na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. nakazano zwrócić M. J., bowiem od niego rzeczy te zabezpieczono, a są obecnie zbędne dla postępowania;

- w rubryce „Lp. czynności I” z poz. 1 na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. a contrario nakazano pozostawić w aktach sprawy, bowiem ta rzecz nie jest zbędna dla postępowania.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. orzeczono, że koszty procesu w związku z uniewinnieniem za czyn z pkt I aktu oskarżenia ponosi Skarb Państwa.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie za przestępstwa wskazane w pkt. II i III aktu oskarżenia, bowiem uznano, że ich uiszczenie byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Należy zauważyć, że wobec oskarżonego stosowano długo tymczasowe aresztowanie, oskarżony przed aresztowaniem pracował, a przestał pracować z uwagi na zastosowanie tymczasowego aresztowania (przez długi czas był pozbawiony możliwości zarobkowania). Za zwolnieniem od zapłaty kosztów sądowych przemawiają też względy słuszności - oskarżony został uniewinniony za czyn główny, w związku z którym był tymczasowo aresztowany i wskutek czego stracił pracę.

1.Podpis