Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt IC 1520/18

UZASADNIENIE

Powódka A. P. wniosła pozew o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, w postaci postanowienia tut. Sądu z dnia 25 października 2016r. o przysądzeniu prawa własności nieruchomości, położonej w D. przy ul. (...), objętej księgą wieczystą (...), na rzecz wierzyciela (...) Bank S.A. w W. (sygn. akt (...)), w sprawie egzekucyjnej z wniosku (...) Bank S.A. w W. przeciwko dłużnikowi W. P.. W uzasadnieniu podała, że „zgłosiła komornikowi swoje skuteczne prawo wobec wierzyciela – brak miejsca do zamieszkania”, w domu tym mieszka od urodzenia, a dłużnikiem jest jej ojciec, powołała się na przepisy art. 791 kpc. Wniosła o orzeczenie przez Sąd o jej uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) Bank S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut braku legitymacji czynnej. Podniosła także, że sama powódka wyjaśniła, że niniejsze postępowanie ma jedynie na celu przedłużenie postępowania do czasu uzyskania lokalu zastępczego, zatem już tylko z tej przyczyny powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny:

Prawomocnym postanowieniem z dnia 25 października 2016r., wydanym w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Bank S.A. w W. przeciwko dłużnikowi W. P., Sąd Rejonowy w Kłodzku przysądził prawo własności nieruchomości, położonej w D. przy ul. (...), objętej księgą wieczystą (...), na rzecz wierzyciela przejmującego (...) Bank S.A. za cenę 938.666,67 zł, oraz nakazał dłużnikowi wydanie nabywcy opisanej wyżej nieruchomości.

Dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dn. 25.10.2016r., sygn. akt (...) (k-3-6)

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu M. K., prowadzący postepowanie z wniosku wierzyciela (...) Bank S.A. w W. przeciwko dłużnikowi W. P. na podstawie tytułu wykonawczego – w.w. postanowienia o przysądzeniu własności, pismem z dnia 29.05.2018r. wezwał dłużnika do opróżnienia lokalu mieszkalnego położonego w D. przy ul. (...), w terminie 14 dni i przeprowadzenia się do pomieszczenia tymczasowego, wskazanego przez wierzyciela, pod rygorem przeprowadzenia w dniu 5.07.2018r. egzekucji opróżnienia lokalu.

Dowód: wezwanie dłużnika do opróżnienia lokalu (k-8)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Zgodnie z przepisem art. 999 § 1 kpc, prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest tytułem wykonawczym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości i opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń bez potrzeby nadania mu klauzuli wykonalności. Przepis art. 791 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 791 § 2 kpc stanowi, że tytuł wykonawczy zobowiązujący do wydania nieruchomości (…) upoważnia do prowadzenia egzekucji nie tylko przeciw dłużnikowi, lecz także przeciwko jego domownikom, krewnym i innym osobom reprezentującym jego prawa. Przepisy § 1 i 2 nie wyłączają praw określonych przepisami o ochronie lokatorów oraz praw, które są skuteczne wobec wierzyciela. Jeżeli dłużnik twierdzi, że przysługuje mu prawo skuteczne wobec wierzyciela, komornik wstrzyma się względem niego z czynnościami egzekucyjnymi, pouczając, że w terminie tygodnia może wytoczyć powództwo o pozbawienie w stosunku do niego tytułu wykonawczego wykonalności (§ 3).

Od zasady, że powództwo przeciwegzekucyjne może wnieść tylko dłużnik (art. 840§1 kpc) istnieje wyjątek, zgodnie z którym także domownik, krewny może zainicjować takie postepowanie, niemniej odnosi się to wyłącznie do tych sytuacji, kiedy powołuje się na istnienie prawa skutecznego względem wierzyciela (art. 999§1 kpc w zw. z art. 791§3 kpc).

Powódka nie wskazała na żadne swoje prawo skuteczne wobec wierzyciela (nie jest takim prawem „brak miejsca zamieszkania”, przy czym w sprzeczności z takim nawet twierdzeniem stoi treść zaświadczenia z systemu (...), z którego wynika, że powódka od 11.12.2007r. zameldowana jest na pobyt stały pod adresem: D. ul. (...)).

Zarzuty powódki dotyczą kwestii istnienia uprawnienia do żądania lokalu socjalnego (a nie na prawie wobec wierzyciela). Swoje prawa w tym zakresie powódka mogła realizować jedynie w trybie powództwa o ustalenie uprawnienia do lokalu socjalnego, wniesionego przeciwko właściwej gminie. W tej sytuacji zasadnym był zarzut strony pozwanej braku legitymacji czynnej.

Odnosząc się do ponownego wniosku powódki o ustanowienie pełnomocnika z urzędu z dnia 15.09.2020r., wskazać należy, że jako niedopuszczalny, pozostawiono go w aktach sprawy bez żadnych dalszych czynności, zawiadamiając o tym powódkę (art. 117(2) kpc). We wniosku tym powódka nie wskazała na żadne nowe okoliczności, które wpłynęłyby na zasadność jej wniosku. Przyczyną oddalenia jej wniosku na mocy postanowienia z dnia 9 października 2018r. była okoliczność, że – niezależnie od deklarowanej trudnej sytuacji majątkowej i osobistej powódki – nie wykazuje ona cech nieporadności, wyraźnie formułuje swoje żądania, podaje podstawę prawną oraz okoliczności faktyczne, mające to żądanie uzasadniać. Trudno uznać w tej sytuacji, że stan ciąży jest nową okolicznością w rozumieniu powołanego przepisu, skoro nie zmieniły się okoliczności stanowiące podstawę oddalonego wniosku. Zdaniem Sądu dotychczasowa postawa procesowa powódki, w tym kierowane bezpodstawne wnioski o wyłączenie sędziów orzekających w tut. Sądzie oraz ponowny wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu stanowią nadużycie uprawnień procesowych, są narzędziem gry na zwłokę, prowadzą do blokady postępowania i wymagają przeciwdziałania. Dlatego kolejny wniosek powódki o ustanowienie pełnomocnika z urzędu został potraktowany, jako złożony nie w dobrej wierze i nie podlegał rozpoznaniu.