Pełny tekst orzeczenia

7.Sygn. akt III K 108/20

1.1.WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2020 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb., w III-cim Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Grzegorz Krogulec

Sędzia: Magdalena Zapała- Nowak

Ławnicy: Jacek Dzwonek, Wiesław Arndt, Grzegorz Freńdo

Protokolant: Ilona Skórka

w obecności prokuratora Witolda Dąbrowskiego

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2020 roku,

sprawy K. M., syna Z. i I. z domu W., urodzonego (...) w T.

oskarżonego o to, że:

w nocy z 18 na 19 lipca 2020 roku w T., w mieszkaniu przy ul. (...), woj. (...) działając z zamiarem ewentualnym, zadał cios nożem w plecy pod prawą łopatkę I. I., czym godził się na pozbawienie pokrzywdzonej życia, lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na umiejscowienie rany, czym spowodował u niej uszczerbek na zdrowiu w postaci rany kłutej pleców na wysokości klatki piersiowej po stronie prawej pomiędzy 9 a 10 żebrem, przy czym obrażenia te stanowiły naruszenie czynności ciała na okres trwający krócej niż 7 dni, tj. o czyn z art. 13 § 1 kk zw. z art. 148 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

orzeka:

1.  w miejsce czynu zarzuconego oskarżonemu K. M. uznaje go za winnego tego, że w nocy z 18 na 19 lipca 2020 roku w T., w mieszkaniu przy ul. (...), woj. (...), podczas szarpaniny z matką I. I. sięgnął po leżący na stole nóż, którym ugodził pokrzywdzoną w plecy, w następstwie czego I. I. doznała powierzchownej rany kłutej po prawej stronie pleców, która spowodowała u niej naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż 7 dni i za tak przypisany czyn wyczerpujący dyspozycję art. 157 § 2 kk, na podstawie art. 157 § 2 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 63 § 1 kk, na poczet kary pozbawienia wolności, zalicza oskarżonemu K. M. okres tymczasowego aresztowania od dnia 19 lipca 2020 roku, od godziny 03:30 do dnia 30 grudnia 2020r.,

3.  na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić P. T. dowód rzeczowy w postaci noża kuchennego z czarną rękojeścią opisanego w wykazie dowodów rzeczowych(...)pod poz. (...),

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. P. kwotę 1107,00
(jeden tysiąc sto siedem) złotych tytułem zwrotu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu K. M. z urzędu oraz kwotę 98 (dziewięćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów przejazdu,

5.  zwalnia oskarżonego K. M. od kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 108/20

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. M.

punkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony K. M. jest kawalerem. Zameldowany jest i zamieszkuje sam w wynajmowanym mieszkaniu, na poddaszu kamienicy przy ulicy (...) w T. Jego matka I. I. - główny najemca lokalu, od dwóch lat zamieszkuje u swojego partnera P. T. w jego domu w T. przy ulicy (...). Matka oskarżonego ze swym konkubentem nadużywają alkoholu.

wyjaśnienia oskarżonego

55, 162

wywiad środowiskowy

153-154

W sobotę dnia 18 lipca 2020 roku I. I. wraz ze swym konkubentem spożywali alkohol. Pijany P. T. położył się spać.

zeznania P. T.

47-48

W nocy z 18/19 lipca 2020 roku oskarżony, po wypiciu dwóch piw i setki wódki, postanowił udać się do aktualnego miejsca pobytu swojej matki. Miał jej za złe, że przez ostatnie trzy tygodnie, non - stop piła alkohol, pomimo, że jest chora. Oskarżony "nie mógł na to patrzeć". Chciał porozmawiać z matką i prosić ją, żeby się ogarnęła. Wszedł na posesję przy ulicy (...). Dostał się do środka domu. P. T. - konkubent matki, a jednocześnie właściciel mieszkania, spał. Matka oskarżonego siedziała przy stole. Na widok syna wstała. Doszło do kłótni, a następnie do szarpaniny. Oskarżony zarzucał matce, że ciągle pije, że przez nią nie ma kontaktu ze swoją siostrą, że dla matki najważniejsze są wódka i koleżanki. W trakcie szarpaniny z matką oskarżony zauważył leżący na stole nóż, wziął go do ręki, ale za chwilę odłożył kierując się do wyjścia. Matka jeszcze coś powiedziała do oskarżonego, ten wrócił, doszło do ponownej kłótni i szarpaniny. Oskarżony ponownie chwycił za nóż i matka została nim ugodzona. Pokrzywdzona zaczęła krzyczeć do syna, żeby się wynosił. Oskarżony wybiegł z domu.

wyjaśnienia oskarżonego

55, 74, 162

Mocno nietrzeźwy P. T. kojarzył, że w nocy z 18/19 lipca 2020 roku, w jego mieszkaniu pojawił się oskarżony - syn jego konkubiny. Ocknął się, gdy I. I. zaczęła wołać: "P., pomóż". Siedziała na krześle z wbitym w plecy nożem. Powiedziała do swojego konkubenta, że gdy spał, do mieszkania wszedł jej syn K., wbił jej nóż w plecy i uciekł.

zeznania P. T.

47-49

Po przyjęciu zgłoszenia, po godzinie 3:00 dnia 19 lipca 2020 roku na miejscu popełnienia przestępstwa przy ulicy (...) w T. pojawili się policjanci. I. I. znajdowała się na zewnątrz domu, siedziała na ławce, z wbitym w plecy, poniżej łopatki, nożem. Do policjantów powiedziała, że w trakcie kłótni z synem K. M. została przez niego ugodzona nożem.

notatki urzędowe

1, 2

Oskarżony został zatrzymany o godzinie 3:30 dnia 19 lipca 2020 roku. Badanie alkometrem na godzinę 03:40 dnia 19 lipca 2020 roku wykazało w wydychanym przez niego powietrzu 1,03 mg/l alkoholu.

Przybyły na miejsce zdarzenia lekarz pogotowia, widząc pacjentkę z wbitym w plecy nożem, postanowił o zabraniu jej do szpitala. Rękojeść noża wystawała ukośnie w stosunku do osi ciała.

zeznania B. L.

162v.- 163

Nóż, który utkwił w ciele pokrzywdzonej jest nożem typu kuchennego o długości ostrza około 15 cm. Ma spiczaste zakończenie.

protokół zatrzymania rzeczy; protokół oględzin noża; dokumentacja fotograficzna noża

16-18, 39-40, 41-42

Po przewiezieniu do szpitala został wyjęty nóż z pleców I. I., a rana zadrenowana i zaszyta. W jej krwi stwierdzono 1,7 promila alkoholu. Pacjentka została wypisana do domu 21 lipca 20120 roku.

I. I. doznała powierzchownej rany kłutej klatki piersiowej po stronie prawej. Rana drążyła jedynie w obrębie tkanki podskórnej (powierzchownie) i mięśnia najszerszego grzbietu, bez penetracji do jam ciała, nie zostały uszkodzone duże naczynia. Siła ciosu nie musiała być duża, nie doszło bowiem do uszkodzeń tkanek kostnych. Nie obserwowano cech anemizacji ani powikłań w trakcie gojenia. Rana klatki piersiowej spowodowała rozstrój zdrowia i naruszenie czynności narządów ciała I. I. na czas krótszy od siedmiu dni.

opinia sądowo lekarska na okoliczność charakteru obrażeń i mechanizmu ich powstania u I. W.

88, 148-149;

historia choroby I. I.

87

Oskarżony nie był karany.

informacja z K.

70

Oskarżony K. M., ur. (...), jest kawalerem, nie posiada dzieci. Zamieszkuje sam (wcześniej z matką) w jednopokojowym mieszkaniu czynszowym na poddaszu kamienicy, bez wygód. W przeszłości, gdy był niepełnoletni, jego rodzice zostali pozbawieni władzy rodzicielskiej z uwagi na zaniedbania wychowawcze i nadużywanie alkoholu. W wyniku tej decyzji oskarżony wraz z siostrą zostali umieszczeni w domu dziecka, a potem w placówce wychowawczej. Jego siostra została przysposobiona przez włoską rodzinę, oskarżony nie widział jej od 14 lat. Oskarżony pracuje dorywczo w firmach budowlanych.

W miejscu zamieszkania oskarżony cieszy się dobrą opinią, jest postrzegany jako osoba spokojna, zrównoważona, nie nadużywająca alkoholu, nie zażywająca środków odurzających.

wywiad środowiskowy

153-154

W chwili czyny oskarżony był poczytalny. Nie stwierdzono u niego uzależnienia od alkoholu ani od narkotyków.

opinia sądowo- psychiatryczna

113 -114

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

W zasadniczej części wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę. Oskarżony przyznał, że w nocy z 18/19.07.2020 roku udał się do miejsca pobytu swej matki, nie ukrywał, że odwagi dodał mu spożyty wcześniej alkohol. Przedstawił tło zdarzenia i cel wizyty. Te depozycje są przekonujące. Oskarżony nie poszedł do matki po to, by zrobić jej krzywdę, ale po to, by przemówić jej do rozumu i powstrzymać od dalszego, chorobowego nadużywania alkoholu. Nadużywanie alkoholu przez matkę jest faktem bezspornym, który wynika nie tylko z wyjaśnień oskarżonego, ale także z zeznań jej konkubenta P. T., nadto z ustaleń wywiadu kuratora, w końcu z oświadczenia samej pokrzywdzonej i stanu jej znacznego upojenia alkoholowego w chwili jej przyjęcia do szpitala. Oddające prawdziwe intencje oskarżonego są jego słowa wypowiedziane podczas składania wyjaśnień w charakterze podejrzanego: "przyznaję się … , lecz nie chciałem jej przecież zabić, to jest moja matka, ja byłem na nią bardzo zdenerwowany, bo ona pije cały czas z tym swoim facetem, mimo, że jest chora ... oni teraz pili non stop, chyba ze trzy tygodnie, dzień w dzień i ja nie mogłem na to patrzeć. O to kłóciłem się z matką ..." (vide: wyjaśnienia - k. 55). Oskarżony przyznaje, że doszło do kłótni, która przerodziła się w szarpaninę z matką, przyznaje również, iż w pewnym momencie sięgnął po nóż leżący na stole i doszło do ugodzenia matki tym nożem.

zeznania P. T.

Zeznania te zasługują na wiarę. Świadek przyznaje, że podczas samego zdarzenia mającego miejsce w jego domu, spał po przyjęciu znacznej dawki alkoholu. J. świadek pamiętał, że obudzony został przez swą konkubinę, która siedziała z nożem wbitym w plecy i twierdziła, że nożem została ugodzona przez syna K.. Kontekst wypowiedzi świadka świadczy o tym, iż słowa wypowiedziane przez pokrzywdzoną świadczą o celowym działaniu oskarżonego, nie zaś nieumyślnym czy przypadkowym nadzianiu się na nóż.

opinia sądowo lekarska na okoliczność charakteru obrażeń i mechanizmu ich powstania u I. W.

Biegły medyk sadowy - opiniując na piśmie dwukrotnie, określił rodzaj obrażeń jakie doznała I. I.. Biegły oparł się o historię choroby I. I., zapoznał się także z relacją pokrzywdzonej i oskarżonego. W ocenie biegłego pokrzywdzona doznała rany powierzchownej, a obrażenie to stanowi tzw. lekki uszczerbek na zdrowiu. Opinia jako fachowa i pełna podlega aprobacie sądu.

wywiad środowiskowy

Dowód ten nie budzi zastrzeżeń. Kurator w sposób pełny i wnikliwy przeprowadził wywiad co do osoby oskarżonego, jego obecnego zachowania oraz warunków w jakich przyszło mu się wychowywać.

opinia sądowo- psychiatryczna

Wolna od wątpliwości, wystarczająco jasna i pełna jest opinia psychiatryczna, by stać się wyznacznikiem stanu psychicznego oskarżonego w chwili czynu. Nadto wyklucza uzależnienie oskarżonego od alkoholu i narkotyków.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Nie zasługuje na wiarę ta część wyjaśnień oskarżonego, z której wynika, że nie wie, jak doszło do ugodzenia matki nożem. Oskarżony w sposób naturalny usiłuje świadomie ukryć, przemilczeć lub zminimalizować konsekwencje swojego zachowanie. Nie ma wątpliwości co do tego, że oskarżony w trakcie szarpaniny zadał nożem cios z w plecy matki. Nie było to przy tym przypadkowe nadzianie się na nóż przez pokrzywdzoną. O umyślnym działaniu oskarżonego można wnioskować na podstawie jego wyjaśnień z których wynika, że najpierw wziął nóż ze stołu, po czym odłożył go, gdy zamierzał wyjść z domu, a gdy matka coś do niego jeszcze powiedziała, wrócił, ponownie złapał za nóż, doszło do ponownej szarpaniny i wtedy matka została ugodzona nożem.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania

1

K. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie oskarżonego wyczerpuje dyspozycję art. 157 § 2 kk, bowiem obrażenia odniesione przez jego matkę spowodowały rozstrój jej zdrowia i naruszenie czynności ciała trwające nie dłużej niż 7 dni. Jakkolwiek bezsporny jest fakt użycia przez oskarżonego narzędzia w postaci noża i zadania nim ciosu w plecy matki, to fakt ten nie może jeszcze prowadzić do wniosku, że oskarżony godził się na pozbawienie jej życia. Poczynione ustalenia faktyczne nie dają podstaw do przypisania oskarżonemu działania z zamiarem popełnienia zbrodni zabójstwa w formie stadialnej usiłowania. Samo użycie niebezpiecznego narzędzia, jakim niewątpliwie jest nóż kuchenny o długim ostrzu i ostrokończystym zakończeniu, i ugodzenie nim w ciało drugiego człowieka, nie może w żadnej mierze przesądzać o działaniu sprawcy w zamiarze pozbawienia życia. Ustalenie zamiaru, a więc przeżycia psychicznego jaki towarzyszył oskarżonemu, stanowi w przedmiotowej sprawie kwestię zasadniczą, rozstrzygającą jednocześnie o subsumcji prawnej jego zachowania. Umyślne przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu, tak usiłowanie zabójstwa jak i spowodowanie uszczerbku na zdrowiu (lekkiego, średniego, ciężkiego), zgodnie z zasadami przyjętymi w art. 9 § 1 kk, mogą być popełnione zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Wielokrotnie Sąd Najwyższy i sądy apelacyjne podkreślały, że o zamiarze sprawcy należy wnioskować na podstawie przesłanek przedmiotowych i podmiotowych. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 04.01.2006 r., III KK 123/05, Lex nr 172208 stwierdził, że dla wykazania strony podmiotowej zbrodni zabójstwa, tak w postaci zamiaru bezpośredniego jak i ewentualnego, nie jest wystarczające wskazanie na sposób działania, w tym takie jego elementy jak rodzaj użytego narzędzia, siła ciosu czy skierowanie agresywnych działań przeciwko ośrodkom ważnym dla życia pokrzywdzonego. Są to niewątpliwie istotne elementy, które jednakże nie mogą automatycznie przesądzić zarówno o spełnieniu strony podmiotowej zbrodni zabójstwa, jak i zdecydować o przypisanej sprawcy postaci zamiaru. Niezbędna jest nadto analiza motywacji sprawcy, stosunków pomiędzy sprawcą, a pokrzywdzonym w czasie poprzedzającym agresywne działanie sprawcy, tła zajścia, itp. (podobnie także Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyrokach z dnia 31.05.2000 r., II AKa 70/00, Prok. i Pr. 2001/6/19, z dnia 15.03.2001 r., II AKa 28/01, Prok. i Pr. 2002/4/13 i z dnia 20.03.2002 r., II AKa 35/02, Prok. i Pr. 2004/3/18). Z kolei Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 31.01.2002 r., II AKa 478/01, KZS 2002/11/27 stwierdził, że dla przyjęcia, że sprawca działał w zamiarze zabójstwa człowieka nie wystarczy ustalenie, iż działał on umyślnie chcąc zadać nawet ciężkie uszkodzenia ciała lub godząc się z ich zadaniem, lecz konieczne jest ustalenia objęcia zamiarem także skutku w postaci śmierci. Jeżeli takiego ustalenia nie da się dokonać bezspornie, to mimo stwierdzonej umyślności działania w zakresie spowodowania obrażeń, odpowiedzialność sprawcy kształtuje się wyłącznie na podstawie przepisów przewidujących odpowiedzialność za naruszenie prawidłowych funkcji organizmu, odpowiednio art. 156 lub 157 kk.Nie może przesądzać o zamiarze zabójstwa wyłącznie skierowanie ataku na ważne dla życia ludzkiego organy lub części ciała, a to dlatego, że spowodowanie skutków z art. 156 kk lub 157 kk jest zazwyczaj następstwem godzenia sprawcy w ważne dla życia lub zdrowia człowieka organy, a do ich spowodowania najczęściej prowadzi gwałtowne czy agresywne działanie, nie wyłączając nawet użycia niebezpiecznego narzędzia. W orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że w przypadku przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu – jako przestępstw znamiennych skutkiem – o kwalifikacji prawnej czynu decyduje przede wszystkim powstały skutek, zaś usiłowanie do surowiej zagrożonego przestępstwa można przyjąć tylko wtedy, gdy bez żadnych wątpliwości należy wyprowadzić jednoznaczny wniosek, że skutek zamierzony przez sprawcę był dalej idący niż osiągnięty (vide: Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z dnia 11.07.2002, II AKa 143/02, LEX 77296; wyrok SN z dnia 23.02.1989, II KR 19/89, OSNKW 1989/5-6/39). Nieuprawione byłoby przyjęcie, że oskarżony zadając matce cios nożem godził się na pozbawienie jej życia. Zatem kategorycznie należy wykluczyć działanie oskarżonego z zamiarem pozbawienia życia swojej matki. Przyjęcie odmiennego założenia, w kontekście dokładnej analizy całokształtu okoliczności przedmiotowych sprawy, prowadziłoby do nieuprawnionego wniosku co do zamiaru oskarżonego i naruszenia reguł art. 4, 5 i 7 kpk.

Z okoliczności poprzedzających przestępcze zachowanie oskarżonego nie sposób wywieść zamiaru popełnienia zarzucanej mu zbrodni.

- pokrzywdzoną osobą jest matka oskarżonego. Matka wyprowadzając się do swojego konkubenta pozostawiła wynajmowany lokal synowi. Wcześniej zamieszkiwała w jednym lokalu wspólnie z oskarżonym synem i nie ustalono, by była z nim skonfliktowana lub żywiła do niego urazę,

- oskarżony nie planował zaatakowania nożem matki, jego działanie było spontaniczne. Nie zabrał ze sobą narzędzia zbrodni, a po nóż, który znalazł się w jego zasięgu wzroku w mieszkaniu do którego przybył, sięgnął odruchowo,

- oskarżony zadał jeden cios, nie powtórzył ataku,

- cios nie był mierzony, a zadany w zdenerwowaniu, wzburzeniu wywołanym nagannym zachowaniem matki oraz w trakcie szarpaniny z matką,

- zadany cios nożem nie był wyprowadzony z dużą siłą, co wynika nie tylko z opinii biegłego medyka, ale i z charakteru obrażeń. Oskarżony zadał cios w chronioną jedynie cienką wierzchnią odzieżą część ciała. Gdyby cios zadany został z dużą siłą, z pewnością wyrządziłby w organizmie pokrzywdzonej większe spustoszenie. Tak się nie stało. Stwierdzić należy, że oskarżony nie chciał wyrządzić matce większej, niż wynikająca z odniesionych obrażeń dolegliwości. Tylko pozornie mogłoby się wydawać, że ofiara zabrana do szpitala z nożem w plecach musiała odnieść poważne obrażenia ciała. Tymczasem obiektywna opinia medyczna określa charakter odniesionych przez pokrzywdzoną obrażeń jako lekkie. Nóż nie utkwił w ciele ofiary głęboko i choć długość kanału wynosiła 10 centymetrów, to powstała rana okazała się raną podskórną, a uraz powierzchowny.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. M.

1

1

Oskarżony nie był dotychczas karany. Posiada bardzo dobrą opinię w miejscu zamieszkania. Wyraził skruchę i żal za swój postępek. Nie planował przestępstwa, działał spontanicznie. Sięgnął po nóż, który przypadkowa znalazł się w zasięgu jego wzroku. Udał się do miejsca pobytu matki w szczerych, dobrych instancjach. Chciał powstrzymać ciąg alkoholowy w którym trwała od kilku tygodni. Martwił się o jej zdrowie. Słusznie przyjmuje się w orzecznictwie, że przebaczenie sprawcy przez ofiarę przestępstwa potraktować można jako szczególnie doniosłą okoliczność łagodzącą, likwidującą jednostkową krzywdę, a zatem uzasadniającą złagodzenie kary do najdalszych granic. Są to okoliczności wpływające na korzyść oskarżonego. Towarzyszące oskarżonemu emocje i wynikłe z nich: awantura i szarpanina z matką, doprowadziły do sięgnięcia po nóż i ugodzenia matki. Okolicznością obciążającą jest znajdowanie się w stanie nietrzeźwości w chwili popełnienia przestępstwa oraz ucieczka z miejsca przestępstwa. Ustawodawca, za popełnienie czynu z art. 157 § 2 kk, nie przewidział surowych sankcji, na pierwszym miejscu stawiając karę grzywny, potem ograniczenie wolności, na końcu pozbawienie wolności do lat 2. Orzeczona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest karą adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego, a mając na uwadze zagrożenie ustawowe, jest też karą surową, gdyż izolacyjną. Spędzenie przez oskarżonego w izolacji, w ramach stosowanego tymczasowego aresztowania, okresu przekraczającego 5 miesięcy, uznać trzeba za dolegliwość wystarczającą, która jednocześnie uzmysłowi mu naganność swojego zachowania i powstrzyma w przyszłości od podejmowania przestępczych zamierzeń.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. M.

2

2

Z mocy prawa, orzeczono o zaliczeniu okresu tymczasowego aresztowania na poczet kary pozbawienia wolności.

K. M.

3

3

Dowód rzeczowy, jako zbędny dla postępowania, zwrócono osobie uprawnionej.

K. M.

4

4

Dla obrońcy z urzędu zasądzono wynagrodzenie zgodnie z obowiązującymi stawkami.

inne zagadnie nia

Pokrzywdzona, matka oskarżonego, jako osoba najbliższa, skorzystała z prawa do odmowy składania zeznań. Powyższa okoliczności oraz zachowanie się pokrzywdzonej na rozprawie, świadczą jednoznacznie, że wybaczyła oskarżonemu, nie chce jego krzywdy ani skazania przez sąd. Być może dotarło do pokrzywdzonej, że jako matka "obarczona" jest ciężarem niewłaściwej opieki i wychowania oskarżonego. Jej syn K. wychował się w rodzinie patologicznej, z rodzicami (tu: pokrzywdzoną) uzależnionymi od alkoholu, nie dbającymi o dzieci, w rezultacie oskarżony został rodzicom odebrany i umieszczony w domu dziecka. Na rozprawie sądowej pokrzywdzona przez cały czas płakała, prosząc sąd, aby wypuścił syna, który w jej ocenie nic nie zrobił. Przyznała również w obliczu sądu, że syn nie ma problemu z alkoholem, zaś ona sama jest alkoholiczką.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Oskarżonego, osobę bez majątku i stałych dochodów, zwolniono od kosztów sądowych, uznając, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

Podpis