Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 124/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 (...) 2020 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Żbikowska

Protokolant: Marta Bochenek – Wojcieska

Prokurator: Anna Brudnicka Chochoł

po rozpoznaniu w dniach (...) r.

sprawy (...)

s. (...) i (...)

ur. (...) w (...)

(...) o to, że:

1. w okresie od (...) (...) roku w (...), województwo (...) uporczywie nękał (...) w ten sposób, że wielokrotnie o różnych porach dnia i nocy dzwonił na jej telefon komórkowy, wyzywał ją w trakcie rozmów słowami wulgarnymi, wysyłał jej wiadomości sms powodując tym samym w (...) uzasadnioną okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszając jej prywatność, a także w wykonaniu z góry powziętego zamiaru za pośrednictwem wiadomości sms oraz w trakcie rozmów telefonicznych kierował wobec niej groźby pozbawienia życia i zdrowia, które to groźby wzbudziły w (...) uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

to jest o czyn z art. 190 a § 1 kk w zb. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

2. w okresie od (...) roku w (...), województwo (...), uporczywie nękał (...) w ten sposób, że nachodził ją w miejscu pracy, wielokrotnie o różnych porach dnia i nocy dzwonił na jej telefon komórkowy, wyzywał ją słowami wulgarnymi, wysyłał jej wiadomości sms, powodując tym samym w (...) uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszając jej prywatność, a także w wykonaniu z góry powziętego zamiaru groził jej pozbawieniem życia i zdrowia oraz za pośrednictwem (...) oraz wysyłanych do niej wiadomości groził również pozbawieniem życiu i zdrowia (...) i (...), które to groźby wzbudziły w (...) uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione przy czym czynu tego dopuścił się po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

to jest o czyn z art. 190 a § 1 kk w zb. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

orzeka

I.  uznaje (...) (...) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 1, za który na podstawie art. 190 a § 1 kk w zb. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 190 a § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  uznaje (...) (...) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 2, za który na podstawie art. 190 a § 1 kk w zb. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 190 a § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę
6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk orzeczone kary pozbawienia wolności łączy i w ich miejsce wymierza (...) karę łączną
1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 41a § 1 i 4 kk orzeka wobec (...) środek karny w postaci zakazu zbliżania się do (...) (...), (...) i (...) na odległość mniejszą niż 100 (sto) metrów oraz zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonymi na okres 5 (pięciu) lat;

V.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. (...) kwotę (...) (sześćset dziewiętnaście i 92/100) złotych, w tym kwotę 115,92 (sto piętnaście i 92/100) złotych tytułem wynagrodzenia za pełnienie obrony z urzędu;

VI.  na podstawie art. (...) kpk zasądza od (...) na rzecz (...) (...), (...) i (...) zwrot wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w kwocie (...) (dziewięćset osiemdziesiąt cztery) złote;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia (...) od kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 124/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

(...)

Czyn przypisany (...) (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

(...)

jak w punktach 1 i 2 komparycji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. (...) i (...) byli parą od marca (...) do (...) z przerwą od (...) do (...) (...) Początkowo ich związek układał się pomyślnie, a (...) posiadał poprawne relacje z rodzicami partnerki, K. i (...). Z czasem jednak relacje między nimi wszystkimi zaczęły się psuć z uwagi na wybuchy agresji (...) wobec partnerki, ataki zazdrości, wszczynanie awantur, kontrolowanie jej, a także ze względu na to, że ujawniła się jego przeszłość kryminalna. Rodzice (...) stali się wówczas przeciwni jej związkowi z (...), byli do niego niechętni i zakazywali jej spotykania się z nim. Przez pewien czas na tym tle wybuchały kłótnie między (...) a jej rodzicami, która to dalej utrzymywała relacje z (...), mając nadzieję, że ten się zmieni na lepsze.

zeznania oskarżycielki posiłkowej (...)

k. 2-3,

k. 339-341.

zeznania oskarżycielki posiłkowej (...)

k. 7-8v,

k. 341-343.

zeznania oskarżyciela posiłkowego (...)

k. 250-251v,

k. 370-372.

częściowo wyjaśnienia (...) (...)

k. 276-278v,

k. 298-299.

2. (...) wiedział o negatywnym nastawieniu rodziców partnerki względem niego i o ich zakazie spotykania się z nim, w szczególności ze strony (...). Dlatego od (...) (...) zaczął ją uporczywie nękać, dzwoniąc do niej wielokrotnie z różnych numerów telefonu o różnych porach dnia i nocy, w tym też około godziny 4 rano, czym zakłócał jej spoczynek nocny. Gdy tylko (...) odbierała połączenia, (...) wyzywał ją słowami wulgarnymi i obelżywymi. Oprócz tego, wielokrotnie o różnych porach dnia i nocy wysyłał jej także wiadomości SMS, w których jej ubliżał oraz groził pozbawieniem życia lub zdrowia. Ponadto zachodził ją w różnych miejscach i zajeżdżał jej drogę samochodem, ubliżając jej i grożąc zabiciem, pokazując przy tym nóż. Wyzywał ją także w trakcie przypadkowych spotkań, w tym również gdy w dniu (...) r. odjeżdżał spod miejsca pracy (...), a (...) czekała na córkę, siedząc na ławce. Ostatnie połączenie (...) wykonał do (...) w dniu (...) około godziny
1 w nocy. (...) cały ten czas czuła się w tej sytuacji zagrożona, bała się go, martwiła się, że może wyrządzić krzywdę jej lub członkom jej rodziny. W obawie przed (...) kupiła gaz.

dowody jak wyżej

wydruki wiadomości

k. 19-21.

dane telekomunikacyjne (wykaz połączeń)

k. 33, k. 35, k. 37,

k. 40-164, k. 168,

k. 170-200v,

k. 212-231.

3. (...) po pewnym czasie postanowiła definitywnie zakończyć związek z (...). W dniu (...) będąc w miejscu jego zamieszkania w (...) oświadczyła mu, że nie chce
z nim dłużej być, co wówczas (...) przyjął spokojnie. Parę godzin później zaczął do niej wydzwaniać, kontrolując gdzie jest i co robi. Połączenia w tożsamym celu powtarzał przez kolejne dni. (...) wytłumaczyła mu, że nie chce się już z nim spotykać ani kontaktować, czego (...) nie mógł pojąć.
W dniu (...) r. przyjechał do jej miejsca pracy, wszczynając z nią awanturę. Gdy (...) uspokoiła go, odjechał, po czym wrócił po około trzydziestu minutach, doprowadzając do kolejnej kłótni. Pewien czas później zadzwonił do niej i straszył, że pod jej samochodem podłożona jest bomba. (...) z przerażenia poprosiła wówczas rodziców, żeby odebrali ją z miejsca pracy. Chwilę przed nimi w miejscu jej pracy pojawił się ponownie (...). Przez następne dni do
25 czerwca 2019 r. (...) wydzwaniał wielokrotnie do (...) o różnych porach dnia i nocy oraz wysyłał jej niechciane wiadomości SMS i na komunikatorze (...). Zapewniał ją w nich o swojej miłości i jednocześnie wielokrotnie wyzywał ją słowami wulgarnymi i obelżywymi oraz groził jej oraz jej rodzicom pozbawieniem życia i zdrowia. (...) informowała rodziców o treści tych wiadomości, co wzbudziło w nich obawę, że (...) może zechcieć spełnić swoje groźby, w tym te w stosunku do nich samych. Zachowanie (...) sprawiło, że (...) bała się go oraz tego że zrealizuje składane groźby, tym bardziej, że był uprzednio karany, w tym za przebicie jej opony w (...) w dniu (...) (...), kiedy to rozstawali się po raz pierwszy i kiedy to także uporczywie ją nękał.

dowody jak w fakcie nr 1

zeznania świadka (...)

k. 372.

zeznania świadka (...)

k. 372-373.

wydruki wiadomości

k. 13-18,

k. 351-366.

dane telekomunikacyjne (wykaz połączeń)

k. 33, k. 35, k. 37,

k. 40-164, k. 168,

k. 170-200v,

k. 212-231.

kopia wyroku nakazowego (...) z dnia 29 stycznia 2019 r., sygn. akt (...)

k. 11.

kopia aktu oskarżenia

k. 292-294.

4. (...) był uprzednio karany, w tym za dwa przestępstwa z art. 282 kk popełnione z groźbą zamachu na życie przy użyciu noża wyrokiem (...)
w (...) z dnia (...), sygn. akt (...), na kary 4 i 2 lat pozbawienia wolności, którym to wyrokiem orzeczono mu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności. Karę tę odbywał od dnia (...)

karta karna

k. 333-333v.

kopie wyroków z obliczeniem kary i pismem przewodnim

k. 282-288.

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

(...)

Czyn przypisany (...) (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania (...): (...), (...)

i (...)

Zeznania (...) zasługują na wiarę w całości, albowiem są logiczne, konsekwentne na obu etapach postępowania karnego oraz wewnętrznie i zewnętrznie spójne. W ocenie Sądu oskarżyciele posiłkowi zeznawali szczerze na okoliczności nękania ich przez (...), w jasny, logiczny i zgodny z zasadami doświadczenia życiowego sposób przedstawiając jego zachowanie oraz motywy działania. Zeznania te są przy tym zdaniem Sądu wyważone i nie obciążają (...) ponad miarę. Ponadto zeznania oskarżycielki posiłkowej (...) potwierdzają w odpowiednim zakresie zeznania świadków (...) i (...). Świadkowie ci są dla stron postępowania osobami obcymi, więc zasadniczo nie mają żadnego interesu nieprawdziwie zeznawać na niekorzyść którejkolwiek ze stron procesu. Tym bardziej, że zeznawali oni jedynie na okoliczności, których sami byli naocznymi świadkami jako właściciele baru, w którym pracowała (...), nie wykazując żadnej wiedzy poza tym, co oznacza, że (...) nie rozmawiała z nimi o swojej sytuacji
z (...). Skoro więc zeznania (...) znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach bezstronnych świadków, tym bardziej Sąd nie dostrzega powodu, dla którego zeznania (...)
i (...) miałyby być niezgodne z rzeczywistością. Należy również zauważyć, że zeznania (...) znajdują potwierdzenie w materiale pozaosobowym, w szczególności w wydrukach wiadomości i danych telekomunikacyjnych. Z dowodów tych wynika częstotliwość połączeń i wiadomości ze strony (...) oraz treść tych wiadomości, które są wulgarne, obelżywe i wskazują na to, że są niechciane. Deklarowane przez (...) poczucie zagrożenia i obawa spełnienia gróźb, zważywszy na znaną oskarżycielom przeszłość kryminalną (...) oraz wykroczenie jakie popełnił na ich szkodę (...) (...), nie budzą wątpliwości Sądu.

zeznania świadków: (...)

i (...)

Wiarygodne w pełni są także zeznania świadków (...)
i (...), którzy zeznawali spójnie, logicznie i spontanicznie. Świadkowie ci zeznawali jedynie na okoliczności, których byli bezpośrednimi, naocznymi świadkami. Stanowią dla stron procesu osoby obce, więc nie mieli powodu bezpodstawnie obciążać (...).

wydruki wiadomości

Autentyczność treści przedstawionych w wydrukach wiadomości dołączonych przez oskarżycielki posiłkowe nie budziła wątpliwości Sądu oraz nie była przedmiotem zastrzeżeń żadnej ze stron procesu, dlatego zostały uwzględnione w dokonywaniu ustaleń faktycznych.

pozostałe dowody pozaosobowe

Pozostałe dowody pozaosobowe także nie budziły wątpliwości Sądu, albowiem zostały sporządzone przez uprawnione podmioty i nie były przedmiotem zastrzeżeń którejkolwiek ze stron postępowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia (...) (...)

Wyjaśnienia (...) są wiarygodne tylko w takim zakresie
w jakim pokrywają się z ustalonym stanem faktycznym.
W pozostałym zakresie natomiast stanowią w ocenie Sądu przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej, albowiem stoją w rażącej sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z wydrukami wiadomości
i danymi telekomunikacyjnymi. Na tle tych dowodów nie można uznać wyjaśnień (...) za szczere czy logiczne.

zeznania świadka (...) (k. 202-203)

Zeznania świadka (...) nie zostały uwzględnione przy dokonywaniu ustaleń faktycznych, albowiem świadek nie posiadała w zakresie przedmiotu postępowania żadnej wiedzy.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

(...)

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt I i II

(...)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

(...) swoim zachowaniem dwukrotnie wyczerpał wszelkie ustawowe znamiona czynu zabronionego z art. 190a § 1 kk w zb. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk
w
zw. z art. 64 § 1 kk. Przez pojęcie nękania użyte w przepisie art. 190a § 1 kk należy rozumieć dręczenie drugiego człowieka, niedawanie mu spokoju, ciemiężenie, gnębienie, prześladowanie, sekowanie, szykanowanie, zaszczuwanie. Nękanie ma być uporczywe, co oznacza, że musi trwać przez określony czas, musi być ponadto intensywne, nieustępliwe, permanentne, nieprzejednane, zaciekłe, nachalne, namolne, natarczywe, natrętne, obsesyjne, stałe i odbywać się wbrew woli pokrzywdzonego. O uporczywości świadczy nie tylko częstotliwość oraz okres nękania, lecz także ignorowanie przez sprawę częstych próśb osoby (...) o zaprzestanie zachowań wzbudzających w niej poczucie zagrożenia lub naruszających jej prywatność. Dla zaistnienia tego przestępstwa musi powstać skutek w postaci wywołania u ofiary poczucia zagrożenia, a więc lęk
i obawę, że mogą ją spotkać jakieś ujemne konsekwencje, przy czym poczucie to musi być uzasadnione okolicznościami, co znaczy że każdy inny człowiek o cechach pokrzywdzonego
w okolicznościach danej sprawy powinien poczuć się również zagrożony. Pojęcie naruszenia prywatności należy rozumieć natomiast szeroko, w szczególności jako centrum życiowe pokrzywdzonego.

W ustalonym stanie faktycznym niniejszej sprawy nie może budzić wątpliwości, że oskarżony uporczywie nękał oskarżycielki posiłkowe (...) i (...). Jego zachowanie wobec (...) trwało już od (...) (...), kiedy to (...) zakazała swojej córce, (...), spotykania się z (...). (...) wiedział o niechęci wobec niego i najprawdopodobniej bał się, że (...) może wywrzeć wpływ na jego partnerkę, co zakończy ich związek, dlatego zaczął ją dręczyć i gnębić, aby ta odpuściła. (...) wydzwaniał do niej o różnych porach dnia i nocy, czym także zakłócał jej spoczynek nocny, wysyłał jej wiadomości SMS, ubliżał jej w zarówno w tych wiadomościach, jak
i podczas spotkań, które nie zawsze były przypadkowe. Jak bowiem ustalono, oskarżony nieraz śledził (...), zachodził lub zajeżdżał jej drogę, groził jej, pokazywał jej nóż, wszystko po to, aby ją zaszczuć. W świetle zebranego materiału dowodowego nie można mieć wątpliwości, że tego rodzaju kontakt z (...) był przez (...) niepożądany i oskarżony musiał mieć tego świadomość. To samo dotyczy (...), która przez pewien czas godziła się na takie zachowanie (...) względem niej, jednak w końcu postanowiła z (...) definitywnie się rozstać. (...) oświadczyła (...), że nie chce z nim dłużej się spotykać oraz kontaktować. (...) jednak nie przyjął tego do wiadomości i od (...) r. przez parę kolejnych dni nękał ją, nachodząc ją w miejscu pracy, awanturując się tam i jej ubliżając, wydzwaniając o różnych porach dnia i nocy oraz wysyłając jej wiadomości SMS i na komunikatorze (...), gdzie z jednej strony zapewniał ją o swojej miłości, a z drugiej wyzywał ją słowami wulgarnymi i groził jej oraz jej rodzicom. Zachowanie (...) było przez te parę dni w ocenie Sądu bardzo intensywne. Z danych telekomunikacyjnych oraz wydruków wiadomości wynika, że wszelkie jego próby kontaktu, czy to z (...) czy (...), były przez nie niechciane, jego wiadomości były wulgarne i obelżywe, a częstotliwość prób nawiązania kontaktu wskazuje na ich ponadmiarową wielokrotność zarówno w skali jednej doby, jak i skali tygodnia czy miesiąca. Zachowanie (...) doprowadziło oskarżycielki posiłkowe do poczucia zagrożenia
i istotnego naruszenia ich prywatności, a wywołane w nich reakcje psychiczne są uzasadnione okolicznościami sprawy. (...) poznały bowiem przeszłość kryminalną (...), w tym jego karalność za przestępstwo wzięcia zakładnika, a także same już raz były ofiarą wykroczenia zniszczenia mienia popełnionego przez niego na ich szkodę w postaci (...)
w (...) (...) w trakcie ich pierwszego w historii rozstania. W takich okolicznościach poczucie zagrożenia powstałe po ich stronie nie może budzić wątpliwości, tym bardziej, że w stosunku do (...), gdy ją spotykał, pokazywał w sposób wymowny nóż. (...) ze strachu przed (...)kupiła gaz do obrony własnej.

Jednocześnie oskarżony w wyżej wskazanych okresach, w krótkich odstępach czasu i z góry powziętego zamiaru (miał on bowiem na celu, aby (...) nie wtrącała się w ich związek oraz aby (...) do niego wróciła) groził bezpośrednio (...)
i (...) oraz za pośrednictwem (...) i (...) popełnieniem przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu na ich szkodę. (...) bowiem wielokrotnie odgrażał się tymże osobom. Skutek wzbudzenia w zagrożonym uzasadnionej obawy spełnienia groźby określony w art. 190 § 1 kk należy rozumieć tak samo jako skutek występku
z art. 190a § 1 kk, co oznacza, że w okolicznościach wyżej przywołanych, gdzie oskarżony był już karany, popełnił w przeszłości wykroczenie na szkodę (...) oraz uporczywie ich nękał, obawa spełnienia jego gróźb powstała po stronie (...) jest zdaniem Sądu uzasadniona. Co istotne, nie ma znaczenia dla bytu występku z art. 190 § 1 kk czy oskarżony swoją groźbę wypowiada przy jej adresacie czy nie, wystarczy aby treść tej groźby do zagrożonego dotarła. Dlatego też pokrzywdzonym tymże przestępstwem jest również J. K..

Mając na uwadze powyższy wywód należało zatem uznać, że oskarżony dopuścił się dwóch przestępstw z art. 190a § 1 kk w zb. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art 12 § 1 kk. Mając na uwadze jego opisaną wyżej motywację, nie ulega wątpliwościom, że czynów tych dopuścił się umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Czynów tych dopuścił się jednocześnie w warunkach recydywy określonej w art. 64 § 1 kk. (...) był uprzednio karany za dwa przestępstwa z art. 282 kk popełnione z groźbą zamachu na życie przy użyciu noża wyrokiem (...) w Warszawie
z dnia (...), sygn. akt (...), na kary 4 i 2 lat pozbawienia wolności, którym to wyrokiem orzeczono mu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności. Karę tę odbywał od dnia (...) Przestępstwami podobnymi w myśl art. 115 § 3 kk są między innymi przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia, zatem przestępstwa będące przedmiotem niniejszego postępowania są podobne do czynów, które oskarżony popełnił
w przeszłości, kwalifikowane z art. 282 kk.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

(...)

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

(...)

pkt I i II

pkt I i II

Stopień społecznej szkodliwości czynów (...) jest wysoki, albowiem:

- swoim zachowaniem wystąpił przeciwko wolności psychicznej (...) i ich wolności od strachu,

- jego zachowanie było intensywne, wręcz nachalne, namolne, zaciekłe, można powiedzieć, że obsesyjne, nie docierały do niego żadne sprzeciwy ze strony (...), nie hamował się przy tym przed zastraszaniem (...), w tym przez ich śledzenie i przy użyciu noża, (...) (...) kupiła ze strachu przed nim gaz do obrony własnej,

- popełnił przypisane mu przestępstwa umyślnie w zamiarze bezpośrednim,
z motywacji niezrozumiałej społecznie, a w przypadku (...), wręcz zasługującej na potępienie.

Okoliczności łagodzących nie dostrzeżono. Natomiast do okoliczności obciążających zaliczono jego (...) oraz fakt, że przypisanych mu czynów dopuścił się w warunkach recydywy określonej w art. 64 § 1 kk.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł (...) karę 1 roku pozbawienia wolności za czyn opisany w punkcie
1 komparycji wyroku i karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w punkcie 2 komparycji wyroku. (...) jest (...), który nie wyciągnął żadnych refleksji
z poprzednich skazań. Ponadto jawi się jako człowiek agresywny i nieobliczalny. Dlatego orzeczone kary musiały być bezwzględne. Wymiar kar został dostosowany do wyżej przywołanych okoliczności. Zważywszy na krótszy okres czynu opisanego w punkcie
2 komparycji wyroku, lecz zarazem jego szczególną intensywność, kara za niego orzeczona jest odpowiednio krótsza.

(...)

pkt III

pkt I i II

Jednocześnie orzeczono (...) karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na zasadzie kumulacji. Sąd stwierdził, że jedynie taka kara spełni swe cele, zmusi (...) do właściwej refleksji
i zapobiegnie popełnieniu przez niego kolejnego przestępstwa, zwłaszcza na szkodę (...).

(...)

pkt IV

pkt I i II

Celem ochrony (...) przed (...) orzeczono wobec niego środki karne w postaci zakazu zbliżania się i kontaktowania się
z (...) na okres 5 lat.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

(...)

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Orzekając w niniejszej sprawie Sąd stosował po myśli art. 4 § 1 kk ustawę karną w brzmieniu obowiązującym w dniu (...), mając na uwadze, że wówczas granice kary za przestępstwo z art. 190a § 1 kk były niższe (wówczas kara pozbawienia wolności do lat 3, obecnie kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8) oraz nie było przepisu art. 57b kk, co czyni ustawę wówczas obowiązującą względniejszą dla (...). Na skutek omyłki pisarskiej treść sentencji nie zawiera jednak wskazania przepisu art. 4 § 1 kk.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt V i VI

Wobec tego, że (...) zastępował wyznaczony mu obrońca z urzędu, należało przyznać obrońcy wynagrodzenie za pełnioną funkcję od Skarbu Państwa zgodnie
z normami przepisanymi. W związku zaś ze skazaniem (...), po myśli
art. (...) kpk Sąd miał obowiązek przyznać od niego na rzecz (...) (...) ustanowieniem pełnomocnika z wyboru w sprawie, również zgodnie z normami przepisanymi.

pkt VII

(...) kosztów sądowych.

8.  Podpis