Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Kołatek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2020 r. w K.

sprawy z powództwa Fundusz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz strony powodowej Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 8.845,20 zł (osiem tysięcy osiemset czterdzieści pięć złotych i 20/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 03.11.2018 r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz strony powodowej Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 2.960,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV  nakazuje stronie pozwanej (...) S.A. w W. aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 841,10 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 245/19

UZASADNIENIE

Strona powodowa Fundusz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 8.845,20 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 16.06.2018 r. do dnia zapłaty. Strona powodowa wniosła także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego i 17,00 zł tytułem kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa podała, że w dniu 16 kwietnia 2018 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której został uszkodzony samochód F. stanowiący własność poszkodowanego. Strona powodowa wskazała, że sprawca szkody miał zawartą ze stroną pozwaną umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego. Strona powodowa podała dalej, że strona pozwana uznała zasadę swej odpowiedzialności i w toku postępowania likwidacyjnego wypłaciła odszkodowanie w kwocie 2.754,06 zł. Powód podniósł, że rzeczywisty koszt naprawy samochodu opiewa na kwotę 11.599,26 zł i został ustalony na podstawie opinii rzeczoznawcy sporządzonej na jego zlecenie. Strona powodowa dodatkowo podała, że w dniu 26 czerwca 2018 r. nabyła od poszkodowanej na podstawie umowy cesji, wierzytelności z tytułu należnego odszkodowania i wezwała stronę pozwana do zapłaty należności. Strona powodowa uzasadniała roszczenie w zakresie odsetek tym, że roszczenie o zapłatę było wymagalne w dniu, w którym strona pozwana pomimo wezwania nie uczyniła zadość oszczenieniom strony powodowej.

Strona pozwana (...) S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i 17,00 zł tytułem kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana podniosła, że koszt naprawy ustalony przez ubezpieczyciela w kwocie 2.754,06 zł rekompensuje poniesioną przez powoda szkodę. Zdaniem strony pozwanej uzyskana kwota pozwalała na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed dnia szkody przy uwzględnieniu cen usług i części występujących na rynku lokalnym. Strona pozwana podniosła ponadto, że zaproponowała poszkodowanej wykonanie naprawy w warsztacie naprawczym współpracującym ze stroną pozwaną, ta jednak z tego nie skorzystała. Według strony pozwanej poszkodowana była zobowiązana do racjonalizowania kosztów naprawy i nieskorzystanie z propozycji pozwanej świadczy o braku współdziałania poszkodowanej przy wykonaniu zobowiązania, czym poszkodowana naruszyła dyspozycję przepisu art. 354 par. 2 k.c.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 16 kwietnia 2016 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ należący do M. K. samochód F. nr rejestracyjny (...) . Sprawca wypadku ubezpieczony był u strony pozwanej w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Po zgłoszeniu szkody przez powoda, ubezpieczyciel ustalił koszty naprawy samochodu na kwotę 2.754,06 zł i wypłacił ją poszkodowanej.

Poszkodowana prowadziła działalność gospodarcza.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 26 czerwca 2018 r. poszkodowana M. K. zbyła na rzecz Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wierzytelność z tytułu przysługującego jej odszkodowania związanego z przedmiotowym wypadkiem.

/dowód: umowa przelewu z 26.06.2018 r. – k – 20-23/

Strona pozwana, nie zgadzając się z takim wyliczeniem należnego odszkodowania sporządziła kalkulację szkody, według której koszt naprawy auta wynosił 11.599,26 zł.

/dowód: kalkulacja naprawy – k – 28-29/

Pismem z 25września, które wpłynęło do strony pozwanej 3 października 2018 r. strona powodowa wezwała stronę pozwaną do zapłaty dalszej kwoty odszkodowania tj. 8.845,20 zł netto.

/ dowód: pismo powoda z 25 września 2018 r. – znajdujące się w aktach szkodowych/

Uzasadniony koszt naprawy uszkodzeń samochodu powstałych w wyniku kolizji wynosił 12.574,43 zł.

/dowód: opinia biegłego inż. J. W. – k – 67-98 /

Sąd zważył co następuje:

Sporna między stronami nie była kwestia zasad odpowiedzialności strony pozwanej za szkodę, lecz określenie uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu powoda.

Zgodnie z treścią przepisu art.363 par. 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądx przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Poszkodowana, a później nabywca wierzytelności żądali od ubezpieczyciela właściwej sumy pieniężnej. W związku z tym nie ma uzasadnienia zarzut strony pozwanej braku współdziałania wierzyciela przy wykonaniu zobowiązania, który miałby przejawiać się nieprzyjęciem przez M. K. oferowanej przez ubezpieczyciela naprawy pojazdu w zakładzie współpracującym z pozwaną. Kwestia wyboru odpowiedniego warsztatu należy do właściciela pojazdu, a poniesione koszty związane z naprawa winny mieścić się w granicach określonych przepisem art. 361 k.c.

Ustaleń co uzasadnionych kosztów naprawy uszkodzonego w wyniku wypadku pojazdu sąd dokonał na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu wyceny kosztów napraw powypadkowych. Biegły ten w pisemnej opinii wyliczył te koszty wskazując jednocześnie na nieuzasadnione potrącenia dokonane przez ubezpieczyciela przy szacowaniu szkody. Biegły wskazał podstawy naliczenia stawek za roboczogodzinę robót blacharsko – lakierniczych, wskazał także na zasadność montowania w samochodzie części oryginalnych. Przekonujące wnioski opinii zadecydowały, że zakres szkody i jej wycena zostały przez sąd przyjęte zgodnie z wyliczeniem biegłego sądowego.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela kształtował przepis art. 822 § 1 k.c. Skoro uzasadnione koszty naprawy wyniosły 12.574,43 zł a strona pozwana zapłaciła powodowi2.754,06 zł to kwota dochodzona pozwem tj. 8845,20 zł mieści się w różnicy pomiędzy uzasadnionymi kosztami naprawy a kwotą wypłaconą przez ubezpieczyciela. Powód zgłosił żądanie zasądzenia odsetek od 16.06.2018 r. Brak było podstaw do przyjęcia, by już w tej dacie strona powodowa określiła kwotowo swoje żądanie. Jak wynika z dołączonych dokumentów i akt szkodowych, strona powodowa zgłosiła stronie pozwanej żądanie zasądzenia 8845,20 zł w piśmie z 25 września 2018 r., które wpłynęło do ubezpieczyciela 3 października 2018r. Zgodnie w przepisie art. 14 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 392 ze zm.) ubezpieczyciel ma obowiązek wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od zgłoszenia szkody. Termin ten upłynął 2 listopad 2018 r. i dlatego odsetki zasądzono od dnia 3listopada 2018 r., oddalając dalej idące żądanie w tej mierze.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 100 zd. 2 k.p.c. Powód uległ w minimalnym zakresie, dlatego stronę pozwaną obciążono obowiązkiem zwrotu powodowi całości poniesionych przez niego kosztów procesu. W skład tych kosztów wchodziły: 443,00zł – opłata od pozwu,1.800,00 zł – koszty zastępstwa procesowego, 17,00 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 700,00 – koszty opinii biegłego. Łącznie była to kwota 2.960,00 zł

Skarb Państwa poniósł tymczasowe wydatki na pokrycie pozostałej sumy wynagrodzenia biegłego, dlatego na podstawie przepisu art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wydatkami tymi obciążono stronę przegrywającą sprawę.