Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2020 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. N.

przeciwko (...) sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. akt II C 2065/19

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddala powództwo w całości i zasądza od T. N. na rzecz (...) sp. z o.o. w W. kwotę 287 (dwieście osiemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

2.  zasądza od T. N. na rzecz (...) sp. z o.o. w W. kwotę 235 (dwieście trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w instancji odwoławczej.

Sygn. akt V Ca 1534/20

UZASADNIENIE

Biorąc pod uwagę, że Sąd II instancji nie prowadził postępowania dowodowego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

W ocenie Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie zachodziły podstawy do zmiany zaskarżonego orzeczenia poprzez oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenia kosztów od strony powodowej na rzecz pozwanego za obie instancje. Analiza akt sprawy wskazuje, iż Sąd Rejonowy błędnie dokonał oceny stanu faktycznego przy tym nieprawidłowo uznał, iż ziściły się przesłanki do uwzględnienia zgłoszonego przez powoda roszczenia.

Wskazać należy, iż podstawę prawną dochodzonego na gruncie niniejszego postępowania roszczenia stanowi Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającym wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. UE L 2004/46/1), na którym powód opierał dochodzone w przedmiotowej sprawie roszczenie. Rozporządzenie nr 261/2004 znajduje zastosowanie wyłącznie do pasażerów, którzy posiadali potwierdzoną rezerwację na dany lot oraz stawili się na odprawę (zgodnie z wymogami i w czasie określonym uprzednio na piśmie). Kumulatywne wykazanie obu tych okoliczności stanowi konieczną przesłankę do stwierdzenia legitymacji czynnej powoda.

Znamienne jest, iż uprawnienia pasażerów na podstawie Rozporządzenia nr 261/2004 przysługują im jedynie wtedy, gdy posiadają potwierdzoną rezerwację na lot (zob. szerzej J. Luzak, w: Osajda, Komentarz, Legalis 2018, ed. I, art. 3 rozporządzenia 261/2004). Aby zatem pasażerowie mogli skorzystać z przepisów Rozporządzenia nr 261/2004, muszą oni potwierdzić swoją rezerwację na dany lot. Oznacza to, że pasażer powinien przejść przez proces odprawy na dany lot, chyba że otrzymał on wcześniej informację o odwołaniu lotu.

Zdaniem Sądu Okręgowego, niewątpliwym jest, iż powód odbył lot w dniu 30 maja 2018 roku z P. do C. planowany na godzinę 23:55 z pozwanym przewoźnikiem, o czym świadczy przedłożony (...). Powód swoje roszczenie wywodzi z przedstawionej do akt sprawy umowy o świadczenie usług turystycznych, wskazując, iż pierwotny lot miał się odbyć w godzinach 10:00-13:00, a o zmianie godzin wylotu dowiedział się od biura podróżny dopiero 6 dni przed wylotem. W tym miejscu stwierdzić należy, iż pozwana nie może odpowiadać za postępowanie biur podróży, co do faktu poinformowania ich o zmianie rozkładu lotu w dniu 15 maja 2018 roku. Zgodzić się natomiast należy ze stroną pozwaną, iż z „umowy” nie można wyczytać jakichkolwiek danych dotyczących lotu, tj. jego numeru. Z treści umowy wynika, jedynie, iż lot miał się odbyć z przewoźnikiem czeska spółka (...), a.s. z siedzibą w P. (kod (...)), zatem nie z pozwanym.

Powód w sposób szczególny podkreślił, iż w przedmiotowej sprawie chodziło o lot (...) (...), a bez wątpienia z materiału dowodowego wynika, iż lot ten przyleciał 31 min za wcześnie niż planowano (k. 40), zatem nie sposób uznać, iż doszło do jakiegokolwiek opóźnienia ww. lotu.

Zważywszy na całość przeprowadzonych rozważań - Sąd Okręgowy uznał, że apelacja pozwanej zasługuje na uwzględnienie, w związku z czym należało zaskarżone orzeczenie na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienić i powództwo oddalić. Konsekwencją powyższego rozstrzygnięcia jest rozstrzygnięcie w zakresie kosztów procesu zarówno przed Sądem I jak i II instancji. Decyzja w tym zakresie wydana została w oparciu o treść art. 98 k.p.c. i 99 k.p.c.