Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 639/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

23 listopada 2020 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący sędzia Aleksandra Grzelak - Kula

Protokolant Dagmara Nowicka – Bemś

po rozpoznaniu 23 listopada 2020 r.

sprawy J. S.

PESEL: (...)

oskarżonego o to, że:

1.  W dniu 13 marca 2020 r. w P. woj. (...) nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S., W. B. i M. I. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że przebywał w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych,

to jest o czyn z art. 244 k.k.

2.  W dniu 14 marca 2020 r. w P. woj. (...) nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S., W. B. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że przebywał w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych,

to jest o czyn z art. 244 k.k.

3.  W dniu 17 marca 2020 r. w P. woj. (...) nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S., W. B. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że przebywał w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych,

to jest o czyn z art. 244 k.k.

4.  W dniu 2 kwietnia 2020 r. w P. woj. (...) nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nią w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że trzykrotnie zadzwonił do pokrzywdzonej oraz w trakcie tych rozmów telefonicznych groził pozbawieniem życia W. B. i M. I., przy czym groźby te wzbudziły w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że mogą zostać spełnione,

to jest o czyn z art. 244 k.k. w zw. z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

5.  W dniu 15 maja 2020 r. w P. przy ul. (...) woj. (...) nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S., W. B. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że przebywał w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych,

to jest o czyn z art. 244 k.k.

6.  W dniu 17 maja 2020 r. w P. przy ul. (...) woj. (...) nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S., W. B. i M. I. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że przebywał w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych,

to jest o czyn z art. 244 k.k.

7.  W dniu 25 maja 2020 r. w P. przy ul. (...) woj. (...) nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S., W. B. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że przebywał w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych,

to jest o czyn z art. 244 k.k.

I.  oskarżonego J. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt 1-3 i 5-7 w części wstępnej wyroku, przy przyjęciu, że stanowią one elementy ciągu przestępstw, tj. występków z art. 244 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 244 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  oskarżonego J. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 4 w części wstępnej wyroku, przy przyjęciu, że w czasie rozmów telefonicznych z M. S. groził jej pozbawieniem życia W. B., tj. występku z art. 244 k.k. w zw. z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 37a k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

III.  na podstawie art. 85 § 1 i § 2 k.k. i art. 86 § 1 i § 3 k.k. łączy orzeczone wobec oskarżonego J. S. kary ograniczenia wolności i wymierza mu karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu J. S. okresy zatrzymania od 17 marca 2020 r. od godz. 16:30 do 19 marca 2020 r. do godz. 15:48, od 17 maja 2020 r. od godz. 17:25 do 19 maja 2020 r. do godz. 11:22 i od 25 maja 2020 r. od godz. 17:00 do 27 maja 2020 r. do godz. 13:56 przyjmując, że są one równoważne 12 dniom kary ograniczenia wolności;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego J. S. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 639/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. S.

13, 14, 17 marca 2020 r. w P. woj. (...) J. S. nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S., W. B. i M. I. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że przebywał w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 18 lutego 2020 r. w sprawie II K 1687/19 orzeczono wobec J. S. zakaz kontaktowania się w jakikolwiek sposób z M. S., W. B. i M. I. oraz zakaz zbliżania się do nich na odległość mniejszą niż 30 metrów w okresie próby. Wyrok ten uprawomocnił się 26 lutego 2020 r. Okres próby, jakiej poddano skazanego, to 2 lata.

13 marca 2020 r. J. S. przebywał w miejscu zamieszkania ww. osób w P. przy ul. (...).

14 marca 2020 r. J. S. również przyszedł do miejsca zamieszkania tych osób. W mieszkaniu była W. B. i M. S.. Dobijał się do drzwi.

17 marca 2020 r. J. S. ponownie przyszedł do miejsca zamieszkania M. S. i W. B., próbował wejść do mieszkania. J. S. znajdował się wówczas w stanie nietrzeźwości wynoszącym 1,38 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

odpis wyroku

5-6

notatki urzędowe

1, 2, 7-7a

wyjaśnienia J. S.

16-17

zeznania M. S.

23-24

zeznania W. B.

27-28

1.1.2.

2 kwietnia 2020 r. w P. woj. (...) J. S. nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nią w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że trzykrotnie zadzwonił do pokrzywdzonej oraz w trakcie tych rozmów telefonicznych groził pozbawieniem życia W. B., przy czym groźby te wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że mogą zostać spełnione.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

2 kwietnia 2020 r. J. S. trzykrotnie zadzwonił do M. S. i w czasie tych rozmów groził jej, że zabije jej matkę W. B.. M. S. wystraszyła się, że J. S. spełni wypowiedziane słowa.

M. I. jest przyszłym zięciem M. S..

częsciowo wyjaśnienia J. S.

48-49

zeznania M. S.

23-24

zeznania W. B.

27-28

zeznania M. I.

51-52

nagranie

90, 91

protokół oględzin rzeczy

92-93

1.1.3.

15, 17 i 25 maja 2020 r. w P. przy ul. (...) woj. (...) J. S. nie dostosował się do wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1687/19 z dnia 18 lutego 2020 r. na podstawie, którego orzeczono wobec niego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych M. S., W. B. na odległość mniejszą niż 30 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób na okres dwóch lat, w ten sposób, że przebywał w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

15, 17 i 25 maja 2020 r. J. S. ponownie pojawił się w miejscu zamieszkania W. B., M. I. i M. S.. 15 maja 2020 r. próbował wejść do domu i przekroczył odległość 30 m wobec M. S. i W. B.. 17 maja 2020 r. ponownie przyszedł do domu, w którym przebywała także W. B. i M. I.. Chciał wejść do środka. Próbował też wejść do samochodu, który jednak był zamknięty. Położył się na ziemi obok niego w odległości mniejszej niż 30 m od M. S. i W. B.. 25 maja 2020 r. również przyszedł do miejsca zamieszkania pokrzywdzonych i kilka razy dzwonił dzwonkiem do drzwi.

notatki urzędowe

36, 56

zeznania M. I.

51-52

zeznania M. S.

65-67

zeznania W. B.

71-73

zeznania M. I.

51-52

J. S. był karany za przestępstwa.

dane o karalności

19-21

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia J. S.

Sąd dał wiarę tylko tym wyjaśnieniom oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów (wyjaśnienia te dotyczyły tylko czynów z pkt 1-3 aktu oskarżenia, k. 16-18). Tylko ta relacja oskarżonego jest zgodna z pozostałymi dowodami. W później składanych wyjaśnieniach, na skutek nowych zarzutów, jakie stawiano oskarżonemu, ten konsekwentnie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanych czynów. Sąd ocenił je jako niewiarygodne. Są sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonych, którzy wskazywali na konkretne sytuacje z udziałem oskarżonego, składał spójne i zgodne zeznania, a nawet z notatkami z interwencji. Składając wyjaśnienia 19 maja 2020 r. (k. 48-49) oskarżony zaprzeczył kontaktowaniu się z pokrzywdzonymi, podał, że nie zbliżał się do nich od 3-4 tygodni, podczas gdy ostatnia interwencja Policji w związku z jego zachowaniem miała miejsce 17 maja 2020 r., tj. 2 dni wcześniej, i podczas tej interwencji policjanci zastali na miejscu oskarżonego w obecności pokrzywdzonych. Oznacza to, że J. S. nie składał szczerych wyjaśnień, opierają się one na gołosłownych zaprzeczeniach.

zeznania W. B., M. S., M. I.

Sąd ocenił jako wiarygodne zeznania tych osób. Znajdują potwierdzenie w notatkach urzędowych funkcjonariuszy Policji, którzy podejmowali interwencję i spotykali oskarżonego w miejscu zdarzeń, są ze sobą zgodne, przy czym każda z tych osób relacjonowała o danym zdarzeniu ze swojego punktu widzenia, opisywała czynności, które wykonywała lub to, co widziała. Zeznania ich znajdują ponadto potwierdzenie w nagraniach z kamery zainstalowanej przez M. I. oraz w nagraniach rozmów telefonicznych, które inicjował oskarżony.

notatki urzędowe, nagrania, protokół oględzin rzeczy, dane o karalności

Wszystkim dowodom z dokumentów sąd dał wiarę. Pochodzą od uprawnionych organów, zostały sporządzone we właściwej formie, nie były kwestionowane przez strony.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

J. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przychodząc do miejsca zamieszkania pokrzywdzonych, zbliżając się do nich i dzwoniąc do byłej żony, oskarżony naruszał środek karny wynikający z wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 18 lutego 2020 r. w sprawie II K 1687/19. Wyrokiem tym zakazano oskarżonemu zbliżania się do pokrzywdzonych na odległość mniejszą niż 30 m i kontaktowania się z nimi w jakikolwiek sposób w okresie 2 lat. Inicjowanie połączeń telefonicznych, przychodzenie do miejsca zamieszkania pokrzywdzonych, próby dostania się do domu są formami naruszania zakazu wynikającego z ww. wyroku sądu i stanowią przestępstwo z art. 244 k.k. Każdorazowo więc oskarżony naruszając zakaz wypełnił znamiona przestępstwa z art. 244 k.k.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionych przestępstw jest znaczny. J. S. działał wielokrotnie, mimo świadomości istnienia wyroku, którym orzeczono wobec niego określone zakazy, i mimo stanowczej postawy pokrzywdzonych, którzy informowali go o konieczności opuszczenia miejsca ich zamieszkania, oskarżony lekceważył te sygnały. Był natarczywy i wulgarny, a w jednym przypadku nietrzeźwy. Na zmniejszenie tego stopnia wpływa fakt, że wycofał się, przeprowadził i zaczął respektować środek karny.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

J. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowaniem polegającym na 3-krotnym zadzwonieniu do M. S. 2 kwietnia 2020 r. J. S. ponownie naruszył zakaz kontaktowania się z nią w jakikolwiek sposób. Podczas tych rozmów oskarżony skierował do byłej żony także wulgarne groźby, że zabije jej matkę oraz M. I.. Sąd wyeliminował z opisu czynu osobę M. I., ponieważ nie jest osobą najbliższą dla M. S. w rozumieniu art. 115 § 11- w dacie zdarzenia był partnerem jej córki. Groźba z art. 190 § 1 k.k. polega na grożeniu pokrzywdzonemu popełnieniem przestępstwa na jego szkodę albo na szkodę osoby jemu najbliższej. Taką osobą jest dla M. S. W. B. (matka), nie jest nią natomiast M. I. (partner córki). W konsekwencji sąd wyeliminował więc M. I. z opisu czynu zarzucanego oskarżonemu w pkt 4 aktu oskarżenia. Wypowiedziane przez oskarżonego słowa o zabiciu W. B. wzbudziły w M. S. obawę spełnienia. Biorąc pod uwagę dotychczasowe zachowanie oskarżonego, który wielokrotnie przychodził do domu pokrzywdzonej, nie reagował na prośby opuszczenia tego miejsca, był natarczywy i zły z tego powodu, że nie może wejść do mieszkania na skutek postawy M. S., która opierając się na wyroku sądu mu to uniemożliwiała, uznać należy, że obawa ta była uzasadniona. Opisanym zachowaniem J. S. wypełnił znamiona występku z art. 244 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Również w tym przypadku stopień społecznej szkodliwości czynu sąd ocenił jako znaczny. Aktualne pozostają wyżej przytoczone uwagi oraz to, że w tym przypadku oskarżony godził jeszcze w wolność innej osoby.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

I

Sąd zastosował przepisy obowiązujące poprzednio, ponieważ są dla sprawcy względniejsze. Przestępstwo z art. 244 k.k. stanowiące podstawę wymiaru kary, zagrożone jest tylko karą pozbawienia wolności. Chcąc orzec karę ograniczenia wolności, sąd musiał zastosować art. 37a k..k. Jego obecne brzmienie pozwala orzec taką karę tylko, jeżeli równocześnie orzeka się środek karny lub środek kompensacyjny. W dacie popełnienia zarzucanych oskarżonemu czynów takiego obostrzenia nie było, a zatem poprzednio obowiązujące przepisy są dla niego względniejsze, ponieważ w tym konkretnym przypadku brak było możliwości orzeczenia środka karnego lub kompensacyjnego.

W ocenie sądu kara ograniczenia wolności spełni cel kary, tj. wzbudzi w oskarżonym poczucie odpowiedzialności i społecznie pożądanych postaw, a także zmotywuje go do trybu życia zgodnego z prawem i zapobiegnie popełnieniu przestępstwa w przyszłości. J. S. był dotychczas raz karany, a czyny będące przedmiotem tego postępowania są konsekwencją wcześniejszego skazania. Sąd dostrzegł, że w toku postępowania oskarżony zamieszkał w schronisku dla bezdomnych, przestał nachodzić pokrzywdzonych, a więc można uznać, że zrozumiał zarówno istotę orzeczonego zakazu, jak i konieczność jego respektowania.

Za czyny popełnione w ramach ciągu przestępstw sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności. J. S. popełnił występki przypisane mu w pkt I wyroku w krótkich odstępach czasu, tj. na przestrzeni 2 miesięcy, w odstępach kilku- lub kilkunastodniowych, co uzasadniało zastosowanie art. 91 § 1 k.k.

Miesięczny wymiar pracy, tj. 30 godzin, jest odpowiedni do trybu życia oskarżonego, który utrzymuje się z prac dorywczych.

J. S.

II

U podstaw wymiaru kary za to przestępstwo legły te same podstawy, które zostały opisane wyżej.

Wymiar kary, tj. 4 miesiące ograniczenia wolności, uwzględnia liczbę dóbr prawnych, które oskarżony naruszył oraz jego nieustępliwość w działaniach.

J. S.

III

Orzekając karę łączną sąd uznał, że kara 8 miesięcy pozbawienia wolności jest karą dostosowaną do wagi i liczby popełnionych przestępstw oraz liczby naruszonych dóbr prawnych. Odpowiedzią na dokonane naruszenia będzie obowiązek wykonywania pracy społecznie użytecznej, która powinna dać oskarżonemu do zrozumienia naganność jego zachowania. Kara łączna jest wypośrodkowana. Z jednej strony za wymierzeniem jej powyżej najwyższej z kar jednostkowych przemawiało godzenie w różne dobra prawne, z drugiej za wymierzeniem jej poniżej sumy fakt, że zachowania oskarżonego dotyczyły wciąż tych samych osób, jego działania były podobne.

Miesięczny wymiar kary ograniczenia wolności sąd wyznaczył również na 30 godzin. Uwagi wyżej wskazane pozostają aktualne.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

IV

J. S. był kilkakrotnie zatrzymany w czasie kolejnych interwencji. Te okresy sąd zaliczył mu na poczet kary łącznej. Odpowiadają 12 dniom kary ograniczenia wolności.

6. inne zagadnienia

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych ze względu na to, że ich uiszczenie byłoby dla bezdomnego i utrzymującego się z prac dorywczych oskarżonego nadmierną uciążliwością.

6.  1Podpis

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć Prok. Rej. w Jeleniej Górze

3.  K.. 14 dni

11.12.2020.