Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 177/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

22 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Robert Rafał Kwieciński

Sędziowie: Waldemar Cytrowski

Karol Skocki

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Bąk

przy udziale Urszuli Piaseckiej-Telesińskiej prokuratora Prokuratury

Rejonowej w Koninie

po rozpoznaniu w dniu16 października 2020 r.

sprawy J. S.

oskarżonego z art. 226§1 k.k. i innych

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 16 czerwca 2020 r. sygn. akt II K 1363/16

I.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok.

II.  Kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

Karol Skocki Robert Rafał Kwieciński Waldemar Cytrowski

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 177/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 16 czerwca 2020r., sygn. akt II K 1363/16

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku poprzez przyjęcie, że zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na przypisanie oskarżonemu sprawstwa w zakresie zarzucanych mu czynów z art. 226 § 1 k.k., tj. znieważenia umundurowanych funkcjonariuszy Policji oraz art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 229 § 3 k.k., tj. usiłowania udzielenia korzyści majątkowej podczas, gdy prawidłowa analiza zgromadzonego materiału dowodowego oraz okoliczności zdarzenia oceniane we wzajemnym ze sobą powiązaniu prowadzą do przeciwnego wniosku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.).Sąd wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k.

Wbrew twierdzeniom skarżącego prokuratora – Sąd I instancji dokonał prawidłowej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności wyjaśnień samego oskarżonego, jak i zeznań świadków P. B., M. G. i D. Ł..

Przede wszystkim zasadnie Sąd I instancji dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego J. S., a na taką ocenę pozwalała dokładna analiza kompletnego materiału dowodowego, w szczególności nagrania przebiegu zdarzenia, które wykonał i przedłożył oskarżony.

Słusznie Sąd I instancji z dużą dozą ostrożności potraktował zeznania świadków funkcjonariuszy policji P. B., M. G. i D. Ł. – i to wbrew twierdzeniom skarżącego prokuratora nie tylko z tego powodu, iż zeznania przez nich złożone w toku postępowania sądowego znacznie różniły się od tych zaprezentowanych w podczas postępowania przygotowawczego. Owszem, ma racje skarżący, iż te rozbieżności naturalnie mogą wynikać z upływu czasu, jednak stara się nie zauważać, że ocenę, odmawiającą wiarygodności, w pełni uzasadniają pozostałe dowody zebrane w sprawie. W szczególności poważne wątpliwości w zakresie zeznań złożonych przez funkcjonariuszy policji nasuwa analiza rzeczowego materiału dowodowego, tj. kopii i oryginału notatnika służbowego, a także opinia Instytutu (...).

Podkreślić należy, iż kopie notatnika służbowego funkcjonariusza Policji D. Ł., który zawarł opis przedmiotowych zdarzeń znacznie różniły się między sobą (tj. kopia notatnika służbowego wykonana w postępowaniu przygotowawczym a ta nadesłana przez komendanta w maju 2018r. do Sądu Rejonowego) i nie pozwalały na jednoznaczne przyjęcie przebiegu zdarzeń przedstawianego przez ww. świadków. W oparciu o badanie oryginału tego notatnika ustalono niezbicie, że kopie wyżej wskazane nie są kopiami tych samych dokumentów.

Powyższe wskazuje, iż nie może to stanowić wiarygodnego źródła dowodowego w niniejszej sprawie. Nadto z relacją przedstawianą przez ww. świadków w żaden sposób nie koreluje nagranie przedłożone przez oskarżonego. Przy czym nie sposób zgodzić się ze skarżącym, iż nie można wykluczyć, że oskarżony stał się agresywny wobec funkcjonariuszy Policji po zaprzestaniu nagrywania, skoro funkcjonariusze ci twierdzili , że oskarżony agresywny i arogancki był już od początku podjęcia wobec niego interwencji.

Najistotniejsze jest jednak to, że nawet skarżący prokurator przyznał, że doszło do sfałszowania przedmiotowego ww. notatnika służbowego, jednak „okoliczność ta nie ma wpływu na wiarygodność oceny zeznań funkcjonariuszy policji” (k. 587). Wręcz przeciwnie okoliczność ta powoduje, że zeznania tych funkcjonariuszy są całkowicie niewiarygodne. Nie ulega bowiem wątpliwości, że materiał dowodowy był „preparowany”, przepisywany, podrabiany, fałszowany i to na komendzie policji, bo nikt inny do tego notatnika nie miał dostępu. W takiej sytuacji sąd po prostu nie mógł uznać zeznań policjantów za wiarygodne, a innych dowodów wskazujących na sprawstwo i winę oskarżonego nie było.

Tak zgromadzony i przeanalizowany materiał dowodowy nie pozwalał więc na przypisanie oskarżonemu J. S. sprawstwa w zakresie zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów.

Wniosek

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutu zawartego w apelacji i uznał, iż nie zachodzi konieczność uchylenia niniejszego wyroku, celem ponownego rozpoznania sprawy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Uniewinnienie oskarżonego J. S.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak było podstaw do uznania winy i sprawstwa oskarżonego.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążony został Skarb Państwa.

7.  PODPIS

Karol Skocki Robert Rafał Kwieciński Waldemar Cytrowski

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i sprawstwo

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

Uchylenie

Zmiana