Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2020r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Karolina Chudzinska - Koczorowicz

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2020 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy M. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem ubezpieczonej od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 12 maja 2020r., znak: (...)

1. Zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 12 maja 2020r., znak (...) i przyznaje ubezpieczonej M. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na dalszy okres to jest do 30 września 2021r.

2. Stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sędzia Karolina Chudzinska – Koczorowicz

Sygn. akt VI U 1835/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 maja 2020r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. obniżył ubezpieczonej M. G. od dnia 1 kwietnia 2020r. rentę, przyznając ubezpieczonej w miejsce renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, którą pobierała do 31.03.2020r. , rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 września 2020r. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2018r., poz. 1270 ze zm. ), uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 6 maja 2020r., która uznała ubezpieczoną za osobę częściowo niezdolną do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona, domagając się jej zmiany i przyznania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, bowiem spełnia wszystkie warunki niezbędne do jej przyznania.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy przytoczonej na wstępie – renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki :

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przy czym w myśl art. 12 wspomnianej wyżej ustawy – niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Kwestią sporną w przedmiotowej sprawie było ustalenie stanu zdrowia ubezpieczonej i jego wpływu na zdolność do pracy, w szczególności ustalenie, czy stan zdrowia ubezpieczonej powoduje jej całkowitą, czy też częściową niezdolność do pracy.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych, lekarzy następujących specjalizacji :

- neurologa,

- specjalisty chorób wewnętrznych,

- onkologa,

- specjalisty medycyny przemysłowej,

którzy rozpoznali u ubezpieczonej poniższe schorzenia:

- stan po leczeniu raka piersi prawej w 2019r., stan po BCT, chemio i radioterapii,

- polineuropatię prawdopodobnie po przebytej chemioterapii,

- chorobę zwyrodnieniowa kręgosłupa z zespołem bólowym szyjno-barkowym zaostrzonym prawostronnym o złożonej etiologii,

- nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie,

- zaburzenia depresyjne.

Zdaniem biegłych sądowych stan zdrowia ubezpieczonej od ostatniego badania uległ nieznacznej poprawie i ubezpieczona jest obecnie okresowo częściowo niezdolna do pracy od daty ustania poprzedniego świadczenia, tj. od 01.04.2020r. do 30.09.2021r., przy czym przyczyną istniejącej niezdolności do pracy jest choroba nowotworowa z następstwami w obwodowym układzie nerwowym.

- dowód – opinia biegłych sądowych ( k. 22 - 23 akt ).

Żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń do opinii, przy czym organ rentowy w piśmie z dnia 4 września 2020r. oświadczył, że nie wnosi zastrzeżeń do opinii biegłych sądowych.

W tej sytuacji Sąd, nie znajdując podstaw do merytorycznego zakwestionowania opinii biegłych sadowych, pozytywnie ją ocenił, albowiem sporządzona ona została przez specjalistów z zakresu schorzeń, które dolegają ubezpieczonej, a oparta została na przeprowadzonych badaniach i dokumentacji medycznej. Wydana opinia nie tylko była spójna, logiczna, ale także przekonująca. W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe było wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy i nie wymagało prowadzenia dalszego postępowania dowodowego.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym zwłaszcza opinię biegłych sądowych uznał, że odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie i zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w pkt 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję.

W punkcie 2 wyroku orzeczono też o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, albowiem dysponował on co do zasady tą samą dokumentacją medyczną, co biegli sądowi, a zatem miał podstawy do dokonania prawidłowej oceny stanu zdrowia ubezpieczonej.

S. Karolina Chudzinska - Koczorowicz