Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI P 205/20

POSTANOWIENIE

Dnia 03/09/2020 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Ławnicy:

Wiesława Bożenna Benedysiuk

Grzegorz Witold Pomećko

Protokolant:

protokolant sądowy Ewa Kołodziejuk

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2020 r. na rozprawie

sprawy z powództwa G. W.

przeciwko D. R.

o odszkodowanie

postanawia:

1.  umorzyć postępowania w sprawie;

2.  nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie na rzecz Kancelarii Adwokackiej prowadzonej przez adw. M. K., kwotę 900,00 zł (dziewięćset złotych 00/100) powiększoną o podatek od towarów i usług (VAT), tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej pełnomocnika ustanowionego z urzędu.

Wiesława Bożenna Benedysiuk, sędzia Małgorzata Kryńska-Mozolewska, Grzegorz Witold Pomećko.

Sygn. akt VI P 205/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 maja 2020 roku (data na kopercie) powód G. W. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego D. R. kwoty 50.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem szkody.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że został skierowany przez swojego pracodawcę do ochrony osiedla przy ul. (...) 24, gdzie administratorem był pozwany D. R.. Powód podał, że D. R. był wobec niego agresywny. Powód miał następnie posprzeczać się ze swoim kierownikiem, który go zwolnił z pracy dnia 25 maja 2020 roku. Według powoda za zwolnienie go z pracy odpowiada również D. R.. Powód wniósł więc o zasądzenie odszkodowania od D. R., będącego administratorem chronionego osiedla. Powód argumentował, że D. R. wyrządził mu szkodę, oczernił go przed przełożonym.

(pozew – k. 1 – 7)

W odpowiedzi na pozew pozwany D. R. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany podniósł, że nie był nigdy pracodawcą powoda, nie płacił mu wynagrodzenia, nie nawiązywał z nim stosunku pracy.

(odpowiedź na pozew – k. 32 – 35)

Na rozprawie w dniu 3 września 2020 roku powód cofnął pozew, za zgodą pozwanego.

(protokół rozprawy z dnia 03.09.2020r. – k. 70 verte)

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Mając na uwadze treść art. 203 § 1 KPC oraz art. 469 KPC Sąd uznał, iż powód skutecznie cofnął swój pozew. Powód na rozprawie został pouczony o treści przepisów art. 3 i 3 1 KP, Ponadto powód przyznał, że umowa o pracę została rozwiązana za porozumieniem stron, co znajduje potwierdzenie w treści świadectwa pracy (k. 20 akt sprawy). Sąd miał ponadto na uwadze, że pozwany nie był pracodawcą powoda co wynika ze wspomnianego świadectwa pracy, o czym Sąd również pouczył powoda na rozprawie. Powód po analizie swojego stanowiska cofnął pozew. Zgodnie zaś z regulacją zawartą w art. 355 § 1 kpc Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew. Cofniecie pozwu nie jest sprzeczne również z treścią art. 469 kpc, bowiem powód pozwał osobę która nie była jego pracodawcą.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji postanowienia.

Odnosząc się do kwestii kosztów postępowania, należy zauważyć, że zgodnie z art. 98 § 1 KPC strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Jednocześnie stronę cofającą pozew uznaje się zwykle za stronę przegrywającą, chyba że cofnięcie pozwu było spowodowane zmianą w okolicznościach faktycznych, do której doszło z woli strony pozwanej. W niniejszej sprawie Sąd uznał powoda za stronę przegrywającą. Jednocześnie Sąd miał na uwadze, że powód miał przyznaną pomoc prawną z urzędu. W sytuacji, w której powód przegrał sprawę, koszty pomocy prawnej udzielonej z urzędu są wypłacane ze Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika z urzędu. Ponadto koszty te powiększa się o stawkę VAT. Wobec powyższego na podstawie §15 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. – Dz. U. z 2019 roku, poz. 18) koszty pomocy prawnej w niniejszej sprawie powinny wynieść 1.800,00 zł. Sąd jednak miał na uwadze nadkład pracy pełnomocnika z urzędu. W niniejszej sprawie odbyła się tylko jedna rozprawa, na której doszło do cofnięcia pozwu. Ponadto pełnomocnik napisał jedno pismo procesowe. Zgodnie zaś z §4 wskazanego wyżej rozporządzenia Sąd przy przyznaniu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu uwzględnia nakład pracy adwokata, w szczególności czas poświęcony na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczbę stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjęte w sprawie, w tym czynności podjęte w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu. Wobec tego Sąd uznał, że celowe jest przyznanie pełnomocnikowi z urzędu kosztów pomocy prawnej w wysokości ½ stawki wynikającej z §15 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w pkt 2 sentencji postanowienia.

ZARZĄDZENIE

(...) M. K..