Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I Ns 87/20

POSTANOWIENIE

Dnia 18 listopada 2020 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

asesor sądowy Marcin Borodziuk

Protokolant:

sekretarz sądowy Agnieszka Grabowska

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2020 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z wniosku (...) 1 Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

z udziałem J. P., E. P., N. P. – reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego I. P., A. K. (1), A. K. (2), T. G., B. K. - reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego M. K.

o stwierdzenie nabycia spadku

I.  stwierdza, że spadek po L. Ł., córce A. i J., zmarłej 9 maja 2019 roku w S., ostatnio stale tam zamieszkałej, na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza:

- jej wnuk A. K. (1), syn R. i A., w ½ części,

- córka jej i M., T. G., w ½ części,

II.  stwierdza, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S. (...)

Sygn. akt. Ns 87/20

UZASADNIENIE

pkt II postanowienia z dnia 18 listopada 2020 roku

Wnioskodawca (...) 1 Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K. wniósł o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej w dniu 9 maja 2019 roku dłużniczce L. Ł.. Ponadto, wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w wysokości sześciokrotności stawki minimalnej określonej w § 6 pkt 2 w związku z § 15 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radów prawnych tj. kwoty 720 złotych.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w dniu 18 listopada 2020 roku stwierdził, iż spadek po L. Ł., córce A. i J., zmarłej 9 maja 2019 roku w S., ostatnio stale tam zamieszkałej, na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza: jej wnuk A. K. (1), syn R. i A. w ½ części i córka jej i M., T. G., po w ½ części.

W punkcie II postanowienia stwierdził, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.

Zasada rozliczenia kosztów postępowania prowadzonego w trybie nieprocesowym wynika z art. 520 § 1 k.p.c. Zgodnie z treścią tego przepisu, każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Przez koszty związane z własnym udziałem w sprawie należy rozumieć koszty związane z podejmowaniem określonych czynności procesowych w interesie tego uczestnika. W orzecznictwie i doktrynie zwraca się uwagę, iż w postępowaniu nieprocesowym na ogół nie zachodzi spór dwóch przeciwstawnych sobie stron, dlatego też nie można mówić o przegrywającym, który powinien zwrócić koszty postępowania wygrywającemu. Przeciwnie, z treści całego art. 520 k.p.c. wynika, że ustawodawca zakłada, że co do zasady uczestnicy postępowania są w tym samym stopniu zainteresowani jego wynikiem, a orzeczenie sądu udziela ochrony prawnej każdemu uczestnikowi. Dlatego ten, kto poniósł koszty sądowe lub koszty zastępstwa procesowego, nie uzyska zwrotu wydanych kwot od innego uczestnika, ale i nie jest obowiązany do zwracania kosztów poniesionych przez innego uczestnika. Stanowisko takie uzasadnione jest niezależnością i samodzielnością udziału w tym postępowaniu każdego jego uczestnika.

Ustawodawca przewidział oczywiście wyjątki określone w art. 520 § 2 i 3 k.p.c., lecz nic nie wskazuje na to, by wnioskodawca i uczestnicy byli w różnym stopniu zainteresowani rozstrzygnięciem niniejszej sprawy, ani tym bardziej, aby ich interesy w tej sprawie były sporne.

O sprzeczności interesów można mówić wówczas, gdy prowadzone postępowanie zbliżone jest do procesu w tym sensie, że uwzględnienie stanowiska jednego z uczestników powoduje pozbawienie określonych praw innych uczestników. (postanowienie SN z 29 maja 2011 r., III CZ 27/2011). Natomiast w niniejszym postępowaniu sytuacja taka nie zachodzi.

W niniejszej sprawie nie zachodzi sytuacja, w której wnioskodawca prowadziłby z konkretnym uczestnikiem spór o to, kto jest spadkobiercą ustawowym L. Ł.. Żadna z osób, które finalnie zostały wymienione w pkt I postanowienia jako jej spadkobiercy, nie kwestionowała faktu nabycia spadku. Z drugiej strony, wnioskodawca ograniczył się do zażądania stwierdzenia, że spadek nabyła córka spadkodawczyni, A. K. (2), która to skutecznie odrzuciła spadek.

W tej sytuacji z dezaprobatą należy odnieść się nie tylko do żądania zasądzenia kosztów poniesionych przez wnioskodawcę od uczestników, lecz także do zażądania tych kosztów w wysokości sześciokrotności stawki minimalnej, określonej rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Po pierwsze, rozporządzenie to nie znajduje zastosowania w postępowaniu cywilnym, na co wskazuje treść art. 99 k.p.c. Po drugie, po złożeniu samego wniosku z żądaniem zwrotu kosztów postępowania, pełnomocnik wnioskodawcy nie podjął żadnych czynności, które możnaby choćby potencjalnie potraktować jako nakład jego pracy.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., orzeczono jak w punkcie II postanowienia.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S.,(...)