Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2020 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Eliza Skotnicka

Protokolant p. o. prot. sąd. Anna Ludwiniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2020 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko (...) Zakładowi (...) spółka S. A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...). S. A. z siedzibą w W. na rzecz powódki A. K. kwotę 31 270,62 zł (trzydzieści jeden tysięcy dwieście siedemdziesiąt 62/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 26 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo w części dotyczącej odsetek oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 5 556,44 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  zwraca powódce od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku 424,56 zł tytułem nadpłaconej zaliczki zdeponowanej pod poz. (...).

UZASADNIENIE

Powódka A. K. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 31 270,62 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 31 125,62 zł od dnia 3 maja 2020 r. i od kwoty 145 zł od dnia wytoczenia powództwa, a nadto o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że 27 marca 2020 r. miało miejsce zdarzenie drogowe, w następstwie którego uległ uszkodzeniu pojazd marki A. (...) nr rej. (...) stanowiący własność M. Z.. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana przyznała mu odszkodowanie w wysokości 51 775,99 zł brutto, przy czym z opinii niezależnego rzeczoznawcy wynika, że celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody wynoszą 82 901,61 zł brutto. Dodała, że na mocy umowy cesji nabyła od poszkodowanego wierzytelność przysługującą mu wobec strony pozwanej, jak również, że dochodzona pozwem kwota stanowi różnicę pomiędzy odszkodowaniem wypłaconym poszkodowanemu a odszkodowaniem należnym, powiększoną o kwotę sporządzonej opinii prywatnej.

Strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Pozwana przyznała, że 27 marca 2020 r. udzielała ochrony ubezpieczeniowej sprawcy zdarzenia z udziałem poszkodowanego, jak również, że w postępowaniu likwidacyjnym wypłaciła poszkodowanemu kwotę 51 775,99 zł brutto. Podniosła, że bezpodstawne jest domaganie się dalszego świadczenia na pokrycie naprawionej szkody, bowiem z otrzymanych pieniędzy poszkodowany dokonał przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody w wybranym przez siebie warsztacie samochodowym i przy użyciu wybranych przez siebie części zamiennych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 marca 2020 r. miało miejsce zdarzenie drogowe, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki A. (...) nr rej. (...), stanowiący własność M. Z.. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej, która po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego i ustaleniu zakresu uszkodzeń w pojeździe przyznała poszkodowanemu kwotę 51 775,99 zł brutto.

Bezsporne.

W dniu 8 maja 2020 r. poszkodowany zawarł z powódką umowę przelewu, której przedmiotem była wierzytelność z tytułu odszkodowania przysługującego mu od strony pozwanej w związku ze szkodą z 27 marca 2020 r.

Dowód: umowa cesji wierzytelności za szkodę z 08.05.2020 r. – k. 12

Powódka zleciła niezależnemu rzeczoznawcy sporządzenie wyceny naprawy pojazdu poszkodowanego, z której wynika, że koszt ten wynosi 82 901,61 zł. W związku z wykonaną usługą kosztorysową powódka poniosła wydatek w kwocie 145 zł netto.

Dowód:

- kalkulacja naprawy nr (...) z 08.05.2020 r.– k. 13 - 17

- faktura VAT (...) – k. 25

W wyniku zdarzenia z 27 marca 2020 r. w pojeździe poszkodowanego uszkodzeniu uległy następujące elementy: nadkole prawe, osłona sinika, układ chłodzenia, krata chłodnicy, nakładka zderzaka przedniego, reflektory, błotnik przedni lewy, chłodnica, poprzeczka zamka przedniego, pokrywa przednia, drzwi przednie lewe, drzwi tylne lewe, wykładzina drzwi przednich prawych, lusterko zewnętrzne prawe, listwa ozdobna wnęki drzwi przednich prawych, obudowa klamki przedniej prawej, klamka drzwi przednia prawa, drzwi tylne prawe, klamka drzwi tylnych prawych, nakładka słupka lewego i prawego, wykładzina dachu, listwa ozdobna szyby bocznej tylnej prawej, lampa tylna prawa, spoiler zderzaka tylny dolny, wnęka koła tylnego prawego, pokrywa wlewu paliwa, ściana boczna lewa, opona tylna prawa oraz błotnik przedni prawy.

Do wymiany zakwalifikowano części, których naprawa nie przywróciłaby zakładanych przez producenta pierwotnych parametrów techniczno – eksploatacyjnych. Należą do nich: nakładka zderzaka prawego, prowadnica lewa zderzaka przedniego, zestaw mocowania zderzaka przedniego, krata wlotu powietrza, maska silnika, zestaw mocowania pokrywy przedniej, reflektor lewy komplet, reflektor prawy komplet, błotnik przedni lewy, uchwyt przedni błotnika przedniego lewego, zestaw mocowania błotnika przedniego lewego, zestaw mocowania wnęki koła lewego, nadkole przednie lewe, wspornik zamka prawego, drzwi przednie lewe, uszczelka drzwi prawych i lewych, wytłumienie drzwi przednich lewych, zestaw mocowania drzwi przednich lewych, osłona wewnętrzna drzwi przednich lewych, osłona wewnętrzna drzwi przednich prawych, wytłumienie drzwi przednich lewych, drzwi tylne lewe, uszczelka drzwi tylnych lewych, wytłumienie drzwi tylnych lewych, zestaw mocowania drzwi tylnych lewych, osłona wewnętrzna drzwi tylnych prawych, wytłumienie drzwi tylnych lewych, chłodnica wody oraz chłodnica powietrza doładowującego.

W przypadku dwóch elementów tj. chłodnicy wody i chłodnicy powietrza doładowującego istnieje możliwość zastosowania części zamiennych (jakość (...)). Nie przywrócą one w pełni pojazdu do stanu sprzed kolizji, bowiem posiadają inne oznaczenia identyfikacyjne, niemniej zapewnią przywrócenie pojazdu do zakładanych przez producenta warunków techniczno – eksploatacyjnych oraz przywrócą samochodowi właściwe walory estetyczne. Pozostałe elementy należy zastąpić elementami jakości O tj. oryginalnymi, sygnowanymi logo producenta.

Koszt naprawy samochodu poszkodowanego w technologii przewidzianej przez producenta samochodu, przy zastosowaniu średniej stawki 110 zł netto za roboczogodzinę mającej zastosowanie w warsztatach rzemieślniczych (blacharsko – mechanicznych i lakierniczych) w obrębie zamieszkania poszkodowanego wynosi 81 283,81 zł brutto. Koszt ten nie przekracza wartości samochodu (stanowi 93% jego wartości), a zatem szkoda w pojeździe ma charakter częściowy.

Dowód:

- zdjęcia uszkodzonego pojazdu – k. 18 - 24

- znajdujący się w aktach szkody protokół szkody w pojeździe z 14.04.2020 r. - k 35 (płyta CD)

- opinia sądowa wraz z kalkulacją naprawy sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych, kalkulacji warsztatowej, analizy rachunków i kosztorysów oraz wycen T. G. z 23.08.2020 r. – k. 42 - 78

Sąd zważył:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości co do należności głównej.

W przedmiotowej sprawie poza sporem był fakt zaistnienia w dniu 27 marca 2020 r. kolizji, w następstwie której uszkodzeniu uległ pojazd marki A. (...) nr rej. (...), stanowiący własność M. Z.. Strona pozwana przyznała, że w ramach postępowania likwidacyjnego poszkodowanemu została wypłacona kwota 51 775,99 zł, wskazała jednak na bezzasadność dochodzenia dalszej sumy, skoro poszkodowany dokonał już naprawy pojazdu.

Legitymacja stron postępowania nie była kwestionowana, przy czym podstawą odpowiedzialności strony pozwanej był przepis art. 822 k.c.

Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Stosownie zaś do treści art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Szkodą w mieniu jest wszelki uszczerbek majątkowy. Przy ustaleniu wysokości szkody należy posługiwać się przyjętą w piśmiennictwie i orzecznictwie teorią różnicy. Oznacza to, że dla ustalenia wysokości szkody zestawia się obecną wartość samochodu z tą, jaką by on przedstawiał gdyby nie było wypadku (tak, G. Bieniek, Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe, Warszawa 2006 str.140). Zasada pełnego odszkodowania w ujęciu kodeksu cywilnego przejawia się w tym, że naprawienie szkody obejmuje zarówno straty jakie poszkodowany poniósł, jak i korzyści które mógł osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zgodnie z art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła.

Wymaga podkreślenia, że podmiot odpowiedzialny za szkodę komunikacyjną zobowiązany jest pokryć koszty przywrócenia pojazdu poszkodowanego do stanu sprzed zdarzenia, zatem naprawa winna odbyć się z użyciem takich części, w jakie wyposażony był uszkodzony pojazd. Niemniej, jeśli możliwy jest zakup części w jakości, które spełniają te same warunki techniczno – eksploatacyjne jak część oryginalna, możliwe jest przeprowadzenie naprawy z wykorzystaniem tej części. Nie ma przy tym znaczenia, czy poszkodowany dokonał już naprawy pojazdu przy użyciu np. części zamiennych bądź używanych. Okoliczność ta nie świadczy bowiem o tym, że została zrekompensowana szkoda w postaci utraty wartości pojazdu. Należy mieć na uwadze, że kwota odszkodowania przyznana przez ubezpieczyciela nie zawsze wystarczy na pokrycie uszczerbku w całości tj. dokonanie naprawy w sposób przywracający samochód do stanu sprzed szkody. Co więcej, cena rynkowa pojazdu, który uczestniczył w kolizji drogowej jest niższa aniżeli pojazdu o podobnych parametrach w stanie nieuszkodzonym, pojazd taki jest też mniej atrakcyjny dla potencjalnych kupujących.

Celem ustalenia uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu poszkodowanego, Sąd posiłkował się opinią biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych, kalkulacji warsztatowej, analizy rachunków i kosztorysów oraz wycen T. G., który posiada specjalistyczną wiedzę.

Opinia sporządzona przez biegłego, jest w ocenie Sądu fachowa, rzetelna i wyczerpująca, dzięki czemu w dużej mierze posłużyła za ustalenie stanu faktycznego oraz wydanie merytorycznego rozstrzygnięcia.

Biegły sądowy w sposób rzeczowy i precyzyjny określił, jakie prace należy wykonać, aby przywrócić pojazd poszkodowanego do stanu sprzed szkody z 27 marca 2020 r. Oszacowanie kosztów naprawy zostało dokonane w oparciu o dokumentację sporządzoną w toku postępowania likwidacyjnego, za pomocą specjalistycznych systemów kalkulacji napraw oraz przy uwzględnieniu stawek za roboczogodzinę w warsztatach rzemieślniczych w obrębie zamieszkania poszkodowanego, które dysponują wyposażeniem umożliwiającym naprawę zgodnie z technologią producenta.

Biegły wskazał, które z uszkodzonych elementów podlegają naprawie, a które należy wymienić, gdyż ich naprawa nie przywróciłaby zakładanych przez producenta pierwotnych parametrów techniczno – eksploatacyjnych. Zaznaczył, że uszkodzone części pojazdu zakwalifikowane do wymiany były oryginalne, zatem winny zostać zastąpione takimi właśnie częściami. W przypadku dwóch elementów - chłodnicy cieczy i chłodnicy powietrza doładowującego istnieje jednak możliwość zastosowania części alternatywnych jakości (...), które produkowane są w większości przypadków na tych samych liniach technologicznych, na których produkowane są części na pierwszy montaż. Spełniają one warunki techniczno – eksploatacyjne założone przez producenta, zapewniają pełne bezpieczeństwo eksploatacji pojazdu oraz komfort podróżowania. Zastosowanie tych części pozwoli zminimalizować koszty naprawy pojazdu o 2 228,59 zł.

Biegły uwzględnił nadto wcześniejsze uszkodzenia eksploatacyjne obręczy koła tylnego lewego i z tego względu potrącił 50% kosztów lakierowania tego elementu.

Jednocześnie należy wskazać, że biegły zanegował możliwość zainstalowania części zamiennych produkowanych przez podmiot inny niż uznany przez producenta danej marki (części jakości P), bowiem związane jest to z ryzykiem pojawienia się problemów przy dalszej pracy pojazdu, jak również trudności przy montażu takich części. Ponadto, części alternatywne produkowane są zazwyczaj z materiałów niższej jakości oraz przy zastosowaniu technologii innych niż producenckie. Elementy takie szybciej ulegają korozji i cechują się mniejszą trwałością. Wady te mogą ujawnić się dopiero w trakcie późniejszej eksploatacji pojazdu.

W oparciu o ustalony stan faktyczny, Sąd uznał, że uzasadniony koszt naprawy pojazdu poszkodowanego umożliwiający przywrócenie go do stanu sprzed zdarzenia z 27 marca 2020 r., przy uwzględnieniu technologii przewidzianej przez producenta, zastosowaniu średniej stawki 110 zł za roboczogodzinę w warsztatach blacharsko – mechanicznych i lakierniczych w obrębie zamieszkania poszkodowanego oraz przy uwzględnieniu większości części oryginalnych dostępnych w sieci dealerskiej A. wynosi 81 283,81 zł brutto. Skoro w toku postępowania likwidacyjnego, poszkodowanemu wypłacono sumę 51 775,99 zł, roszczenie powódki o wypłatę dalszego odszkodowania zasługiwało na uwzględnienie co do kwoty 31 125,62 zł. Zasadne było również żądanie zwrotu 145 zł poniesionych w związku ze zleceniem sporządzenia kosztorysu przez niezależnego rzeczoznawcę. Kwota ta została należycie udokumentowana i pozostaje w związku ze zdarzeniem z 27 marca 2020 r., albowiem dokonana w prywatnej opinii wycena dała powódce podstawy do wystąpienia na drogę sądową.

Bacząc na powyższe, Sąd zasądził od strony pozwanej kwotę 31 270,62 zł.

O należnych odsetkach ustawowych od zgłoszonego roszczenia orzeczono w oparciu o przepisy art. 481 § 1 k.c. i 455 k.c. Przed wytoczeniem powództwa powódka nie wzywała pozwanej do spełnienia żądanego świadczenia, zatem datą, od której pozwana mogła pozostawać w zwłoce jest dzień następny po dniu doręczenia jej odpisu pozwu w niniejszej sprawie tj. 26 czerwca 2020 r.

Rozstrzygając o kosztach, Sąd kierował się treścią art. 100 zd. 2 k.p.c. Powódka wygrała proces w całości co do należności głównej, uległa jedynie co do nieznacznej części odsetek. Powódka poniosła koszty w łącznej kwocie 5 556,44 zł, w tym 1 564 zł opłata sądowa od pozwu, 3 600 zł koszty zastępstwa procesowego, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz 375,44 zł wydatki związane z należnością biegłego sądowego.

Mając na uwadze, że uiszczona przez powódkę zaliczka na poczet kosztów biegłego nie została w całości spożytkowana, Sąd, stosownie do treści art. 84 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 755 t.j.), zwrócił jej pozostałą kwotę 424,56 zł.