Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1051/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Z. G.

w dniu 16 lutego 2018r. w K. kierował w strefie ruchu lądowego samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, wynik badania powyżej 2,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 16 lutego 2018 roku około godz. 12.05 w K. na ul. (...) oskarżony kierował samochodem osobowym marki A. o nr rej. (...) w strefie ruchu lądowego po drodze publicznej.

protokół użycia alkotestu

2, 4

świadectwo wzorcowania

3, 5

zeznania świadka E. W.

7 - 9, 109 - 110

2. Oskarżony uruchomił samochód. Chciał wyjechać z miejsca w którym zaparkował rano swój pojazd. Wykonując manewr cofania został zablokowany przez samochód marki F. (...) numerze rejestracyjnym (...) , którym kierowała E. W.

zeznania świadka E. W.

7 - 9, 109 - 110

protokół zapisu

54 - 56

zeznania świadka S. K.

91 - 92

zeznania świadka A. S.

150

3. Oskarżony był po spożyciu połowy butelki o pojemności 0,7 litra wódki oraz 1 litra piwa o godzinie 10:00. Po przyjeździe wezwanego patrolu policji został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie zostało wykonane przy użyciu urządzenia A. I., a następnie Alkometr A2.0/04 z następującymi wynikami alkoholu w wydychanym powietrzu : godz. 12.22 - wynik powyżej 2,00 mg/l, godz. 12.39 - wynik 1,98 mg/1, godz. 13.47 – wynik 1,29 mg / l, godz. 13.50 – wynik 1,43 mg / l, godz.14.20 - wynik 1,44 mg/l, godz. 14.50 - wynik 1,46 mg/l, godz. 15.20 - wynik 1,43 mg/1

protokół użycia alkotestu

2,4

protokół użycia alkotestu

3,5

zeznania świadka E. W.

7-9, 109 - 110

postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy

16

zeznania świadka S. K.

91 - 92

wyjaśnienia oskarżonego

91

zeznania świadka K. A.

110

zeznania świadka A. S.

150

4. Oskarżony Z. G. ma 45 lat, wykształcenie średnie, z zawodu technik ekonomista. Jest żonaty i ma na swoim utrzymaniu 2 dzieci w wieku 16 i 20 lat. Prowadzi własną działalność gospodarczą, z której osiąga dochód w wysokości około 2000 zł miesięcznie. Oskarżony nie był wcześniej karany.

wyjaśnienia oskarżonego

91

karta karna

18, 62

wydruk z systemu (...)

19

informacja o wpisach w ewidencji kierowców

20

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Z. G.

w dniu 16 lutego 2018r. w K. kierował w strefie ruchu lądowego samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, wynik badania powyżej 2,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony wsiadł do samochodu jedynie w celu zabrania z niego telefonu komórkowego. Nie uruchomił silnika i nie zamierzał wyjeżdżać z miejsca parkingowego.

zeznania świadka E. W.

7 - 9, 109 - 110

wyjaśnienia oskarżonego

91

Zeznania świadka K. A.

110

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,3,4

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony Z. G. w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia w których wskazał, że tego dnia spożywał alkohol po przyjeździe do pracy z uwagi na problemy w domu. Przyznał, że wsiadł do samochodu, jednak kategorycznie zaprzeczył iż chciał odjechać. Wskazał, iż wsiadł do samochodu jedynie po telefon klienta, który miał tego dnia naprawić. Na rozprawie przed sądem podtrzymał swoje wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego. Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za niewiarygodne, pozostają one bowiem w sprzeczności z zebranymi dowodami w postaci dokumentów, w tym protokołami użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu oraz zeznaniami świadków E. W. i A. S. oraz zapisem zgłoszenia zdarzenia. Przesłuchani w toku postępowania świadkowie podali, iż widzieli jak oskarżony wsiada do samochodu. Dodatkowo świadek E. W. wskazała, iż na prośbę A. S. obserwowała zachowanie oskarżonego i gdy ten próbował wyjechać z miejsca parkingowego zastawiła mu drogę uniemożliwiając dalszą jazdę. Przedstawiona przez oskarżonego wersja wydarzeń jest najbardziej korzystna z punktu widzenia jego obrony, jednakże pozostaje ona w sprzeczności z obiektywnie ustalonymi w oparciu o przeprowadzone dowody faktami, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

1,2, 3,4

- protokół użycia alkotestu,

- świadectwo wzorcowania ,

- protokół odtworzenia zapisu

- karta karna

- wydruk z systemu (...)

- informacja o wpisach w ewidencji kierowców

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości. Ponadto nie budziła wątpliwości także sprawność urządzenia, za pomocą którego dokonywano pomiaru zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż posiadało ono ważne świadectwo legalizacji.

1,2,3

zeznania świadków A. S. E. W.,

S. K.

Za wiarygodne należało uznać zeznania świadków E. W., A. S. oraz S. K. odnośnie zachowania oskarżonego oraz przeprowadzonej interwencji. Zeznania świadków są spójne, logiczne oraz wzajemnie się uzupełniają. Sąd uznał zeznania złożone przez świadków za wiarygodne i zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Zeznania te nie były wymuszane i stanowiły swobodną oraz wyczerpującą relację świadków dotyczącą przebiegu zdarzenia objętego aktem oskarżenia. Świadkowie w swych zeznaniach opisali dokładny obserwowany przez siebie przebieg zdarzenia.

Świadek A. S. w trakcie swoich zeznań nie potrafiła, z uwagi na upływ czasu odtworzyć szczegółów przebiegu zdarzenia Wskazała, iż zobaczyła jak oskarżony próbuje otworzyć jej samochód. Początkowo uznała, że to stalker. Na rozprawie przed sądem wskazała, iż nie wyczuwała od oskarżonego woni alkoholu. Treść jej zeznań w tym zakresie pozostaje jednak w sprzeczności z nagraniem dokonanego przez nią zgłoszenia i rozmowy z dyżurnym K. w K. w której jednoznacznie wskazuje, iż oskarżony jest pod wpływem alkoholu i jako zgłaszająca obawia się, że może stać się coś złego.

Zeznania A. S. korespondują z zeznaniami świadka E. W., która nadjechała na miejsce zdarzenia w momencie gdy A. S. rozmawiała z dyżurnym K.. Poprosiła E. W. aby obserwowała zachowania oskarżonego albowiem zgłaszająca musiała odjechać. Świadek E. W. opisała jakie manewry wykonywała ona sama i co w chwili zdarzenia robił oskarżony. Wskazała jednoznacznie, iż oskarżony wsiadł do samochodu zaparkowanego przy ul. (...), uruchomił silnik i cofał pojazdem aby wjechać nim na jezdnię. Świadek nie miała najmniejszych wątpliwości, iż pojazd marki A. był w ruchu. Niewielkie rozbieżności w zeznaniach świadka co do obserwowanych odległości, czy też kolejności zdarzeń w zakresie pojawiających się na miejscu osób w żaden sposób nie podważają wiarygodności jej zeznań. Wynika to zapewne z dynamiki zdarzenia i znacznego upływu czasu do przesłuchania świadka przed sądem. Ponadto świadek nie ma żadnego powodu aby zeznawać nieprawdę na niekorzyść oskarżonego. E. W. nie zna Z. G. i nie miała z nim wcześniej żadnego kontaktu. Podkreślenia przy tym wymaga, iż w świadek w chwili zdarzenia była trzeźwa i mogła w sposób precyzyjny zrelacjonować jego przebieg.

Zeznania E. W. potwierdzają również zeznania świadka S. K. – funkcjonariusza policji, który opisał przebieg interwencji i miejsce w którym znajdował się oskarżony po przyjeździe patrolu. Zeznania tego świadka znajdują również potwierdzenie w nagraniu relacji jaką składał świadek dyżurnemu policji po przyjeździe na miejsce.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2

zeznania świadka K. A.

Za wiarygodne, lecz nie przedstawiające szczególnej mocy dowodowej należało uznać zeznania świadka K. A. – pracownika oskarżonego w zakresie w jakim wskazał on , iż oskarżony poszedł do samochodu jedynie po telefon. Świadek nie był w stanie opisać co działo się po wyjściu oskarżonego ze sklepu – wykonywał on w tym czasie swoje obowiązki. Wskazał jedynie, że gdy wyszedł to zobaczył jak auto szefa zabiera pomoc drogowa i nie mógł się do niego dodzwonić.

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony Z. G. w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i odmówił złożył wyjaśnienia w których wskazał, iż tego dnia spożywał alkohol z uwagi na problemy w domu. Przyznał, że wsiadł do samochodu, jednak kategorycznie zaprzeczył iż chciał odjechać. Wskazał, iż wsiadł do samochodu jedynie po telefon klientki, który miał tego dnia naprawić. Na rozprawie przed sądem podtrzymał swoje wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego. Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za niewiarygodne, pozostają one bowiem w sprzeczności z zebranymi dowodami w postaci zeznań świadków oraz dokumentów, w tym protokołami użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu oraz zeznaniami świadków E. W. i A. S. oraz zapisem zgłoszenia zdarzenia. Przesłuchani w toku postępowania świadkowie podali, iż wiedzieli jak oskarżony wsiada do samochodu. Dodatkowo świadek E. W. wskazała, iż na prośbę A. S. obserwowała zachowanie oskarżonego i gdy ten próbował wyjechać z miejsca parkingowego zastawiła mu drogę uniemożliwiając dalszą jazdę. Przedstawiona przez oskarżonego wersja wydarzeń jest najbardziej korzystna z punktu widzenia jego obrony, jednakże pozostaje ona w sprzeczności z obiektywnie ustalonymi w oparciu o przeprowadzone dowody faktami, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

Z. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Artykuł 178a § 1 k.k. penalizuje czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających. Zgodnie z art. 115 § 16 k. k. człowiek znajduje się w stanie nietrzeźwości, gdy zawartość alkoholu w jego krwi przekracza 0, 5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego te wartość, lub gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0, 25 mg , albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Występek przewidziany w art. 178a § 1 k. k. jest przestępstwem formalnym, które może nastąpić bez względu czy zaistniał jakikolwiek skutek. Stronę podmiotową tego występku stanowi umyślność.

Oskarżony Z. G. wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 178a § 1 k. k., gdyż po spożyciu alkoholu, mając powyżej 0,25 mg / l alkoholu w wydychanym powietrzu, wsiadł za kierownicę samochodu i wyjechał nim na drogę publiczną. Oskarżony miał pełną świadomość, iż znajduje się w stanie nietrzeźwości. Świadczy o tym fakt, że jako dorosły mężczyzna przewidywał, że po spożyciu niemal 0,7 litra wódki oraz 1 litra piwa znajduje się w stanie nietrzeźwości. Analiza dowodów zebranych w sprawie wskazuje, iż oskarżony działał umyślnie z zamiarem ewentualnym, gdyż zdając sobie sprawę, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, przewidywał możliwość popełnienia przestępstwa i godził się na to.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Z. G.

1

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako duży. Przemawia za tym postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonego dobra jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował uprzednią niekaralność oskarżonego.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k. k., uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd na podstawie 178a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 20 złotych, uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara w pełni zrealizuje wobec niego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość. Z uwagi na wymienione wyżej okoliczności Sąd uznał, iż wymierzenie kary pozbawienia wolności, nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania byłoby niewspółmierne do popełnionego przez oskarżonego przestępstwa. Z kolei orzeczenie kary ograniczenia wolności byłoby niecelowe z uwagi na stałe zajęcie, jakie ma oskarżony. Przy wymiarze ilości stawek dziennych grzywny, na podstawie art. 33 § 3 k.k. Sąd uwzględnił sytuację majątkową, rodzinną i osobistą oskarżonego ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 złotych.

Z. G.

4

W związku ze skazaniem oskarżonego za czyn z art. 178a § 1 kk, na podstawie art. 43a§2 k.k., sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Z. G.

2

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji i prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości, Sąd na podstawie art. 42 § 2 k. k. orzekł w stosunku do Z. G. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego ustalając okres trwania orzeczonego zakazu na 4 lata. Sąd przy wymiarze okresu stosowania środka karnego wziął pod uwagę stan nietrzeźwości oskarżonego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Z. G.

3

3

Zgodnie z art. 63 § 4 k.k. sąd zaliczył na poczet orzeczonego w pkt 2 środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy oskarżonego od dnia 16 lutego 2018 r.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 627 kpk sąd zasądził od oskarżonego kwotę 440 złotych tytułem kosztów sądowych i opłaty.

6.  1Podpis