Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 379/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Małgorzata Habaj

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2013 roku w Ś.

odwołania M. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

w sprawie (...) z dnia 06.08.2012 roku

o zasiłek chorobowy

I.  odwołanie oddala;

II.  zasądza od powoda M. B. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powód M. B. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 06.08.2012 odmawiającej mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 21.06.2012 do 06.07.2012. W uzasadnieniu powód przytoczył okoliczności uzasadniające jego zdaniem odwołanie.

Pozwany organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powód M. B. w dniu 25 czerwca 2012 otrzymał zwolnienie lekarskie wystawione przez lekarza POL stwierdzające niezdolność do pracy za okres od 21.06.2012 do 07.07.2012 .

bezsporne.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :

Odwołanie podlegało oddaleniu .

Zgodnie z art 59 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa z dnia 25 czerwca 1999 r. prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich podlega kontroli a kontrolę wykonują lekarze orzecznicy ZUS.

Zgodnie zaś z art 53. 1. tejże ustawy, przy ustalaniu prawa do zasiłków i ich wysokości dowodami stwierdzającymi czasową niezdolność do pracy z powodu choroby, konieczność osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, pobyt w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej - są zaświadczenia lekarskie. Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, konieczności osobistego sprawowania przez ubezpieczonego opieki nad chorym członkiem rodziny, zwane dalej "zaświadczeniem lekarskim", jest wystawiane na odpowiednim druku, według wzoru określonego w przepisach .

§ 3. 1. rozp. MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 27 lipca 1999 r.w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. (Dz. U. z dnia 9 sierpnia 1999 r.) stanowi , iż zaświadczenie lekarskie wystawia się na okres od dnia, w którym przeprowadzono badanie, lub od dnia bezpośrednio następującego po dniu badania.

1a. (2) Zaświadczenie lekarskie może być wystawione na okres rozpoczynający się po dniu badania, nie później jednak niż czwartego dnia po dniu badania, jeżeli:

1) bezpośrednio po dniu badania przypadają dni wolne od pracy,

2) badanie jest przeprowadzane w okresie wcześniej orzeczonej niezdolności do pracy.

2. Zaświadczenie lekarskie może być wystawione na okres nie dłuższy niż 3 dni poprzedzające dzień, w którym przeprowadzono badanie, jeżeli jego wyniki wykazują, że ubezpieczony w tym okresie niewątpliwie był niezdolny do pracy.

3. Zaświadczenie lekarskie może być wystawione przez lekarza psychiatrę na okres wcześniejszy niż określony w ust. 2, w razie stwierdzenia lub podejrzenia zaburzeń psychicznych ograniczających zdolność ubezpieczonego do oceny własnego postępowania.

Jak wynika w niniejszej sprawie powód otrzymał zwolnienie lekarskie w dniu 25.06.2012 za okres niezdolności do pracy od 21.06.2012 do 07.07.2012. A zatem zwolnienie to wystawione zostało niezgodnie z przepisami i nie może być podstawą do ubiegania się o zasiłek chorobowy.

Dlatego też Sąd w oparciu o powyższe i na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 14 §1 kpc opierając się na zebranym materiale dowodowym oddalił odwołanie. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w związku z§ 2 ust.2 w zw. z §11 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( DZ U nr 163 , poz. 1349 ). Zgodnie z tymże przepisem stawka minimalna w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego wynosi 60 zł.