Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 229/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lipca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Magdalena Mastej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2020 r. w K.

sprawy z powództwa Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz strony powodowej Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 3.645,97 zł (słownie złotych: trzy tysiące sześćset czterdzieści pięć i 97/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 03.11.2018 r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz strony powodowej Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1.900,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV  nakazuje stronie pozwanej (...) S.A. w W., aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze kwotę 194,14 zł tytułem zwrotu wydatków tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 229/19

UZASADNIENIE

Strona powodowa Fundusz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 3 645,97 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 09.06.2018 r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa podała, że w dniu 28.04.2018 r. miała miejsce kolizja drogowa, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki M. o nr. rej. (...). Strona powodowa wskazała, że sprawca zdarzenia ubezpieczony był w zakresie OC u strony pozwanej. Strona powodowa wyjaśniła, że umową cesji z 24.08.2018 r. uprawniony dokonał przelewu wierzytelności odszkodowania na jej rzecz. Strona powodowa podniosła, iż Ubezpieczyciel po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłacił odszkodowanie za szkodę w pojeździe w kwocie 1 986,69 zł uznając tym samym swoją odpowiedzialność co do zasady. Strona powodowa podała, że zleciła rzeczoznawcy wykonanie wyceny, który ustalił, że koszt naprawy pojazdu wyniesie 5 632,66 zł w związku z czym strona pozwana powinna wypłacić uzupełniającą kwotę odszkodowania w wysokości 3 645,97 zł.

Strona pozwana (...) S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana zakwestionowała legitymację strony powodowej do występowania w niniejszym procesie. Pozwany Ubezpieczyciel zakwestionował wysokość dochodzonych roszczeń – w jego ocenie wypłacona kwota pozwala na przywrócenie uszkodzonego pojazdu do stanu sprzed wypadku. Strona pozwana podniosła, że odszkodowanie powinno się ograniczać do rzeczywiście poniesionych przez poszkodowanego kosztów. Strona pozwana zakwestionowała zasadność roszczenia o odsetki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28.04.2018 r. w K. na ul. (...) doszło do zderzenia pojazdów, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki M. o numerze rejestracyjnym (...) należący do A. U.. Sprawca zdarzenia ubezpieczony był u strony pozwanej w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Po zgłoszeniu szkody przez poszkodowanego, strona pozwana wypłaciła na jego rzecz kwotę 1 986,69 zł tytułem odszkodowania.

(okoliczności bezsporne)

W dniu 26.07.2018 r. A. U. zbył wierzytelność z tytułu naprawienia szkody W. D., a ten, w dniu 24.08.2018 r. zbył ją stronie powodowej.

Dowody: cesja z pełnomocnictwem k. 8v, umowy przelewu k. 8.

Strona powodowa w dniu 3.10.2018 r. zawiadomiła stronę pozwaną o dokonanej cesji zgłaszając przy tym żądanie dopłaty odszkodowania oparte na wykonanej na zlecenie strony powodowej kalkulacji, zgodnie z którą koszt naprawy auta wyniesie 5 632,66 zł.

Dowód: reklamacja wraz z przedsądowym wezwaniem do zapłaty – płyta CD k. 30, kalkulacja naprawy k. 5-6.

Pozwane Towarzystwo odmówiło dopłaty do odszkodowania.

(okoliczność bezsporna)

Rzeczywisty koszt naprawy uszkodzeń pojazdu marki M. o numerze rejestracyjnym (...) powstałych w dniu 28.04.2018 r. wynosi 6 020,11 zł.

Dowód: opinia biegłego z zakresu kosztów napraw powypadkowych J. W. z 02.01.2020 r. k. 64-88.

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny został ustalony w oparciu o umowy cesji, dowody z dokumentów z postępowania likwidacyjnego, jak również w oparciu o opinię sądową biegłego z zakresu kosztów napraw powypadkowych. Należy wskazać, że autentyczność żadnego dokumentu nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości. Bezspornym było, że kolizję spowodowała osoba objęta u strony pozwanej ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych i pozwany Ubezpieczyciel wypłacił poszkodowanemu bezsporną kwotę odszkodowania. Dla rozstrzygnięcia sprawy wymagane było określenie rzeczywistych rozmiarów szkody jak również odniesienie się do postawionych przez stronę pozwaną zarzutów.

Odpowiedzialność Ubezpieczyciela za skutki zdarzenia objętego żądaniem pozwu jest odpowiedzialnością gwarancyjną. Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Pojęcie szkody nie zostało zdefiniowane ustawowo, przyjmuje się jednak, że szkodą jest każdy uszczerbek w prawnie chronionych dobrach, z którym to ustawa wiąże powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej. Szkoda majątkowa obejmuje rzeczywistą stratę ( damnum emergens) oraz utracone korzyści ( lucrum cessans). Według przepisu art. 363 § 1 k.c., naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Pozwane Towarzystwo przyjęło na siebie odpowiedzialność za skutki przedmiotowego zdarzenia dokonując wypłaty na rzecz poszkodowanego A. U. wyliczonej przez siebie sumy odszkodowania. Strona pozwana wypłaciła A. U. łącznie kwotę 1 986,69 zł.

Strona pozwana podniosła brak legitymacji czynnej strony powodowej do występowania w niniejszym procesie w charakterze strony powodowej powołując się na brak causy umowy cesji zawartej między poszkodowanym A. U. a W. D.. Należy podzielić argumentację strony powodowej wyrażoną w piśmie z 25.07.2019 r., że brak wskazania causy w treści umowy przelewu w żaden sposób nie powoduje jej nieważności. Wystarczy bowiem, że przelew jest materialnie kauzalny tzn. na jego ważność wskazuje samo zobowiązanie. Poszkodowany A. U. na rozprawie zeznał, że od firmy windykacyjnej otrzymał 1 000 zł. Należy zatem stwierdzić, że stosunek obligacyjny pomiędzy stronami umowy cesji istniał, a przysporzenie na rzecz cesjonariusza było odpłatne. Z tych też przyczyn umowę cesji należy traktować jako ważną.

Ustaleń w zakresie określenia rzeczywistych rozmiarów szkody sąd dokonał w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu kosztów napraw powypadkowych J. W.. Opinia ta cechuje się kompletnością, spójnością i została wykonana w sposób fachowy. Biegły słusznie przyjął, że jedynie zastosowanie w naprawie części oryginalnych doprowadzi do naprawienia szkody w pełnym zakresie, gdyż nie ujawniono, aby w pojeździe były zamontowane części inne niż oryginalne. Biegły określił średnie stawki usług blacharsko – lakierniczych stosowane na rynku lokalnym. Zamykają się one w przedziale 120-180 zł. Biegły przyjął najniższą stawkę tego rodzaju usług w warsztatach nieautoryzowanych – 120/125 zł. Biegły zwrócił uwagę na to, że niektóre elementy tylnej części nadwozia pojazdu miały podwyższoną grubość powłoki lakierowej lecz zostały przeznaczone do naprawy. Biegły dokonał jedynie potrącenia lakierowania zderzaka tylnego w wysokości 40%, gdyż część ta była wcześniej porysowana. Należało zatem zaaprobować kalkulację biegłego J. W., według której koszt przywrócenia pojazdu powoda do stanu sprzed szkody wyniósł łącznie 6 020,11 zł. Godzi się także zauważyć, że opinia sądowa nie była kwestionowana przez żadną ze stron sporu. Strona pozwana otrzymała odpis opinii w dniu 3.02.2020 r. i zobowiązanie do ustosunkowania się do jej treści pozostało bez odpowiedzi. Rzeczywiste koszty naprawy pojazdu powoda wynosiły zatem 6 020,11 zł i przewyższają żądanie dochodzone na podstawie prywatnej kalkulacji powoda. Skoro Ubezpieczyciel wypłacił dotychczas odszkodowanie na naprawę auta łącznie w wysokości 1 986,69 zł to stronie powodowej (która nabyła wierzytelność) należy się dopłata do odszkodowania w kwocie dochodzonej pozwem to jest 3 645,97 zł.

Odnośnie odsetek należy podnieść, że według przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Niemniej jednak strona pozwana po nabyciu wierzytelności od poprzednich cedentów, fakt nabycia wierzytelności zgłosiła pozwanemu Ubezpieczycielowi w dniu 3.10.2018 r., wzywając jednocześnie do dopłaty odszkodowania na swoją rzecz. Dlatego też odsetki należą się stronie powodowej od dnia 3.11.2018 r., a więc po 30 dniach od zgłoszenia roszczenia stronie pozwanej.

W tych warunkach zasadnym było uwzględnienie powództwa strony powodowej niemal w całości i zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej kwoty 3 645,97 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 03.11.2018 r. do dnia zapłaty. Powództwo w niewielkim zakresie o odsetki należało oddalić.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c., który stanowi, że sąd może wyłożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Do kosztów procesu strony powodowej należały: opłata od pozwu – 183 zł, zaliczka na opinię – 800 zł, opłata od pełnomocnictwa – 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego – 900 zł; łącznie 1 900 zł.

Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze tymczasowo wyłożył kwotę 194,14 zł na wynagrodzenie biegłego, które nie znalazło pokrycia we wpłaconych przez powoda zaliczkach. Na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, mając na uwadze wynik sprawy, nakazano stronie pozwanej uiszczenie kwoty 194,14 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.