Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 25 listopada 2020 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym

w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Danuta Kasprzyk

Protokolant: sędzia przewodnicząca

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu Łukasza Stanke

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 25 listopada 2020 roku

sprawy R. I.

wszczętej na skutek wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania

postanawia

1.  na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., art. 575 a contrario k.p.k., umorzyć w całości postępowanie o wydanie wobec skazanego R. I. wyroku łącznego;

2.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. i art. 626 § 1 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 25 września 2020 roku skazany R. I. złożył wniosek o rozwiązanie węzła wyroku łącznego wydanego w dniu 25 czerwca 2018 roku sygn. akt III K 98/18 i wydanie nowego wyroku łącznego z zastosowaniem pełnej absorpcji.

Działając na podstawie art. 570 k.p.k. z urzędu Sąd ustalił w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego, że R. I. został skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Helsingborgu (Szwecja) z dnia 11 stycznia 2007 roku w sprawie o sygn. akt B 5398-06, utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego dla Skanii i Blekinge z dnia 6 marca 2007 roku w sprawie o sygn. akt B 200-07, na karę 9 lat pozbawienia wolności za przestępstwo przemytu narkotyków popełnione w dniu 28 listopada 2006 roku, przejętym do wykonania w Polsce postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 5 listopada 2007 roku sygn. akt III Kop 269/07, przy czym postanowieniem Sadu Okręgowego w Poznaniu z dnia 29 września 2008 r. sygn. akt III Kop 269/07 stwierdzono, że czyny, za które R. I. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Helsingborgu (Szwecja) z dnia 11 stycznia 2007 roku w sprawie o sygn. akt B 5398-06 wyczerpują dyspozycję z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i stwierdzono, że w związku z tym wyrokiem R. I. został skazany na karę 9 (dziewięciu) lat pozbawienia wolności, której wykonywanie rozpoczął w dniu 9 marca 2007 roku i którą wykonano w całości w dniu 25 listopada 2015 roku;

II.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 2 lutego 2015 roku w sprawie o sygn. akt III K 239/09, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 30 grudnia 2015r. sygn. akt II AKa 140/15, za:

- przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. popełnione w okresie od grudnia 2005 r. do 28 listopada 2006 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- przestępstwo z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie od grudnia 2005 r. do 28 listopada 2006 r. na karę 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

w miejsce których to kar jednostkowych pozbawienia wolności wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

III.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 4 sierpnia 2014 roku w sprawie o sygn. akt III K 265/10, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2015 roku sygn. akt II Aka 70/15, za:

- przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1. k.k. popełnione w okresie od lutego 2003 r. do 30 czerwca 2004 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

- przestępstwo z art. 258 § 1 k.k., popełnione w okresie od czerwca 2004 r. do połowy września 2004 r. na karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

- przestępstwo z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie od lipca 2004 r. do połowy września 2004 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

- przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie od listopada 2005 r. do 13 czerwca 2006 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

w miejsce których to kar jednostkowych wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł, przy czym wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat, oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego i nie zarządzono wykonania tej kary, natomiast w dniu 22 lipca 2016 r. wykonano w całości karę grzywny;

IV.  Łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2018 roku sygn. akt III K 98/18, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 stycznia 2019 roku sygn. akt II AKa 204/18, którym to rozwiązując węzeł kary łącznej grzywny orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt III K 265/10, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2015r. sygn. akt II AKa 70/15, połączono kary jednostkowe grzywny wymierzone skazanemu R. I. wyrokami opisanymi wyżej w punktach: II - sygn. akt III K 239/09 Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 2 lutego 2015 roku, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 30 grudnia 2015r. sygn. akt II AKa 140/15 i III - sygn. akt III K 265/10 Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 4 sierpnia 2014 r., zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2015r. sygn. akt II AKa 70/15 i wymierzono skazanemu R. I. w ich miejsce karę łączną grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 10 (dziesięciu) zł, a nadto umorzono postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie kar pozbawienia wolności jednostkowych i łącznych orzeczonych wobec skazanego R. I. wyrokami wskazanymi wyżej w punktach II i III.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stosownie do regulacji art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydaje się jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Jeśli brak jest warunków do wydania wyroku łącznego wówczas Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 572 k.p.k.).

Zgodnie zaś z regulacją art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się. Podstawę umorzenia postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowić może zatem nie tylko okoliczność wskazana w art. 572 k.p.k., ale również i negatywne przesłanki procesowe określone w art. 17 § 1 k.p.k. Rozważenie wystąpienia określonych w art. 17 § 1 k.p.k. przesłanek warunkujących dopuszczalność postępowania karnego jest obowiązkiem organu procesowego na każdym etapie postępowania. Negatywna przesłanka procesowa w postaci powagi rzeczy osądzonej ma miejsce wówczas, gdy wydano już prawomocny wyrok łączny obejmujący skazania wskazane we wniosku skazanego z dnia 25 września 2020 roku. Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, kiedy to sytuacja prawna skazanego R. I. w żaden sposób nie zmieniła się od wydania orzeczenia Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2018 roku, a w szczególności w tym czasie nie zapadło wobec skazanego żadne nowe orzeczenie, które mogłoby podlegać łączeniu.

Podkreślić należy, że w przypadku skazanego ostatnią karą, która została wprowadzona do wykonania jest kara orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 2 lutego 2015 roku sygn. akt III K 239/09, która skazany wykonuje od dnia 7 sierpnia 2020 roku i będzie ją wykonywać do dnia 6 października 2023 roku. Aktualnie wykonywana jest zatem jedynie kara 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności..

Zaznaczyć należy również, że zmiany w zasadach orzekania kary łącznej wynikające z ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. z 2020 r. poz. 1086) nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, albowiem w art. 81 ust. 1 ww. ustawy wskazano, że przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej (dot. orzekania w przedmiocie kary łącznej) w art. 38, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Jednocześnie Sąd ustalił, iż wobec skazanego R. I. brak jest warunków do rozwiązania węzła kary łącznej grzywny orzeczonej w wyroku łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2018 roku w sprawie o sygn. akt III K 98/18 i wydanie nowego wyroku łącznego.

Mając powyższe na uwadze, wobec negatywnej przesłanki postępowania w postaci powagi rzeczy osądzonej, należało umorzyć postępowanie o wydanie wobec skazanego wyroku łącznego na podstawie przepisów wskazanych w pkt 1 sentencji.

W związku z umorzeniem postępowania na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. i art. 626 § 1 k.p.k. kosztami postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.

Sędzia Danuta Kasprzyk