Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2020 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. we W.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda (...) S.A. we W. kwotę 2.733,35 zł (dwa tysiące siedemset trzydzieści trzy złote 35/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 2.241,35 zł od dnia 25.02.2020r. do dnia zapłaty i od kwoty 492,00 zł od dnia 14.03.2020r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda (...) S.A. we W. kwotę 1.249,78 zł (jeden tysiąc dwieście czterdzieści dziewięć złotych 78/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty z tytułu zwrotu kosztów procesu.

3.  Nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa z tytułu wydatków od powoda (...) S.A. we W. kwotę 161,14 zł (sto sześćdziesiąt jeden złotych 14/100) i od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 327,16 zł (trzysta dwadzieścia siedem złotych 16/100).

4.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

SSR Alina Kowalewska

Sygn. akt I C 420/20

UZASADNIENIE

Powód (...) SA we W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego (...) SA w W. kwoty 4.087,92 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 492zł od dnia 14.03.2020 r. i od kwoty 3595,92zł od dnia 25.02.2020r. do dnia zapłaty. Nadto wniósł o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 24.02.2020 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki R., nr rej. (...), należący do B. P. (1) a sprawca wypadku miał zawartą umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych ze stroną pozwaną. Pozwany w trakcie postępowania likwidacyjnego uznał roszczenia właściciela R. co do zasady i wypłacił na rzecz poszkodowanego odszkodowanie w kwocie 2.071,60zł. W wyniku umowy cesji poszkodowany zbył wierzytelność wobec strony pozwanej za przedmiotową szkodę komunikacyjną na rzecz powoda. Zdaniem powoda ustalona i wypłacona przez pozwanego kwota odszkodowania jest zaniżona. Dochodzona pozwem kwota 3.595zł stanowi różnicę pomiędzy kosztem naprawy samochodu ustalonym przez niezależnego rzeczoznawcę a sumą pieniężną wypłaconą przez pozwanego tytułem zwrotu kosztów naprawy pojazdu.

W związku z potrzebą ustalenia rzeczywistych kosztów naprawy powód poniósł wydatki prywatnej ekspertyzy w kwocie 492zł powodując tym stratę w swoim majątku, która pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z działaniem sprawcy kolizji drogowej i odmową wypłaty pełnej wysokości odszkodowania poszkodowanemu.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 22.04.2020 r., sygn. akt I C 161/20 orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. w sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie w całości, domagając się przy tym zasądzenia na jego rzecz od powoda kosztów procesu według nom przepisanych. Nie kwestionował, że ze sprawcą wypadku łączyła go umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, ale wskazał, że brak jest podstaw do przyznania odszkodowania ponad kwotę już wypłaconą. Poszkodowany nie udokumentował bowiem, że koszty naprawy przewyższyły wypłaconą przez pozwanego kwotę odszkodowania. Kwestionował także skuteczność zawartej umowy przelewu wierzytelności pomiędzy powodem a właścicielem uszkodzonego pojazdu i podniósł zarzut braku legitymacji czynnej powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24.02.2020 r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w którym uszkodzeniu uległ samochód marki R. nr rej. (...) należący do B. P. (1), objęty ochroną ubezpieczeniową w ramach obowiązkowego ubezpieczenia w pozwanym zakładzie. (okoliczności bezsporne)

W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel, uznając swoją odpowiedzialność co do przyznał i wypłacił poszkodowanemu B. P. (1) odszkodowanie w wysokości 2.071,60 zł.

(dowód: pismo pozwanego z dnia 24.02.2020 r. – k. 9,

akta szkody – k. 45)

Pojazd został samodzielnie częściowo naprawiony przez poszkodowanego B. P. (1) przy użyciu zakupionych przez niego części wydatkując na to kwotę około 2.500zł.

(dowód: zeznania świadka B. P.– k.56)

W dniu 26.02.2020r. B. P. (1), mając wątpliwości co do rzetelności wyników postępowania likwidacyjnego udzielił pełnomocnictwa podmiotowi działającemu pod firmą helpfind między innym do cesji przysługujących mu wierzytelności z tytułu szkody komunikacyjnej z dnia 24.02.2020r. na rzecz D. spółki zoo w O. W.. Umowa cesji została zawarta 26.02.2020r. Spółka (...) w O. scedowała swoje uprawnienia na rzecz powoda.

(dowód: pełnomocnictwo – k.23,

umowy cesji wierzytelności z dnia 24.02.2020 r. – k. 20-22, 13-14)

Powód nie zgadzając się z wysokością wypłaconego poszkodowanym odszkodowania zlecił niezależnemu rzeczoznawcy techniki motoryzacyjnej sporządzenie kalkulacji naprawy pojazdu. Zgodnie ze sporządzoną kalkulacją koszt naprawy pojazdu w celu przywrócenia go do stanu sprzed zdarzenia został określony na kwotę 5.667,52 zł.

(dowód: kosztorys rzeczoznawcy wykonany na zlecenie powoda- k. 24-28)

Za sporządzoną wycenę powód zapłacił wynagrodzenie w kwocie 492zł i wezwał ubezpieczyciela do pełnej kompensacji doznanej szkody.

(dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty – k.11

faktura z dnia 28.02.2020 r. – k.29)

W wyniku zdarzenia z dnia 24.02.2020r. uszkodzeniu w pojeździe uległy: błotnik tylny prawy, prawa listwa ochronna zderzaka tylnego, osłona pokrywy tylnej i lampa tylna prawa. Wysokość niezbędnych oraz technologicznie uzasadnionych kosztów naprawy samochodu według cen i stawek roboczogodzin w warsztatach naprawczych przy użyciu nowych części oryginalnych z logo producenta wynosi 4.312,95zł

(dowód: opinia biegłego sądowego M. P. – k. 63-107),

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Ustaleń faktycznych sąd dokonał na podstawie przytoczonych dokumentów, których treść nie była kwestionowana oraz na podstawie zeznań świadka B. P. (1) i opinii biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych M. P.. Dowody te również nie były przez strony kwestionowane. Opinię biegłego sąd uznał za rzetelną, a wnioski opinii należycie uzasadnione i mogące stanowić podstawę ustaleń faktycznych w sprawie.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu braku legitymacji czynnej powoda należy wskazać, iż jest nie jest on zasadny. W ocenie sądu przedłożone przez powoda dowody są wystarczające do wykazania, iż nabył on skutecznie wierzytelność wobec pozwanego z tytułu szkody w samochodzie R. o numerze rejestracyjnym (...) powstałej na skutek zdarzenia z dnia 24.02.2020r. Powód przedłożył umowy cesji wierzytelności z dnia 24.02.2020r. Treść przedłożonych w sprawie dokumentów nie budzi zastrzeżeń i pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż miało miejsce skuteczne przejście wierzytelności przysługującej wobec pozwanej na rzecz powoda.

Zarzut, że umowy cesji wierzytelności są nieważne z powodu braku causy, w ocenie sądu jest nietrafiony. Z art.510 par.2 kc wynika zasada kauzalności materialnej samoistnej umowy przelewu wierzytelności. Przepis ten przewiduje, że prawną przyczyną przelewu wierzytelności jest wykonanie istniejącego już między stronami zobowiązania a ważność umowy przelewu zależy od istnienia tego zobowiązania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2006 r., V CSK 253/06, OSNC 2007, nr 9, poz. 141). Kodeks cywilny nie wprowadził jednak wymogu wskazywania w umowie przeniesienia wierzytelności zobowiązania, w wykonaniu którego dochodzi do przelewu, co oznacza mimo materialnej kauzalności formalnie oderwany charakter samoistnej umowy przelewu. Cedent i cesjonariusz w ramach łączącego ich stosunku prawnego zobowiązani są uzgodnić causę w sposób wyraźny bądź dorozumiany, ale nie muszą jej ujawniać na zewnątrz, w tym również dłużnikowi.

W przedmiotowej sprawie z przedstawionych umów cesji wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że przeniesienie wierzytelności na powoda nastąpiło w wykonaniu umowy sprzedaży tej wierzytelności ( par.2 umowy k.21, par.1 umowy k.14).

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności odszkodowawczej za skutki zdarzenia z dnia 24.02.2020r. w ramach umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego - sprawcy wypadku..

Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W myśl natomiast dyspozycji art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody winno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo pociągałoby za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Wysokość kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu, a tym samym wysokość rzeczywistej szkody i wysokość należnego z tego tytułu odszkodowania została wyliczona w opinii biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej M. P.. W swojej opinii biegły wyliczył łączny koszt naprawy uszkodzonego pojazdu marki R. na kwotę 4.312,95zł. Zdaniem biegłego naprawy należy dokonać przy zastosowaniu części spełniających kryteria jakościowe producentów pojazdów jakości O. Naprawa przy zastosowaniu części innego rodzaju nie dość, że nie pozwala na restytucję pojazdu do stanu sprzed szkody to ewidentnie obniża jego wartość rynkową i negatywnie wpływa na bezpieczeństwo. Podkreślić należy, że ustalenia i wnioski biegłego nie były przez strony kwestionowane i jak wyżej sąd wskazał stanowią podstawę do wyrokowania.

Trzeba także wskazać, że w przypadku wystąpienia szkody częściowej zakład ubezpieczeń jest zobowiązany do pokrycia kosztów dokonanej naprawy, niezależnie od tego czy naprawa została dokonana (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2002 r., V CKN 1273/00) oraz czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza tą rzecz naprawić ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 sierpnia 2003 r., IV CKN 387/01).

Reasumując, sąd przyjął za wnioskami biegłego, że naprawa pojazdu przy zastosowaniu części homologowanych O pozwala w pełni przywrócić pojazd do stanu sprzed zdarzenia a koszty takiej naprawy zamykają się w kwocie 4.312.95zł

Biorąc pod uwagę że pozwany wypłacił w postępowaniu likwidacyjnym kwotę 2071,60zł, poszkodowanemu B. P. (1) to na rzecz powoda należało zasądzić z tytułu kosztów naprawy kwotę 2.241,35zł.

Mając na uwadze chwałę składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 2 września 2019 r. w sprawie III CZP 99/1 stanowiącej, że poszkodowanemu oraz cesjonariuszowi roszczeń odszkodowawczych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot kosztów tzw. prywatnej opinii (ekspertyzy) rzeczoznawcy, jeżeli jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania – sąd uznał za zasadne roszczenie powoda o kwotę 492zł. Jak wynika ze złożonej przez powoda faktury taki koszt powód poniósł ustalając dzięki opinii zleconej Biuru (...) spółka z o.o. we W. wysokość rzeczywistych kosztów naprawy samochodu marki R.. Opinia ta była niewątpliwie konieczna wobec zaniżonego odszkodowania ustalonego w postępowaniu likwidacyjnym jedynie na kwotę 2.071,56zł.

W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Przy czym od kwoty stanowiącej odszkodowanie z tytułu kosztów naprawy powinny być one naliczane zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym „zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie”. Wobec powyższego sąd zasądził odsetki zgodnie z żądaniem pozwu od kwoty 3.595,92zł od dnia 25.02.2020r. zaś od koty 492zł od dnia 14.03.2020r.( po upływie 14 dni od dnia wezwania do zapłaty).

O kosztach procesu sąd rozstrzygnął na podstawie art.100 kpc stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów.

Koszty procesu poniesione przez powoda, który wygrał sprawę w 67% stanowi opłata sądowa – 400zł, opłata skarbowa – 17zł, wynagrodzenie pełnomocnika – 900zł i zaliczka uiszczona na wydatki – 1000zł; koszty poniesione przez pozwanego to opłata skarbowa – 17zł, wynagrodzenie pełnomocnika – 900zł. W tej sytuacji na rzecz powoda uzasadnione jest zasądzenie kwoty 1.249.78zł.

O kosztach na rzecz Skarbu Państwa sąd rozstrzygnął stosując art.108 kpc i odpowiednio art.83 ustawy z dnia 28..07.2005r o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

SSR Alina Kowalewska