Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 255/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Magdalena Dąbrowska

Protokolant Katarzyna Bojnicka

w obecności Prokuratora Andrzeja Ołdakowskiego

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2020 r.

sprawy M. P.

oskarżonego z art. 91 § 1 i 3 k.k.s w zb. z art. 65 § 1 i 3 k.k.s w zw. z art. 7 § 1 k.k.s.

z powodu apelacji obrońcy oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 26 sierpnia 2020r. w sprawie IIK 424/19

orzeka:

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania w tym opłaty za postępowanie odwoławcze i przejmuje je na rachunek Skarbu Państwa;

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 255/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 26 sierpnia 2020 r. w sprawie II K 424/19

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

M. P.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

M. P.

Fakt nieprawidłowego określenia dochodu przez Sąd pierwszej instancji uzyskiwanego przez oskarżonego z gospodarstwa rolnego.

Zaświadczenie lekarskie (2 szt.)

148.

Karta informacyjna z leczenia szpitalnego.

149-150v.

Karta informacyjna z leczenia szpitalnego (6 szt.)

151-163v.

zaświadczenie lekarskie z dnia 22 września 2020 roku

164.

2.1.2.2.

M. P.

Fakt konieczności partycypacji finansowej oskarżonego w koszty leczenia jego rodziców.

Zaświadczenie lekarskie (2 szt.)

148.

Karta informacyjna z leczenia szpitalnego.

149-150v.

Karta informacyjna z leczenia szpitalnego (6 szt.)

151-163v.

zaświadczenie lekarskie z dnia 22 września 2020 roku

164.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

Zaświadczenia lekarskie

Sąd uznał, iż przedmiotowe dowody nie mają znaczenia dla ustalenia faktów, istotnych z punktu widzenia wymiaru kary w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu odwoławczego nie ma powodów aby kwestionować wiarygodność przedstawionych dokumentów jednakże zawarte w nich informacje świadczą wyłącznie o aktualnym stanie zdrowia oskarżonego i jego rodziców, nie wskazują natomiast na to w jaki sposób te okoliczności wpływają na warunki majątkowe i możliwości zarobkowe oskarżonego, co należy brać pod uwagę przy wymiarze kary grzywny.

Karty informacyjne z leczenia szpitalnego

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata oraz kary grzywny w wymiarze 500 (pięćset) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 200 (dwieście) złotych spowodowaną naruszeniem przez Sąd I instancji przy wymiarze kary okoliczności o jakich mowa w art. 12 k.k.s., 13 k.k.s. oraz art. 53 § 2 k.k., a mianowicie faktu przyznania się przez oskarżonego do popełnienia zarzuconego mu czynu, wyrażeniu przez niego szczerego żalu i skruchy w związku z popełnionym czynem, co skutkowało wymierzeniem kary znacznie surowszej aniżeli winna być wymierzona przy uwzględnieniu w/w okoliczności łagodzących.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jak trafnie wskazuje się w orzecznictwie Sądu Najwyższego nie każda wadliwość rozstrzygnięcia o wymiarze kary może stanowić usprawiedliwioną podstawę odwoławczą, lecz jedynie jej kwalifikowana postać, wyrażająca się orzeczeniem kary "rażąco" niewspółmiernej. Przez rażącą niewspółmierność kary rozumieć należy różnicę między karą wymierzoną przez sąd pierwszej instancji a karą, jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw sądowego wymiaru kary. Chodzi tu o różnicę zasadniczej natury, oczywistą, rzucającą się w oczy i nie dającą się zaakceptować nieproporcjonalność kary orzeczonej w stosunku do kary sprawiedliwej, zasłużonej (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 czerwca 2006 r. SNO 28/06). W ocenie Sądu odwoławczego Sąd I instancji prawidłowo zastosował dyrektywy sądowego wymiaru kary o których mowa w art. 12 i 13 k.k.s. oraz w art. 23 § 3 k.k.s., a wymierzona kara jest adekwatna do stopnia winy oraz społecznej szkodliwości czynu oskarżonego. Faktem jest, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu jednakże nie było to z jego strony jakąś okolicznością, która miałaby być postrzegana wyjątkowo. Oskarżony został zatrzymany gdy handlował papierosami, tak naprawdę nie miał czego kwestionować. Wyrażenie zaś przez oskarżonego szczerego żalu i skruchy podnoszone przez obrońcę pozostawia wiele do życzenia. Oskarżony sam przyznał, iż handluje nielegalnie papierosami z chęci zysku, a zakończenie swojej działalności deklaruje wyłącznie w związku z zamykaniem granic i utrudnianiem handlu. Ponadto nie może z pola widzenia umknąć fakt, iż oskarżony działał w warunkach ciągu przestępstw i był już uprzednio trzykrotnie karany za podobne przestępstwo skarbowe. Apelujący nie wykazał również należycie podnoszonych przez siebie okoliczności w zakresie dochodów osiąganych przez oskarżonego z gospodarstwa rolnego oraz wydatków związanych z leczeniem rodziców - nie przedstawił chociażby rachunków, bądź faktur związanych z zakupem nawozów i medykamentów. Jak trafnie podkreślił w swoim uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji - grzywna musi stanowić realnie odczuwalną dolegliwość. Nadto wskazać należy, że formułując zarzuty apelujący zarzucił Sądowi Rejonowemu jedynie rażącą niewspółmierność kary. W treści uzasadnienia zaś wskazywał, że Sąd Rejonowy błędnie ustalił dochód oskarżonego, co powinno prowadzić do wysunięcia zarzutu dotyczącego błędu w ustaleniach faktycznych. Sąd Okręgowy odniósł się jednak do tych okoliczności oceniając dowody wskazane przez skarżącego na poparcie swych twierdzeń.

Wniosek

Wniosek o zmianę wyroku Sądu I instancji w części dotyczącej orzeczenia o wymiarze kary i wymierzenie oskarżonemu M. P. kary 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata oraz karę grzywny w wysokości 130 (sto trzydzieści) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy uznał wniosek za niezasadny wobec braku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w art. 438 pkt 4 k.p.k.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie o wymierzeniu oskarżonemu kary 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 500 (pięćset) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 200 (dwieście) złotych (pkt 1 zaskarżonego wyroku) oraz rozstrzygnięcia z pkt 2, 3 i 4 zaskarżonego wyroku jako związane z wymierzoną oskarżonemu karą.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Stosownie do treści art. 433 § 1 k.p.k. sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia, a jeżeli w środku odwoławczym zostały wskazane zarzuty stawiane rozstrzygnięciu - również w granicach podniesionych zarzutów, uwzględniając treść art. 447 § 1-3, a w zakresie szerszym w wypadkach wskazanych w art. 435, art. 439 § 1, art. 440 i art. 455. Sąd odwoławczy rozpoznał niniejszą sprawę w graniach zaskarżenia tj. w zakresie całości rozstrzygnięcia o karze (art. 447 § 2 k.p.k.) oraz w granicach zarzutów sformułowanych przez obrońcę w apelacji. Podkreślić należy, iż w niniejszej sprawie nie zachodzą tzw. bezwzględne przyczyny odwoławcze, o których mowa w art. 439 § 1 k.p.k.

Zgodnie art. 438 pkt 4 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. orzeczenie ulega uchyleniu lub zmianie w razie stwierdzenia rażącej niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka. Zarzut niewspółmierności kary podniesiony w apelacji obrońcy jest niezasadny, a zatem nie ma podstaw do uchylenia lub zmiany zaskarżonego orzeczenia. Wobec powyższego Sąd odwoławczy po rozpoznaniu środka odwoławczego utrzymał w mocy wyrok Sądu pierwszej instancji stosownie do treści art. 437 § 1 i n principio k.p.k.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w tym opłaty za postępowanie odwoławcze i przejął je na rachunek Skarbu Państwa w myśl art. 624 § 1 k.p.k. albowiem przemawiają za tym względy słuszności z uwagi na wymierzenie oskarżonemu dotkliwej kary finansowej.

PODPIS

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie z pkt 1 zaskarżonego wyroku dotyczące kary oraz rozstrzygnięcia z pkt 2, 3 i 4 zaskarżonego wyroku jako związane z wymierzoną oskarżonemu karą.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana