Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 39/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2020 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Danuta Kasprzyk (spr)

Sędzia Michał Ziemniewski

Ławnicy Romuald Leda, Anna Neugebauer, Dariusz Przybylski

Protokolant sądowy: p.o. Paulina Dubicka

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu

po rozpoznaniu w dniu 11 marca, 14 kwietnia, 17 czerwca, 7 października, 25 listopada 2020 roku sprawy

J. K. syna J. i N. z domu P. urodzonego (...) w M. ( r.)

oskarżonego o to, że

dnia 14 lipca 2019 roku w W. działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia obywatela R. M. B. zadał ww. cios nożem w brzuch powodując u niego obrażenia ciała w postaci rany ciętej powłok brzusznych z penetracją do jamy brzusznej i wytrzebieniem żołądka oraz rany ciętej wątroby z wykrwawieniem do jamy otrzewnej, co bezpośrednio zagrażało życiu pokrzywdzonego, przy czym zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na udzielenie ww. niezwłocznej pomocy medycznej

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k.

1.  Oskarżonego J. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) lat pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza okres tymczasowego aresztowania od dnia 14 lipca 2019 roku godzina 2.20 do nadal.

3.  Na podstawie § 17 ust. 1 pkt. 2 i 5 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. S. kwotę 1180,80 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej dzielonej z urzędu.

4.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego z obowiązku ponoszenia kosztów postepowania i z opłaty.

SSO Danuta Kasprzyk SSO Michał Ziemniewski

Romuald Leda Anna Neugebauer Dariusz Przybylski

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 39/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K.

dnia 14 lipca 2019 roku w W., działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia obywatela R. M. B., zadał ww cios nożem w brzuch powodując u niego obrażenia ciała w postaci rany ciętej powłok brzusznych z penetracją do jamy brzusznej i wytrzebieniem żołądka oraz rany ciętej wątroby z wykrwawieniem do jamy otrzewnej, co bezpośrednio zagrażało życiu pokrzywdzonego, przy czym zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na udzielenie ww niezwłocznej pomocy medycznej

tj. za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony J. K. oraz pokrzywdzony M. B. przyjechali do P. do pracy, zostali zakwaterowani przez pracodawcę na wynajętej kwaterze w W. ul. (...). Przed przyjazdem do Polski nie znali się, na kwaterze mieszkali w jednym pokoju z trzema innymi mężczyznami narodowości (...), a łącznie pod tym adresem mieszkało 12 obywateli G.i U..

W dniu 13 lipca 2019 roku w godzinach wieczornych R. F., O. N., R. P. (1), I. B., B. G., M. B. i J. K. spożywali wspólnie alkohol w pokoju telewizyjnym. Poszczególne osoby rozchodziły się w godz. 23.30 - 0.00.

Po północy J. K. i M. B. wyszli z kwatery, nie ustalono dokładnie gdzie przebywali i co robili, niemniej doszło między nimi do sporu na nieustalonym tle oraz do bójki. Wówczas żaden z nich nie miał przy sobie noża. Wracając na kwaterę rozdzielili się. Gdy M. B. dotarł na ul. (...) nagle zobaczył oskarżonego, który ręką uzbrojoną w nóż zadał mu cios w brzuch- był to jeden cios od dołu , na wprost. Pokrzywdzony poczuł ból, zdołał przemieścić się na ulicę gdzie nieustalone osoby zobaczyły jego stan i wezwały kartkę pogotowia. Mniej więcej w tym czasie z kwatery na ul. (...) wyszedł na papierosa B. G.. Zobaczył on na ulicy (...), stał o własnych siłach, w jego pobliżu stali mężczyzna i kobieta, którzy powiedzieli, że już wezwali karetkę. Podniósł koszulkę M., zobaczył ranę i dużo krwi, po chwili M. upadł i stracił przytomność.

Policja przyjechała na miejsce zdarzenia o godzinie 1.55. Zobaczyli pokrzywdzonego z rana brzucha oraz wystającymi z niej wnętrznościami. Pokrzywdzony został zabrany przez pogotowie ratunkowe, a w szpitalu poddany operacji ratującej życie.

Po udaniu się do pomieszczeń na ul. (...) policja spisała obecne tam osoby. Oskarżonego zastali w łóżku, spał. Jedynie jego wygląd wskazywał, że mógł mieć związek ze zdarzeniem: miał ranę pod prawym okiem, otarcie skóry nosa i polika lewego, zakrwawione ręce, twarz i spodnie.

zeznanie świadka M. B.

k. 49-50, 60-61

zeznanie świadka B. G.

k. 45-46

zeznanie świadka V. Z.

k. 11-12

zeznanie świadka L. P.

k. 14-15

zeznanie świadka R. F.

k. 17-18

zeznanie świadka O. N.

k. 20-21

zeznanie świadka A. P.

k. 23-24

zeznanie świadka V. K.

k. 26-27

zeznanie świadka Z. H.

k. 29-30

zeznanie świadka R. P. (2)

k. 37-38

zeznanie świadka I. B.

k. 41-42

wyjaśnienia J. K.

k. 369-371 w zw. z k. 69-72, 74-75, 81-83

W wyniku zadanego ciosu pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci rany kłutej jamy brzusznej z obecnością rany przepony i rany ciętej wątroby, co wymagało leczenia operacyjnego w trybie pilnym i spełniało dyspozycje ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu

zeznanie świadka J. W.

k. 32-33

opinia biegłego S. P.

k. 62-63, 164-165, 391-394

badaniom daktyloskopijnym poddano zabezpieczony nóż kuchenny , na jego powierzchni ujawniono ślady linii papilarnych ale ze względu na niewystarczającą liczbę cech szczególnych nie nadają się do identyfikacji

opinia z zakresu badań daktyloskopijnych

k. 172

na t-shirt - koszulce koloru czarnego zabezpieczonej na miejscu zdarzenia, spodniach jeansowych zabezpieczonych podczas oględzin osoby oskarżonego oraz nożu kuchennym zabezpieczonym w pomieszczeniu kuchni ujawniono krew ludzką, z której próbek wyizolowano DNA o profilu zgodnym z profilem M. B.

na koszulce czerwonej zabezpieczonej podczas oględzin osoby oskarżonego oraz poszewce od poduszki zabezpieczonej w pokoju oskarżonego ujawniono krew ludzką, z której próbek wyizolowano DNA o profilu zgodnym z profilem J. K.

opinia biegłego z zakresu genetyki sądowej

k. 177-180

J. K. nie był karany

karta karna

k. 186

badanie na zawartość alkoholu J. K. wykazało godzinie 3.45 - 0,80 mg/l, a o godz. 4.34 -0,66 ml/l

oskarżony podał że tego wieczora wypił 1 litr wódki

protokół badania stanu trzeźwości

k. 6

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznanie świadka M. B.

świadek ten przedstawił dwie wersje zdarzenia, obie opisując ogólnikowo, nie podając szczegółów, nie umiejscawiając zdarzeń w czasie

świadek jest konsekwentny w kilku kwestiach:

po pierwsze rozpoznał oskarżonego jako osobę która zadała mu cios w brzuch i jest to dla sądu wiarygodne ponieważ świadek od dwóch miesięcy mieszkał z oskarżonym w jednym pokoju, a wiec nie jest zdaniem możliwym to by pomylił jego osobę z kimś innym - a zeznania świadka w zakresie ustalenia sprawcy przestępstwa znajdują potwierdzenie w wynikach badań laboratoryjnych stwierdzających obecność krwi pokrzywdzonego na spodniach oskarżonego oraz krwi pokrzywdzonego na nożu, jaki oskarżony wskazał jako nóż kuchenny, którym tego dnia się używał oraz zeznania świadka G., który zeznał iż oskarżony z pokrzywdzonym w pewnym momencie zostali sami w pokoju

po wtóre świadek zeznał, iż generalnie nie pozostawał w konflikcie z oskarżonym, co oskarżony potwierdza,

po trzecie zeznał, iż oskarżony zadał mu cios nagle, bez słowa, jednym precyzyjnym pchnięciem po czym oddalił się - co znajduje potwierdzenie w wynikach opinii lekarskiej oraz wynikach działań przybyłej na miejscu policji, która zastała oskarżonego śpiącego w pokoju, w zakrwawionej odzieży

świadek jest też w kilku kwestiach niekonsekwentny:

raz podał, że przed zadaniem mu ciosu nie doszło do żadnej kłótni, a przesłuchany powtórnie iż doszło pomiędzy nimi przed zadaniem ciosu do sytuacji konfliktowej, ale świadek nie podał na jakim tle

raz podał, że cios otrzymał nagle po tym gdy wyszedł z budynku na papierosa a oskarżony wyszedł za nim trzymając w ręce nóż, a raz podał że najpierw poszedł wraz z J. nad jezioro, tam się pokłócili, zaczęli bić, on zaczął przegrywać więc uciekł, a J. wrócił do domu - po jakimś czasie J. podbiegł do niego gdy stał koło przystanku i zadał mu cios nożem w brzuch

ocena wiarygodności zeznań świadka, również w korelacji w wersjami przedstawianymi przez oskarżonego oraz ocena wiarygodności zeznań pozostałych świadków była dla sądu o tyle utrudnioną, że obecnie wszyscy świadkowie nie przebywają pod jedynym znanym sądowi adresem ich pobytu, a z okoliczności sprawy wynika, że opuścili już terytorium P.. Ich bezpośrednie przesłuchanie przed sądem nie było więc obiektywnie możliwe, a tym samym niemożliwe było doprecyzowanie treści ich zeznań np. w zakresie czasu wydarzeń

w rezultacie sąd dał wiarę treści zeznań świadka w takim zakresie w jakim jego relacja znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego czyli np. co do tego ze wspólnie opuścili kwaterę; w dowodach materialnych czyli np. w zakresie tego iż otrzymał cios nożem w brzuch będąc na zewnątrz posesji, w sposób nagły, gwałtowny i niespodziewany oraz w zasadach logicznego rozumowania i oświadczenia życiowego tj. w zakresie tego że musiało dojść miedzy nimi do nagłego konfliktu na nieustalonym tle , która to sytuacja wyzwoliła zachowanie oskarżonego

zeznanie świadka J. W.

sąd dał wiarę zeznaniu świadka, który udzielał pokrzywdzonemu pomocy lekarskiej w szpitalu i opisał obrażenia ciała stwierdzone u pokrzywdzonego oraz podjęte procedury lekarskie

opinia biegłego S. P.

sąd dał wiarę treści opinii, uznał ją za rzetelną , fachową i obiektywną, jej treść koreluje z treścią zeznań świadka W. oraz uwzględnia treść dokumentacji lekarskiej z leczenia pokrzywdzonego , dodatkowo biegła w opinii uzupełniającej pisemnej oraz na rozprawie wytłumaczyła okoliczności związane z krwawieniem stwierdzonym u pokrzywdzonego, wytłumaczyła jakie mogły być powody niewielkiej ilości krwi w jamie brzusznej ( krwawienie wewnętrzne) oraz od jakich czynników zależało, czy krwawienie zewnętrzne pokrzywdzonego, które faktycznie mogło być obfite, wpłynęłoby na zabrudzenie odzieży sprawcy. Tę część opinii sad ocenił również jako rzetelna i fachową.

opinia z zakresu badań daktyloskopijnych

sąd dał wiarę treści opinii, uznał ją za rzetelną , fachową i obiektywną

opinia biegłego z zakresu genetyki sądowej

sąd dał wiarę treści opinii, uznał ją za rzetelną , fachową i obiektywną

karta karna

sąd dał wiarę wszystkim dokumentom urzędowym dołączonym do akt sprawy, w tym notatkom urzędowym oraz protokołom oględzin i przeszukania które to dokumenty relacjonują przebieg czynności wykonywanych w dniu zdarzenia oraz wyniki tych czynności

wyjaśnienia J. K.

wyjaśnieniom oskarżonego sąd dał wiarę w niewielkim zakresie głównie dlatego, że nie są one konsekwentne, spójne i logiczne. Z jednej strony oskarżony tak w postępowaniu przygotowawczym jak i przed sądem twierdził, że nie wie, nie pamięta dokładnie co się stało, a z drugiej strony przedstawia wybiórczo sprzeczne relacje na temat zachowania swojego i M. tego wieczora. Sąd daje wiarę oskarżonemu, że w którymś momencie wieczora 13 lipca wraz z M. wyszli z kwatery, a następnie razem na tę kwaterę wrócili. W tym zakresie relacja oskarżonego i pokrzywdzonego jest zbieżna. Natomiast rozbieżnie relacjonują przebieg zdarzeń w tym okresie - pokrzywdzony twierdzi że się pokłócili i pobili, a oskarżony twierdzi iż byli w barze i pili, a następnie zostali zaczepieni przez 3 P. - przy czym w tym zakresie wersja oskarżonego ewoluuje, bo początkowo w ogóle o takiej sytuacji nie wyjaśniał, a przed sądem wręcz mówił o bójce między M. a P., przy czym w jego relacji nie jest jasne w zasadzie jaki ta bójka miałaby przebieg skoro oskarżony twierdzi, że była to bójka między P.a M. a to on został przez P. uderzony. Ta relacja nie jest wiarygodna, w ocenie sądu miała ona sugerować czy też wyjaśniać skąd na spodniach oskarżonego krew pokrzywdzonego - pojawił się bowiem w tej relacji nowy element rzekomego krwawienia z nosa pokrzywdzonego. Niemniej bez wątpienia w tamtym momencie tj. przed powrotem pokrzywdzonego i oskarżonego na kwaterę pokrzywdzony nie mógł doznać stwierdzonych u niego obrażeń ciała - co przyznaje sam oskarżony. Dalej oskarżony wyjaśnił, że poszedł spać i obudziła go policja. Jednocześnie twierdzi, że M. oglądał jeszcze z chłopakami telewizję oraz chciał jeszcze z kwatery wychodzić. Nie jest to prawdą bo żaden z uczestników "imprezy" w pokoju telewizyjnym nie mówi, by oskarżony z pokrzywdzonym wspólnie opuszczali ten pokój, a następnie by wrócił wyłącznie M. i dalej pił z nimi alkohol. Oskarżony wyjaśnił nadto, że krew jaką miał pod okiem to wynik przewrócenia. W zakresie noża który ewidentnie był narzędziem zbrodni oskarżony twierdzi, że to nóż kuchenny dostępny dla wszystkich, aczkolwiek przyznał również, że w tym dniu robił tym nożem jedzenie.

Biorąc pod uwagę relacje pokrzywdzonego, zeznania świadka G. oraz wyniki przeprowadzonych oględzin i badań (miejsce ujawnienia śladów krwi na bruku przed posesją, ślady krwi pokrzywdzonego na nożu zabezpieczonym w kuchni, ślady krwi pokrzywdzonego na spodniach oskarżonego) oraz godzinę o której interweniowała policja sąd ustalił i przyjął, że w nieustalonym czasie przed powrotem na kwaterę doszło pomiędzy nimi do nagłego, bliżej nieustalonego w zakresie podłoża, konfliktu, w wyniku którego oskarżony po powrocie do miejsca zamieszkania zabrał nóż kuchenny i wyszedł na zewnątrz posesji gdzie nożem tym zadał nagły i gwałtowny cios w brzuch pokrzywdzonego, po czym pozostawiając pokrzywdzonego bez pomocy i nie interesując się dalszym jego losem odłożył zakrwawiony nóż kuchenny w pomieszczeniu kuchni i udał się do swojego pokoju, gdzie zasnął.

Ę. S.

Zeznaniu świadka E. S. (1) sąd dał wiarę nie znajdując podstaw do ich kwestionowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznanie świadka V. Z.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek poza wiedzą, że wieczorem w dniu 13.07.2019 roku zamieszkujący na terenie kwatery G. pili alkohol w pokoju telewizyjnym nie przekazał żadnych innych informacji, w trakcie zdarzenia świadek spał

zeznanie świadka L. P.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek nie miał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia

zeznanie świadka R. F.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek nie miał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia

zeznanie świadka O. N.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek nie miał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia

zeznanie świadka A. P.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek nie miał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia

zeznanie świadka V. K.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek nie miał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia

zeznanie świadka Z. H.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek nie miał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia

zeznanie świadka R. P. (2)

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek nie miał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia

zeznanie świadka I. B.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka ale nie przyczyniły się one do ustaleń w sprawie ponieważ świadek nie miał żadnej wiedzy o przebiegu zdarzenia

zeznanie świadka B. G.

Sąd nie dał wiary zeznaniu świadka B. G.. W ocenie sądu świadek nie zeznał prawdy o zdarzeniach dnia 14 lipca 2019 roku ponieważ nie jest zainteresowany w ujawnieniu tej prawdy. W toku postępowania przygotowawczego świadek złożył zeznania z jakich wynika, że do zranienia pokrzywdzonego doszło w pokoju telewizyjnym, po tym jak uczestnicy imprezy opuścili ten pokój i pozostał w nim wyłącznie oskarżony z pokrzywdzonym. Z tych zeznań wynika, iż świadek zdarzenia nie widział, wyszedł z pokoju na papierosa, następnie usłyszał krzyk pokrzywdzonego i gdy wrócił to M. był już na ulicy. W zeznaniach świadka brak jest jednak dokładnego odniesienia do czasu wydarzeń oraz miejsca wydarzeń. Nie wiadomo gdzie świadek był w trakcie zdarzenia, gdzie palił tego papierosa, jak to długo to trwało - a jeszcze należy mieć na względzie to, że świadek był pod w pływem alkoholu. Taka relacja świadka nie znajduje potwierdzenia w zeznaniu żadnej innej osoby ani w wyjaśnieniach oskarżonego.

Przed sądem wątpliwości tych nie usunięto ponieważ świadek utrzymywał, że nie złożył w dniu 14 lipca 2019 roku zeznań o treści mu odczytanych ponieważ tłumaczył tłumacz języka rosyjskiego a on takiego języka nie zna. Przedstawił zupełnie inną wersje zdarzenia. Sąd uznał to za wyraz nieszczerości. Świadek język rosyjski zna – co wynika w ocenie sądu w z treści zeznań świadka E. S. (2) oraz z treści pisma ambasady G.. Ponadto w świetle zasad doświadczenia życiowego niewiarygodnym jest by tłumacz oraz policjant podczas prawie półgodzinnej czynności przesłuchania nie zorientowali się, iż świadek ich nie rozumie lub sami stworzyli wersję zdarzeń podaną w protokole. Sąd nie mógł się na takich zeznaniach oprzeć i uznać, że świadek przedstawia wiarygodną wersję okoliczności faktycznie przez siebie obserwowanych i zapamiętanych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

J. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem znamiona przestępstwa usiłowania zabójstwa kwalifikowanego z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k.

oskarżony zadał pokrzywdzonemu cios nożem o długości ostrza 19 cm w brzuch powodując ranę ciętą powłok brzusznych z penetracją do jamy brzusznej i wytrzebieniem żołądka oraz ranę ciętą wątroby z wykrwawieniem do jamy otrzewnej

pokrzywdzony wymagał natychmiastowego zabiegu operacyjnego, któremu został poddany w szpitalu i wyłącznie ta interwencja medyczna spowodowała, że nie nastąpił zgon pokrzywdzonego - na skutek zadanej rany pokrzywdzony znalazł się w położeniu bezpośrednio zagrażającym jego życiu; sąd nie ma żadnych wątpliwości w zakresie związku przyczynowego działania oskarżonego oraz powstałego skutku

ustalone okoliczności jednoznacznie wskazują, iż oskarżony działał z umyślnym, bezpośrednim zamiarem pobawienia życia pokrzywdzonego - ponieważ wychodząc z kwatery z pokrzywdzonym oskarżony nie miał przy sobie noża musiał po powrocie do miejsca zamieszkania nóż ten zabrać, prawdopodobnie z kuchni, wyjść na zewnątrz i tam zadać cios, który został zadany nagle, gwałtownie, zdecydowanie, a rodzaj i charakter obrażeń ciała pokrzywdzonego obrazuje siłę tego ciosu, a tym samym stopień zdecydowanego działania sprawcy. Zadanie ciosu nie było poprzedzone jakimkolwiek dialogiem, odbyło się nagle i gwałtownie. Nie było to użycie noża w sposób spontaniczny, w trakcie kłótni, na zasadzie użycia narzędzia dostępnego w pobliżu. Zadając ostrzem o długości 19 cm zdecydowany cios w brzuch oskarżony wiedział, że może spowodować zgon pokrzywdzonego, jest to bowiem wiedza o charakterze powszechnym, jaką każdy dorosły, przeciętnie wykształcony człowiek posiada. O działaniu umyślnym oskarżonego świadczy również jego późniejsze zachowanie - oddalił się, położył spać, nie zainteresował się losem pokrzywdzonego, nie dążył do udzielenia mu pomocy lub choćby wezwania pomocy. Wykazał całkowitą obojętność.

Zdaniem sądu stan upojenia alkoholowego w żaden sposób oskarżonego nie tłumaczy czy usprawiedliwia, jako człowiek dorosły winien wiedzieć jak alkohol działa na jego organizm i jak po jego spożyciu może się zachować.

Sąd nie ma żadnych wątpliwości w zakresie ustalenia, iż to oskarżony jest sprawcą. Na jego osobę wskazuje konsekwentnie pokrzywdzony, w ocenie sądu nie ma żadnej możliwości by pokrzywdzony nie był zdolny oskarżonego rozpoznać lub pomylić go z inną osobą – znali się dobrze zamieszkując wspólnie. Pokrzywdzony nie ma też żadnego powodu by kłamać w zakresie sprawstwa oskarżonego. Ponadto na odzieży oskarżonego (spodnie) zabezpieczono ślady krwi pokrzywdzonego, a zdaniem sądu wykluczone zostało to by ślady te mogły powstać uprzednio np. na skutek zranienia w czasie kłótni.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

1

sąd wymierzył karę 10 lat pozbawienia wolności

Przestępstwo zarzucane oskarżonemu jest zagrożone karą od 8 do 15 lat pozbawienia wolności lub karami 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia wolności, za usiłowanie przestępstwa zabójstwa sprawca odpowiada tak jak za jego dokonanie.

Wymierzając karę sąd uwzględnił: stopień społecznej szkodliwości tego przestępstwa wyrażający się targnięciem na najwyższe dobro chronione prawem – życie człowieka oraz rodzajem użytego narzędzia; stopień zawinienia oskarżonego wyrażający się w tym że działał umyślnie, bez powodu, zadał cios w brzuch powodując realne zagrożenie życia pokrzywdzonego, nie wykazał żadnego zainteresowania dalszym losem pokrzywdzonego i był w stanie nietrzeźwości.

Jako okoliczności łagodzące sąd uwzględnił młody wiek oskarżonego oraz dotychczasowy tryb jego życia: nie był karany, do P. przyjechał za pracą , ma na utrzymaniu dziecko.

W ocenie sadu kara 10 lat jest adekwatna do tego co oskarżony zrobił, nie jest karą nadmiernie surową ale właściwie dostrzegającą powagę popełnionego przestępstwa.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

2.

na poczet orzeczonej kary sąd zaliczył oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

sąd zwolnił oskarżonego z obowiązku zwrotu kosztów postępowania ponieważ oskarżony nie ma dochodów i majątku które pozwoliłyby na pokrycie tych kosztów

7.  Podpis

SSO Danuta Kasprzyk SSO Michał Ziemniewski