Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2020r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Żelewska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 września 2020r. w G.

sprawy z powództwa Gminy M. G.

przeciwko K. P. i D. S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych K. P. i D. S. solidarnie na rzecz powoda Gminy M. G. kwotę 18.032,05 zł (osiemnaście tysięcy trzydzieści dwa złote i pięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3 października 2019r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanej K. P. na rzecz powoda Gminy M. G. kwotę 4.900 zł (cztery tysiące dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty;

3.  odstępuje od obciążania pozwanego D. S. kosztami procesu.

Sygn. akt I C 1237/19

UZASADNIENIE

Powódka Gmina M. G. wniosła pozew przeciwko K. P. i D. S. o zapłatę kwoty 18.032,05 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 03 października 2019 roku do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokalu za okres od dnia 01 grudnia 2016 roku do dnia 20 maja 2019 roku, a także zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

(pozew – k. 3-5)

Stan faktyczny:

Pozwany K. S. ma 34 lata. Cierpi na schizofrenię paranoidalną. Zażywa leki stabilizujące jego zaburzenia psychiczne. Z zawodu jest mechanikiem-blacharzem. Pozostaje bez pracy i miejsca stałego zamieszkania. Utrzymuje się z zasiłku stałego w kwocie 645 zł miesięcznie przyznanego na podstawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. W 2020 roku z przerwami przebywał w całodobowym ośrodku dla osób bezdomnych prowadzonym w B. przez Stowarzyszenie (...).

(dowód: pismo z dnia 19.03.2020r. – k. 104 wraz z notatką opiekuna terapeutycznego – k. 105, pismo z dnia 21.07.2020r. – k. 115)

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając sytuację majątkową, rodzinną i zdrowotną Sąd opierał się na informacjach uzyskanych od pracowników Stowarzyszenia (...) prowadzącego całodobowy ośrodek dla osób bezdomnych, w którym pozwany K. S. przebywał. W ramach swobodnej oceny dowodów, wobec niekwestionowania przez stronę powodową treści tych informacji, Sąd uznał je za wiarygodne i przedstawiające faktyczną sytuację majątkową i zdrowotną pozwanego K. S..

Sąd miał na uwadze, że nieskonkretyzowanie w art. 102 k.p.c. „wypadków szczególnie uzasadnionych” oznacza, że to sądowi rozstrzygającemu sprawę została pozostawiona ocena, czy całokształt okoliczności pozwala na uznanie, że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, przemawiający za nieobciążaniem strony przegrywającej spór kosztami procesu w całości lub w części. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie. W wyroku z dnia 02 października 2015 roku o sygn. I ACa 2058/14 (LEX nr 1820933) Sąd Apelacyjny w Warszawie stwierdził, że sposób skorzystania z przepisu art. 102 k.p.c. jest suwerennym uprawnieniem jurysdykcyjnym sądu orzekającego i do jego oceny należy przesądzenie, czy wystąpił szczególnie uzasadniony wypadek, który uzasadnia odstąpienie, a jeśli tak, to w jakim zakresie, od generalnej zasady obciążenia kosztami procesu strony przegrywającej spór. Ustalenie, czy w danych okolicznościach zachodzą "wypadki szczególnie uzasadnione", ustawodawca pozostawia swobodnej ocenie sądu, która następuje niezależnie od przyznanego zwolnienia od kosztów sądowych. Dokonując tej oceny sąd orzekający winien kierować się własnym poczuciem sprawiedliwości, a podważenie oceny tego sądu wymaga wykazania, że jest ona wadliwa.

Powyższe informacje doprowadziły Sąd do przekonania, że pozwany K. S. znajduje się w wyjątkowo trudnej sytuacji materialnej i zdrowotnej. Jest on osobą niepełnosprawną, cierpi na schizofrenię paranoidalną, co wymaga zażywania przez niego leków i uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej. Pozostaje bez pracy, a także bez własnego miejsca zamieszkania, co potwierdza fakt korzystania ze schronienia w całodobowym ośrodku dla bezdomnych. Utrzymuje się z zasiłku w kwocie 645 zł miesięcznie, co jest kwotą pozwalającą jedynie na zapewnienie podstawowych potrzeb egzystencjonalnych. Oceniając sytuację powoda Sąd brał pod uwagę jego stan na chwilę zamknięcia rozprawy.

Zważając na opisaną wyżej sytuację majątkową pozwanego K. S. zależną od sytuacji zdrowotnej, Sąd uznał, że zasługuje on na dobrodziejstwo skorzystania z art. 102 k.p.c. i w punkcie 3. wyroku odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu.

Wyważając interesy stron postępowania zdaniem Sądu nie dojdzie do pokrzywdzenia powódki, chociażby z tego powodu, że w punkcie 2. wyroku kosztami procesu obciążono solidarnie pozwaną K. P..