Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1134/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 sierpnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Piotr Jędrzejewski

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Małgorzata Świst

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2019 r. w G.

sprawy z powództwa P. S. i K. S.

przeciwko W. Ł.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

II.  Kosztami procesu obciąża powodów uznając je za uiszczone w całości.

Sygn. akt I C 1134/18

UZASADNIENIE

(Powodowi) K. S. i P. S. wnieśli o zasądzenie od W. Ł. (pozwanej) kwoty 29.579,54 zł wraz z odsetkami za opóźnienie od dnia 7 listopada 2017 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania.

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa wskazując, iż nie zostało ono udowodnione co do wysokości.

USTALENIA FAKTYCZNE

1.  Powodowie nabyli na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 10 lipca 2015 r. sygn. akt VII Co 950/12 własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...) znajdującego się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G.. W lokalu tym zamieszkuje W. Ł.. Powodowi nie są w stanie wejść w posiadanie lokalu, z uwagi na odmowę wykonania tego uprawnienia przez pozwaną.

Okoliczności bezsporne : kopia postanowienia z dnia 10.07.2015 r. k. 53

2.  W okresie od 1 czerwca 2017 r. do 1 listopada 2017 pozwana zamieszkiwała i nadal zamieszkuje w lokalu należącym do powodów. Na ich rzecz nie uiszcza żadnych opłat z tytułu korzystania z tego lokalu, jak również nie opłaca żadnych opłat związanych z korzystaniem lokalu do spółdzielni.

Okoliczności bezsporne nadto zeznania stron k. 250-252

OCENA DOWODÓW

3.  Sąd dał wiarę zeznaniom stron co do wskazanych wyżej okoliczności oraz sposobu określenia wysokości czynszu jaki powinien być możliwy do uzyskania z wynajmu takiego lokalu, jednakże przyjęta przez powodów wartość nie została potwierdzona przez inne dowody, gdyż powodowie innych nie zaproponowali.

ROZWAŻANIA PRAWNE

4.  Na powodach spoczywał obowiązek udowadniania faktów i twierdzeń skoro wywodziła z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c., sąd uznał, iż to rzeczą powodów było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powodów, ich ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla nich skutki procesowe.

5.  Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

6.  Kwestią sporną w niniejszej sprawie było to, czy pozwana jest zobowiązana do zapłaty odszkodowania za korzystanie bez tytułu prawnego z lokalu pozwanych wysokość tego odszkodowania.

7.  Podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 1610). Zgodnie z art. 18 ust. 1 osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Z kolei w myśl ust. 2 z zastrzeżeniem ust. 3, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby, o której mowa w ust. 1, odszkodowania uzupełniającego.

8.  Ciężar wykazania takiego związku przyczynowego oraz wykazania wysokości szkodowy spoczywa na powodach. W ocenie Sądu dowody przedstawiony przez powodów nie udowodniły wysokości żądanego roszczenia.

9.  W skład tego roszczenia wchodziła kwota 28.000 zł tytułem należnego wynagrodzenia za bezumowne korzystanie i 1.579,54 zł tytułem odsetek za opóźnienie w płatności tych kwot.

10.  W ocenie Sądu powodowie nie zaoferowali dowodu, który w sposób obiektywny mógłby określić wysokość utraconych korzyści. W ocenie powodów wystarczającym do tego celu było określenie przez nich kwoty w wysokości rynkowej lokalu o zbliżonej wielkości i lokalizacji. Jednak zdaniem Sądu jest to nie jest to dowód jaką wysokość czynszu najmu można osiągnąć z mieszkania stanowiącego własność powodów. Na wysokość czynszu najmu nie wpływają tylko te czynniki związane z lokalizacją i wielkością, lecz też wiele innych jak konkretna lokalizacja, uciążliwe sąsiedztwo, położenie w budynku, rozkład lokalu, wyposażenie stan i inne. Te wszystkie czynniki powodują, że jest możliwy do uzyskania taki a nie inny czynsz najmu za dane mieszkanie. Powodowie w sposób wysoce prawdopodobny określili wysokość czynszu możliwego do uzyskania, jednakże jest to jedynie uprawdopodobnienie nie zaś dowiedzenie, że uzyskaliby czynsz w takiej wysokości w przypadku wynajęcia lokalu na wolnym rynku. Sąd nie posiada wiadomości specjalnych o rynku nieruchomości, które pozwoliłyby mu dokonać rzetelnej analizy wysokości tego czynszu na podstawie jedynie zeznań powoda. Powodowie nie przedstawili analizy w jaki sposób dokonali określenia wysokości czynszu, na podstawie jakich przesłanek i jakich czynników związanych z lokalem.

11.  Zaproponowany przez powodów materiał dowodowy chociaż w wysokim stopniu uprawdopodabniał zasadność roszczenia odszkodowawczego, jednak w tym zakresie dowody winny być przedstawione szczególnie starannie przez stronę, zaś w przypadku brak możliwości udowodnienia roszczenia w inny sposób, z wykorzystaniem wiedzy specjalistycznej, o co strony w tej sprawie nie wnioskowały. Samo sformułowanie żądań w ocenie Sądu to za mało by udowodnić swoje żądanie, mimo że to powodach, zgodnie z rozkładem ciężaru dowodów taki obowiązek ciążył.

12.  Z powyższych względów, na mocy art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego w zw. z art. 6 k.c. a stosowanych a contrario powództwo należało oddalić.

13.  O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy obciążył nimi stronę powodową, uznając je za uiszczone w całości. Pozwana nie poniosła bowiem żadnych kosztów.