Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 240/20

​ 

​ 

​ 

​  WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ

POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2020r.

Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli, II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca – Sędzia Magdalena Śliwińska

Protokolant – sekr. Katarzyna Polowczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2020r.

sprawy:

P. S. , syna J. i B. z domu K.,

urodzonego (...) w S.,

obwinionego o to, że:

W okresie od 11 kwietnia 2020 roku do 09 czerwca 2020 roku ze skutkiem w Z. w celu dokuczania, złośliwie niepokoił P. D. poprzez wysyłanie za pomocą komunikatora M. wiadomości o pornograficznej i obraźliwej treści,

tj. o wykroczenie z art. 107 k.w.

1.  Obwinionego P. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 107 k.w. i za to na podstawie art. 107 k.w. wymierza mu karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) złotych;

2.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 (czterdzieści) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu zryczałtowanych wydatków poniesionych w postępowaniu wyjaśniającym i sądowym.

Sygn. akt II W 240/20

UZASADNIENIE

Pokrzywdzony P. D. jest nauczycielem religii oraz dziennikarzem religijnym. Swoje przekonania manifestuje poprzez dokonywanie wpisów o tematyce religijnej na profilu (...). W okresie od 11 kwietnia 2020r. do 09 czerwca 2020r. obwiniony P. S. wysyłał za pośrednictwem komunikatora (...) do pokrzywdzonego zdjęcia i filmiki o treści pornograficznej. Nadto w przesłanych do pokrzywdzonego wiadomościach tekstowych obwiniony negatywnie wypowiadał się o osobach wierzących, wyznających wiarę katolicką, sugerując jednocześnie, że P. D. jest pedofilem i dopuszcza się przestępstw przeciwko wolności seksualnej na szkodę dzieci. Były to wiadomości m. in. o treści: „ a ja byłem jestem i będą zboczony ale….. dzieci nie dotykam przeciwieństwie do Ciebie i tych co ich bronisz boi obojętnie czy jesteś pedofilem czy nie samo zrobienie ich jest gorszym złem…. dlatego też spotkamy się kiedyś w piekle A spotkamy się na pewno i nie chciałbym być w twojej skórze. uwierz mi nie chciałbym być” (pisownia oryginalna); „ a p co to za Bóg który zezwala wam krzywdzić dzieci…I ja mam przed nim zginąć kolana to niech on się lepiej martwi żeby nie stanoł mi na drodze” (pisownia oryginalna)”.

Wiadomości te godziły w uczucia religijne pokrzywdzonego, obrażały go. P. D. wyraźnie oświadczył obwinionemu, że nie chce otrzymywać od niego tego rodzaju treści i filmów. W przeciwnym razie złoży zawiadomienie na Policji. Nie przyniosło to oczekiwanego skutku. W odpowiedzi P. S. przesłał mu podobnej treści zdjęcie oraz wiadomość „Pocałuj mnie w du…”..

(częściowo wyjaśnienia obwinionego – k. 22; zeznania świadka P. D. – k. 2v, 5; wydruk korespondencji z komunikatora M. – k. 9-20; płyta CD – k. 8)

Obwiniony P. S. ma 55 lat. Mieszka w Z.. Jest rozwiedziony. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Wykonuje dorywcze prace budowlane z dochodem w wysokości około 1.000 złotych miesięcznie. Nie był karany.

(dane osobowe - k. 21v)

Obwiniony w toku postępowania wyjaśniającego tylko częściowo przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że prowadził z P. D. korespondencję za pomocą aplikacji M.. Czasami wysyłał mu zdjęcia lub krótkie filmy używając funkcji „wyślij do znajomych”. W przesyłanych jako odpowiedzi wiadomościach pokrzywdzony nazywał go demonem i szatanem. Nie robił tego złośliwie, nie wiedział, że go to obraziło. Po tym, gdy pokrzywdzony napisał do niego, że nie życzy sobie tego rodzaju wiadomości, odpisał mu krótko a następnie usunął ze znajomych.

Sąd dokonał ustaleń faktycznych w sprawie niniejszej w oparciu o zeznania P. D., które znajdują potwierdzenie w treści rozmów prowadzonych z obwinionym za pośrednictwem komunikatora (...). Sąd co do zasady odmówił natomiast wiary wyjaśnieniom obwinionego, sprowadzającym się do zaprzeczania bezspornym - w ocenie Sądu - faktom. Wbrew bowiem depozycjom podsądnego, wysyłane za pośrednictwem komunikatora (...) filmy i zdjęcia o treści pornograficznej oraz obraźliwe wiadomości tekstowe złośliwie niepokoiły P. D., z czego obwiniony doskonale zdawał sobie sprawę. Wiedział, że pokrzywdzony jest osobą głęboko wierzącą. Mając na uwadze wysoki poziom wulgarności przesyłanych wiadomości filmowych i zdjęć, pomawianie pokrzywdzonego w wiadomościach tekstowych o krzywdzenie dzieci i nazywanie go pedofilem, obrażanie ludzi wyznających wiarę katolicką, o sugerowanym przez obwinionego ich żartobliwym zabarwieniu nie może być mowy. Co istotne, podsądny nie zaprzestał tego nawet po wyraźnym żądaniu pokrzywdzonego, by tego nie robił.

Wina P. S. nie budzi wątpliwości, ponieważ jego poczytalność nie jest zniesiona i nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność. Regularnie przesyłając pokrzywdzonemu zdjęcia, filmy i wiadomości o pornograficznej i obraźliwej treści, musiał mieć świadomość, że pokrzywdzony sobie nie życzy takich wiadomości, że go w ten sposób złośliwie niepokoi, a jednak regularnie je powtarzał, więc nie mogło to mieć innego celu, jak dokuczenie pokrzywdzonemu, co stanowi wykroczenie określone w art. 107 k.w.

Za przypisane P. S. wykroczenie, Sąd wymierzył mu karę grzywny w wysokości 400 złotych. W ocenie Sądu kara powyższa pozostaje adekwatna do stopnia winy obwinionego i szkodliwości społecznej przypisanego mu wykroczenia. Uwzględnia ona zarówno okoliczności łagodzące w sprawie, jak uprzednią niekaralność P. S., jak i okoliczności obciążające w postaci stosunkowo długiego okresu czasu, w jakim dopuszczał się on przypisanych mu zachowań wobec pokrzywdzonego, a także brak jego reakcji na formułowane przez pokrzywdzonego prośby zaprzestania dokuczliwych dla niego zachowań.

Ustalając kwotę grzywny na 400 złotych, Sąd miał na względzie przede wszystkim realną dolegliwość, jaką kara ta z pewnością wywrze w życiu obwinionego – utrzymuje się z wykonywania prac dorywczych, z których osiąga dochód w wysokości około 1.000 złotych miesięcznie i nikt nie pozostaje na jego utrzymaniu.

Na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. Sąd zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, nie znajdując podstaw do zwolnienia go od obowiązku ich uiszczenia, a złożyły się na nie: opłata w wysokości 40 złotych (art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych – Dz. U. Nr 27, poz. 152 z późn. zm.) oraz wydatki poniesione w postępowaniu wyjaśniającym i sądowym w wysokości 120 złotych (§ 2 i § 3 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 grudnia 2017r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania (…) - Dz. U. z 2017, poz. 2467).

SSR Magdalena Śliwińska